Ik zou niet direct aan anorexia denken, wel aan eetproblematiek als gevolg van een hoog IQ dat mogelijk samengaat met een hoge gevoeligheid? Je zus zou eens kunnen zoeken op sensorische integratie: daarmee willen eetproblemen, die vaak bij deze groep gevolg zijn van afkeer door structuur of kleur van eten, mede aangepakt kunnen worden. Ik zou iemand zoeken die ervaring heeft met meerbegaafde en hooggevoelige kinderen.
Of ze echt anorexia heeft is op een forum lastig te zeggen. Wij zijn geen artsen, en kennen betreffend meisje niet. Neemt niet weg dat haar eet gedrag zorgelijk is en ze daar hulp in nodig heeft. Ik heb ook mijn leven lang al veel buikpijn, zonder dat ooit ergens iets is uitgekomen. Uiteindelijk kreeg ik de mededeling "we zien niks, je hebt prikkelbare darm syndroom. Nou, tot ziens hé!" en dat was het. Het is dus niet uitgesloten dat het een lichamelijk probleem is. Echter is er bij ts haar nichtje meer aan de hand. Ik at namelijk wel gewoon.
Of dat het nu al is, weet ik niet, maar het kan het wel worden. Lijkt me een goed idee om eens een afspraak te maken met een kinderpsycholoog. Je kunt er beter maar vroeg bij zijn.
Sorry maar je informatie is sterk achterhaald. Sinds 2013 is er namelijk al een DSM-V en daarin staat dit: Anorexia nervosa, dat voornamelijk adolescente meisjes en jonge vrouwen treft, wordt gekarakteriseerd door een verstoord lichaamsbeeld en excessief diëten wat tot ernstig gewichtsverlies leidt, met intense angst om dik te worden. De criteria zijn: A. Het beperken van de energie-inname ten opzichte van de energiebehoefte, resulterend in een significant te laag lichaamsgewicht voor de leeftijd, de sekse, de groeicurve en de lichamelijke gezondheid. Een significant te laag gewicht wordt gedefinieerd als een gewicht dat lager is dan het minimale normale gewicht of, bij kinderen en adolescenten, een lager gewicht dan wat minimaal wordt verwacht. B. Een intense vrees om aan te komen of dik te worden, of persisterend gedrag dat gewichtstoename verhindert, zelfs al heeft de betrokkene een significant te laag gewicht. C. Een stoornis in de manier waarop de betrokkene zijn of haar lichaamsgewicht of lichaamsvorm ervaart, een onevenredig grote invloed van het lichaamsgewicht of de lichaamsvorm op het oordeel over zichzelf, of persisteren in het niet onderkennen van de ernst van het actuele lage lichaamsgewicht. Mede door de criteria in de DSM-IV waar veel kritiek op kwam, is dit aangepast. Er valt dus niks te "erkennen" het is een feit dat je geen laag gewicht nodig hebt om anorexia te hebben, volgens jouw eigen bijbel
Als je een keer een gesprekje met haar aangat, dan zou je het ook hierop kunnen gooien: - Van normaal (gezond) eten word je niet dik. Van chips, koekjes, snoepjes, frisdranken enzo wel. Je kunt haar stimuleren om gezond te eten. Je kunt haar ook vertellen, dat als je te weinig eet, je lichaam juist reserves gaat opslaan. Daar word je ook dik van. - Al die meisjes, die nu enorm dun zijn, veranderen ook de komende jaren. Helemaal als ze veel chips enzo gaan eten (en bijna alle pubers doen dat). Dus als zij nou gezond gaat eten, dan blijft zij slank en worden die meisjes vanzelf dikker. Niet allemaal, want niet iedereen heeft dezelfde bouw, maar ze zal zien dat ze straks echt niet 'het dikkertje van de klas' is - Kijk eens naar de bouw van de moeders van al die superslanke meisjes. Dat is meestal wel een indicatie van hoe die meisjes er later zelf uit gaan zien. Is misschien geen goede tip als jij en je zus niet al te slank zijn Het is misschien niet allemaal even eerlijk, maar het kan haar helpen om het allemaal minder erg te vinden.
Uhmm hier wil ik toch even op reageren. Ten eerste is de diagnose omschrijving achterhaalt die jij beschrijft. Ten tweede, een eetstoornis is sws heftig en heel gevaarlijk of dit nou eetstoornis NAO (niet anders omschreven) anorexia of boulumia is. Het sterfte cijfer spreekt ook over alle eetstoornissen. Eetstoornis opzich is de psychische ziekte met de hoogste sterftecijfer. Ja mensen drukken misschien te snel die stempel maar wat ik wil zeggen is dat iemand met eetstoornis NAO niet minder erg ziek is dan iemand met anorexia
Nu even reageren op ts. 10 kan zeker! Bij mij begon het niet veel later. En er is bekend dat meisjes die aan een eetstoornis leiden steeds jonger worden. Goed dat ze naar een kinderpsycholoog gaat hopelijk kan die helpen en zijn ze er vroeg bij. Tip: begin alsjeblieft niet over wat ze gezond kan eten en waar ze niet of wel dik van wordt zoals sommige hier noemen. Mocht er idd een eetstoornis aan het ontstaan zijn zal dit de ziekte alleen maar voeden. Daarnaast heeft ze waarschijnlijk voor zichzelf al allemaal waarheden omtrent eten in haar hoofd die je niet zomaar even eruit krijgt
Ook dit klopt niet helemaal. Ten eerste wordt de DSM 5 in de meeste instellingen nog niet toegepast, om allerlei verschillende redenen. Daarnaast moet ook in de nieuwe DSM 5 er sprake zijn van een significant te laag lichaamsgewicht. Het verschil is dat de waarde van wat is te laag minder absoluut gehanteerd wordt dan in de DSM IV. Overigens kun je in de DSM 5 ernst categorieën aan de classificatie toevoegen en deze zijn weer gebaseerd op het bmi. Overigens vind ik dat het niet uitmaakt welke stempel je erop drukt. Uiteindelijk is de beschrijvende diagnose veel belangrijker dan de stempel. De ene stempel iis niet minder ernstig dan de andere, maar er moet per persoon gekeken worden wat de oorzaak is ban de behandeling en daarop een behandeling baseren. Voor het nichtje van TS zou ik overigens eerst alle medische oorzaken uitsluiten en mocht daar niks uitkomen laten doorverwijzen naar een kinderpsycholoog of medisch psycholoog. Ik denk dat het in ieder geval goed is om je zorgen bij je zus te uiten. Ik zou dat andersom ook op prijs stellen.
Hier ben ik het 100% mee eens, en niet alleen bij te haar nichtje maar in elke situatie. daarom ben ik geen fan van klakkeloos de dsm aanhouden, zoals in het stuk waar ik op reageerde werd gedaan. Echter, word in de dsm5 al dusdanig gezegd dat een laag gewicht niet per se nodig is om de 'stempel' te krijgen, anders dan in de DSM4. Maar ik denk dat dat vooral interpretatie is (als je de beide classificaties naast elkaar legt, of als je alleen dsm5 leest). Persoonlijk vind ik het nog niet voldoende uitgelegd, helaas. De dsm5 kwam uit vlak nadat ik stopte met werken, en heb er dus zelf niet meer mee gewerkt en heb hem ook niet, de dsm 3, 4 en 4-TR wel. Wat ik begrepen heb van 5 is dat het op zoveel punten dusdanig verschilt dat veel personen een andere, of geen diagnose zouden krijgen. Imo zou het dat alleen maar onnodig ingewikkeld maken voor cliënten. Maar of dat echt zo is weet ik niet. Deze info kwam van internet en destijds waren er alleen nog speculaties binnen mijn werk. Weet jij daar meer over?
Ik ben al wel geschoold in de nieuwe DSM, maar wij gebruiken deze nog niet officieel op de werkvloer. Ik gebruik hem zelf wel al als naslagwerk. Ik weet iig van minstens onderzoek dat het aantal gestelde classificaties AN volgens de criteria significant hoger ligt, maar dat was geen Nederlandse studie. Andere effecten weet ik zelf ook nog niet.
Sorry ts ik besef me dat we nu wel erg off-topic gaan. Ik ben ook wel benieuwd of je al met je zus gesproken hebt en hoe dat verliep?
Ts, wat naar zeg! Wat niet dat meisje zich vreselijk voelen. En haar ouders natuurlijk ook. Ik denk dat het al heel vroeg kan ontwikkelen. Eetstoornissen, anorexia oid. Dus ook met 10. Heel goed dat ze naar een psycholoog gaan. Ik zou je gevoel en ideeen wel doorspelen aan de ouders van het meisje.