Ik trof vanmorgen een oude schoolvriendin. Op de basisschool waren we veel samen, In de middelbare school jaren is dat wat verwaterd. Ik had via via wel gehoord dat ze een eetstoornis had/heeft, maar ik schrok toch. Ze zag er echt slecht uit. Graatmager, heel bleek, holle ogen.. bijna eng. Ik wist ook niet goed wat te zeggen. We hebben telefoonnummers uitgewisseld en voorgenomen binnenkort contact op te nemen. Is er iemand die ervaring heeft met zoiets? Ik weet niet goed hoe ik haar kan steunen.
Ik had op de middelbare school een vriendin die anorexia had. Eerst werd het onderwerp vermeden, uiteindelijk op tafel gegooid en besproken. Maar ook gezorgd dat er niet teveel de nadruk op lag. Dus laten weten dat je wilt luisteren, niet oordeelt en ook afleiding bieden met leuke dingen. Het is heel lastig maar bedenk je vooral dat jij haar niet kunt helpen (als in beter worden). Dat moet ze zelf willen en kunnen. Je kunt er alleen voor haar zijn.
Ik heb 2 'vriendinnen' die anorexia hebben. Beiden al heel lang, zeker de helft van hun leven. Ze zijn chronisch ziek en beter worden zullen ze beiden nooit. Het is de kunst dat ze leren hoe ze er mee kunnen leven zonder dat het hun dagelijk leven enorm beinvloedt. Ik ken ze allebei al erg lang en ik heb me in het begin heel erg ingezet, vooral voor 1 vriendin omdat we toen heel close waren. Maar eigenlijk was het trekken aan een dood paard.... Ik weet dat dat heftig klinkt maar zo was het wel. De vriendschap voelde ook erg eenrichtingsverkeer, alles draaide om haar. Vandaar dat we elkaar nu nog wel spreken over koetjes en kalfjes maar nooit meer diepgaand. We wonen ook ver uit elkaar dus we zien elkaar sowieso niet... maar ik heb het wel heel moeilijk gevonden dat ze amper interesse in mij toonde. Wel heel lief dat je er voor jouw vriendin wil zijn! Ik denk dat ze af en toe een berichtje sowieso zal waarderen.
Iemand met een eetstoornis kan daar echt helemaal door opgeslokt worden. Afhankelijk van waar zij in haar eetstoornis zit (wil ze er bijvoorbeeld vanaf en zit ze in behandeling of is er nog totale ontkenning van het probleem) heeft een vriendschap jou en haar meer of minder te bieden. Het lijkt mij een lastige periode om een vriendschap nieuw leven in te blazen. Ik zou gewoon eens afspreken voor thee oid, benoemen wat je gehoord hebt en wat je ziet, en proberen niet te oordelen of met oplossingen te komen. En dan zie je vanzelf of zij ook energie heeft om contact te onderhouden.