Hai meiden, Toch maar een topic voor mijzelf geopend, aangezien ik binnenkort weer naar de gyn ga en ik eigenlijk wel wat advies van jullie kan gebruiken. Samengevat de situatie: Mijn man en ik zijn nu een kleine 3 jaar bezig voor een beebje, maar tot nu toe 2 mk-en. Na het 1e jaar naar de gyn geweest maar die hield iedere behandeling af omdat we in het 1e jaar dus 2 keer zwanger waren geworden. Er kon zogenaamd niets mis zijn. Na het 2e jaar opnieuw nar de gyn. Die dacht PCO te zien, maar na onderzoek bleek mijn schildklier te traag. Ik ben gaan afvallen (nu dus ruim 20 kilo kwijt en nu ook een gezonde BMI) en de internist heeft nog weer verder onderzoek gedaan naar mijn schildklier. Nu blijkt dat mijn schildklier enig herstel laat zien dus geen behandeling aldaar en dus alweer terug naar de gyn op 28-2. Met andere woorden: we worden alweer enige tijd heen en weer gestuurd. Op zich niet zonder reden, dus daar wil ik ook echt niets van zeggen, maar ik ben het onderzoeksstadium wel een beetje beu en ik wil dat er wat gaat gebeuren. Ik zie meiden hier op het forum die veeeeeel minder lang bezig zijn en al IUI en IVF krijgen en wij worden iedere keer maar weer voor nog weer een onderzoekje verder door gestuurd. Nu mijn vraag om advies: Ik ben, als het om anderen gaat, heel assertief, maar als het om mijzelf gaat, ben ik heel snel geïntimideerd . Hoe kan ik het aanpakken bij de gyn dat ik me niet weer met een bloedonderzoekje laat afschepen...? Kan alle tips gebruiken! Thanks alvast voor alle reacties, meiden.
Anouk waarom vraag je bij de volgende afspraak niet om een andere gyn als je weer afgescheept word. je moet je poot stijf houden dat je nu wel is verder geholpen wilt worden. Is er bij je man al is een zaad onderzoek gedaan? 3 jaar aan klungelen vind ik nog al wat, oke je hebt 2x een mk gehad maar dat is toch geen reden om je er zo bij te laten zitten. anders laat je je vriend het woord doen als je zelf dicht klapt.
ik ben het wel met sonja eens. als je het niet eens bent met de gang van zaken dan moet je daar zeer zeker wat van zeggen. want 3 jaar aan klungelen is niet niets. schrijf desnoods op wat je te vragen/zeggen hebt. kan je het niet vergeten. en anders kan je inderdaad je man het woord laten doen.
Ja,bij mijn man is het zaad gecontroleerd en goddank kreeg dat de omschrijving "meer dan voortreffelijk". Dus op dat gebied hebben we gelukkig nog ook nog problemen. Het jammere is dat mijn man op 1 februari een nieuwe baan heeft gekregen en niet al gelijk om een vrije dag kan vragen. Ik moet dus alleen. Ik moet ook echt mijn poot stijf houden, daar heb je helemaal gelijk in. Ik ben zo bang dat hij weer met allerlei medische dingetjes komt waarmee hij eigenlijk iedere vorm van tegenstribbelen van de tafel kan vegen. Ik moet ook echt in mijn hoofd houden dat we al bijna 3 jaar verder zijn en at er tot nu toe steeds maar niets gebeurt. Als ik die mk-en niet had gehad, hadden we volgens mij allang een behandeling gekregen (of is dat een heel domme opmerking? ).
Hallo Anouk, Je verhaal is wel heel herkenbaar. Ik merk zelf ook dat ik mijn vragen meestal wel goed heb voorbereid en het voornemen dat ik me niet meer weg laat sturen. En dan zit ik daar..... en komen de antwoorden. Het klinkt dan best logisch en wie ben ik dan om het tegen te spreken? We hebben toch niet de medische kennis die zo'n gyn heeft. Lastig is dat mij de informatie even moet bezinken en dat de vragen meestal wel komen als ik weer buiten sta. Het klinkt heel gek, maar het lijkt ook wel te werken als je laat zien hoe lastig je het vindt en hoe gefrustreerd je ervan kunt raken. Ik heb het idee dat er hierdoor soms ook wat meer begrip komt en mss ook (wat meer?) meedenken met de oplossing. Ik wens je veel succes en hou ons op de hoogte! Hope
Anouk ook al begint je man met een nieuwe baan zijn baas moet hem daar voor vrij geven. zou het toch aankaarten zodat hij ook mee kan, met zijn 2e sta je ff sterker. of neem je moeder of een goede vriendin mee als je dat prettig zou vinden ,zou niet alleen gaan, heb dan zo het idee dat je weer word afgescheept. kom op hoor laat zien wie je bent bij de gyn, zeg hem/haar dat je nu wel is verder wilt, je word er niet jonger op, en wat patje ook al zegt schirf je vragen op en schuif het onder die gyn zijn neus. dit jaar ga jij zwanger worden en het liefst ook nog bevallen . DEAL?
Hey Anouk, je hebt al genoeg adviezen gekregen. Laat je idd maar niet afschepen, er moet nu wat gedaan worden, punt uit! Ik wens je alvast heel veel succes met alles wat gaat komen. Liefs Hope
Hey Anouk, Je af laten poeieren klinkt inderdaad bekend in de oren. Je gaat naar de gyn en denkt voor je naar binnen loopt: "dit keer laat ik het niet gebeuren" Vervolgens loop je naar buiten en heb je weer ja en amen gezegd..aaaahhhh.. Wat mij altijd helpt is het opschrijven (maar dat is geloof ik al gezegd) en dat papiertje op tafel leggen zodat je er zelf ook niet omheen kan om daar nog over te beginnen. En als je toch wat vergeet gewoon het ziekenhuis plat bellen. Dat heb ik ook gedaan, ik denk altijd maar zo: het ziekenhuis hoeft niet zwanger te worden en heeft dus geen haast... heel veel succes en denk erom.. GA ERVOOR! xxx
Dat is een goeie zeg! Dat moet ik ook in mijn oren knopen. Ik ga het allemaal zeker opschrijven. Ook goed om het op tafel te leggen zodat de gyn ook ziet dat het menens is (en ik zelf ook, wanneer ik me weer bijna laat afpoeieren).
Hee Anouk, Wat irritant zeg, zo'n arts. En inderdaad goede adviezen hierboven! Ik zou ook bijna zeggen: zal ik met je meegaan? Ik ben namelijk ook heel assertief maar niet bij mijn arts. De laatste keer heb ik net als wat Jootje voorstelt alles opgeschreven. De volgende dag zat ik in tranen bij de arts, maar ik heb het wel kunnen zeggen, wat me dwars zat. Mijn arts bleek toen ineens bijzonder betrokken en het probleem was ook opgelost. En je hebt helemaal gelijk: 3 jaar is veel te lang! Zeker als je zo goed je best hebt gedaan als jij en gewoon al die kilo's kwijt geraakt bent! Heel knap van je. Veel succes!
succes anouk! ik liet me ook afschepen, maar dat is dus nu ook voorbij: b.v. maandag zei arts dat ik nog niet mocht ophogen, toen heb ik sec verteld dat ik doe wat zij zeggen dat zij het wel weten. Hoezo vroeg hij toen, en toen heb ik hem uitgelegd waarom ik denk dat het gen zin heeft.. hij nam het serieus inmiddels nog niet opgehoogd, maar hij zei dat hijmorgen hierop terug komt!
Wat goed van je, Bengel, dat je zo stellig tegenspreekt. Ik ben ook van plan om zo voor mijzelf op te komen, als de gynaecoloog weer wil wachten op het één of ander. Gisteren hoorde ik van de internist dat ik toch aan de medicatie moet voor mijn te langzame schildklier (hypothyreodie). Het zou kunnen dat we nu dus echt een kans maken om zwanger te worden, nu ik eindelijk de juiste medicatie heb. Ik ga (proberen) tegen de gyn te zeggen dat ik alsnog op de IUI-wachtlijst wil omdat het best kan zijn dat het alsnog weer een jaar gaat duren voordat ik misschien eens een keertje zwanger word. Ik heb geen zin om daar op te wachten omdat ik al 3 jaar zonder succes aan het afwachten ben. Tijdens de wachtlijst proberen wij gewoon zwanger te worden (joh?! ) en lukt dat niet, dan hebben we die IUI dus ook echt nodig gehad. Lijkt mij een redelijke vraag, toch?
Ik heb het gedaan, ik ben goed voor mijzelf op gekomen... . Niet dat ik nu zo stoer moet lopen doen, want de gyn was zelf heel erg bereid om nu echt aan de slag te gaan. Hij heeft 2 mogelijkheden genoemd: Clomid gaan gebruiken of een HSG. Hij wil het echter a.s. dinsdag in een fertiliteitsoverleg bespreken met andere gynaecologen. Dit omdat er veel in mijn situatie veranderd is in een korte tijd (ik ben een kleine 22 kilo afgevallen, op medicatie [Thyrax] ingesteld en ook is mijn cyclus ineens onregelmatig geworden ). Hij wil het overleggen om de juiste stap te zetten. A.s. woensdag (5 mrt) hoor ik de uitslag. Ik ben er echt wel zenuwachtig voor, maar ook erg benieuwd. Hij begreep echt dat ik het 3 jaar wachten inmiddels zo beu ben en ik voelde me echt gehoord. Ben zo blij dat er eindelijk schot in de zaak zit, na die 3 lange jaren...
Hey Anouk, wat goed van je Ook al was de gyn meewerkend, je was iig vastberaden om voor jezelf op te komen, en dat is goed. Ik ben blij voor je dat ze eindelijk actie gaan ondernemen. Ik wens je dan ook heel veel succes en ik zal je volgen in de stappen die je nog gaat nemen. Alvast " toi toi toi " voor woensdag. Liefs Hope
Ben heel benieuwd wat je morgen gaat horen meid! (tussen de voedingen door dan welteverstaan) Liefs van je schoonzus!
Daar ben ik weer. De gyn wil a.s. vrijdag een samenlevingstest doen. We gaan dan tot de zomer zelf proberen om zwanger te worden. Lukt dat niet, dan gaan we over op IUI. Hij zei dat we, als de samenlevingstest positief uitpakt, 49% kans hebben op een spontane zwangerschap in het komende jaar. Aangezien we al 3 jaar bezig zijn, willen ze ons dus tegemoed komen met IUI. Ik ben zelf heel erg tevreden met deze gang van zaken. We hebben iets om naar uit te kijken op dit vlak. Wel grappig dat de gyn zei dat hij namens zijn tean de complimenten moest overbrengen over mijn gewichtsverlies. Hihihihi.
En dat is ook serieus een groot compliment waard! Nog een half jaartje dus, met bijna 50% kans op zwangerschap. Ik zou zeggen go for it zodat je misschien buiten de IUI-boot kan blijven. Nu vrijdag de volgende hobbel in het MMM-pad, zo kom je stukje bij beetje dichter bij de uitkomst van jullie wens. Succes en sterkte, Groet van Kiki
Dank je Kiki . Vanochtend de samenlevingstest. Ondanks dat mijn eisprong verlaat is (waarschijnlijk pas ergens in de loop van volgende week), was de samenlevingstest heel positief. Er waren genoeg levende zaadjes zichtbaar (heb ook zelf mogen kijken . Errug leuk!). We hebben afgesproken dat ik na mijn aankomende menstruatie een HSG zal laten doen. Niet omdat er verwacht wordt dat er wat loos is op dat gebied, maar gewoon om alles definitief uitgesloten te hebben. Ben erg blij dat de test positief was! (En vooral opgelucht).