ik ben 22 dec bevallen van een heerlijke zoon. ik ben vandaag op nacontrole geweest bij me vk. het voelde zo vertouwd daar en mis me zwangerschap heel erg nu. het idee dat ik daar voorlopig niet meer hoeft te zijn vind ik raar. ik ben natuurlijk heel blij met me ventje nu maar toch die spanning eromheen denk ik. wel begon ze over anticonceptie enzo en eigenlijk heb ik zoiets van voorlopig niet maar ja ..... dan moet ik zeker weer zolang ontpillen. aan de andere kant denk ik als er straks 2 of 3 jaar tussen zit ben ik misschien over 1 1/2 jaar of 2 jaar weer zwanger als het zou mogen lukken en dat is toch best weer snel vind ik. daarom ga ik toch nu lekker genieten al kijk ik naar zwangere vrouwen nu wel heel jarloers(wel positief hoor). hebben meer meiden dat?
Ik weet heel goed hoe je je voelt. Omdat ik een week te vroeg ben bevallen, heb ik eel erg het idee gehad dat ik geen afscheid van mijn buik heb kunnen nemen.... Ik heb het getrappel en het gestaar naar mijn buik best gemist. Ook de bezoeken naar de Vk... Laatst reden we er langs en ik had echt zoiets van: daar hoor ik niet meer bij... Maar ik haal mijn troost aan het feit dat we sowieso voor een 2e willen gaan. Hopelijk maak ik alles dus nog eens mee!
dat heb ik nou ook. van ik kom er nog wel als we voor een tweede gaan maar het lijkt net of ik nu niet blij ben met mika zeg maar. maar dat is helemaal niet zo maar ik mis die magie zeg maar. eerst keek ik het eruit en nu wil ik weer zwanger zijn. bizag toch? me vriend wil het bij 2 houden als zo ik na me 2 de zwangerschap wel denk ik echt afscheid moeten nemen van het iedee dat het de laatste keer zou zijn. ik denk ook daarom dat ik bij de tweede probeer nog meer te genieten van mijn zwangerschap, ach dat zien we dan wel. en idd dat gevoel van daar hoor ik niet meer bij heb ik ook. straks ook als we naar de 9 maanden beurs gaan zou ik dat wel erg hebben. ach je gevoelens en hormonen spelen ook erg mee. moet er wel om lachen haha. xxxx
Nee helemaal niet,maar ik heb ook eigenlijk helemaal niks gehad met de hele zwanger zijn. Had zeker op het laatst echt overal pijn. Ben blij dat ik mijn eigen lichaam weer terug heb,gewoon fatsoenlijk een paar uur kan lopen zonder last te krijgen van mijn bekken en rug,en natuurlijk weer heerlijk op mijn buik kan slapen. De tweede komt er wel,maar eerst eens genieten van onze eerste kleine,grote meid.
Ik wilde sowieso al snel voor een tweede gaan, aangezien we op Eva anderhalf jaar hebben moeten wachten (en toen nog 9 maanden natuurlijk ), aangezien ik pco heb. En aangezien ik borstvoeding wilde geven (en geef) zou de kans toch niet groot zijn dat ik snel zwanger raak. Dus hier geen anticonceptie en ik hoop dat ik snel weer zwanger ben, maar we gaan er niet vanuit. Het allerliefste zou ik de tijd nog even terugdraaien tot aan het begin van mijn bevalling en de magie inderdaad nog een keer meemaken met Eva. Morgen de nacontrole bij de verloskundige, dus (voorlopig) de laatste keer daar. Ben de laatste tijd al zo lekker emotioneel, dus ben benieuwd . Ik ben trouwens ook wel 'jaloers' op zwangere buiken hoor, omdat je nu weet hoe speciaal het allemaal is. Dat weet je van tevoren ook wel, maar als je het allemaal hebt meegemaakt (bevalling, kraamtijd), is het achteraf gezien nog veel meer bijzonder (moeilijk te omschrijven, maar jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel ).
Ik vond het zwanger zijn op zich trouwens best zwaar, zeker op het laatst met verschrikkelijke jeuk en slaaptekort. Lang lopen kon ik ook vanaf 20 weken niet meer, maar dat deed ik dan gewoon niet meer. Ik vind het het allemaal meer dan waard geweest en zou het zo weer willen! Ik slaap trouwens pas sinds een week ofzo weer op mijn buik, was het een beetje afgeleerd .
Ik vond het zwanger zijn echt geweldig! ondanks dat ik het op het eind erg zwaar vond! Nu onze mooie zoon Evan er is ben ik ontzettend blij maar tegelijkertijd heb ik af en toe echt wel heimwee naar de dikke buiken tijd! zeker omdat het bij ons bij 1 kindje blijft is het soms echt wel emotioneel, besef me momenteel erg goed dat het echt niet meer terug komt! Een tijdje terug had iemand bij de dec mama's een gedichtje geplaatst die precies verwoorde wat ik voel.... zal eens kijken of ik hem nog kan vinden!
Voor een eerste keer mocht ik zwanger zijn, en ik wist dit word de laatste keer, trappelen mijn dikke buik,het was reuze fijn. soms even verdriet want dat komt nooit weer. En nu lig jij daar afhankelijk van mij, uren kijk ik naar jou. van top tot teen word ik helemaal blij, en besef ik hoeveel ik van je hou. Het is goed zo ons gezin is compleet, zwanger zijn blijft altijd een wonder. dat is wat ik nooit vergeet, en dan een mooi mensje dat is pas bijzonder. En nu met ons drieen verder door het leven, natuurlijk met vallen en weer opstaan. Wij willen jou veel liefde en zorgzaamheid meegeven en van de mooie dingen genieten gaan. dag dikke buik hallo kleintje.
Nee.... Ik heb al twee nachtmerries gehad dat ik weer zwanger was van de tweede en ik raakte in mijn droom helemaal in paniek daarvan. Natuurlijk mis ik de dikke buik wel een beetje en al de aandacht die daarbij hoort maar wij overwegen serieus om niet voor een tweede kindje te gaan. Maar dat kan nog veranderen, ik merk dat bij mij nu echt de schrik eruit komt en dat ik me realiseer wat er allemaal gebeurt is en hoe blij ik mag zijn met mijn gezonde kereltje (Werd twee weken voordat hij uitgerekend was opgenomen in het ziekenhuis, ik zou ingeleid worden wegens mijn gezondheid en tijdens de bevalling hebben we wat schrikmomenten gehad). Misschien als ik het allemaal op een rijtje gezet heb dat ik weer over een zwangerschap en een bevalling na kan denken.
Ik mis mijn zwangerschap ook heel erg! Maar om weer héél snel zwanger te zijn lijkt mij ook niet echt alles hoor.. Ik wil wel eerst van Damani genieten ! Misschien als hij een jaar of 2 is dat we weer stoppen met de pil! Moet trouwens nog naar de ha voor de pil...! Ben benieuwd... -x-x-x-
neeeee ik mis het helemaaal niet , echt opluchting nu zonder buik , ik heb ook zware zwangerschap met alle veel kwaaltjes , huilen van rug en ribben pijn tot eind , bloeding gehad , onzeker niet kunnen slapen ,alles was te zwaar toen uitgerekende datum kwam en niks gebeurde zat ik te huilen in armen van mij vriendinnen ,was het meer dan zat en dan gebeurt nog niks ik heb al mooie dochter van 5 en nu zoontje van 1 maand voorlopig geen zwangerschap ,soms denk ik ook hierbij laat maar ja in toekomst weetje nooit he
Meteen na mijn bevalling had ik het gevoel: JAAAAAAAA dit wil ik zeker nog een keer. Helaas net een miskraam gehad, maar de wens ligt er zeker nog! Ik vind het zo geweldig, zwanger zijn, bevallen.......We gaan er zeker weer voor.
Ik wil ooit wel nog een tweede, maar ik moet er nu even niet aan denken. Ik had een fijne zwangerschap maar een hele zware bevalling. En daar komt nog bij dat Alannah in het begin heel moeilijk sliep en at (gaat nu een stuk beter). Zwanger zijn is geweldig en we willen wel een zusje of broertje voor Alannah erbij. Maar nu nog even niet.
Ik wil ook graag weer zwanger worden! Ondanks de zware zwangerschap (vanaf 22 wkn zo goed als bedrust en nog 4,5 wk zkh ivm zwangerschapsvergiftiging) mis ik die buik nog steeds... Dat heerlijke gevoel als Simon lekker aan het trappelen was daarbinnen! Heb een ks gehad en daarna veel problemen met de wond, dus wordt aangeraden om een jr te wachten. Maar, we hebben het er al over gehad om rond Simons 1e verjaardag de Nuvaring weg te doen!
Ik ben niet meer aan de pil begonnen, we doen het nu veilig, maar we willen er snel weer voor gaan. Leuk 2 kindjes achter elkaar
wij zijn "compleet" om het zo maar te zeggen, maar ik moet zeggen zoals het nu is, zou ik nu zo weer zwanger willen zijn en nog een 4e willen, maar dat zal wel door de hormonen komen en niet vanuit mijn verstand... wij hebben afgesproken dat hij zich zou laten helpen, die afspraak is nog niet gemaakt en ik zou weer even aan de pil gaan, die ik nog steeds niet heb, ben afgelopen dinsdag voor het eerst ongesteld geworden, en waarschijnlijk zullen we het nu "veilig" gaan doen, maar mocht het zo zijn tja dan maar, zou er niet rouwig om zijn moet ik zeggen... denk dat het over een paar maanden wel anders is (hoop ik) en dat ik zeg van ja idd we zijn compleet...