Mijn zoontje kwam vandaag met grote krassen op zijn gezicht. Duidelijk ruzie gehad op school. Ik vroeg ernaar en hij vertelde dat hij niet mee mocht doen met voetballen en toen begonnen die twee jongens te slaan, maar hij heeft ze ook teruggeslagen. Ik vond het wel goed om te horen dat hij voor zichzelf op kwam ipv te huilen of het erbij te laten. Ik heb gevraagd of die jongens wel vaker gemeen doen en dat was niet zo gelukkig. Het was echt alleen vandaag. Het kan gebeuren natuurlijk, zulke incidenten, maar het probleem is dat ik me dan gelijk zorgen maak. Ik ben nu ook de hele dag verdrietig geweest en zit hele tijd met gedachten: waarom mocht hij niet mee doen, straks wordt hij vaker geslagen of structureel buiten gesloten en zelfs gepest etc. Ik kan me er dagen gek over maken. Het probleem ligt dus bij mij. Waar dit vandaan komt weet ik niet, ben vroeger zelf nooit gepest. Hij heeft ook genoeg vriendjes en gaat met plezier naar school. Hij heeft bijna elke dag een speelafspraakje. Dat zit dus allemaal goed. Wel ben ik sowieso een angstig en overbezorgd persoon, vooral als het om mijn kinderen gaat. Wanneer iets vervelends gebeurt kan ik het erger maken dan het is. Misschien kunnen jullie dit wat relativeren voor me. Komen jullie kinderen ook weleens met blauwe plekken of krassen thuis en worden ze ook weleens uitgesloten van spelletjes. Hoe gaan jullie er dan mee om. Zijn jullie dan ook zo snel bang dat het misschien wel om pesten gaat of blijven jullie er nuchter onder. Ligt dit dus echt aan mij of zouden jullie ook gelijk zo bezorgd zijn bij zo'n incident.
Echt zorgen maken zou ik niet doen, maar ik zou het ook niet meteen weer vergeten zijn. Zou het persoonlijk ook nog even navragen/bespreken op school met leraar/pleinwacht, maar zou het belangrijker vinden of en hoe ze het opgelost hebben en of mijn kind gewoon met plezier naar school blijft gaan. Als dat laatste zo is zou ik het wel heel snel los kunnen laten.
Ik zou zowieso ff afwachten of dit soort dingen vaker gebeurd en als het maar een incident is tja zulke dingen gebeuren nou eenmaal! Maar kan me je zorgen wel voorstellen hoor, ik ben ook zo'n moeder
Kan me voorstellen dat je je zorgen maakt, zo ben ik ook. Volgens mij zijn die kinderen ook toe aan vakantie (regio midden, dus we moeten helaas nog even), want hier was ook al wat geklier en geruzie onderling op school. Ook thuis zijn ze bij mij niet echt heel gezellig meer, kort lontje etc. Hopelijk gaat het na de zomervakantie weer beter.
Dat zou best kunnen, Jo79, want hier was het gisteren ook al raak. En ik hoor er meer ouders over. Gelukkig hoeven wij nog maar 2,5 week tot de vakantie. Zelfs Jitte zei er iets van toen Jelle vertelde dat ze hem op de grond geduwd hadden. Dat was tijdens het overblijven gebeurt, en Jelle zei dat de overblijf moeder er niks aan deed, terwijl hij het wel gemeld had. Ik ga vanmiddag 1 van de overblijf moeders aanspreken daarover, omdat ik nachtdienst had heb ik ze niet naar school gebracht vandaag. Buiten dat: Als dit de eerste keer was zou ik me nog niet zo druk maken. Jongens zijn jongens en soms gaat het er nogal ruw aan toe, ze kennen hun eigen krachten nog niet, zeg maar... Ik zou het wel in de gaten houden. Als het vaker gebeurt zou ik contact opnemen met de juf. Die zorgen kan ik me levendig voorstellen, ik heb zelf een pestverleden en ik ben als de dood dat mijn kinderen dat ook overkomt.
Mijn ervaring tot nu toe is; de kinderen zijn sneller over het incident heen dan de ouders.. Zowel met mijn eigen kind als de andere situaties in de klas. Moet wel zeggen dat juf incidenten goed opneemt en alle betrokken kinderen goed stuurt in wat er mis ging en wat er wel van ze verwacht werd qua gedrag..