hoi, denk dat de antistoffen wel licht/matig verhoogd zijn net als bij mij (ooit 1 keer geprikt: 763). ik hoor namelijk ook weleens van 1000 2000 en misschien wel hoger. t3 is ok, de mijne is maar 1.5. Moest stoppen met cytomel (t3) toen ik zwanger wilde worden. 4.94 is een hoge waarde voor een grens voor tsh. 4 is normaal, bij zwangeren/zwanger worden is 2 de aangewezen norm. Ik weet het als je een arts heeft die alleen zichzelf gelooft kom je niet verder. Maar in welk ziekenhuis ben je dan voor schildklier? je ft4, is nog maar net goed. 14 heb je minimaal nodig voor zwangerschap.
ja die dun gedrukte zijn referentiewaarden. maar je zal net een ziekenhuis en doc hebben die alles maar goed vinden (zoals bij mij eerder ook). echt niet fijn. Er zijn zat ziekenhuizen die op proef of zelfs zonder proef enk ik met deze waarden schildklierhormoon geven.
Wat houdt dat in? Ben alweer in shock hier. Ik dacht de waardes vallen binnen de referentiewaardes dus dat is altijd goed. Zoals ik al zei heb ik hier niet zoveel verstand van en dat blijkt wel weer. Ik voel me nou behoorlijk naief. Dit is trouwens geprikt tijdens een zwangerschap. Het lastige is dat ik dus volgens de gynaecoloog geen schildklierprobleem heb en hiervoor dus ook niet bij een specialist loop. Wat kan ik nu het beste doen denk je? Dit bij de huisarts neerleggen en toch vragen om een doorverwijzing? Valt dit onder de internist en weet je toevallig een goede arts in het Noorden (en anders wil ik wel reizen).
Voor zwanger worden kan je TSH het beste onder de 2 zitten werd mij verteld. Maar goed, vergelijk je bloedwaardes niet teveel met anderen. Elk lab meet weer anders namelijk (raar maar waar!) Bij de 1 mag ik TSH tot 5 gaan, bij andere weer tot 3. Plus dat elk persoon weer anders reageert op de waardes. Zo is de 1 bij 20,8 T4 hartstikke hyper. Ik voel me onder de 20 juist niet goed. Maar daar kom je dus pas achter als je regelmatige controle hebt en opschrijft wanneer je waar last van hebt. Balen dat de selenium niet helpt voor de algemene welzijn.
hoi trees, ik zou op hypomaarniethappy kijken en dan een internist zoeken. vaak weten zij daar wel artsen die wel willen behandelen. jij in het noorden? och heden, en ik in het oosten? hoe kom ik dan in vredesnaam bij het amc terecht he in de toekomst? als je toch echt een behandeling nodig hebt, zul je toch voor opvolging van follikelmetingen ed vaker naar amsterdam moeten.......dan is toch eignelijk niet haalbaar, zeker niet met al die files. hoe doen jullie dat? wij denken ook nog aan het geertgen, maar dat is in brabant. ook al zover weg!
Het amc ligt inderdaad niet echt naast Groningen . Wij hebben zelfs al serieus Gent in overweging. Ook niet bepaald naast de deur. Wij hebben onlangs onze bezine-auto omgeruild voor diesel vanwege het belachelijke aantal kilometers wat we tegenwoordig rijden. Wat ze trouwens ook in het amc doen. Is alleen de onderzoeken en dan een behandelplan uitschrijven voor een gynaecoloog bij je in de buurt. Scheelt een heleboel ritjes. De echo's etc. doen wij ook in Groningen en Friesland. Het is anders niet te doen qua werk enzo. Ik ga even op hypomaarniethappy speuren en eventueel daar een berichtje plaatsen met mijn waardes. Ik voel me meteen weer een stuk vrolijker. Ik hoop zo dat we het eindelijk gaan vinden. Dreamer hoe heb jij het toen aangepakt en hoe ben jij erachter gekomen?
hoi trees, nou ben ik blij om dat je wat vrolijker bent. zegggggggg........het amc een behandelplan uitschrijven???? maar in mijn ziekenhuis gaan ze never nooit een behandelplan van het amc opvolgen terwijl zij namelijk zelf vinden dat er niets behandeld hoeft te worden? hoe zit dat dan??
stelletje arroganten *****. Groningen heeft ook wat last van arrogantie, maar merk dat ze het toch wat minder naast zich neer durven te leggen. Eventueel iets wat je ook nog met de arts in het amc kan overleggen. Misschien dat die wel wat daarin kan doen? Het blijft inderdaad zo irritant dat niemand op één lijn zit :x
Jeetje dames! Ik kwam van mijn werk en kon meteen aan het lezen slaan! @Trees: ik weet niet of je "last' kunt hebben vd antistoffen op zichzelf. Ik vind wel je T4 vrij laag. Als die bij mij onder de 16 zakt dan krijg ik mijn "oude" klachten terug. Je T4 is degene waardoor je het snelste symptomen gaat krijgen. Mijn T4 is nu 19 en ik voel me beter dan ooit. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat die antistoffen behalve je schildklier (want die vallen ze aan, zelfs al heb je nog geen afwijkende schildklier) ook andere gevoelige onderdelen van je lichaam aanvallen. Ik weet wel dat mijn internist mij een "antistoffen" meisje noemt. Ik maak heel snel en gemakkelijk antistoffen aan. Tegen mijn darm, tegen mijn gewrichten, oogslijmvliezen, tandvlees, haar. Al deze dingen heb ik af en toe last van en vaak komt dat samen met een opvlamming van de colitis (dat is de bron zeg maar). Dus als mijn colitis opvlamt (en dus antistoffen tegen mijn darm maakt) dan krijg ik ook last van andere dingen. Dan vind ik het niet moeilijk aan te nemen dat de aanwezigheid van antistoffen ook al lichte klachten en symptomen veroorzaken kan, zonder dat je een autoimmuunaandoening ontwikkeld hebt, toch? Ik vind dat jij, op basis van je lage T4 (hij mag tot 11 zakken, in theorie, maar op de schildklierfora zie je toch dat hij idealiter hoog-normaal moet zijn, liefst boven de 16), je klachten en je ook niet hele lage TSH best een proefkuurtje thyrax zou mogen krijgen. Het is gewoon bewezen dat vrouwen met antistoffen (anti-tpo) meer kans hebben op een goede zwangerschap als ze met thyrax behandeld worden: zelfs als de schildklier nog niet echt afwijkt. Waarom zou je het niet doen? Het is een medicijn zonder enige bijwerking dat een hormoon nabootst dat je zelf aanmaakt? Ik zie er het kwaad echt totaal niet van in. Ik heb ook heel lang gesukkeld en werd ook als subklinisch hypo bestempeld, maar ik ben superopgeknapt en heb nu spijt dat ik niet beter op de hoogte was. Dan had ik direct aan de thyrax gegaan. Begrijp me goed: het is niet zaligmakend: ik heb vaak hartkloppingen en opvliegers, maar die neem ik graag voor lief. De gewrichtspijn. Bij mij is spondylarthropathie gediagnosticeerd naar aanleiding van een forse arthritis in mijn enkel (ik heb 4 weken niet kunnen lopen doordat deze zo dik en pijnlijk was). Het houdt in dat de aanhechtingen van de gewrichten (spieren en pezen) ontstoken raken. Daardoor heb ik, en dat herken ik erg van jouw verhaal, vooral veel last van mijn vingers en grote tenen ('s nachts stijven ze helemaal op en 's ochtends doen ze dan pijn totdat ik ze langzaam in beweging krijg). Pijn aan mijn knieschijven vanuit de pees van mijn bovenbeen. Last van mijn enkelbanden, regelmatig slijmbeursontstekingen, heel vaak een nek die volledig vastzit (cervicaal syndroom) en, en, en: de RSI klachten die jij (en Loe) ook beschrijven. Bij mij uit het zich in heftige pijn in de pees tussen pols en duim (ook wel een Quervain). Soms tintelingen in de vingers en onderarmen. De reumatoloog ontdekte mijn schildklierprobleem en ik zei haar dat ik hoopte dat ook de arthritis op zou knappen als de schildklier behandeld werd. Dat was ijdele hoop zei ze want mijn arthritis kwam daar niet uit voort. Desalniettemin heb ik een enorme afname van de gewrichtspijnen sinds mijn schildklier weer normaal is. Ik kon een half jaar geleden nauwelijks mijn werk nog doen: nu laat ik helemaal niets meer! Ik ben veeeeel minder moe en heb veel minder hoofdpijn (had ik haast iedere dag) en minder opgezette ogen (het leek wel of ik iedere dag te vast geslapen had omdat ik vocht achter mijn ogen vasthield) Dusse: aandringen op een proefdosis thyrax, voor minimaal 6-12 weken (6 weken duurt het voor je iets kunt gaan merken en de bloedwaardes weer stabiel zijn)! Als je artikelen nodig hebt waarin de waarde van thyrax bij antitpo nodig hebt laat maar weten, dan mail ik je de adressen. Groeten en sterkte
@Trees: op zich ik 2,4 TSH prima hoor. Maar boven de drie wordt al verdacht en de T4 gaat vaak als eerste afwijken, daarna pas de TSH. De T4 compenseert nl het tekort aan TSH. Je TSH krijg je ook sneller in beweging als je thyrax slikt en de T4 normaliseert dan een poosje erna.
Sorry baboe voor het vele geklep van ons hihi. Ik zit ook de hele dag achter het internet te speuren. Ik heb het gevoel dat ik iets gevonden heb. Ik zie alleen maar herkenbaarheid ook in jouw verhaal. Mijn eeuwige darmproblemen (altijd diarree, soms met bloed, tien keer per dag rennen geen uitzondering), paradontitis (chronische tandvleesontstekingen), de oogontstekingen en de eeuwige vermoedheid en koud hebben. Ik heb altijd het gevoel alsof mijn hoofd vol zit met watten. Maakt ook geen bal uit hoe lang ik heb geslapen. Als ik erg last van mijn pols heb dan beginnen mijn pink en ringvinger te tintelen en dat trekt door mijn onderarm. De laatste jaren ook een paar keer een ontsteking gehad in mijn vingers en eenmaal in mijn pols. Zonder reden zwellen ze op en zijn ze zeer pijnlijk. Gaat wel altijd vanzelf weer weg. Behalve de pols duurde wel een jaar. Ik heb hem maanden niet kunnen gebruiken. Mijn huisarts keek erna en riep RSI en dat was het. Ik wil me ook graag een keer op reuma etc. laten testen. Ook gezien de familiare belasting. Ik voel me nu wel een miepje met al mijn klachtjes . Heb jij nog een aantal artikelen voor me heel graag! Ik heb er zelf al eentje gevonden en uitgeprint. Heb alle klachten chronologisch opgeschreven voor mijn nieuwe huisarts en samen met de artikelen ben ik erg benieuwd naar wat hij ervan vindt. Ik hoop dat hij beter is dan mijn oude huisarts. Zij vond dat ik nog maar even van het leven moest genieten en de kinderwens uit moest stellen. Ik ben immers 'pas' 27 en zij was 34 toen ze haar eerste kind NAM .
Ondanks dat ik juist de andere antistoffen heb herken ik wel veel klachten. Buiten de ontstekingen eigenlijk alles. En merk ook duidelijk verschil tussen hyper en hypo. Mijn 1e internist zei dat er een wereld voor me open zou gaan als mn waardes normaal zouden zijn. Wacht nog steeds op die wereld Bij mij kwamen ze erachter via bloedonderzoek. We gingen naar de dokter voor een verwijzing naar de gyn. Tussen neus en lippen door vertelde ik dat ik zoveel afviel. Moest bloed laten prikken voor 1001 dingen, ook voor schildklier. Had nog gezegd dat dat niet nodig was, want er kwam toch nooit iets uit. Deze keer dus wel, moest met spoed naar het ziekenhuis. Ik moet trouwens ook regelmatig op controle voor reuma. Al mn halve leven. Ze verdenken me wel, maar ook hier komt er elke keer niets uit mn bloed. Waardes hangen altijd op het randje, net als de klachten. Ach ja, we sukkelen vrolijk verder he Even een vraagje aan de thyrax gebruikers. Is jullie cyclus anders geworden sinds jullie dit gebruiken? Hoe is uberhaupt jullie cyclus? De 'je bent nog jong' opmerkingen heb ik hier ook al zovaak gehad. Wij zijn beiden 26 nu. Zelfs onze gyn zei: wees blij dat het nu gebeurd en niet over 10 jaar. Pardon? Hoe kan je blij zijn met onvruchtbaarheid? Dat we er nú achter komen betekend dus dat we nú bezig zijn met onze kinderwens en dus níet 10 jaar willen wachten! Alsof het minder erg is als je 'jong' bent. Ach ja, sommige mensen zijn niet wijzer. Maar zulke opmerkingen steken wel!
Meiden ik heb jullie hele topic doorgelezen. Niet alles heb ik begrepen maar de grote lijnen wel. Ik zit midden in onze 1e IVF poging (stimulatie), maar vandaag hebben we te horen gekregen dat mijn schildklier niet goed is. Wellicht zegt het jullie iets: TSH: 5,1 T4: 15,7 De fertiliteitsarts van het Geertgen waar we in behandeling zijn wil met de behandeling stoppen. Het Geertgen hanteerd een grens van 3 voor de TSH waarde. Het ZH waar we voorheen liepen hanteerde een TSH grens van max 4. Mijn huisarts zegt dat mijn waardes nog net goed zijn, en begrijpt niet waar het Geertgen zich druk om maakt. Dikke paniek dus vandaag. Na 2 uur heen en weer bellen (wat een dikke betonnen muren....), krijgen we maandag een telefoontje van de internist. Daar moeten we dan met spoed heen. Maar of deze poging nog door mag gaan..................? Wel blijf ik tot maandag spuiten, voor de zekerheid. Ik heb toen ik een jaar of 22 was de ziekte van Hashimoto gehad. Maanden/jaren lang heb ik regelmatig bloed moeten laten prikken. Maar uiteindelijk is het weg gegaan. De afgelopen jaren heb ik regelmatig als ik het vermoeden had dat er iets niet klopte bloed laten prikken. Telkens was het goed of net binnen de grenzen. In feb was de TSH nog 3,0.... en u dus 5,1 Ik heb zó vaak aan de fertiliteitsartsen en gyn gevraagd of al die medicatie (Clomid, Tamoxifen (geloof ik) en Puregon) geen kwaad kon..... En nu dus dit. Ohja, ook hier RSI, afgelopen maand een onstoken enkel, heel veel hoofdpijn..... Weet iemand er iets van? Ik hoop het, want ik ben een zielig hoopje mens sinds vanmiddag. Alvast bedankt,
@Ieoor: he verdikkeme! Wat balen meis! Je TSH is wel te hoog ja. En de combi van een niet al te hoge T4 en te hoge TSH wijst toch echt op een te langzame schildklier. Hier ook veel hoofdpijn bij te langzaam, dus je klachten wijzen er ook op helaas. Voor een zwangerschap is TSH 1 het beste lees ik vaak. Ik vrees dat ze toch de poging afblazen en dat je aan de thyrax moet. En pas opnieuw een poging mag beginnen als je waardes goed zijn. Maar goed, ik ben geen arts en al helemaal niet jouw arts! Hier begon het afvallen trouwens nadat ik gestopt was met de pil. En na een jaar afvallen kwamen ze er dus achter middels een bloedtest. Ik heb zelf dus het vermoeden dat hormonen er wel degelijk mee te maken hebben. Want al die jaren gaf mn bloed niets aan en na het stoppen met de pil ineens wel. Dus het kan best zijn dat de hormonen voor de IVF wél iets doen met je schildklier (als je hier gevoelig voor bent) Sterkte meis!
@Ieoor: je hebt Hashimoto gehád? Sorry, maar dat heb je dus je hele leven. Met zo'n TSH zal je IVF niet gaan lukken. Je FT4 is trouwens nog niet zo slecht. Hopelijk kun je de poging nog afbreken zodat je verzekering het niet als een poging ziet. En dan weer opnieuw proberen als je waardes goed zijn. IVF kan trouwens wel invloed hebben op de schildklier. "Normale" vrouwen herstellen zich daarvan, maar bij vrouwen met antistoffen tegen de schildklier en bij schildklierpatiënten kan het negatief werken in de zwangerschap. @Trees: al jouw klachten lijken me niet normaal. Ik denk echt dat je hulp van een specialist nodig hebt, al weet ik niet welke. Die diarree klopt niet met het hypo-beeld. Dan heb je juist obstipatie. Om zwanger te worden, moet je FT4 liefst boven de 16 zijn en je TSH onder de 2, liefst rond de 1. Gezien je kinderwens zou een kleine dosis thyrax mij goed lijken. Ook gezien je klachten. Kan de man uit Wirdum dat niet gewoon voorschrijven? Net zo makkelijk. Hoef je niet bij je huisarts te bedelen. De man uit Wirdum zal er toch wel voor open staan? Ik wens jullie allemaal veel sterkte! Gisteren een reactie uit Stuttgart gehad: ze hebben onze aanvraag ontvangen. En we moeten nog meer info opsturen. Spannend! Friesland lijkt mij ook ok, maar hier kunnen we hopelijk sneller terecht. Link naar "Stuttgart": Dr.Sylke Reichel-Fentz- Fachärztin für Transfusionsmedizin
Even snel want mijn bedje roept (heel hard momenteel ). @ Ieoor wat ontzettend verdrietig voor je zeg. Ik hoop dat ze je kunnen helpen en na wat ik vandaag hier heb geleerd. Ben ik ook nog niet zo thuis inde wereld van de waardes, klinken je waardes inderdaad niet goed en moet dat eerst behandeld worden. Kan me voorstellen dat het ontzettend kl*te is als je eindelijk denk te mogen starten met je eerste behandeling. Sterkte ermee. @ Aguilegia. Volgens het lijstje van hypomaarniethappy kan diarree wel een symptoom zijn. Het staat tussen haakjes achter de obstipatie. Obstipatie schijnt gebruikelijker te zijn, maar diarree kan zeker wel voorkomen. Ik denk dat de arts uit Wirdum het wel wil voorschrijven, maar aan de andere kant denk ik dat het ook geen kwaad kan om alles eens een keer goed te laten onderzoeken om te kijken of er misschien andere oorzaken zijn. Fijn dat je al reactie uit Stuttgart hebt. Geeft ook weer een nieuwe hoop. Ik zal je linkje nog eens even bekijken. @ Dreamer jij bent ook pas '26' en nu al een kinderwens. Net zo raar als ik . Onzettend irriant al die opmerkingen, je bent nog jong etc. Ik kreeg het bij de eerste miskramen nog regelmatig te horen. Alsof je dan geen verdriet mag hebben. Laten we eerlijk zijn, ik ben blij dat ik geen 40 ben, maar het verdriet is niet minder. Alleen de leeftijdsangst heb ik niet, maar buiten dat heb ik ook gewoon de angst dat ik kinderloos ga blijven. Je probeert het naast je neer te leggen, maar het kwets zo ontzettend. Nu begint mijn bedje wel erg hard te schreeuwen
Aha, Trees, weer wat geleerd over die diarree. Je hebt gelijk, laat het eens goed uitzoeken! Niet alleen de schildklier, maar ook andere auto-immuunziektes. Ik kan me voorstellen dat die opmerkingen over "je bent nog jong" superirritant zijn. Want je hebt NU die kinderwens; je kiest er NU voor. Maar je heb nog wel een paar jaar om kinderen te krijgen. Ik ben 34 en ik wil graag nog 2 kinderen. Ik voel die leeftijd echt als een zwaard van Damokles boven mijn hoofd hangen. Dat is echt een rotgevoel: nog een paar jaar en dan... geen kans meer. Als je dingen leest over vruchtbaarheid staat ook als eerste invloed bovenaan: "de leeftijd van de vrouw". "Tussen de 30 en de 35 neemt de vruchtbaarheid van de vrouw sterk af" en dat soort teksten. Dus eigenlijk hebben jullie gelijk om ruim voor je 30ste te beginnen!
Aquilegia Stuttgard klinkt ontzettend interessant. Nu is mijn Deuts niet erg denderend, maar wat ik ervan begrepen heb raak ik best wel enthousiast. Ik had geloof ik al wel eerder verteld dat we eerst in Nederland alles uit de kast willen trekken, maar als dit zonder succes is gaan we naar het buitenland. Wij zaten te denken aan Gent, omdat ze daar de IVIG-behandelingen toepassen, maar ik las dat ze dat in Stuttgart ook deden en nog veel meer. Ik ga dit zeker in mijn achterhoofd houden. Gaat de communicatie trouwens helemaal in duits? Ik kan me inderdaad wel een voorstelling maken dat leeftijd als een zwaard boven je hoofd kan hangen. Misschien dat onze problemen daarin ook wel verschillen. Theoretisch gezien heb ik nog wel ruim 10 jaar om kinderen te krijgen, maar dat zou in de praktijk nooit gaan gebeuren. Ik ga dit hooguit nog één of twee jaar volhouden en dan ben ik emotioneel op. Er gaat een moment komen dat er een grens komt aan het aantal miskramen en dat ik het niet meer ga trekken en we weer aan de anti-conceptie moeten. Daardoor is voor ons denk ik mijn leeftijd ook minder van toepassing.