hey dames ben nu 26weken zwanger en heb het idee dat mn longen een beetje verdrukt worden ben benieuwd of jullie hier ook last van hebben/hadden en hoe de verdere gang van zaken is en of jullie tips hebben of het minder werd of juist erger of bij indaling pas of tot de bevaling vind het knap lastig, alleen liggend is het fijnst en als ik bedenk dat het nog even duurt word ik niet vrolijk, bij mijn eerste heb ik hier geen last van gehad! heb nu al wel een grote buik maar dat was bij de eerste ook zo.
hoi, ik herken het wel eigenlijk. Ik heb er niet constant last van , maar alleen in bepaalde houdingen krijg ik zo'n benauwd gevoel. Zo kan ik bijv. niet plat op mn rug liggen , of met mn rug recht tegen een leuning van een stoel zitten ofzo. Soms ook als ik op mn zij lig, maar meestal is dat dan een kwestie van even draaien en het zakt weer weg. Heb jij het wel constant? Ik hoop voor je dat het maar van korte duur zal zijn. Sterkte.
Had ik ook rond 25 weken, is nu gelukkig al iets minder. Ik kon helemaal niet plat op mijn rug liggen, zo zie je maar dat het bij iedereen anders is. Hoop vor je dat het snel over is. En heb je er teveel last van, toch even vk verwittigen lijkt me.
Ik heb er ook last van. Volgens mijn VK niets om je zorgen over te maken, maar vervelend is het wel. Ik hoop ook niet dat het nog erger wordt...
Wat hebben jullie daar allemaal vroeg last van dan! Bij mij was het met 34/35 weken op z'n ergst, dan ligt je baarmoeder ook meestal op z'n hoogste punt. Ik merk de afgelopen tijd wel dat het minder is, kleine is inmiddels ook ingedaald. Maar hoera: dan komen er hele andere dingen in verdrukking (blaas, darmen, doos..)
Ik heb het gehad, vanaf ongeveer 25 weken (toen begon m'n buik met een groeispurt) en het werd niet minder na indaling. Het was wel ineens over toen ik bevallen was. Beide zwangerschappen last van gehad. Ik heb aardig wat salbutamol weggepuft (ben astmapatiënt) om het nog enigszins vol te kunnen houden. Op mijn rug liggen kon ik niet omdat ik daar benauwd van werd. Rechtop staan, of overdreven rechtop zitten was nog te doen, en op m'n zij liggen. Maar zodra ik de trap op moest was ik gigantisch aan het piepen, ik trok het gewoon niet met m'n ademhaling. Ik maakte me toen ook zorgen of ik de bevalling wel aan zou kunnen. Daar heb ik geen problemen ondervonden door een gebrek aan lucht, dat viel dus enorm mee. Ik wens je er veel sterkte mee, hopelijk wordt het bij jou wel minder als je kindje ingedaald is.
bedankt voor jullie reacties en weet idd dat er weingi aan te doen is maar zou het fijn vinden om te lezen dat het bij jullie minder worden
Als je last van benauwdheid hebt dan heb ik wel een (yoga)oefening voor je. Ga rechtop staan en zet je handen in je zij ter hoogte van de onderste ribben. Probeer nu op een inademing je handen zo ver mogelijk uit elkaar te drukken. Bij uitademing gaan je handen weer terug op hun originele plaats. Herhalen zo vaak je wilt. Je ademhaling wordt zo oppervlakkiger waardoor je minder last hebt van benauwdheid. Ik was ontzettend kortademing... leek wel een vis op het droge af en toe. Deze oefening heeft me hier van af geholpen.
je handen zo ver mogelijk uit elkaar te drukken. die begrijp ik even niet, kun je die iets beter uitleggen, sorry
Ik kreeg er zo rond de 23 weken last van en heb het nu nog steeds . Het werd bij mij erger tot ik ongeveer 30 weken was en sindsdien is het redelijk hetzelfde gebleven. Ik loop 10 minuten te hijgen en puffen na een klein stukje traplopen of fietsen. Ik ga die yoga-oefening ook maar eens proberen! Had er nog nooit van gehoord.
Ik weet niet meer wanneer ik er last van krijg, maar ben nu 35+4 en heb het nog steeds hoor. Met liggen/slapen heb ik gelukkig geen last maar wel als ik te lang in een bepaalde houding zit. Erg vervelend ja, maar het kan geen kwaad en gaat natuurlijk ook gewoon weer over!!!
Hier sinds een week ook longen in de verdrukking. Inspanning of niet, de benauwdheid komt soms gewoon opzetten. Hier gaat alles gewoon door dus doe het huishouden, de boodschappen en dan hebben we ook nog eens een klushuis (gelukkig alleen nog schuur en schilderwerk), maar ook klussen doe ik dus. Alles wel op een lager tempo. En op echt slechte dagen lekker op de bank hangen en even een dagje helemaal niks.
Hi Happy27: wat ik bedoel is dat je bij inademing je ribbenkast helemaal (overdreven) opzij laat komen. Je handen druk je daarmee dus uit elkaar als je die in je zij hebt staan. Bij het uitademen laat je je ribbenkast weer terugkomen en dus komen je handen weer bij elkaar. Probeer door je neus in te ademen en door je mond uit te ademen. Als je dit niet gewend bent dan heeft het even wat oefening en tijd nodig voordat je je hier comfortabel bij voelt. Maar het loont zeker de moeite om vol te houden.. succes ermee....