..dat je in bed ligt, klaar om te slapen, maar ineens ontzettende honger hebt en er weer uit moet om te eten; ..dat je moet plassen s nachts en daarna niet meer kunt slapen en gaat liggen denken over bevallen enzo; Jullie nog van die typische zwangerschap momentjes?
Dat je naar een aflevering van heel Holland bakt kijkt en kotsmisselijk wordt En op je werk zitten en jezelf betrappen op dagdromen over de baby uitzet
Dat hydrofiele luiers met keke printjes ineens fantastisch zijn Snachts wakker worden om te plassen en dan eerst moeten eten omdat je anders niet meer kan slapen van de misselijkheid Dat je het liefst NU zou beginnen met de babykamer
Je in de eerste weken van de zwangerschap in Thailand zat... doodziek door de hcg. En nu alles wat Thais is linkt aan misselijkheid en dus spontaan misselijk wordt. Je eindelijk denkt te kunnen slapen, maar er dan een minispringboon in je buik denkt dat ze een Kick box gala moet gaan houden. Je net naar de wc geweest bent, maar er 5 minuten later iemand je blaas aan het mishandelen is en je het gevoel hebt dat je mag gaan rennen, naar de wc. Je zonder je benen over elkaar doen, moet niezen en je dus in je broek zeikt “Tip” nies dus wanneer je zwanger bent, wanneer je stil staat en je benen over elkaar heen drukt Voordeel: 9 maand niet ongesteld, van down under. Maar wel ineens ongesteld in je face Oftewel spontane bloedneuzen
Dat de man die je een maand kf anderhalf geleden wulps besprong nu naast je komt zitten en je alleen maar denkt ga weg!!!! Ga heel ver weg met je deo en je aftershave en je geknuffel en gepluk. Dat je lekker wilt netflixen maar je telefoon maakt niet snel genoeg contact, waardoor je in een split second veranderd in een moordlustige furie. Of omdat een ventilator zoemt. Of omdat je man nootjes eet. Of omdat ie te hard ademt
Dat je vriend je aan het lachen maakt, maar puur en alleen door de hormonen je tegelijkertijd in tranen uitbarst
Of omdat ie er gewoon is God wat heb ik me een poos aan hem geïrriteerd. Dat zei ik ook hoor. Was wel heel sneu. Het gaat over! Behalve als hij toastjes of kipspiesjes wil
Ja die honger! En dat je er dan achter komt dat je ‘s nachts beter witbrood kunt eten want van bruinbrood ben je de volgende ochtend misselijk. En (daar heb je hém weer) dat je man dan de volgende dag gaat zeggen; is witbrood wel goed voor de baby? En kun je dan nog wel poepen
Hahaha Aan de andere kant word ik meteen emotioneel als hij me even lief vraagt hoe ik me voel of me zachtjes over mijn haar aait als we naast elkaar op de bank zitten (zooo jammer als hij daarna chips gaat eten).
Ik heb ook nog wel leuke dinge aan toen ik zwanger was: - soms vond ik mezelf zo vreselijk grappig. Dan was ik alleen en deed ik iets waarna ik echt een kwartier helemaal stuk ging. Geen id waarom: - ik kon koelkastproducten toe eigenen. Dan wilde ik dat de kaas gewoon v mij was en dan zei ik tegen mijn man dat ie eraf moest blijven. Deed ie ook gewoon braaf (want: anders discussie) - soms móest ik gewoon shoppen. Online. Maakt niet uit wat. Shoppen om het shoppen. Íets. Later zei de postbode dat ie zich afvroeg of ik al bevallen was omdat ik niet meer dagelijks wat bestelde. - heeeeeeeeeeerlijk in het weekend uren series kijken. Omdat ik geen zin had om mee te gaan naar die verjaardag (ik had een excuus).
Bij mijn vorige zwangerschappen..... dat je alleeeeen maar chocolade wil.... chocolade melk, chocolade vla, chocolade cornflakes, chocolade pasta, chocolade ijs, chocolade hagelslag, gewoon chocolade in elke vorm.......... En nu.. Dat je avonden wakker ligt omdat je oprecht denkt dat je baby naamloos blijft..
Ohhhh deze zijn herkenbaar!! Ik ga regelmatig stuk van mezelf! Als ik het mijn man dan vertel ligt hij de ene keer ook dubbel en de andere keer vindt hij het maar raar . En dat eten ook, “nee dit is voor mij” hoor ik mezelf dan met een gek stemmetje zeggen. En ook mijn man haalt zijn schouders op en laat het liggen. - Soms wordt ik ontzettend emotioneel als ik denk aan onze baby na de geboorte. Ik liep huilend door de supermarkt toen we net wisten wat het was, ik zat te huilen op de bank toen ik een paar weken geleden dacht aan hoe de baby na de geboorte met de armpjes zwaait en dan die kleine vingertjes erbij..