Ja ik kan ook veel mensen die hulp krijgen hoor. Als ik kijk naar onze straat kijk (kort stuk van 9 huizen ) dan zijn wij en de buren schuinover de enige die geen hulp kregen. Één koppel die de bouwgrond kreeg, 1tje waarvan de vader metser is en het huis door die man gezet werd, 1tje die een buitenverblijf gekregen hebben,.... En ook gewoon allemaal veel hulp op andere vlakken( tuinen, kinderen....). Ben ik daar jaloers op? Meer op de hulp eigenlijk . Lijkt mij zo handig als je altijd wel kan rekenen op grootouders . Maar soms vind ik bepaalde grootouders wel heel vaak aanwezig bij sommige buren, dat hoeft ook niet .
Maar dit klopt niet toch? Je spaargeld telt wel een stukje mee in de berekening, maar het is niet meer zo dat je alles kwijtraakt aan het verzorgingshuis. Bovendien rekent het CAK met een peildatum van 2 jaar geleden en de meeste mensen komen nu pas in een verzorgingshuis als ze echt bijna aan het eind van hun leven zijn, dus is het zeer de vraag of je die 2 jaar uberhaupt gaat halen en of het zin heeft haar spaargeld te verlagen. Mijn vader heeft de 2 jaar precies net gehaald voor hij overleed.
Wat verdrietig van je vader. Ik weet alleen dat spaargeld meetelt vanaf 50.000 euro blijkbaar. Alzheimer is pas recent geconstateerd dus ze kan nog een behoorlijke tijd in een verzorgingstehuis doorbrengen helaas. Ik denk dat een diagnose als Alzheimer ook wel anders is dan 'gewoon oud en niet meer voor jezelf kunnen zorgen'? En dan tikken die maandlasten behoorlijk aan als je dat zelf moet betalen. Ik heb een ex-schoonmoeder die ongeveer 7 jaar in een verzorgingstehuis woonde, ook Alzheimer Het geld is al geschonken op papier dus ze kunnen dat niet meer 'weghalen' bij schoonmoeder, ook niet als ze nu dus zouden kijken naar 2 jaar geleden.
Wij hebben dit laten uitzoeken toen we op punt van scheiden stonden. Je kan het beste als je zo'n erfenis krijgt en het gezamelijk gebruikt het laten noteren, om dit soort situaties te voorkomen.
Zo staan wij er ook in. Bij het trouwen had man al veel meer spaargeld, tja dat werd dus toen we gingen trouwen ook van mij.
We hebben allebei onze eigen betaalrekening die we al hadden voordat we een relatie kregen met elkaar. Deze hebben we en/of gemaakt nog wat spaarrekeningen. Salarissen worden op onze 'eigen' rekening gestort. De vaste lasten hebben we verdeeld (man meer vanwege zijn fulltime baan en überhaupt hogere salaris). Onderaan de streep houden we ongeveer hetzelfde bedrag per maand uit wat man uitgeeft aan o.a. golf en ik o.a. aan uitjes met vriendinnen, boeken etc. Qua cadeautjes: ik betaal de cadeautjes voor 'mijn' vrienden, hij die van hem. Elkaar verrassen: we hebben dus volledig inzage in elkaars financiën, maar soms zeggen we tegen elkaar: even niet op mijn rekening kijken. Qua vertrouwen: we gunnen elkaar alles en weten na 13 jaar samen (en gelukkig al eerder) hoe we allebei met financiën omgaan. Heel kort door de bocht: geld wat je niet hebt, kun je ook niet uitgeven en sparen vinden we belangrijk. Werkt prima zo voor ons.
Ja het lijkt me vooral fijn als je ouders er voor je zijn als ze nog leven. Op een manier. Maar los daarvan kan ik me niet voorstellen dat het "vervelend" zou zijn om geld te erven. Tuurlijk heb je ze liever altijd in je leven.
Bij zowel mijn ouders als schoonouders is er geen geld om te erven. En bij ons zelf valt voor de kinderen straks ook niets te erven. Ik kan er niet erg mee zitten. Ik heb liever hulp met andere dingen, maar die is er ook niet. Hopelijk kan ik dat later wel bieden aan onze kinderen
Maar was jullie zo situatie dat iemand het juist wel wilde terugvragen of waren jullie het er over eens om niet te gaan verrekenen?
Wij hebben beide opties laten uitzoeken en wat de gevolgen waren. We hebben uiteindelijk de scheiding niet doorgezet
Mijn schoonouders hebben best wat geld maar die genieten er vooral van en maken het lekker op. Zal vast wat overblijven maar ik zit me niet rijk te rekenen. Geldt ook voor mijn moeder. Ik ben het enige kind en daar zal ook wel iets vandaan komen maar daar kan ik net aan een nieuwe auto mee kopen maar geen huizen voor weet ik het hoeveel kleinkinderen haha. Ik zit echt met verbazing te lezen hoeveel geld er in sommige families zit.
Omdat de een dat kan. En de ander niet. Het alternatief is dat de overheid alles betaald. En dus iedereen die belasting betaald. Gezien de staat van de zorg op dit moment ben ik bang dat daar nooit voldoende geïnvesteerd zal worden. Of dat er geen verzorgingshuizen meer bestaan. Waarna er particuliere voorzieningen komen die zoveel geld kosten dat alleen de rijken dat kunnen betalen. En het gros dus thuis blijft en onvoldoende zorg krijgt.
Ik kom maar uit een simpele arbeidersfamilie, al generaties lang harde werkers maar geen vetpot. Mijn schoonfamilie is zeer vermogend. De opa van mijn schoonvader heeft heel vroeger heel veel vastgoed aangekocht ( een huis of 50 )en dat is generatie op generatie door gegaan, je kunt je voorstellen wat dat nu in waarde doet qua waarde maar ook qua huurinkomsten. Daarnaast is man zijn familie allen hoogopgeleid met daarbij behorende banen en inkomens dus hebben het altijd riant gehad. Maar…. Als ik kijk naar hoe close, liefdevol, onvoorwaardelijk en steunend mijn familie is voor ons en voor elkaar dan weet ik wel waar ik meer aan hecht
Zo zagen mijn ouders mijn ex ook. Als een zoon, begin na de scheiding wilden mijn ouders nog alles voor hem doen en betalen. Tot ex echt heel vervelend werd na scheiding… Iets met een gekrenkt ego kan écht heel erg veel veranderen. Mijn vader is er goed op terug gekomen. Wij gunnen ex de wereld en hij wil vooral alles in m’n leven kapot maken. Hij had mijn wens te willen scheiden niet zo lekker geïncasseerd
Dus begrijp ik het correct: van iemand die naar een rusthuis gaat en dit kan betalen (BTW 1800€ is belachelijk goedkoop) wordt al het geld weggesluisd en moet de maatschappij daarvoor opdraaien? Moet ik dit zo begrijpen? Raar systeem in NL dan. Ik weet 1 ding en dat is dat deze constructie niet zou werken in BE want als de bewoner niet kan betalen kloppen ze bij de kinderen aan. Daar sta je dan met het verdelen en gaat het net zo goed terug naar het rusthuis. Trouwens toen mijn moeder de diagnose dementie kreeg werd ze onder bewind geplaatst en er wordt geen euro uitgegeven die niet verantwoord kan worden , dwz t.b.v. haarzelf. Alle andere bewegingen moeten goedgekeurd worden door de vrederechter. Kan me al perfect voorstellen wat die gaat zeggen als mijn broer en ikzelf n voorschot op de erfenis vragen.
Mijn opa was zijn hele leven zuinig, vond het al erg om nieuwe schoenen te betalen en toen hij in een verzorgingstehuis kwam, moest hij 2.500 euro per maand betalen. Als hij zich daar bewust van was geweest had hij dat verschrikkelijk gevonden. Vooral als hij zou weten dat zijn buurman, die alles had verbrast daar voor een appel en een ei daar zat. Ik snap ook heel goed dat zulke constructies ontstaan.
Ja precies. Dat vind ik echt enorm pijnlijk. Mensen die zuinig zijn geweest en iets na willen laten aan hun geliefden moeten hun geld inleveren en anderen die het er flink van genomen hebben krijgen het dan cadeau?
Zo werkt het hier in NL blijkbaar wel ja. Ze kloppen niet bij de kinderen aan. Voor mijn schoonmoeder hebben we een levenstestament geregeld, gelukkig nog net op tijd. Ze heeft de diagnose Alzheimer gekregen maar moet nog wilsbekwaam zijn om te kunnen tekenen bij de notaris. Gelukkig is dat allemaal nog goed gegaan. In dat levenstestament staat dat mijn man verantwoordelijk is voor haar financiën en dat mijn man verantwoording af moet leggen hier over aan zijn broers/zussen. Daarnaast is er dus heel snel een schenking op papier geregeld om haar vermogen (enkel spaargeld, huis nog niet meegerekend waar ze nu nog woont) omlaag te brengen. Daar moest ze ook nog zelf voor tekenen. Dat geld staat allemaal nog op haar rekening, maar is dus niet meer van haar, dus een verzorgingstehuis kan daar geen aanspraak op maken.
Ik denk eigenlijk dat het net iets ingewikkelder is, dan we geven alles weg en dan betalen we niets. Ik was eens gaan googlen Daarnaast kijkt het CAK voor het vaststellen van uw eigen bijdrage naar uw vermogen op de peildatum. Deze peildatum is 2 jaar voordat u daadwerkelijk naar het verpleeghuis verhuisd. Wacht dus niet totdat u daadwerkelijk naar het verpleeghuis moet en zorgkosten moet gaan betalen! Er word dus wel degelijk terug gegaan in tijd. Ook is het niet gratis maar betaald iedereen sowieso een eigen bijdrage en die eigen bijdrage word berekend op basis van verschillende zaken en daar is vermogen 1 van maar zeker niet het enige waar ze naar kijken.
Maar het spaargeld telt helemaal niet zo zwaar mee meer als vroeger. Doe maar eens een proefberekening bij het CAK. Wat je nu aan pensioen ontvangt telt veel zwaarder mee voor de eigen bijdrage. Ik had een voorbeeld ingevuld met 40.000 jaarinkomen en of je dan een ton spaargeld extra hebt of niet levert een hogere maandbijdrage van 200€ op. Natuurlijk is dat extra geld, maar het is niet het verschil tussen “een appel en een ei” en “een flinke smak geld”. Het is onwaarschijnlijk dat je er zolang zit dat je die ton er helemaal aan op gaat maken.