Beste iedereen. Ik heb een mooie appartement met 2 slaapkamers, het liefst ga ik verhuizen maar op dit moment is het een ramp om te verkopen (staan er al 6 een jaar te koop). Ik wil dan ook graag een 2e kindje, slaapkamers zijn niet groot maar ze hoeven er alleen te slapen. Kan ik een evt baby bij een kind (dan 3 jaar) op de kamer laten slapen? Graag jullie idee/tips.
Wij hadden het geluk om net op de valreep een huisje toegewezen te krijgen (ik was al helemaal vergeten dat ik daar op gereageerd had). Maar ander had de baby bij ons op de kamer geslapen tot hij door ging slapen en pas wanneer dat een feit was zou hij bij zijn zus op de kamer gaan slapen.
Wij hebben hetzelfde probleem. En het probleem dat we 4 hoog wonen zonder lift. Mochten we nog lang hier wonen (we willen ook graag verkopen maar zelfde probleem...) dan komt de baby gewoon bij ons. Ik ben sowieso voor het samen slapen, dus dan komt er een co-sleeper langs ons bed.
Ik zou dan ook eerst de baby bij jullie op de kamer (of in een co-sleeper leggen). Na een jaar ofzo zou ik 't beter "aandurven" om de kinderen op één kamer te laten slapen. Isabelle is nu 11 maanden en slaapt nog steeds bij ons op de kamer, dat gaat echt prima hoor (we hebben overigens wel genoeg slaapkamers, maar ik ben ook voor samen slapen).
Hier wonen we nog in een appartement. We hopen voordat de baby er is te mogen verhuizen naar een huisje maar dat is echt niet zeker, gezien de wachtlijst van de woningbouw. Mocht het niet lukken dan komt de baby gewoon bij ons op de slaapkamer tot we verhuizen.
Wij wonen nu ook nog in een appartement met 2 slaapkamers. Op zich prima te doen hoor. De kindjes komen straks bij elkaar op de kamer als de jongste goed doorslaapt. Dit is wel een hele ruime kamer waar alles makkelijk in past. Het enige nadeel is dat mn dochter met 6 weken al naar haar eigen kamertje kon en mn zoontje is nu 9 weken en zal voorlopig nog wel even bij ons liggen. Ons appartment staat wel te koop, want we willen het liefst wel gewoon voor ieder kind een kamer. Maar verder vind ik het prima te doen, zou het er zeker niet voor laten!
Wij hebben hier ook een appartement met officieel 2 slaapkamers (Huur). We hebben voor onze zoon een wand in de kamer gemaakt om voor hem een 3de slaapkamer te maken. (We hadden een hele grote woonkomer) Nu is baby 3 op komst en deze komt op de kamer van mijn dochter te liggen (net 4 jaar) mocht dit geen succes zijn dan ga ik kijken voor een wiegje voor op onze slaapkamer, maar gezien de ruimte is dat niet handig.
Dat is eigenlijk een bedje (of wiegje) met één zijkant eruit. Je kan 'm dan tegen je eigen bed aanzetten, zodat je kindje wel bij jullie ligt, maar dan in een eigen bedje. Beetje moeilijk uit te leggen, maar als je even op google zoekt, vind je genoeg foto's/info.
Een co-sleeper is een ledikantje/wiegje dat tegen het bed van de ouders aan gezet wordt en waarvan 1 kant open is. http://www.ikbenmama.nl/images/products/BN_sfeer_contact.jpg Zoiets dus!
Huis niet te duur te koop zetten werkt soms en het ligt er natuurlijk ook aan wat je te bieden hebt... Bij ons in de flat stonden er 12 te koop, sommige al langer dan 3 jaar en wij waren ons appartement binnen twee maanden kwijt. Geen idee of het werkt om een baby bij een driejarige te leggen...zal ook een kwestie van wennen zijn. En misschien kan de baby, wat anderen ook al zeggen, de eerste maanden ook wel bij jullie op de kamer slapen? Of anders een wieg op wieltjes en dan kan hij/zij 's nachts eventueel ook in de woonkamer slapen ofzo als je er zelf wakker van zou worden/blijven?
Wij zijn pas verhuisd, maar de kinderen hebben een jaar bij elkaar op de kamer gelegen. Ons zoontje heeft tot zijn eerste verjaardag bij ons geslapen en is daarna bij zijn zus gegaan (toen ruim 3). Dit ging prima, maar nu ze allebei een eigen kamer hebben zie ik zeker wel de voordelen. Maar opzich is het best te doen, zeker de eerste jaren als ze nog jong zijn, als ze wat ouder worden gaat mijn voorkeur toch uit naar een eiegn plekje.
Wij hadden geluk,toen mijn oudste dochter 3 maanden was,kregen wij dit huis toegewezen.Het was wel alles plannen,maar alles behalve op die rotflat wonen. Als we geen geluk hadden gehad,dan hadden we nu pas een huis gehad(na 8 jaar) we zouden dan,ons bed weggedaan moeten hebben,om de 2e kindje in onze slaapkamer te moeten laten slapen(de flat had 2 kleine slaapkamers)En wij op de matras op de grond in de huiskamer.de masterbedroom was dusdanig klein,dat een persoon naar het voeteneind moest kruipen,om er over te stappen en er langs te lopen om uiteindelijk de kamer uit te komen.Daarnaast was er geen ruimte voor een kleren kast.Kamer nummer 2 was zo klein,daar paste onze 3 deurige klerenkast in,de commode,de ledikant en een klein kastje en dat was het. Ik ben blij dat zo wel wij als de 2 dames een fatsoenlijke kamers hebben.Over een jaar of 2 gaan we veranderen.Want dan gaat de oudste de zolder op(heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel ruimte) de jongste krijgt haar kamer(is net even iets groter,dan wat ze nu heeft) en haar kamer,dat wordt een studeer/hobbykamer