Gooi het er maar even uit loeki, je hebt ook zoveel voor je kiezen gehad. Probeer er met iemand in je omgeving even over te praten, misschien kan die je tips geven of even samen met jou je hoofd leeg maken. Praat er met je vriend over, misschien heeft die ideeen. Blijf er alleen niet zelf mee rond lopen, want daar wordt het alleen maar onduidelijker van.
Loeki, je maakt je echt veel te druk hoor. Probeer het allemaal op je af te laten komen. Misschien zie je nu net als Dizzy ook wel te snel beren op de weg. En hoe je wilt bevallen dat zie je tegen die tijd wel. Zorg gewoon dat je huis klaar is voor een thuisbevalling, maar verheug je er niet op. Zet een vluchtkoffertje neer voor als je naar het ziekenhuis moet en dat is het. Meer kan je er echt niet aan doen. Ik moet ook maar afwachten of ik de 40 weken haal, maar ik probeer me er niet te druk om te maken. Daarnaast mag ik niet thuisbevallen en moet ik met weeen in de auto stappen om een uur te rijden, is wel iets waar ik tegenop zie maar ik probeer er niet teveel aan te denken, misschien loopt het allemaal wel heel anders. Gaat het zo snel dat ik toch thuis beval, of moet ik met spoed naar dichtsbijzijnde zkh. Ik weet het ook allemaal niet, is erg onzeker maar je moet jezelf niet gek maken door het allemaal al te willen regelen. Een bevalling laat zich niet regelen en je zal de controle echt uit handen moeten geven, en dat is iets denk ik waar je moeite mee hebt. Je hebt hier geen controle over, je kan het vantevoren niet plannen hoe het gaat etc etc. Beetje lang verhaal, sorry Maar hopelijk heb je er wat aan, en maak je het jezelf niet zo moeilijk.
Ik begrijp het wel Loeki. Dit heb ik ook wel, maar in iets mindere mate... Dat ik moét bevallen weet ik, maar hoé ik wil bevallen is mij nog een grote vraag! Kan me er best wel druk om maken, want ik kan er heel slecht tegen als ik van te voren niet weet hoe iets zal gaan lopen. Vooral dat onzekere en dus niet weten wat me te wachten staat, doet me behoorlijk de das om! Maar zorra heeft inderdaad gelijk: denk dat je het een beetje moet laten 'lopen' (sjees, wat geldt dat ook voor mij!) Wel moeilijk hoor....
Lastig loeki. Ik denk dat jij misschien alvast moet afspreken met de VK over waar je het straks het beste kunt bevallen. Nu alvast gaan zitten en bekijken hoe het straks moet gaan. Dat geeft jou rust. Nu is alles onzeker, omdat het verloop van jou klachten niet bekend is.
Ik vind het ook moeilijk hoor, heb graag overal controle over en plan het liefst alles vantevoren. Maar dit is gewoon iets waar je niks over te zeggen hebt en dan kan je je wel helemaal suf gaan piekeren over hoe het zal gaan, maar het zal toch altijd net even wat anders gaan of misschien wel compleet anders. Ondanks dat ik in het zkh moet bevallen zorg ik iig ervoor dat ik wel alles heb voor een thuisbevalling, je weet het immers maar nooit. Misschien heeft die kleine wel zo'n haast dat hij er tijdens het slapen uitplopt
Zo ga vanmiddag eerst boterhammetje etenbij me ouders en dan naar de VK hopelijk verloop alles weer voorspoedig met de buik. woog vanmorgen 1 kg meer dan mijn gewicht voor de zwangerschap dus nu ga ik bijkomen . ben benieuwd want tussen mijn oren zit een wezentje wat nog steeds roept let op je lijn, niet aankomen, afvallen is de mode, je wordt te dik enz enz. zit er al jaren te roepen
Dizzy: goed dat je aankomt. Die kilo's gaan er echt wel weer af, als je echt wilt. Zorra: ik ben ook een planner. Ik houd dus ook rekening met en thuis en ziekenhuis. Ik hoor veel te vaak dat je uiteindelijk toch naar het ziekenhuis moet. De bevalling is gek genoeg waar ik het minst tegenop zie. De eerste maanden na de bevalling lijken me veel enger,
Oei Dizzy dat stemmetje klinkt dan niet echt positief. Heb je een eetstoornis (misschien beetje cru om zo direct te vragen maar weet niet hoe ik het anders moet vragen ) Mn schoonzus heeft nl. annorexia en boulimia gehad vroeger en vond het zwaarder worden tijdens de zw. schap ook erg moeilijk. Nu goed blijven eten hoor en laat dat buikje maar komen, die ben je straks zo weer kwijt.
Is ook eng Bosi, dan heb je de verantwoordelijkheid over een kleintje, jullie kleintje. De een heeft ook meteen dat moedergevoel en bij de ander moet dat groeien. Het is nogal wat hoor, een baby, maar je zal er zeker van gaan genieten. En misschien als je eenmaal bevallen bent dat je een natuurtalent blijkt te zijn en alles snel oppikt, maak je je misschien nu druk om niks. Komt vast allemaal goed, en anders zijn wij er altijd nog om je te helpen
Nee hoor zorra dat is niet cru hoor, ik loop al sinds begin zwangerschap bij dietiste ivm problemen met eten en afvallen in de zwangerschap, wil natuurlijk wel goed voor de kleine zorgen. ik schaar me niet onder de anorexia of boulimia mensen maar merk dat ik wel moeite heb met eten, eet verkeerd, geen regelmaat, te weinig of te ongezond elke keer weer wat anders. maar nu wil ik niet veel gaan bijkomen maar dat hou ik niet tegen denk ik, en ik ben bang dat ik het er niet af krijg kan nl niet dieten ofwel is me nog nooit gelukt. Maar dat zien we in mei wel weer, het belangrijkste is toch nu dat mijn kindje goed groeit en tnt doet die het gelukkig goed. Ik ben veel alleen en dan eet ik slechter dan met mensen samen vandaar dat ik vaak smiddags bij anderen eet die hiermee bekend zijn. in de toekomst eet ik met mijn kindje dus zal het wel beter worden.
Ik heb ook graag de touwtjes in handen hoor, ben niet voor niets docent. Maar nu heb ik totaal geen overzicht. Vooral de onduidelijkheid over het verloop van de zwangerschap. iedere week heb ik weer ergens anders pijn. Nu weer in mijn zij, dan weer in mijn bekken, morgen weer ergens anders, word daar echt stapen gestoord van. Ik heb een hele aardige fysio, die altijd heel positief is, maar ze kan me steeds minder gerust stellen. Ik krijg alleen maar meer pijn.
Nog even wat anders, mijn schoonvader had ik van weekend over verteld, die wordt naar alle waarschijnlijkheid komende week geopereerd, levensverlengend maar dat zal dus mogelijk dinsdag zijn en dan is mijn verjaardag hopelijk verloopt dit dan goed voor hem vind het niet zo fijn aangezien mijn man dan vrij had genomen en nu waarschijnlijk hele dag met zijn moeder in ZH moet zijn. is nl niet zonder risico's allemaal. enfin hopelijk veranderd de datum nog dat horen we einde vd week.
we wachten het maar allemaal af, ik hoop dat er niets ergs meer gebeurd tijdens de zwangerschap. Kan de stress er niet bij hebben. Loeki volgens de cursusleidster van ons zit er op je hoofd een plekje (eigenlijk een soort deukje) kun je voelen ,waar een endomorfine prikkel loopt. als je daar aan je haren trekt schijnt het pijn te verminderen. Volgens oude cursisten die ik gesproken heb werkt dit bij pijn echt. ze gebruikten het tijdens weeen. misschien kun je dat nu al eens proberen. kost niets mits je je niet je eigen haren uittrekt Mijn verloskundige wist dat trouwens ook, maar die kent wel de cursusleidster ook.
Dat is een fijn gevoel zorra, Ik hoop ook een natuur talent te zijn. Ik ben wel erg lief voor mijn hondje, dus ik denk nog liever voor een baby, Dizzy: inderdaad niet fijn cadeau voor je verjaardag. Een levensverlengende operatie. Hoe lang heeft hij daarna nog dan? Loeki: het zit je echt niet mee met die vervelende spieren. En de oplossing is ver te zoeken,
Haha dizzy, dat is een goede, maar om nu in het wilde weg aan mijn haar te gaan trekken lijkt me niets, waar moet ik dat plekje ergens vinden, links, rechts, voor, achter ?
Ja Bosi, ik zeg ook steeds dat de (spier)pijn vervelend is, maar de onzekerheid vind ik vele malen erger. De ene dag heb ik daar meer last van dan anderen, maar als ik weer zo veel pijn heb als gisteren, dan word ik weer zo onzeker van alles.