Ik moet zo naar mijn werk, dus ff snel een kort berichtje... Kellox, ik bedoelde het niet zo hoor. Ik was ook even kwijt wat de reden was van de 1e echo en dat je idd pijnaanvallen had. Maar het was met een bedoeld. Omdat ik ook als 1 van de laatsten erbij ben gekomen, heb ik niet altijd door wat anderen al hebben meegemaakt... Hopelijk zet de aanval nu niet door! Net nog met vriendlief naar het strandje geweest en ook hebben we vanmorgen weer hard gewerkt in en om het huis. Maar goed allemaal een fijne dag, ik ga werken
Hey meis! Werkze en geeft niet joh! haha ik dacht alleen wel ff, ik leg t gewoon ff uit Helaas had de pijnaanval wél doorgezet maar daar ben ik inmiddels gelukkig weer van 'bij'gekomen. Mariaatje, bedankt voor je lieve berichtje. Echt lief dat jullie zo meeleven. Ben benieuwd wat de artsen nou gaan doen. Geloof dat de HA me toch wilde doorverwijzen naar gynaecoloog. (als de antibiotica niet zou aanslaan) Hoop dat ze me daar 'iets' verder kunnen helpen. Baal wel want dacht ik ga gewoon dinsdag weer werken. Maar dat zie ik nu toch nog niet gebeuren! Had echt al mijn hoop in de antibiotica gevestigd! Ik ga weer ff rustig op de bank liggen. Was zwangerschap voor Dummies aan het lezen! hihi wel interessant boek trouwens!
@ kellox, heel veel sterkte meid. Hopelijk zakt het straks weer ietsje weg. @ mariaatje, die ongerustheid houd denk ik wel zo'n 9 maanden Pas als ik een buikje ga zien dan weet ik zeker dat het groeit en goed is..
dei onzekerheid heb ik ook denk dat dat vooral komt omdat ik het kleintje nog niet heb kunnen zien en horen dat alles goed is. maar hoop zo dat alles goed mag blijven gaan. @dolphin : van harte welkom bij de april mama's
maria je hebt helemaal gelijk. We maken onszelf soms ook wel gek met de kwalen. Oveirgens het zegt ook geen biet. Bij mijn missed abortion had ik ook alle kwalen, maar toch bleek met 12 weken dat het in de 9e week al mis gegaan was. Dus de kwalen zeggen ook niets ander. verder heb ik bij mijn zoontje weken spugend op bed gelegen. Ik niets meer, zelfs niet eens voor de oudste zorgen, dus die was alleen nog maar bij opa en oma. vreselijke tijd was dat. Nou dat wil ik niet graag nog een keer mee maken!
weet je, deze bezorgheidheid gaat van je leven niet meer over! Want als je kindje eenmaal geboren is dan wordt het weer bloot gesteld aan allerlei andere gevaren. Dus wen er maar alvast aan, vanaf nu heb je geen onbezorgdleven meer. Vanaf nu voel je je verantwoordelijk voor het leventje van een ander en daar heb je niet altijd vat op. (sprak de ervaren moeder)
Hallo allemaal, Pff, heb me weer door een aantal blz. heengeworsteld. Wat schrijven jullie ontzettend veel. Ik lees wel veel, maar ben niet zo actief in reacties geven. Ik las de lange lijst met zwangeren net even door en geloof dat ik de oudste april mama ben! Ik vind het nog steeds moeilijk om te geloven dat ik zwanger ben, omdat het zo geheel onverwachts was. Maar gezien het misselijke gevoel dat ik de hele dag heb, vermoeidheid en duizeligheid begint het besef steeds meer te komen. Wordt leuk als ik volgende week weer (na 10 maanden) aan het werk moet. Zie m'n baas al voor me: over 7 maanden weer verlof! Wat betreft namen zijn we nog niet zo mee bezig. Ik werk op een school en bij veel namen heb ik meestal al een leerling voor ogen en dat is soms niet zo'n leuke associatie. Dus dat wordt lang zoeken. Ook denk ik dat ik deze week de vk maar eens bel. Gezien mijn leeftijd denk ik er toch over om eerst maar een combinatie test te laten doen (en natuurlijk een echo, want ook ik wil zeker weten dat het goed zit), en daar moet je geloof ik niet te lang mee wachten. Ben benieuwd wanneer ik terecht kan.
De meest betrouwbare test is de combinatietest. De combinatietest bestaat uit bloedonderzoek bij de moeder (vroege serumscreening) tussen 9 en 10.6 weken zwangerschap in combinatie met een echoscopische nekplooimeting bij het kindje tussen 11 en 13.6 weken.
zooo ben ik ook weer... heb wel lekker geslapen maar ben nog wel moe maarja dat ben ik de heledag.. ik was gisteren misselijk man echt het ergste totnu toe.. vanmorgen ook weer wat maar dan gaat er een boterham in en trekt het wat weg... ooh bedankt voor alles reacties trouwens met mn dochtertje gaat het nu ontzettend goed ze is weer helemaal de oude.. en heeel vrolijk over echos ik heb er al 1 gehad 3 weken geleden en heb een kloppend hartje gezien.. nou ben ik alleen onzeker of ik nu volgende week mn afspraak heb of over 2 weken nu weet ik het zelf niet meer ahahah... volgens mij over 2 weken nou ja bel morgen gewoon verder gaat het hier wel goed alleen een terkkeroge buik.. soms pijnlijkniet super veel pijn hoor maar gewoon een soort speirpijn vervelend maarja hoort erbij meer dames die dat hebben?
@ Dolphin, welkom! We zijn allebei even lang zwanger @ Christel1986, die buikpijn heb ik ook, soms net spierpijn, het komt even snel als het gaat bij mij. In het begin maakte ik me er wat zorgen om maar nu niet echt meer, er gebeurt zoveel daar... Ben vandaag voor de eerste keer echt moe en echt misselijk, maar ja nog een maandje of anderhalf dan zou het allemaal een eind over moeten zijn... Vind het wel nog steeds moeilijk om te beseffen dat er straks, als alles goed gaat echt gewoon een kleine baby is die van ons is. In één keer raak is leuk maar het gaat wel snel allemaal zeg!
yeeeey we hebben eindelijk de namen voor beide jongen en meisje vin dhet altijd wel fijn om het te weten want dat zoeken enzo onze smaken verschillen nogal... hahah plus mn man is mexicaans ik ben hollands we wonen in de usa ook fijn als ze het ged kunnen uitspreken hahaha
Meiden: bedankt allemaal! Het is nu een heel klein beetje waterig roze, hoop dat het ophoudt! Ik denk dat ik de echo in het ziekenhuis ga verzetten naar aankomende vrijdag, zeg gewoon dat mijn man met zijn werk niet anders kan! Anders zit ik veelsteveel te malen. Kellox: heeeeel veel sterkte en succes, hoop voor je dat alles okee is!
pfff toen ik belde om een afspraak te maken voor de echo, wees mijn verloskundige me erop dat ik tijdens dat consult een keuze moet maken over prenatale diagnostiek. Ik ben me er dus vanavond eens in gaan verdiepen. Wat houdt het in, wat zijn de risico's wat zijn de conceqenties van de uitslag. Bij mijn zonen werden deze testen pas boven de 35 aangeboden dus had ik er verder niets mee van doen. Nu blijkt het standaard geworden te zijn du sopeens sta je voor zo'n moeilijke keuze. Ik geloof dat ik er wel uit ben dat ik het niet wil, maar manlief wil het wel. Balen, dat wordt dus nog een avond goed met hem er over door praten. Zijn jullie er al uit?