ik heb de vorige keer ook lang moeten wachten op een buikje. en toen het er was ging het niet meer weg. althans nooit meer helemaal bijgetrokken. Zelfs toen ik alweer werkte vroegen mensen me soms of ik zwanger was.
Ik denk dat ik opmerkingen (van wie dan ook) persoonlijk oppak (wat ik normaal nooit echt doe) omdat ik me echt een vreselijk slecht mens voel om dat soort onderzoeken al te laten doen (laat staan de consequentie ervan als blijkt dat het niet goed is en dat je dan een beslissing moet maken met mijn verstand ipv gevoel) Ik voel me slecht (evil) dus steeds als iemand wat tegen me zegt erover (wat Amon helemaal niet heeft gedaan, dat toont al dat ze een lieverd is ook al weet ik dat ze er anders over denkt zei heeft nooit minderwaardig erover gedaan) maar andere mensen welm heb heeeeel veel commentaar gekregen erover en moet me steeds verdedigen en voel me al zo vreselijk over alles (en een heeeel slecht mens) als mensen dan me een babymoordenaar noemen (wat letterlijk door iemand gezegd is tegen mij) dan is het net of ze een mes in mijn hart steken, vreselijk (alsof ik niet weet hoe erg dat zou zijn ik voel me al erg genoeg dat ik het overweeg) Meeste mensen denken er vooraf hetzelfde over als ze een nekplooi laten doen maar na een goede uitslag (goede kans) heb je het er verder niet meer over en overweeg je niets meer terwijl nu niets anders door mijn hoofd gaat, ook al kan ik gelukkig wel weer genieten van alles in mijn zwangerschap, daar ben ik wel heel erg blij mee.. Ik poep alleen in mijn broek als ik aan die vruchtwaterpunctie denk vooral omdat ik nu steeds erg moet hoesten (en dat kan dan niet als ze met een naald in je buik zitten, ben om een of andere reden heel erg bang dat ik hoest, en daarom gebeurd het waarschijnlijk ook) pffff hormonen en stress geen goede combi...
Ahh Amom jammer zeg vond je altijd zo leuk en gezellig (niet dat de andere dat niet zijn hoor ) ! Over buikjes mijn moeder had amper een buik toen ze zwanger was van mij dus het hoeft neit altijd hoor en het is zeker niets ernstigs als je geen Gigantische buik heb Maar wel minder leuk dat snap ik wel je wilt natuurlijk wat showen. HEhe
He meis, Toen ik 18 was en zwanger van mijn dochter zag je met 7 maanden een lichte bolling komen. Dat terwijl ik juist een graat was toen. Het zegt helemaal niks hoor. Als je vriend het ziet dan lekker genieten want andere zien soms dingen toch sneller dan wij jammer genoeg.
Vind het best een leuke quote . Toch wil ik dit keer proberen of ik moedermelk kan geven. Mijn dochter is ook groot geworden van poedermelk hoor maar als ik het zelf kan wil ik het toch proberen.
IMD Wijffie het is jou leven jou ding jou kindje. Jij weet wat het beste is en als jij dat allemaal wil laten doen moet je dat gewoondoen. Laat mensen praten. Die weten toch helemaal niets over jou. Ik vind je in iedergeval een topwijf (met je opmerkingen haha en ik ben het ook niet altijd met je eens maar om je daar nou op te veroordelen of in te gaan of iets nee dank je want met andere dingen ben ik het weer wel met je eens zo zijn er altijd wel dingen hoor )
Ik zou het ook wel willen proberen voor de ervaring (alhoewel ik mezelf niet als "BV typje" zie haha, ik ben niet erg geduldig, erg van een vast schema das voor mijn ziek zijn ook erg belangrijk) Maar ik wil deze keer gaan proberen dat ik 3 hele maanden mag thuisblijven (kan thuisblijven eerder gezegd) om het toch te proberen en dan op den duur een combi ervan gaan geven (ik ga geen maanden volledige BV geven, ik vind ook leuk als mijn man het kan doen (een van zijn weinige momenten met de kleine, dat laatste flesje) Ik denk dat ik hetzelfde ga doen als mijn vriendin BV op schema ipv verzoek (ging prima bij haar en heeft ze tot 1 jaar zo gedaan) is net zo'n type als mij namelijk... Ik wil gewoon eens meemaken hoe dat voelt zeg maar en de vorige keer mocht het niet vanwege medicijnen maar ben nu al een tijd gestopt.. dus wie weet ik wil het wel een kans geven maar ga geen acrobatiek uithalen ervoor het gaat of het gaat niet ik ga niet met allerlei hulpmiddelen het perse moeten doen in elk geval...
Heb ik ook hoor. Lukt het niet jammer dan en ga dan gewoon over op de fles. Ik wil ook al zeggen heel veel vooral de vk dat je dat beter niet kan doen en dat is nadat de kraamhulp weg is afkolven zodat mijn vriend of onze dochter ook eens de fles kan geven. Alleen als ik het kan geven he. Ik wil ja mijn kraamperiode waarschijnlijk toch overstappen op fles omdat ik geen zin heb om s'morgens op mijn werk de borst te geven. Misschien denk ik er wel anders over tegen die tijd hoor. Haha misschien kolf ik het gewoon af dan ik weet het nog niet. Ik denk dat ik het pas weet als het zover is he.
Vreselijk zoals jij je schuldig moet voelen over jouw keuzes. Mensen zullen jouw dilemma's moeten meemaken....Het is zo makkelijk om te veroordelen als je er niet zelf doorheen bent moeten gaan. Ik werk in het ziekenhuis en kom daardoor ook wel eens op de verloskamers. Ik heb ouders gezien die verdrietig waren over een zwangerschapsafbreking. Daar kun je als buitenstaander echt niet over oordelen. En het is wat je zegt. Makkelijk praten als de uitslag van de nekplooimeting positief uitvalt. Dan kun je makkelijk zeggen dat je een kind met down oid gewoon geboren laat worden. Je hoeft die keuze dan niet te maken. Dus weet je ook niet waar je het over hebt.
Tja ik heb niks tegen bv maar ik heb ook niks met bv. En ik heb al een dochter de fles gegeven dus ik lees vaak in het fv gedeelte. En ik kan er niet tegen hoe sommige bv moeders zich afzetten tegen fv. Dat is mijn zwak punt zeg maar Als ik zie hoe sommigen zich ervoor inzetten om iedere moeder aan de bv te krijgen dan word ik niet goed. Zo goed als iedere moeder is best in staat om zelf keuzes te maken tav haar kind. Zo ook met welke voeding je geeft. Het is nog niet zo lang geleden toen was BV bijna slecht om te geven, en nu is het zowat heilig. Einde fv betoog
Daar zat ik nou dus ook ff aan te denken wat als me vriend zijn kindje wil voeden moet ik dan gaan kolven ofzo?! Lijkt me niet zo'n prettig gevoel hmmm moet eerst maar is zien of het wel lukt de bv en anders flesvoeding ben er zelf ook mee groot geworden dus heb er niets op tegen Ze kunnen alles tegenwoordig zo goed namaken.
@IMD ik denk dat dit onderwerp ook een soort taboe is. Een vriendin van mij vertelde mij een tijdje terug dat zij een zwangerschap na 23 weken heeft afgebroken omdat er uit de testen kwamen dat het een kindje met het Syndroom van Down was. Ik vond het echt héél moelijk om daarop te reageren, want ik wilde haar niet kwetsen. Maar ik sta persoonlijk niet achter zo'n keuze. Om twee redenen, mijn geloof en omdat ik persoonlijk vind dat het, het afbreken van een levend mensje is. Ik vind dat het een baby is zodra het al bevrucht is. Maar daar kun je dus uren over discuseren. Persoonlijk ben ik dus ook tegen abortus. Ik vind het wel heel moeilijk om dit zo te zeggen, want ik wil niemand voor het hoofd stoten. Ik respecteer de beslising ook van mijn vriendin, maar ik vind het wel supermoeilijk om er over te praten zonder iets kwetsends te zeggen. Het ligt gewoon zo gevoelig! Iedereen moet ook echt die beslissing voor zichzelf maken en ik neem aan dat je altijd de beste bedoelingen hebt, ookal verschillen de ideeen hierover soms heel erg.
Hoi, Ben ik ook weer eens. Bij ons zo druk dat ik maar wat extra gewerkt heb. Heb me trouwens net wel een berg pagina's door moeten nemen, wat kunnen jullie kletsen zeg.... Over de lijst, ik ben er ook voor om degene die alleen gemeld hebben dat zij april-mama zijn er uit te halen. Ik moet eerlijk zeggen, meestal scroll ik de lijst door omdat die zo lang is. Namen: Wij hebben ook al een meisjesnaam en hopen/denken dat het een meisje is. Wordt het een jongen dan hebben we wel een naam, maar ik denk dat we daar nog over na gaan denken. Mijn man is zeer kritisch daarmee. Het moet een naam zijn die maar op 1 manier geschreven kan worden, max. 2 lettergrepen heeft en liefst nederlands. Veroon, ik doe niet vaak er boodschappen, maar zal aan je denken met de poppenzegels. Wij hebben trouwens altijd beide maar 2 kinderen gewild. Gewoon voor het praktische en om niet alleen een leven te leiden voor de kinderen. IMD bij ons mag ook iedereen de namen weten. Ik vind het al spannend en verrassend genoeg wat er uit mij gaat komen. hihi, en idd de naam/geslacht weten kan soms heel handig zijn. (Bij ons nu de namen Lieke en Wybe (laatste is nog twijfel) Amom, jammer dat je even weggaat, maar ik kan me voorstellen dat sommige dingen op het moment niet goed vallen. En zoals iemand al zei: Jij en je gezin gaan gewoon voor. Dikke knuf voor de komende periode en ik hoop dat je wel ander mensen hebt (buiten forum?) die jou de komen de tijd kunnen steunen. Mamacelesje, ik ben ook heel stevig en ik kan bij mezelf (buiten de bekende rollen) ook nog niets zien. Ik voel het wel als ik op mijn buik lig dat het wat minder indeukt dan normaal, maar van de buitenkant zie ik niets. Ik wil trouwens ook bv geven en kijken dat ik af en toe kan kolven zodat hubbie ook kan geven. En op mijn werk zou ik er genoeg tijd voor krijgen, dus dat is ook wel fijn. Ik ga dus voor zoveel mogelijk bv. (En mocht dat niet lukken....fv kan altijd nog )
@Amom jammer dat je weg gaat. Ik vind verschillende meningen altijd wel leuk En ben ook heel erg nieuwsgierig naar wat je motivatie is van bepaalde denkwijze. Maar ja, ik kan me ook goed voorstellen dat je bloeddruk soms flink omhoog kan gaan, haha Wel jammer dat iedereen niet gewoon altijd kan zeggen wat die vindt en tegelijk de andere mening respecteert. Dat maakt discusseren juist interessant toch?
@Amom jammer dat je weggaat.. maar kan het me wel goed voorstellen.. zijn een aantal mensen hier op het forum (niet hier gelukkig) die denken dat ze alles weten en accepteren andermans mening niet.. ben het niet altijd met alles eens maar dat is maar goed ook anders zou de wereld wel heel saai zijn.. verder ff geen zin en puf te andwoorden.. de misselijkheid gaat maar niet weg heb soms verschrikkelijke krampen die ook echt pijn doen dat de tranen over me gezicht gaan.. en 1 x bloed verlies gehad.. dus gaat hier eigelijk niet zo goed
Wij houden het geslacht niet geheim, maar de namen wel Ik vind mezelf ook geen "BV type" ik ben bang dat ik er heel onrustig van wordt. Droom er zelfs ook over....gelukkig heb ik nog even de tijd om erover na te denken.
Ik had rond de 15e week ook erge krampen, nu nog.....je baarmoeder groeit nu heeeel snel. Dat voel je en zo ook de banden die oprekken. Vervelend van het bloedverlies, heb je de VK al gebeld...Rustig aan.