ja probeer te bedenken dat het tijdelijk is meid, het einde is in principe in zicht dan is het makkelijker om je erbij neer te leggen, ik heb jarenlang gevochten tegen mijn niet (of slecht) functionerende lijf maar pas toen ik het accepteerde kwam er juist meer uit mijn handen en gingen dingen meer vanzelf als toen ik er juist voor vocht, helaas moet ik het voor de rest van mijn leven accepteren dat maakt het wat langer proces, ik kan nooit het werk doen wat ik EIGENLIJK had gewild, nooit een leuke sport oppakken, of een hobby buiten de deur met vaste tijden omdat ik altijd afhankelijk ben van hoe mijn lichaam dan en dan is. Word nog straks als Dean wat groter is NU gaat het prima (hij past zich aan op mij) maar OOIT zal dat anders worden denk ik zo. Maar goed was niet de bedoeling om een heel klaagzang over mijn leven te geven (als ik eenmaal begin met typen is het oneindig lijkt soms wel) Maar probeer te accepteren dat het tijdelijk is, niet je schuld is en piekeren of je rot erover voelen helpt niets, probeer die negatieve energie om te zetten in wat positiefs, misschien kan je een leuke thuiscursus doen (om de tijd wat te doden en niet iets lichamelijks zeg maar) of doe iets voor qua vrijwilligerswerk, bv als je internet gek ben een website bijhouden of iets. Omzetten naar iets wat leuker en positiever is maakt het een stuk leuker..
Die pijnlijke harde buiken komen door stress op de werkvloer, ze hebben me deze zwangerschap zoveel geflikt Daarbij is het een combinatie van alles hoor, werk, bloedverlies van 10 tot 15 weken en daarna nog ligt zo nu en dan, mn huishouden, mn kids. Maarja mn kindjes gaan door haha dat is niet te stoppen
Op zich vind ik kids hebben wel een voordeel (al is het vaak zwaar zeker als je ook nog eens alleen bent zonder partner) je haalt er ook energie uit en heb geen tijd om over elk pijntje na te denken.. vind ik een grote plus vergeleken bij mijn eerste zwangerschap..
Had ik idd begrepen dat het zwaar werk is voor je lichaam ja. (Vandaar dat ik nog niets aangekomen ben. ) Staat vandaag 20 weken, maar ik houd de woensdag aan, want ik ben op wo 14 april uitgerekend. Dus ga morgen pas feestje bouwen. IMD, vervelend om te horen dat je er zo lang over moest doen om het te accepteren. Lijkt me nog steeds af en toe moeilijk als je lichaam je in de steek laat. Mag ik vragen wat voor werk je eigenlijk zou willen doen? Je komt op mij toch over als een sterke vrouw en ik hoop dat ik je snel mag volgen. Het zal vast goed komen met mij, alleen deze periode is gewoon even zwaar voor mij. Dank je voor je peptalk (ik zie het niet als klaagzang. )
Veel zieken hier, allemaal beterschap en ook voor diegene die zwangerschapskwalen hebben. Manlief ligt ook ziek op bed, heeft buikgriep. En koorts denk ik want hij zegt zulke lieve dingen dat ik bijna denk dat hij aan het ijlen is
het was ook als peptalk bedoeld alleen ik las het terug en dacht hmmm beetje zeikerig Ik wilde vroeger altijd mijn eigen winkel hebben met kaas, zuivel, nootjes, echt bonbons, zo'n hele ouderwets winkel zeg maar, helaas door auto ongeluk met scheur in mijn rug was klap #1 want het is vooral staand werk en kan niet langer dan een paar minuten staan en ook niet echt zwaar tillen e.d. (en die kazen wegen niet vederlicht haha) en toen ik te horen kreeg (na jarenlang moe en pijn) dat ik ME had kon ik het wel eindelijk een plek geven (omdat iedereen gewoon zei dat ik me aanstelde en een lui ding was, including mijn eigen vader, maar dat soort mensen snappen gewoon niet dat je meer kan hebben als een griepje, en dat is een goed iets, dat betekend vaak dat hun nog nooit erger als dat hebben gehad en dan ben ik alleen maar blij voor die persoon!) maar toen kon ik mijn droom wel helemaal opgeven want de kans dat dat weggaat is vrij klein. Ik moet eerlijk bekennen dat het wel beter is geworden maar dat is vooral vanwege zelfkennis en beter plannen, ik merk dat als andere mensen zich teveel met mij gaan bemoeien (en dingen gaan plannen voor mij) dat het altijd misgaat. De enige voor wie ik dat wil doen is mijn zoon (en straks deze uk) maar het is ook een kwestie van leren nee zeggen (en dat vind ik nog steeds erg moeilijk vooral bij mijn familie) Wat ik nu doe vind ik wel leuk omdat het toch van mij is alleen het blijft altijd tweede keuze, ik heb nu een soort van mamaverlof voor een paar jaar (dat betekend dat ik toch mijn uren zelf kan indelen en als dean bv ziek is blijf ik gewoon thuis, en werk vanuit thuis) ik doe vooral de dingen achter de schermen en eigenlijk vind ik dat een stuk minder leuk werk maar ik heb nu momenteel gewoon andere prioriteiten, straks als de kids weer wat groter zijn en naar school gaan kan ik mijn werk weer terugpakken en de leukere dingen weer gaan doen (wat meer verantwoordelijkheid ook) alleen het blijft een beetje aankijken want NU gaat het goed maar voor hetzelfde geld lig ik over 10 weken op de bank en kom ik nergens meer (leven is dus lastig te plannen wat dat betreft) DUSSSSSS ik kijk nooit tever vooruit maar houd er wel rekening mee zoals bv dat babykamertje, ik doe het wanneer het kan want voor hetzelfde geld gaat het over een paar weken niet meer. En zo kan ik dingen een beetje spreiden over een langere tijd en is het minder druk.. jemig wat een verhalen typ ik altijd (echt waar volgens mij kan ik een boek vol miepen... het houd gewoon niet op die ratel van mij! )
@bamjolan Gezellig!! Welkom meid.. @Blimey Ik ben wat gezonder en regelmatiger gaan leven..Denk dat ik daarom wat meer weerstand heb gekregen.. Ik werkte veel..Ook ''S weekends in de horeca..Dus was een beetje een hectische tijd toen.. GELUKKIG zijn mijn amandelen er niet op 'oudere' leeftijd alsnog uitgehaald..Wat anders wel gebeurd was.. @Sophia Gefeliciteerd meid met je JOCHIE!! Is erg leuk hoor een jongetje..Wij hebben een echt knuffelventje..Heerlijk.. Sorry ik weet t even niet meer hoor! Voel me ook niet optimaal , en duik lekker mn bedje in met een kop thee met honing! Tot morgen.. Liefs Eef
**Proest..**Nou meid gespierd is ie echt niet meer hoor! Na 2 kids was de rek er een btje uit! Hihi.. Maar dankje wel..
IMD, wat leuk jouw eerste keuze! Die kazen zijn idd echt niet licht! (heb ooit op de Deli gewerkt...) Het is idd wel lastig van ME dat je nooit weet hoeveel last je er van hebt en wanneer het ineens hard achteruit kan gaan. Lijkt me erg moeilijk die onzekerheid. En dan nog de mensen die zoiets inderdaad niet begrijpen... (Tja, het is ook niet aan de buitenkant te zien helaas ) Knap van je dat je het toch aandurft om 2 kinderen straks te gaan verzorgen. Geeft aan dat je idd een goede, bewuste keuze voor jezelf hebt gemaakt en daar ook echt voor gaat! Knap! En ook nog jezelf even op de achtergrond zetten voor je kinderen.... Applaus! Ik hoop dat ME nog lang op zich laat wachten voor het slechter wordt en dat je straks dan wat kan gaan doen wat je leuker vind dan nu. En ik houd je nog even als mijn grote voorbeeld aan.
Oh nee hoor Hier in Zwitserland laten ze je bijna nooit lang over de uitgerekende datum gaan. En je hoeft natuurlijk niet als je niet wilt. Maar 43 weken vind ik wel veel te lang. Dan ligt je kindje al bijna "droog". Mijn man was er bijna niet meer geweest, omdat hij met 43,5 wkn werd geboren omdat de gyn het niet eerder nodig vond...... Je kindje pakt alles eerst hoor dus maak je maar geen zorgen dat je geen groente eet nu! Sophia: van harte met je ventje. Ja dat is altijd het nadeel van een uitgesproken voorkeur te hebben, maar een ventje is erug leuk zeg ik uit ervaring!
mimi: beterschap! Lien: snap dat je ervan baalt maar halve dagen is misschien toch veel beter voor je. Jij en je kindje zijn het belangrijkste. Sophia: Gaaf joh dat je ook een jongetje krijgt rach: fijn dat het zo goed gaat met schilderen, leuk hoor. Wij gaan van het weekend beginnen met schilderen en behangen moet ook nog maar dat gaan onze schoonouders doen zo lief. We hebben PIP behang gekocht kennen jullie dat? wendy: spannend dat jij ook zaterdag lekker weet wat jullie krijgen, leuk hoor. gr vruchtje
pfff nou ik ben ver van perfect hoor Tja aan de buitenkant zie je niets (das idd lastig) vooral omdat ik vaak juist erg druk en lacherig ben (overcompensatie noemen ze dat) thuis ben ik anders is weleens lastig voor mijn man of zoontje om dat te volgen (kan ik me zo voorstellen) maar mijn man kent me door en door en daar kan ik gewoon op de bank heel de avond zitten zonder een woord te zeggen en hij weet dat ik gewoon moe ben en pijn heb (niet niet boos op hem ofzo wat veel van mijn exen dan vaak dachten) Zonder hem en Dean had ik zover ook niet gekomen dus ik doe het VOOR hun maar krijg er weer veel voor terug eigenlijk waardoor ik het ook weer voor mezelf doe. Ik zei altijd ik wil mama worden/zijn en ik zal nog eerder stoppen met werken als dat ik dat ik geen mama mag/kan zijn, je werk kan heel leuk zijn maar uiteindelijk draait het niet daarom in je leven. Ik bedenk altijd zo als ik 80 ben en samen met Martin op een bankje zit te bibbertanden dan denk je aan de mooie dingen in het leven zoals de dag dat je elkaar hebt ontmoet, je verloving, trouwdag, kids krijgen het mama zijn, je kids zien groot worden en hopelijk ook gelukkig zien worden. Je denkt echt niet vaak van goh ik mis die en die baan en wat had ik het daar toch geweldig (of het moet wel een hele topbaan zijn waar je altijd van gedroomd heb) maar het laat zien hoe belangrijk (in het grote plaatje) dat soort dingen zijn. En ja of het verstandig is om 2 kids te hebben?! geen idee zal de tijd uitwijzen ik heb heel veel support hier thuis ook als het een dag minder gaat helpen ze me met boodschappies of even 2 uurtjes op dean passen zodat ik effe kan slapen ofzo.. ZONDER DAT had ik het veel moeilijker gevonden. Zoals je nu doet ook op de lange termijn is nu even "niets doen" belangrijker dan iedereen tevreden houden, dat mensje wat in je groeit heeft dit nodig en dat telt, jammer voor anderen... (en lichtelijk irritant voor jezelf haha) maar het is nu eenmaal nodig en niemand zijn schuld.. weer en heel verhaal, maar mijn man komt net thuis hoor ik dus ga even eten opwarmen voor hem!
@amom (nog even snel) als ik met 40 weken was bevallen had ik een 10-11 ponder gehad (laat staan 42 weken) inleiden vond ik niet zo heel heftig hoor als je er maar aan toegeeft ik vond het moeten liggen irritanter als heel de rest.. Ik vind 42 weken al maximaal (ook voor een vrouw haar gesteldheid zeg maar)
zo dames, hier ook een flink aan de proest. Vôel me echt *&^*&, maar goed, lekker op de bank hangen zo. IMD jeetje je hebt al heel wat voor je kiezen gehad, heb respect voor je houding in alles! IK begin al langzaam aan mijn knulletje te wennen DOEIIIIIIIIIIIIIIIII
@alle zieken : Beterschap! Dus ook de bakerpraatjes dat je als zwangere vrouw beschermd bent tegen dat soort dingen kloppen ook al niet @Echo's Allemaal gefeliciteerd! @Sophia : Gefeliciteerd een knul stoer hoor! Vandaag me een beetje rotgeschrokken. Ineens onwijze kramp in mijn buik, trok helemaal naar onder en achter....Ik was op mijn werk en ben naar de wc gegaan......Na een minuut of 10...."andere bevalling" ahah daar kwam dus de pijn vandaan blijkbaar is de ruimte daar ook minder..... Kramp daarna over.....Stom he?
@sophia: gefeliciteerd , een zoontje ! begrijp dat je even moet omschakelen, had ik vorige zwangerschap ook. maar je kan echt super mooie spullen vinden voor jongens hoor, lekker stoer! als ik mijn mannetje zie lopen dan ben ik zo fier het zijn echte schatjes hoor en de meeste echte mama'skindjes @mimi: veel beterschap ! @Lien en wwjc19: hopelijk kan je een goeie regeling vinden om toch nog een beetje aan het werk te blijven. ik weet hoe jullie je voelen, tijdens mijn vorige zwangerschap ook al heel vroeg moeten stoppen met werken. maar dat niets doen dat herken ik echt niet, sinds ik thuis ben (ondertss al 2 jaar) ben ik ganse dagen veel drukker bezig in huis en met mijn zoontje. soms wilde ik gewoon dat ik tssdoor eens even een uurtje kon gaan zitten. @eefje: mooie buik! goed gegroeid denk ik he? beterschap !