Sylvie, wat voor soort onderzoeken krijgen jullie dan nog naast de 20 weken echo? wij krijgen alleen VK bezoekjes tot aan de bevalling, geen echos meer in principe na de 20 weken (en ook dat hebben ze pas een jaar geleden officieel ingevoerd). Ook is nog nooit mijn urine gechecked by de VK, vind ik ook wel apart. Of niet? Nou ja, iig mondig zijn ja. Mijn beebje liep ong. een week/2 weken al voor op schema bij de 20weken echo dus daar ga ik wel op letten. Ook heb ik een voorliggende (dubbele) placenta, dus ga ook hierover veel vragen stellen (heb met 32 weken een echo om te kijken of het naar boven is verhuisd...). Zo niet dan moet ik een keizersnee. Over zwangerschap. Het valt mij op dat ik het nog veel leuker vind dan verwacht. Ik had ook niet hele hoge / sterke verwachtingen. Ben er heel lang niet aan toe geweest en toen ik dat eindelijk was hebben we de mazzel gehad dat het heel snel gegaan is. Nu vind ik het gewoon zooooo speciaal en leuk, echt heel gaaf. Het enige waar ik van baal is dat ik me zo ontzettend zorgen kan maken over of het wel goed gaat met het babytje in mijn buik. Doet het hartje het, doet de plancenta (s) het wel goed, krijg ik geen infectie, houdt mijn baarmoederhals het, ga ik niet te vroeg bevallen etc etc. Dat vidn ik ECHT megairritant van mezelf. Sorry van het lange verhaal.....
Hahaha loeka, dat herken ik ook (heerlijk om te lezen dat jullie dat allemaal hebben!) dacht al dat het kwam doordat ik op mijn werk in het ziekenhuis alleen maar zie wat er allemaal mis kan gaan, en nooit wat er goed gaat, maar ik zit ook steeds te stressen: wat als ik te vroeg beval, wat als ik mijn baarmoederhals het niet houdt, wat als íe in stuit ligt, wat als.... -adem in.... adem uit....- moet mezelf niet zo op zitten jutten Ik vind het nog wel heel moeilijk om me voor te stellen hoe het straks zal zijn. Vind het een heerlijk gevoel dat ik ons kindje goed voel bewegen, maar dat ik kan zeggen dat ik er al een band mee heb.... weet soms niet goed wat ik voel en hoop maar dat dat straks wel komt.
WannaBmum; ik weet ook niet goed wat ik allemaal voel... Het is van alles door elkaar geloof ik! Verliefdheidskriebels als ik de baby voel,onzekerheid,angst,blijdschap,verdriet.. etc. etc.!
Ja dromen kunnen soms vreemd zijn? sushi Haha..ik ben ook 16 maart jarig!! WannaBmum:Zeker komt dat straks wel...Wat ik voor mijn kinderen voel heb eerder nooit gevoeld..Zo onvoorwaardelijk...Echt een heel ander soort liefde als ik heb voor mn vriend en familie.. En ik denk dat we ons niet te gek moeten maken met: Wat als? Ik kan me voorstellen hoor die onzekerheid..Maar wat schiet je er mee op? Meestal alleen maar meer paniek en angst.. Probeer het positieve vast te houden en vertrouwen op je lijf.. danielle Leuk vooruit zicht als je straks thuis komt.. En maar hopen dat schoonmoeder het druk heeft
Danielle; inderdaad, voel van alles door elkaar en voel me dan weer schuldig dat ik niet alleen maar helemaal in de wolken ben...
Ik was van de week bij de HA voor die eventuele liesbreuk en het was een arts in opleiding. Zegt die pipo; je baarmoeder groeit goed, voelt allemaal goed, zit wel niet zo hoog als ik had verwacht". Nou, dat houdt mij dus al de hele week bezig . Ben blij als ik dinsdag weer naar de VK mag! Om zoiets lulligs ga je je helemaal druk maken, terwijl ik alleen maar goede echo's en tevreden vk's en artsen heb gehoord pfff, wordt gewoon moe van mezelf!
Eefje; je hebt vast helemaal gelijk hoor! 't Is ook niet zo dat ik nou de hele dag loop te tobben! Maar dan hoor je hier en daar van die akelige verhalen en dan word ik toch weer onzeker. en op mijn werk zie ik ook alleen de afwijkende gang van zaken. En natuurlijk ga ik ervan uit dat zodra ik bevallen ben en mijn kindje zie, dat het dan helemaal goed zal zijn en alles op z'n plaats valt
Soof: zo'n huisarts in opleiding heeft er echt geen verstand van hoor! No worries! (haha, neem je eigen advies ten harte! Heb je trouwens inderdaad helemaal gelijk mee!)
het is zo dat wij om de 4 weken controle krijgen hier: 12 weken: Gyn: echo, nekplooi, eventuele bloedtest ivm afwijkingen, gewicht, bloeddruk, urine 16 weken: Huisarts: bloedtest, urine, gewicht, bloeddruk, beluisteren van het hartje 20 weken: Gyn: 20 weken echo, gewicht, bloeddruk, urine en geslachtbepaling 24 weken: Huisarts: laatste bloedtest (bij mij nu ook nog extra de suikercontrole erbij), urine, gewicht, bloeddruk, beluisteren hartje 28 weken: Gyn: echo, gewicht, bloeddruk, urine 32 weken: Gyn: " " 36 weken: Gyn: " " 38 weken: Gyn: " " 40 weken: ziekenhuis: monitor, inwendig onderzoek en uitgebreide echo om te zien of de baby het nog goed maakt ivm het vruchtwater enzo (hoeveelheid van het vruchtwater word wel elke keer bekeken maar dan extra) En dan elke week opnieuw diezelfde controle van het ziekenhuis, maar langer dan 42 weken word hier ook niet gedaan. Zo hoop dat het nu een beetje duidelijk is, dit is hoe het bij mij verloopt, het is natuurlijk nog afhankelijk van welk ziekenhuis je gyn afhankelijk is want zo ken ik ook vriendinnen die elke controle bij de gyn langsgingen en telkens een echo kregen.
Stom he dat je daar dan over valt! Ach ik baal gewoon van de vele pijn die ik heb. Ben erg benieuwd wat de VK dinsdag zegt.
Pientje: da's eng zeg van Jason! jeetje, geef hem nog maar een extra knuffel! Hier in Zwitserland laten ze je ook niet zonder extreme controle lang over de uitgereknde dag lopen... en dat gevoel voor je baby is er meteen na de geboorte. Nu het in je buik zit is het allemaal nog erg onwerkelijk, maar zodra 'ie er is komt het gevoel. Het is een gevoel van liefde dat zo ontzettend sterkt is dat het pijn doet.
Nou vandaag heeft ie al heel veel knuffels gehad, komen net terug van het ziekenhuis. Hij was gevallen met z'n loopfietsje, is z'n neusvleugeltje gescheurd, werd er helemaal misselijk van Arme kereltje had zo'n pijn. Kinderen krijgen is geweldig, maar als er 1 wat mankeert, doet dat zo'n pijn in je hart, wil je de pijn zo graag overnemen. Had meteen zoiets van, ojee waar zijn we aan begonnen, straks hebben we nog een kindje erbij waar we zorgen om gaan maken Terwijl ik in een eerdere post zei hoe leuk het allemaal wel niet is
hah herkenbaar, ja een kind is iets ombeschrijfelijks mooi dat valt niet uit te leggen dat kan je alleen ervaren, mensen die nog geen kids hebben snappen vaak ook bepaalde dingen / redenaties niet (dat zal je straks wel gaan merken met vrienden zonder kids) Bv een verjaardag van je kindje vieren, bellen er vrienden op dat ze rond 8 uur savonds komen, ik heb tegen hun gezegd dat Dean dan al slaapt en dat dat dan weinig zin heeft Maar is logisch dat hun anders denken die hoeven met heel veel dingen geen rekening te houden. Wat ik vooral merk is dat je minder "egoistisch" gaat leven en dat dat juist je leven aanvult en leuker maakt had je van te voren niet kunnen bedenken. En ja als ze iets hebben ja dan breekt je hart bij het zien van een snik en "die look" die ze hebben dan en dan kan heel de wereld helemaal "omhoog" vallen het enige wat er dan is is je zoon/dochter. Ook de relatie met je partner veranderd (ik denk de reden voor veel problemen in het eerste levensjaar van je kindje?) je man krijgt toch minder aandacht als voorheen (hoe je het ook went of keert en je best doet) en dat is niet erg behalve als je een partner hebt die daar nogal op gesteld is, kan wel eens lastig worden. Ik weet wel dat je je ruzietjes het eerste levensjaar niet zo serieus moet nemen, meeste dingen komen voort uit onzekerheid (over je nieuwe leven, je kindje, geld e.d.) vermoeidheid (heel ander ritme, huilen e.d.) en taakverdeling enzo, niet echt ruzie's die je relaties maken of breken (vind ik) maar het kan wel aardige stress bezorgen als je niet op 1 lijn zit denk ik zo.. Daarom proberen we altijd onze momentjes samen te pakken als is het samen in bad/douchen, massage voor het slapen gaan, gourmetten of lekker eten thuis (met kaarsje enzo) filmpie kijken als de kleine op bed ligt. hele simpele kleine dingetjes maar wel heeeeeel belangrijk.. Je gaat ook heel anders naar je man kijken (tenminste ik wel) je deelt samen zoiets moois en ik vind dat je dat juist dichter bij elkaar brengt! Jemig wat kan ik altijd verhalen schrijven zeg... en dat met 4 PCM's al op (als ik raar ga lullen weet je in elk geval waarom.... ben helemaal softie blijkbaar)
Nou ik krijg ook minder aandacht van manlief hahaha meteen de kids knuffelen enzo als ie thuiskomt. Zo'n leuke papa, dan kan je echt smelten als je je hubbie zo ziet.
ook dat inderdaad, soms krijgt je kind de kus en word jij vergeten dan zeg HEY ik ben DI MAMMA he (met italiaans accent) en dan krijg ik altijd een tik op mijn kont en een kus
Betreft dopen[b/] denk dat ik 2 of 3 datums ga bespreken. Eind april voor als ie vroeg komt en eind mei voor als ie laat komt. Zit ik altijd goed toch. @ Sophia, zie dat jij dinsdag ook naar de Fontys moet. Hoe laat moet je er zijn?