Wil ook nog ff wat kwijt.... wordt beetje lang verhaal, maar ik doe m'n best om het duidelijk te schrijven. Gisteren verjaardag van mijn zus. Was heel erg gezellig, etentje met veel familie en vrienden van haar. Mijn oom en tante waren er ook, hun zoon en zijn vrouw wonen in het buitenland en verwachten hun eerste kindje. Ik had een cadeautje gekocht, zodat zij het konden meenemen bij het eerstvolgende bezoek. Toen zeiden zij dat het wel lief van me was, maar dat hun schoondochter nog helemaal geen cadeaus wil aannemen. Ze heeft 2 keer een miskraam gehad (wist ik), en haar zus heeft een voldragen baby gehad die één dag voor de bevalling plots is overleden.... (wist ik niet). schijnt veroorzaakt te zijn door een aandoening die meer in de familie zit, dus zij is doodsbang dat het haar ook gaat gebeuren. Ik snap dus heeeeel goed dat ze nog geen cadeautjes durft aan te nemen, of zelf spulletjes te kopen. Dat verhaal vond ik echt heel aangrijpend. Maar er was nog meer.... hun andere zoon en zijn vrouw zitten al een paar jaar in de MMM, hormoonbehandelingen, IVF, niks lukt. Waarschijnlijk gaan ze bijna stoppen, er is geen verklaring waarom het niet lukt, maar zij wordt maar niet zwanger. Heel zwaar voor hen, ze lopen het ene kraambezoek na het andere af, en voor hen lijkt het er gewoon niet in te zitten. (dit wist ik wel, maar het blijft verdrietig om het te horen). En toen vertelde mijn tante dat de beste vriend van deze zoon pas vader was geworden van een doodgeboren kindje.... Zijn vrouw was opgenomen geweest met zwangerschapsvergiftiging, maar het leek onder controle dus ze werd ontslagen uit het ziekenhuis, ze mocht thuis bevallen. Daar ging het echter helemaal mis: de placenta scheurde los en het kindje is in 2 minuten overleden. Zij is dus alsnog in het zkh bevallen van een dood kindje.... vervolgens werd zij heeeeeeel erg ziek (eclampsie) en heeft het maar ternauwernood overleefd. Ze hadden al een kind, maar die zal nooit meer een brusje krijgen, zij mag nl. nooit meer zwanger worden. Vreselijk verhaal.... De jongen waar het hier om gaat (die beste vriend van mijn neef) is jaren geleden sort of mijn vriendje geweest, voordat hij iets kreeg met zijn huidige vrouw en ik met Briman. We zijn een paar keer uitgeweest, hebben het erg gezellig gehad, maar het is uiteindelijk niks geworden. Ik heb hem een jaar of vijf geleden voor het laatst gezien, op de bruiloft van mijn neef. Aan de ene kant zou ik ze graag een kaartje willen sturen, om te laten weten dat ik met ze meeleef en het vreselijk vind wat hun gebeurd is. Maar aan de andere kant vind ik dat zo raar: waarom zou zij zich gesteund voelen door een oude scharrel van haar man? Daar zitten ze misschien helemaal niet op te wachten... Maar dit hele gebeuren wil maar niet uit mijn gedachten verdwijnen. Ik realiseer me zo goed wat een geluk ik heb met mijn lieve kleine mannetje.... en vind het verschrikkelijk dat het bij mijn neven en hun vriend (soort 3e zoon van mijn oom en tante) allemaal zo verdrietig verloopt. Ik kan alleen maar hopen dat het met die ene zwangerschap die er nu wel is (vrouw van 1e neef, kun je het nog volgen) helemaal goed verloopt en dat hun dochter gezond en wel ter wereld komt... Goed, dat was een heel verhaal... het houdt me zó bezig!
Ik zit natuurlijk ook al zo te piekeren omdat ik Briman mis.... Morgenochtend ga ik hem ophalen op Schiphol. Dus zo naar bed, des te sneller kan ik hem weer een knuffel geven! sorry voor deze egoberichten, zal gauw weer wat socialer doen...
@ Bri idd wat een verhaal zeg! Dan krijg je het gevoel dat je je kindje weer even een extra knuffel moet geven. Ik ben er al achter waar ik last van heb. Het was mijn eerste ovulatie! Maar omdat ik daar vroeger amper pijn bij had drong het even niet tot me door. Maar de pijn is weg, dus de ovulatie ook. Shit, de eerste poging is mislukt Maar goed, nu weet ik ook wanneer ik ongi moet worden, kan ik het in de gaten houden. Heb ook de vaginale zetpil gevonden. Ga nu naar bed en stop em dr direct in. Hopelijk is het morgen over.... Slaapze meiden. Nog ff Hannah spam:
Bri: wat een vreselijk verhaal. Verschrikkelijk wat die vrienden hebben doorgemaakt. Ook het verhaal van je neef is erg aangrijpend. Kan me er iets bij voorstellen dat ze niets wil hebben voordat het kind er is, maar genieten van haar zwangerschap zal er zo ook niet echt in zitten. Ja, je beseft zo elke keer weer hoe ontzettend wij hebben geboft met onze gezonde kindjes. Als ik mijn 2 dames zie, krijg ik ook steeds zo'n gelukzalig gevoel over me heen. (soms met een snik van geluk). Gelukkig dat Briman morgen weer thuiskomt, een dikke knuffel kun je wel gebruiken.
astrid, die gelukssnikken ken ik ook! wat kun je soms gelukkig zijn als je je kindje(s) ziet! vind het ook erg sneu voor ze dat ze niet echt zullen genieten van de zwangerschap (al belde mijn neef wel heel blij dat hij z'n dochter had voelen schoppen!) vermanen: gefeliciteerd met je ovulatie! deze is dan nog niet benut, maar hij is er wel... hoop voor je dat je morgen van je klachten af bent. wat een lekker grietje heb je... leuke foto. ik ga ook slapen, truste!
Owja dat is niet zo fijn, beterschap voor je paps Leuke spam Ja dat werkt best goed, ik heb het 2 keer gehad
Heftig verhaal Bri... Ja, als je dat soort dingen weer leest dan besef je hoe bijzonder het is om een kindje te hebben.
Net terug van een drukke dienst. Ga zo me nest in Prachtige spam gezien. Bri...heb met ongeloof je verhaal gelezen....niet niets! Nathalie.....begrijpelijk meid. zo morgen nog een late en dan maandag en dinsdag lekker kermis vieren....joehoe
Jeetje Bri! Dat is allemaal niet niks! Je gaat je na zulke verhalen bijna schuldig voelen he, dat we zo'n gezond kindje mogen hebben... Je ligt waarschijnlijkl al lang lekker te slapen, op weg naar morgen. Kun je Briman weer lekker knuffelen!
Leuke spam allemaal! Nathalie: Ik kan me heel goed voorstellen dat je weer een beetje mee wil praten over alledaagse dingen. Ik denk veel aan je, vind je echt bewonderingswaardig. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn wanneer ik mijn man zou moeten missen. Je bent een fantastische vrouw vind ik.
Nathalie, fijn dat je er weer bent. Neem vooral de tijd overal voor en doe dingen op je eigen tempo. Jij kunt het beste bepalen wanneer je ergens aan toe bent! En idd, veel knuffelen met Nagéamo! Vanaf hier ook een dikke knuf. Astrid, mooie foto's van Annika en Benthe! Bri, als je een kaartje wil sturen, gewoon doen. Kan heel erg begrijpen dat dit je bezighoudt allemaal, vooral nu we zelf allemaal mooie gezonde kindjes hebben. Dan besef je weer eens hoe gelukkig je ermee bent.. Vermanen, dacht al dat het je eisprong was! Ik had er dus laatst ook last van.. Wel grappig, met volledige bv toch alweer 2x ongesteld geweest. Tweede keer is nu over. Was wel heftiger dan voor de zs. Hoop wel dat het nu weer om de 28 dagen wordt en niet elke keer na 21 dagen, dan ben je er amper vanaf en dan komt ie weer... zucht. Vandaag weer een drukke zondag. Vanmorgen op bezoek bij vrienden ivm de verjaardag van hun dochtertje. En vanmiddag komen er kennissen langs die Jasmijn graag wilden bewonderen. Dus genoeg te doen. Tis nu wachten tot Jasmijn wakker wordt, rond 10:15 uur voeden en dan naar de verjaardag. Zet vandaag haar schema maar een beetje naar mn hand zodat het rond de bezoekjes uitkomt...
Haj haj meiden Wil even iedereen een fijne zondag wensen. Wij krijgen vandaag visite, mijn manneke is jarig, 31 alweer Lieve groetjes van ons
natuurlijk vinden we dat niet erg... als je maar weet dat je ook de minder gezellige dingen bij ons kwijt kan! Sneu dat je kleine ventje zo huilerig is ook al is dat heel logisch. geef hem maar lekker veel knuffels, doet hem (en jou) vast goed
oh dat is is idd niet echt prettig ik kan ook heel slecht tegen hele dagen inlegkruisjes maargoed, met witte vloed zit er soms niks anders op. wat voor stoffen inlegkruisjes bedoel jij? ja die vaginale zetpillen heb ik dan ook, alleen dan een kuur van 3. met 1 gaat het bij mij echt niet over
dat is misschien wel zo... thuis kun je dat overwegen, maar als je hele dagen op pad bent oooh en dat voelt zoooooo vies...BAH
geeft niks bri... als je wat dwars zit, gewoon vertellen, daar zijn we voor! maar pfoe wat heftig zeg... besef maar weer al te goed dat zwanger raken en een gezond kindje krijgen toch echt een wonder is.