Thanks Marleen! Isra ik maak hem in photoshop niet gekocht en upload hem ook bij photobucket. Je moet dan een documentje maken van max 491 bij 150 pixels. Gefeliciteerd met je 1500ste! Ik ga maar ff pannenkoekje bakken, ben alleen vanavond .
Is vandaag weer erg goed gegaan met Mats op het kdv . Hij drinkt er goed en hij slaapt er SUPER .... Das wel erg prettig om te horen . We gaan zo even eten. Vanavond ook alleen met Mats, lief heeft een voetbalwedstrijd....
Mmm ben al aan het rommelen, maar lukt nog niet helemaal. Ga nu eerst eten en ga vanavond verder frubelen. Ja Marleen ik had dat programma gekocht, die jij had gedownload. Paint Shop Pro Photo X2
Zoo, ff tuin aangeveegd. Ga maar ff strijken. Eerst ff kijken wat er op tv is. Én stoppen met dat ff, wat een stopwoord...
hey meiden sorry even een ego berichtje met mij gaat het niet zo goed soms denk ik dat het gaat en 2 seconde later val ik keihard op me gezicht het is zooo zwaar niet meer kunnen praten met hem niet weten waar hij is of hij gelukkig is, de kinderen hebben het ook zwaar het begint te werken nu bij hun en ze vragen zooveel ik praat er goed met hun over gelukkig wel, tijdens het opruimen kom ik spullen van hem tegen onbenullige dingen voor sommmige maar voor mij zulke belangrijke herrinneringen hoe kom je over dit verlies heen als je 10 jaar lief en leed heb gedeeld, als iemand mij dat antwoord zou willen geven graag Nagéamo draait van buik naar rug en weer schiet ik vol ook dit had papa moeten zien maar dat kan niet meer ongetwijfeld zal hij het meemaken op zijn eigen manier maar het is zoo oneerlijk 5 kinderen zonder papa zij missen heb vreselijk ik mis hem vreselijk, zijn moeder die dagelijks aan de telefoon huilt en huitl hoeveel verdriet kan en mag een mens dragen maar goed ik wilde jullie even laten weten dat ik wel aan jullie denk hoor sorry voor het depriberichtje knuffel nathalie
Hey Nathalie. Meid, meid. Je hebt het ontzéttend zwaar. Dat snappen we allemaal hier. En NEE dat is geen egoberichtje van je. Maar een roep naar hulp en steun. Als je het even niet meer aankan dan is dat wat een mens nodig heeft. Je zal vast vaak horen dat het slijt en weet ik wat nog meer. Maar ik heb er geen ervaring in. Ik weet wel dat hij een deel van je was, en dat is er nu niet meer. Alsof je nu nog maar voor de helft bestaat. En dat doet toch ontzettend zeer! En dan heb je ook nog de zorg voor je schatjes van kinderen en die hebben óók nog verdriet. Ik hoop echt dat je van veel mensen in je directe omgeving hulp en steun krijg in alle manieren die je kan bedenken. Anders trek je het niet. Gewoon erom vragen hoor! En verder uiteraard ontzettend veel dikke knuffels. Voor jou en je kindjes.
Geeft niets hoor lieverd zo'n egoberichtje. DOen we allemaal wel eens. En het kan soms enorm opluchten. Hopelijk bij jou ook! DIkke knuffel Marleen, een osteopaat is een soort van 'kraker'. Kijk maar eens op www.osteopatie.nl. Alleen een osteopaat doet net wat meer dan een kraker (chiropractor) Beetje moeilijk uit te leggen
hey meiden bedankt voor jullie lieve woorden het is waar wat je zegt vermanen de helft van mij is gewoon meegegaan met hem en weet begot niet hoe ik dat terug moet krijgen de andere helft behoort aan me kinderen dus eigenlijk ben ik mezelf een beetje kwijt ik krijg gelukkig wel heel veel steun van me vriendinnen familie en schoonfamilie staan echt allemaal voor me klaar eigenlijk voor elkaar thanks lieverds groetjes nathalie
Lieve Nathalie, Vermanen heeft het geschreven zoals ik het ook graag had willen schrijven, alleen kan ik de juiste woorden op zo'n moment niet vinden, dus sluit me volledig bij Vermanen aan. Wel fijn dat er zoveel mensen in je omgeving zijn waar je steun bij kunt vinden. Ook bij ons mag je altijd je verhaal kwijt en/of je hart luchten. En lieverd je hoeft je niet te verontschuldigen over de ego berichtjes, wij snappen allemaal wat je doormaakt. Ook wij zijn een steun voor jou en voor elkaar in leuke maar ook in minder leuke tijden.
Lieve Nathalie, geen mens weet hoe je dit moet doen... het enige dat ik kan bedenken is: één dag tegelijk! en aan het einde van de dag mag je dan bedenken dat je die dag tot een goed einde hebt gebracht, met je kinderen en iedereen die je dierbaar is. Het zal nog wel zo rauw zijn nu en nog maar beetje bij beetje doordringen... ik heb helaas al een paar dierbaren verloren (maar niet mijn partner, god wat zul je hem missen ) en zo ging het in elk geval bij mij: het verdriet komt in golven bij je binnen, als alles tegelijk op je zou storten verdrink je erin. Maar bij iedere nieuwe golf kun je je even niet voorstellen dat je weer boven zult komen. Daarom: één dag tegelijk... Gelukkig kun je er met je kinderen over praten, al gaat dat natuurlijk over hun verdriet en wat minder over het jouwe. Ik weet nog, toen mijn vader doodging, dat mijn moeder ook vaak haar beste vriendin opzocht - iemand zei toen: dat moet ook, ze heeft niet alleen verdriet als moeder (wat je goed kunt delen met je kinderen) maar ook als vrouw. Dat heeft wel veel indruk op me gemaakt en is volgens mij ook wáár! Misschien kun jij ook bij iemand dat deel van jezelf stukje bij beetje terug gaan vinden. Dat zal niet van vandaag op morgen lukken, maar er komt een dag dat het draaglijk wordt. Lieve meid, een heel dikke knuffel van mij.
Hier is de strijk weer klaar.... Gelukkig niet zoveel. Ben eindelijk weer eens bij. Soms heb je een week waarin het lijkt of niks opschiet terwijl je zoveel doet! Maar daar zal Nathalie ook wel ervaring mee hebben.
Nathalie, ** Al weet ik dat je veilig bent Geborgen bij de heer de lege plaats blijft onvervuld ik zie je hier nooit meer Al weet ik dat je veilig bent verlost van alle pijn ik kan mijn vragen niet meer kwijt kan nooit meer bij je zijn Al weet ik dat je veilig bent ik zoek en vind je niet ik vraag het aan een lege lucht of je mij hoort en ziet Al weet ik dat je veilig bent mijn hart wil er niet aan dat je, die ik niet missen kan voorgoed bent heengegaan Al weet ik dat je veilig bent ik zie je hier nooit meer maar als het donkert, zeg ik zacht tot ziens, bij god de heer. ** Bij dit gedicht voel ik jouw gedachten en gevoelens lieve nathalie. En zoals Bri ook zei: één dag tegelijk. Maar één ding ben ik van overtuigd, Angeló is bij jouw en jullie kinderen. En als je dan in de duisternis naar boven kijkt en die ene ster fel ziet fonkelen dan weet je dat je het goed doet. Kwebbel
Het is een bestaand gedicht Bri, maar ik vond hem zo toepasbaar op Nathalie. Isra...wauw mooie banner meid.
Nathalie, er zijn zoveel mooie woorden hier boven neer gezet voor jou. Ik kan me er alleen maar bij aansluiten. Dikke knuffel!