ik geloof dat ik 1 van de weinige ben die de bevalling koekie vond zag het hele probleem niet zo, tot ik de 2e perswee kreeg maar bij de derde perswee was het gebeurd, dus doe mij nog maar 5 van die bevalling hoor
nee dat had ik nooit geredt.. gelukkig was ik het ziekenhuis waar ze een eindeloze hoeveelheid matjes hadden... ontlasting tijdens het persen... geen idee eigenlijk ik dacht steeds van wel, maar heb er niets van gezien/ gehoord ... Ik weet wel dat mijn anders zo ontzettend rustige vriendje me toch ineens hysterisch werd tijdens het persen en ineens heel hard riep; :"komop je kan het schat... .. DOORGAAN... " volgens mij heb ik ook vrij rustig geantwoord dat hij even relexed moest doen.. omdat ik niet zo`n zin had in paniek
Hier heeft hij er pas na de tijd wat over gezegd maar vond hem al zo opgelucht kijken toen ik mijn benen moest vasthouden tijdens het persen hahaha Bij de bevalling van Julian heeft hij trouwens wel een paar keer, denk 2x, een sigaretje gerookt buiten. Bij Milan was daar geen tijd voor. Wat wel sneu was is dat ik voor hem een koek had meegenomen voor als hij honger kreeg tijdens de bevalling (bij Milan was dat) en ik hoorde dus idd zijn maag knorren dus zei pak die koek maar. Hij deed de verpakking open en het eerste wat ik zei was: rot op met dat vieze stinkding!
Ja.....geen enkele bevalling is hetzelfde. Ik heb bij Seeger 12 uur lang in een weeenstorm gezeten en uiteindelijk nog drie kwartier liggen persen.....Daarbij was de begeleiding in het ziekenuis toen echt RUK. Niemand reageerde op de bel toen ik persdrang kreeg...lag ik daar in mijn eentje...niet wetende wat ik moest doen. Gelukkig was er een hoop verbeterd toen ik bij Elin dr weer was.
ja ik weet nog dat thomas op een gegeven moment zijn eten kreeg (terwijl ik weeen zat weg te puffen met de zuster) hij kreeg macaroni...werd daar toch misseiljk van pffff
Hier was de bevalling van Milan uiteindelijk ook helemaal niet zo erg maar door het hele Julian gebeuren in mijn hoofd heb ik het voor mezelf moeilijker gemaakt dan nodig was zeg maar. Achteraf gezien was het rottigste moment toen het hoofdje stond, man leek wel alsof iemand het daar in de fik had gestoken en het persen opzich deed ik eerst verkeerd. Ik perste in mijn benen ipv in mijn buik dus ja dan komt er geen kind uit natuurlijk.
Ja Roeland wist ook spontaan niet meer wat hij moest doen, snel dooreten of weg stoppen hahaha. De vk en de verpleegster hadden het volgens mij wel vaker meegemaakt want die begonnen heel hard te lachen
ja dat heb ik niet meegemaakt dat het hoofdje stond...maar hoor daar meer verhalen over...het ergste vond k de laatste 2 cm....had bij 8 cm persdrang en ik moest dat wegpuffen...wat gewoon niet kan....dus heel vervelend.vond persen hemels
Ja ik vond de bevalling van Elin ook veel makkelijker dan bij Seeger omdat je ook beter voorbereid bent op datgene wat je evt. kan verwachten. Daarbij is de weg makkelijker begaanbaar, waardoor het persen bij mij toen slechts 8 minuten duurde!
Bij Julian had ik het ook nooit meegekregen dus toen ik het ineens voelde bij Milan had ik echt zoiets van wtf doen jullie me nou aan daar beneden!!!