Over 2 maanden word ik 34 en ik merk dat ik het getal toch wel een dingetje begin te vinden. Ik ben verder gezond en fit hoor, heb geen lichamelijke klachten en ook heb ik over aandacht niets te klagen maar toch 34.. Ik merk dat ik me er wel bewust van ben dat ik toch wel ouder aan het worden ben, voel me hier af en toe wat onrustig door maar wat nu het precieze "probleem" is daar kan ik de vinger niet echt op leggen. Binnen mijn vriendinnengroep en collega's ben ik altijd wel de oudste vrouw, misschien is dat het wel Zijn er hier meiden die dit herkennen of juist helemaal niet? Ik hoor graag jullie verhaal!
Ik ben altijd de jongste, als we uit eten gaan bestellen mijn lieve vrienden gerust ranja voor me als ik wat later ben en zij aan de wijn zitten.. Dus ik ben blij dat ik 30 word Ik denk dat ik het na de 40 pas 'erg' ga vinden om ouder te worden
ik heb gelukkig heeeele oude broers en zussen Dus dat helpt mij wel erg als ik me oud voel: Zij zijn nog veeeeel ouder
Ik wordt dit jaar 30, ben de jongste in onze vriendengroep.. Voel me ook nog wel jong, als ik kijk naar bijv de ouders op het schoolplein en hoe ik me voel. Maar i.d. dat getalletje. Ik vergeet soms gewoon dat ik al bijna " oud" ben. Voel me nog een jong blaadje!
Ik heb precies hetzelfde, nu ik bijna 34 ben denk ik heel vaak terug aan m'n 'jonge jaren'. Vooral nu ik een kindje heb besef ik dat ik nu een volwassen moeder ben. Beetje raar uitgelegd nu, maar de tijd gaat wel heel hard ineens.
Ik voel me pas oud als een jeugdvriendje je opzoekt op Facebook, en zegt "he, dat is lang geleden, een jaar of 18?" Dan denk ik, zolang kan toch niet? Tot ik ga rekenen......ja ik ben oud!
ik ben pas 24 en ik krijg echt regelmatig een benauwd gevoel door het idee van ouder worden.. vermoeiend. geen idee wat ik eraan kan doen!
Gelukkig geen moeite mee en ik ben 39. Ouder worden doet gelukkig geen pijn en ik voel me echt niet anders dan toen ik 21 was. Sterker nog, ik zou geen eens meer 21 willen zijn! Ik ben veel zelfverzekerder dan toen (en ik ben nooit op mijn bekkie gevallen geweest) Op naar de 40 hier!
Oei ja ik heb het ook. Voel me 18 maar word toch echt bijna 30. Waar die jaren daartussen gebleven zijn? Ik moet nog altijd wennen als de kassiere mij met mevrouw aanspreekt! Ow en het toppunt... manlief vond het laatst nodig om te melden dat ik een ouwe kop kreeg. En bedankt he!
Ik wordt over 2weken 30 en aan de ene kant vind ik mezelf nog heel jong (als ik naar andere moeders om me heen kijk) maar aan de andere kant denk ik waar is die tijd gebleven. Op het schoolplein ben ik vaak de jongste en ik krijg ook vaak te horen of ik een tienermoeder ben, maar binnen onze vriendengroep waren wij een van de eerste met een kindje en dan voel ik me weer ouder. Zolang ze me nog geen 30 schatten vind ik het nog prima.
Had ik al toen ik 30 werd vorig jaar en me ineens besefte dat mijn "later als ik groot ben" nu is.. Ik ben 30, getrouwd ,moeder van een peutertje, Koophuis etc etc. Kortom de hele ratteplan die je als jonkie voor de 'oudjes' vind..
herkenbaar, volgende week word ik 34... vroeger vond ik mensen boven de 30 echt oud!!! en nu, tja in gedachten ben ik nog 23 haha. maar ik ben op het moment stagiaires aan het inleren, die zijn 18 dan denk ik wel goeiendag, jonge dingen. ook in t doen en laten. terwijl je op die leeftijd denkt dat je heel volwassen bent. maar vind het nu niet erg maar sta er soms wel bij stil dat alles nu een generatie aan het doorschuiven is.
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe. Dat doet mijn lichtbejaarde hartje goed Ik lees veel herkenbare dingen, het inwerken van jonge collega's die mij met "u" aanspreken vind ik ook altijd wel even slikken. Ook vind ik de tijd vreselijk hard gaan. Een week is tegenwoordig zo om, helemaal sinds ik moeder ben. Ook moet ik altijd even knipperen als ik tijdens mijn werk iemand tegenover me heb staan waarvan op het legitimatiebewijs het geboortejaar 2000 prijkt.. Ik weet me die oud en nieuw nog zo goed te herinneren met de vrees voor de millennium bug.. Gossie alweer 14 jaar geleden.. Ik ben denk ik niet bang voor het ouder worden op zich maar meer dat het allemaal zo snel voorbij gaat. Ik hou van het leven en voel me meer op mijn plaats dan ooit maar het hoeft allemaal niet zo snel voorbij te vliegen. Of klinkt dit nu wel heel erg als een oud wijf ? XD
Beetje last van een onrustig onbestemd gevoel? Doet me een beetje denken aan dit liedje, voor een bepaalde leeftijd nog zoveel idealen/doelstellingen gerealiseerd willen hebben. http://http://www.youtube.com/watch?v=JDACkMZ7roc PS het liedje komt uit 1983! over hoe snel de tijd gaat gesproken, 31 jaar oud! Sterkte!
Ik ben 30, en voel me zeker niet oud, maar ik merk wel steeds meer dat ik een 'vrouw' ben, geen 'kind' meer. Nu heb ik natuurlijk ook 2 kinderen, dat helpt wel met het volwassen gevoel
Wat ik trouwens wel bij mezelf merk, heel erg eigenlijk... Als ik tieners zichzelf zie aanstellen, dan denk ik: "Ja ja, wacht maar tot je mijn leeftijd hebt. Dan bekijk je de dingen heel anders!" Help! Ik ben een oude muts die alles beter weet!
Ik ben bijna 35..altijd al een mooie leeftijd gevonden. Ik begin wel aan dingen te merken dat ik ouder word hoor, vooral omdat mijn oudste begint te puberen,kraaienpootjes, dat soort dingen..maar ik vind het heerlijk! Mijn vriendinnen zijn 40+..en veel zijn toch wel wat zoekende, of de balans aan het opmaken.Door mijn scheiding en omstandigheden moeten wij helemaal opnieuw beginnen (dit duurt al even, hebben bijv.nog geen eigen woning) dan kun je iets hebben van..wat heb ik nu bereikt? Ben alles kwijt! Andere kant, wij mogen opnieuw beginnen..een nieuwe start.mijn leven begint pas! Dus nee..it's all good.
Wel een beetje herkenbaar al ben ik nog maar 28 maar soms denk ik aan bepaalde dingen en dan voelt het alsof het gister was, maar als ik dan ga rekenen is het gewoon 12/13 jaar terug. en op mijn werk spreken ze me regelmatig met u aan