Hij is zowaar al kreunend het speelgoed aan het opruimen en ik negeer hem (voorlopig). Nee, da's ook weer waar
Dat zou kunnen idd (sorry, ben er ook niet helemaal bij ). Als ik in bed zou blijven liggen, dan zou hij net zo hard blijven liggen of inderdaad het feit dat hij ziek is op m'n kinderen afreageren. Dus dan doe ik het inderdaad zelf wel. Al moet het kruipend of zo, de kinderen gaan echt voor maar volgens mij denkt hij daar af en toe een beetje anders over.
Ik vind het erg netjes inderdaad dat je dat niet doet waar de kinderen bij zijn. Ik dacht ook eerder aan een buikgriep dan drank eerlijk gezegd. Maar het is wel een grapjas hoor die man van je.
Idd hem met een schop onder zijn hol uit bed vandaan halen. één van je kids bij hem planten en zeggen dat die voor hem is.
Als ik zeker zou weten dat het aan drank zou liggen, dan zou ie voorlopig echt nog niet jarig zijn! Maakt het wel wat lastig na zo'n feestje als oud&nieuw, of het nou gaat om drank of buikgriep 8) Maar goed, die voordeel van de twijfel heb ik hem al gegeven, haha. Ik denk dat hij denkt dat het bij mij wel meevalt omdat ik probeer door te gaan. Hij vergeet dan alleen weer dat dat ook wel moet met 2 kleine kinderen. Het is hier vandaag in ieder geval reuze gezellig
Tja het kan natuurlijk wel, je steekt elkaar zo aan. Ik zou er geen ruzie om maken. Maar ja mannen kunnen zich nu eenmaal ontzettend aanstellen. Het is van zijn kant natuurlijk nu niet goed gepland, je had beter even kunnen uitzieken. Of je besteed je kids nu even uit... Beterschap en sterkte.
das niet (bij iedereen) helemaal waar. mijn man blijft net zo lang liggen tot ik eruit ga of tot ik flink chagrijnig aant worden ben en begin te schelden en te tieren. daarna voelt ie zich wel weer schuldig hoor als ie ziet dat ik met wallen tot op mn knieen zit. en dan gaat ie t huis opruimen. ik kan zelf weinig in huishouden doen vanwege mn rug. dus dan doet hij op die manier zn excusses. scheelt weer 'sorry' zeggen en hij hoeft mn gezeur niet aan te horen want tja, huis is dan tenslotte weer netjes en schoon haha. ergens in loop van de middag dan komt ie wel naast me zitten om sorry te zeggen dat dan weer wel haha Oja en over een mega luie man gesproken, die van mij kan er wat van hoor! maar in de eerste maandjes na de geboorte ging hij er wel elke nacht voor me uit. fles geven nooit probleem geweest, luiers nooit probleem. totdat... ja nu komt het. vanaf zoonlief zn eerste verjaardag is alles opeens niet meer zo leuk. luiers wacht ie liever nog even uurtje extra mee, eten geven moet zo snel en zo makkelijk mogelijk. en spelen na het werk? zit er niet in hoor. dan ploft manlief op de bank tot het eten klaar is en meteen na het eten moet kleine alweer zn bedje in. manlief zegt dan wel datie met de kleine speelt in zn kamer met het naar bed brengen. met andere woorden: even laten lachen op de commode tijdens luier verschonen, hier kietel daar kietel. en dan bed in
Ik zit hier inmiddels al 2 weken in het gips. Man lief werkt 7 dagen per week. Doordeweeks van 6 tot 21.00 en in het weekend van 11.00 tot 18.00. Nu moet hij het huishouden doen. zorgen dat ik onder de douche kan, kleine onder de douche. S nachts voor de kleine bed uit (deze slaapt opeens niet meer door sinds mama is geopereerd). Je hoort hem bijna nooit klagen. Ja vanmorgen voor het eerst dat hij moe is en graag een keertje wil uitslapen, maar hij wel begrijpt dat dit even niet kan. Kijk ik vind dat een man best even mag klagen, maar als je ziek bent dan moet hij voor de kids en voor jouw zorgen. Maar zoals al eerder gezegd is misschien is hij ook ziek aan het worden en tja als ze eenmaal ietsje ziekjes zijn dan gaan ze voor hun gevoel al dood. Hij laat nu in iedergeval wel zien dat hij iets probeert door het speelgoed op te ruimen. Ach meis. Straks gaat het misschien wel al weer wat beter!! Sterkte en beterschap voor jullie beiden!!
heb ik dan echt een te lieve man?? we lagen er vanochtend pas om 05.30 in en om half 9 kwamen de kindjes maar omdat ik nog zo moe was mocht ik blijven liggen en meneer ligt nu op bed eerlijk verdeeld manlief gaat er bijna altijd uit in het weekend en doordeweeks ik omdat hij vroeg de deur uit gaat en laat thuis is dus moet hij goed slapen van mij
@ Que: Wat een debiele werktijden...... Hier komt als ik mijn vriend zijn gang laat gaan ook veel op mijn schouders neer, maar als ik het hem vraag of 'meedeel' dan doet hij het meeste zonder mokken. 's Nachts eruit gaan vindt hij geen probleem, al moet ik hem wel soms opdracht geven Maar dan doet hij het wel, hij heeft 's nachts véél meer geduld dan ik Ik denk dat het een kwestie van wisselwerking is, ik trek alles naar me toe, hij vindt het dan wel prima. Als ik ziek ben, neemt hij wel alles over. Het gaat dan niet altijd zoals ik het zou doen, maar goed dat moet je ook niet willen....
Nou dat gebeurt hier dus niet!! Had hem mooi het bed weer uitgesleurd.. is ie nou helemaal betoeterd. Wat wij wel doen de ene uitslapen de ander een middag tukje. Vanmorgen heb ik lekker uitgeslapen tot 10 uur en kreeg ik ook nog een lekker kopje thee toen ik naar beneden kwam. Maar goed ik ben 29 weken zwanger mag ook wel een beetje verwend worden. Maar ik zou er wel wat van zeggen!! Mijn man heeft ook die neiging wel maar als ik hem uitleg dat dit niet echt leuk is wat hij doet begrijpt hij het wel en vermand hij zich wel
Heeft hij een kater of begint hij ook ziek te worden? Als ik me beroerd voel, kan ik gelukkig gerust op bed liggen. Dan neemt vriendlief het over van me. Ik kan ook wel een boekje opendoen over hem, vooral wat betreft een bijdrage aan het huishouden. Maar als ik ziek op bed ga liggen, dan laat hij me ook echt liggen. Laatst viel ik op de bank in slaap. Vriend achter de pc...dochterlief aan het spelen op de grond. Hij deed lief een deken over me heen en deed de TV zachtjes. Dan weet ik dat ik gerust mijn ogen dicht kan doen. hij neemt de kleine dan wel voor zijn rekening. Vroeger werd ik vaak kwaad als hij langer bleef liggen in bed. Dan riep ik: 'Ik kan dat verdomme nooit!' Totdat hij een keer zei': ' Nee, je kan het wel, maar je DOET het niet! Je gunt het jezelf niet, moet je ook niet klagen dat je er zo doorheen zit'. Nu neem ik dus gerust even een slaappauze. En ik voel me nu ook veeeeeeeeel beter en vrolijker! Wij vrouwen gunnen het onszelf echt nauwelijks! Gewoon doen!!! Mijn vriend is nu veel assertiever in huis omdat ik het mezelf toesta om LUI te zijn als ik dat wil
Dat is niet een leuke begin van de dag!! Wij gaan er altijd tegelijk uit als de kleine wakker word op vrije dagen. Soms in t weekend wisselen we af dat bijv ik op zaterdag een uurtje langer mag blijven liggen en hij op zondag. Of als een van ons een avond uit heeft dan overleggen we ook wie er dan uit gaat. Vanacht was het vier uur en we zijn er beide uit gegaan vanmorgen, helemaal brak haha. Ik kan alleen wat minder goed tegen weinig slaap dus ik heb de hele middag heerlijk liggen slapen hihi.
dit is hier ook regelmatig gebeurd, zeker nadat manlief beloofde van ik ga er morgen uit als hij er ineens tussenuit peerde savonds om met een maat weg te gaan en ik goed pissed achterbleef omdat ik maar geacht werd om thuis te blijven automatisch... en dan om het soort van goed te maken zei hij ik ga er morgen uit, uhu tuurlijk goed lazerus thuiskomen laat.. en dan sochtends maar net doen of hij slaapt als kleine huilt... wetende dat ik zo geirriteerd raak en uiteindelijk zelf maar ga, maar die tijd was voorbij de laatste keer dat het gebeurde heb m gewoon eruit geduwd, en gezegd savonds een vent sochtends een vent.. maaar t feit dat ik dan al een half uur naar gejengel lig te luisteren betekent wel datik al een tijd wakker ben en toch niet meer kan slapen grrrrrr maar gisteren heeft mn vriend echt weinig gedronken helaas een spooknacht gehad met dochtertje, hele nacht gillen krijsen.. en toen wen aar bed gingen was ik al doodmoe zat te wachten tot hij meeging, plus had knallende koppijn dus je kiunt je voorstellen hoe ik me voelde vanmorgen .. gelukkig kwam oma (we sliepen bij schonooudres) de kleine om half 11 maar eens halen want ze zat al vanaf 9u beneden te wachten op haar hahahha die wist natuurlijk niet wat voor nacht we gehad hebben en dat de kleine pas na 5u ging slapen... maar ik herken het dus heel erg tis hier vaak gebeurd hoor als hij teveel gedronken had.... inb egin na bevalling vond ik ook dat ik ook recht had elke paar dagen uit te slapen maar die strijd heb ik opgegeven op den duur.. nu vraag ik hooguit 1x per 2 weken als het niet minder is als ik er echt aan toe ben om 1x te blijven liggen.. en als hij dan heel veel gewerkt heeft vraag ik het niet eens.. hier blijkt nu eigenlijk dat hoe minder ik erom zeur hoe meer hij uit zichzelf doet... maar als mannen ziek zijn is het altijd idd heel erg, maar als ik ziek ben is het meestal ja helaas jammer dan, word niet gezegd maar bij mij word het dan gebagalatiseerd terwijl hij meteen half dood gaat.. tewrijl de dingen die ik sinds de bevalling heb gehad echt vele malen erger waren dan die paar verkoudheidjes van hem...maartoen ik zon rugpijnen had maanden lang en amper uit de voeten kon was het gewoon jammer maar helaas zelfs op zijn vrije dagen! eenhuishouden draait gewoon niet goed zonder ons vrouwen dat blijkt wel vaak hahaha (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, maar dit is wat ik van meerdere vriendinnen hoor aan ervaringe, gelukkig zijn er ook nog mannen die wel alles meedoen haha'
Tupp was naar een verjaardag, dus ik heb niet meer gereageerd om te verduidelijken wat ik bedoelde met "je laat het zelf gebeuren" Wat ik bedoelde heeft te maken met de wisselwerking waar Eva1983 het ook over heeft: Als ma alles naar zich toe trekt, vindt pa het wel prima. Het lijkt mij namelijk niet, dat dit ee probleem is wat toevallig één dag in het jaar voorkomt. Waarschijnlijk zit je dan de rest van het jaar ook in een patroon van "mama doet het wel". En ik denk dat je dat zelf laat gebeuren. Je "moet" daar gewoon altijd over blijven praten met elkaar. (Ik zet moeten tussen saanhalingstekens, want van mij mij moet je niks. Hooguit dat je zelf moet weten wat je doet in je relatie.) maar ik denk dat je een hoop kunt voorkomen door met elkaar in overleg te blijven over wie wat wanneer doet. Wij praten vaak 's avonds even met elkaar; Hoe is het gegaan vandaag? Dat soort gesprekken hebben wel veel gevoerd toen we net samenwoonden en daar nog aan moesten wennen. Op een gegeven moment liep dat natuurlijk wel en dan heb je het daar niet zo veel meer over. Nu is er natuurlijk weer een hoop veranderd, met de kleine erbij. Dus komt het weer vaak voor dat we het even hebben over dingen die we fijn vonden of dingen die we gaag anders zouden zien. Als we het ergens niet helemaal over eens zijn, pas ik me de ene keer aan hem aan en de andere keer hij aan mij. En dat gesprek voer je inderdaad niet waar de kinderen bij zijn. Maar als je hier gewoon met elkaar over blijft praten op momenten dat er op zich niks bijzonders speelt, weet je wel allebei waar je aan toe bent en dan hoeft je dus ook niet boos op elkaar te zijn waar de kinderen bij zijn. Je weet dan namelijk precies wat je van elkaar kunt verwachten.
zoiets soortgelijks heb ik vorig jaar ook gehad. vriend had teveel gedronken op kerstborrel van zijn werk en ik was bijna van mijn griep af. meneer was te "ziek" om mee te helpen met de kerstboodschappen te halen in de gladde sneeuw, dat mocht ik dus allemaal gaan doen met alle risico's om op mijn plaat te gaan met tassen vol zware boodschappen :x hij en iedereen die het graag horen wil moet het nu dus nog zeker 9 jaar lang aanhoren!!! dat is mijn wraak, het heeft dit jaar al goed geholpen, hij heeft geen druppel gedronken op de kerstborrel en gewoon samen de boodschappen gedaan
Eens met Tupp. Praten lijkt me toch echt de sleutel in een relatie, en 'praten' tussen aanhalingstekens en dingen naar iemands hoofd slingeren lijken me niet echt bijdragen aan iets. Maar misschien is dat anders bedoeld dan neergezet. Maar goed, misschien heb ik het ook wel getroffen met mijn vent. Komt me echt niet bekend voor allemaal gelukkig. Vanuit huis ken ik 't wel, mijn vader is ook zo en daar is het ook zo dat m'n moeder het al mokkend zelf wel weer doet, zonder er over te praten. Tja en sorry, maar dat doe je toch echt jezelf aan