Dag lieve meeleesmeisjes, Zit in het buitenland voor mijn werk, dus vandaar al even geen update! Maar, alles gaat gelukkig nog goed. Mijn buik groeit met de dag! Heb in mijn hoofd al besloten om de cursus voor het werk die de eerste drie weken van sept zou zijn, niet te gaan doen. Ga lekker 9 sept met verlof. Heb dan 5 weekjes om me voor te bereiden op de komst van de kleine meid. Merk gewoon dat ik dat gewoon veel belangrijker vind dan de cursus... Bedoel, vind het lastig, omdat ik erg dedicated ben aan mijn werk, maar merk ook dat ik de afgelopen weken nog amper ben toegekomen aan me mentaal en 'praktisch' voorbereiden. Het zal pas na 2 aug zijn dat we überhaupt ad babykamer kunnen beginnen, omdat we dan terugkomen van vakantie en aangezien de verbouwing op zolder dan pas 'gereed' is... Is nodig voor de babykamer, omdat ons meisje op onze oude slaapkamer komt en wij dus naar zolder zullen verhuizen... Kortom: augustus nog Werk aan de Winkel en dan hopelijk in sept lekker genieten! Ga ons kleintje echt steeds beter voelen, zo heerlijk bijzonder! Soms zie ik echt mijn buik bewegen! Vol ongeloof kijk en voel ik dan. Onbewust doet het me - zonder onze baby te beledigen hoor- een beetje denken aan die film Aliens, dat er zo een Facehugger uit de buik komt... Of is dat heel erg om op te zeggen ? Niet dat ik ons wondermeisje zie als een Alien hè , begrijp me niet verkeerd . Meiden die de film kennen van Lang Geleden zullen weten wat ik bedoel! Morgen nog een volle dag hier en donderdagavond weer thuis. En hopelijk mogen we dan vrijdag weer Baby kijken! Wil trouwens voor na de vakantie nog een 3D echo laten maken.. Lijkt me enorm bijzonder! Heb het bij een collega gezien en je ziet dan al echt de gelaatstrekken. Sommige 3D echo's daarentegen vind ik toch wel een vertekenend beeld geven, maar we gaan het toch wel doen (denk ik). Nu zo slapen, moe......! Liefs en tot de volgende update, x
Succes nog even daar, fijne veilige terugreis! Lijkt me ook zo leuk, zon 3d/4d echo! Staat ook zeker op t verlanglijstje hier. Hier nog geen vlinders, plopjes, of hoe mensen het omschrijven. Met 15.6 dacht ik t 1x te voelen maar daarna nooit meer waardoor ik twijfel. Ach, komt vanzelf! Hopelijk mag je jullie wondermeisje vrijdag lekker aanschouwen!
Wauw ik lees je verhaal voor het eerst maar wat een wonder. Na zoveel pogingen en moeite die je hebt gedaan! Ik wens jullie heel erg veel geluk en rust toe en geniet van deze welverdiende zwangerschap.
Oh ja, Alien haha...daar moest ik toen ook aan denken. T voelt dan ook een tikkie 'weird' he? En als ze er dan is zit je uren vol verwondering te staren 'zat zij echt in mijn buik'? Xxx
Dag lieve meiden, De komende 10 daagjes geen update, maar daarna wel absoluut een buikfoto en langere update, want wij vertrekken zo naar een zonnige bestemming voor vakantie! Ben erg benieuwd waar we naar toe gaan, soort van verrassing van mijn Lief! Bikini is ingepakt, boeken zijn mee, tijdschriftjes en zonnebrand en luchtige kleding... Gisteren vernam ik van een lief vriendinnetje, even oud als ik, dat ze binnenkort de eerste punctie hebben... Na inmiddels 6x mislukte iui... Kreeg best wel flashbacks... Enerzijds zit de hele MMM nog zo herkenbaar in je systeem, anderzijds merk je ook hoe snel je 'daar niet meer echt bijhoort' als je eenmaal zwanger mag zijn. Beetje dubbel, lastig uit te leggen. Heb haar net nog even een gelukskaartje met een symbolisch cadeautje gestuurd... Tijdens onze vakantie gaat mijn allerliefste pasje trouwens aan de zolder werken: laminaat leggen en verven... En dat met deze hitte... Vind het superfijn, maar voel me ook wel schuldig. Merk zo goed dat mijn ouders een dagje ouder worden... Hoop zo dat ze nog van ons kleine meisje mogen gaan genieten... En zij van de liefste opa en oma van de wereld... Over dat soort dingen denk ik best vaak na, stom hè? Komt ook doordat mijn mams met dit warme weer erg veel last heeft van haar lupus. Vind ik moeilijk om te zien en niets te kunnen doen. Nou lieverds, voor degene die ook vakantie hebben, geniet ervan... En de werkende onder ons: hopelijk is het iets rustiger met het mooie weer... Doe rustig aan... Na de vakantie weer langere update, met wat fotootjes van mijn steeds boller wordende buikje.... En wellicht van de kinderwagen... We krijgen een Britse kinderwagen, een Silvercross Surf. Erg gaaf! Tussen de de Joolz, Bugaboo en Stokke in. Voor stad en strand, voor bos en duinen... Tot later lieve meiden! X
Heel veel plezier! Geniet er lekker van. Ik had trouwens last van een zwangerschapsmasker alleen op m'n voorhoofd. Let daar goed op meid want je ziet het helaas nog steeds (wel heel licht nog maar).
Zon, zee, strand en een dikke buik, wie had dat gedacht een jaar geleden he? Ga er lekker van genieten meid!
Fijne vakantie gewenst!!! Geniet ervan! k vind het helemaal niet vreemd, dat je zo over die dingen (met je ouders) nadenkt. Heel normaal, al er een kindje zit aan te komen, iedereen schuift "een generatie" op...
Ineens heb je zo een hele andere vakantie he?! Zo ga je op vakantie om alle "shit" van de MMM even te verwerken en te vergeten, en om je relatie op te peppen. En nu lig je daar met een prachtige buik, met je <3 meisje <3 erin, na te denken over "hoe het zal zijn als ze er is" GENIET GENIET GENIET lieve Juul en Juulman!!
Zooo Juul!! Je bent alweeer bijna 30 weekjes! Jeetje wat gaat dat snel zeg! Ik hoop dat je een hele fijne vakantie heb gehad, deze keer met een wondertje in je buik! Zo bijzonder!! Erg mooie buik foto's xx
Hoe was je vakantie Juul? Ik heb inmiddels, 3 weken te vroeg, mijn prinsesje in mn armen mogen sluiten....onbeschrijflijk gevoel..... nog even en dan is het voor jullie ook zo ver!! Zo gegund!!
Het heeft even geduurd, maar eindelijk heb ik een momentje tijd gemaakt om weer even bij te schrijven hier! Geen onwil, maar vooral het erg druk hebben... Geen tijd maken om te schrijven... Wil voor wat betreft mijn werk (werk in een mannenwereld, weinig zwangeren, alleen een dame van het secretariaat) alles goed achterlaten en geregeld hebben... Ook ivm reorganisatie en mijn positie als ik weer terug ben. Zal jullie er verder niet mee lastig vallen! Maar, weer een lange update! Waarbij beginnen... Hier is het dus idd wel heel erg druk geweest. Misschien wat te... Voor mijn vakantie was het al beredruk en pas op de heen weg in het vliegtuig merkte ik pas echt hoe moe ik was. Nu zijn we naar Een Zeer Warme en Zonnige Bestemming gevlogen en vriendlief had voor de gelegenheid zelfs (alleen voor de heenvlucht) een upgrade naar business class kunnen regelen! Wow, super de lux dus, heel decadent! Heb nooit last van dikke enkels, maar had die week zo weinig geslapen en zoveel gedaan, vooral veel gelopen, dat ik zelfs dikke vochtvasthoudende enkels had! Nu schijnt dat bij zwangeren normaal te zijn, maar bij mij is dit meestal echt een teken dat ik te weinig rust heb gehad. Dit bleek tijdens de vakantie ook te kloppen, want toen trok het, ondanks de warmte, gelukkig wel weer weg. Voelde me ervoor net een olifantje . In de vakantie dan ook weinig gedaan, behalve lekker eten in de avond (niet veel, maar wel lekker, want door de warmte heb je toch minder trek) en lezen en dobberen in zee en zwembad en de zonnestralen je energie doen geven. En veel slapen! En dromen over het meisje in mijn buik... Tel eerlijk gezegd ook af naar mijn verlof, al moet ik dat ook weer niet volplannen....(ben ik toe geneigd!). Moet eerst nog zien de babykamer op orde te krijgen voor die tijd, heb er eigenlijk nog helemaal niets aan gedaan en nu ontstaat er wel wat onrust. Immers, over 9 weken is de kleine meid er als het goed is... En ze zou zelfs al eerder kunnen komen.. Nog maxicosi nodig, nog een box, kinderstoel etc. Babykamer krijgen we van mijn broertje, van zijn 2 kindjes geweest en ziet er nog erg mooi uit. Misschien verf ik het nog wit, is nu Whitewash, maar eerst even zien hoe het staat. Prachtige kinderwagen hebben we al, maar daar moet nog wel een dekentje enzo in. Ook nog aanschaffen. En dan is er nog een hele geboortechecklist, waar ik nog niet naar gekeken heb . een hele pre-bevalling hoor, de voorbereiding op de komst van een nieuw wereldwezentje. Doen ze in Afrika toch anders . En we zijn ondertussen nog bezig met de zolder.... De Naam, zijn we nog steeds niet uit! Wordt het een dubbele voornaam, gezien de korte achternaam? Dat staat misschien dan toch iets meer mooier.. Of toch een kortere naam... Vind het zo moeilijk! En dan ook nog Het Geboortekaartje. Heb al wel ideeën, maar tijd om langs de drukker te gaan (wil geen internetkaartje) nog niet gehad.... Stel het allemaal uit tot mijn verlof, maar zo wordt mijn verlof natuurlijk wel volgepland! Afgelopen vrijdag de eerste groeiecho gehad. we hadden echt een leuke gyn en ze keek heel uitgebreid of de baby op schema lag, aan de hand van metingen van het hoofdje, omtrek, de buik en beentjes. Ze ligt gelukkig perfect op schema, helemaal conform gemiddeld en ze woog toen 1650 gram! Raar idee dat de komende 9 weken haar gewicht als het goed is, nog zo ongeveer zal moeten verdubbelen! Nog altijd vind ik het een allergrootst wonder dat ze er is. Vandaag voel ik haar tot nu toe wat minder, maar af en toe geeft ze een fijn en vertrouwd gevoel van leven. Soms actiever, zoals gisteren en eergisteren, maar vandaag heel rustig. Ook heeft ze af en toen, vannacht nog, de hik. Dan voel je echt je buik op en neer gaan van binnen. Lijkt me niet prettig voor har, die hik... Vind het haast zielig... Het is iets heel intiems, zo een klein mensje bij je te dragen. Blijft voor mij nog steeds ongelooflijk en kan er nog altijd emotioneel van worden. Langzaam maar zeker merk ik wel dat het iets zwaarder wordt, de buik enzo. Bij de controles blijft mijn bloeddruk extreem laag: 90/50 of 85/45. Maar merk het zelf niet echt. Het is meer dat ik nu soms ongemak ervaar in mijn rug, soort van moe gevoel, vooral als ik te lang achter een bureau zit. Wandelen en lopen gaat verder prima en fietsen ook. Waar ik kan probeer ik actief te zijn. Rare eetgewoonten zijn er nog steeds niet, al blijf ik watermeloen verslaafd. En olijfjes (vooral met pesto). Maar andere zaken, nee... Merk wel dat mijn maag steeds sneller vol zit. De baarmoeder is denk ik zo gegroeid, dat ze nu de maag aardig verdrukt. Morgen dus weer weg, nog een laatste tripje voor mijn werk. Zo nog even een fit to fly verklaring halen, was ik afgelopen vrijdag vergeten mee te nemen, omdat ik heel leuk met een mevrouw achter de balie van verloskunde had gesproken. Nou ja, leuk... Niet het juiste woord.... Het is een hele vriendelijke mevrouw bij wie ik in week 12 op controle was geweest en toen had ik over mijn lange medische geschiedenis verteld en hoe extra bijzonder deze zwangerschap dus eigenlijk was voor ons. Zij vertelde daarop dat haar schoonzusje ook al heel lang in het traject zat, waarop ik haar mijn ervaring had verteld mbt dhea, omega 3, vitamine d etc, Gent en Düsseldorf. Dus afgelopen vrijdag informeerde ik naar haar schoonzusje en hierdoor vergat ik mijn fit to fly verklaring helemaal! Haar schoonzusje loopt nu in DD en ze gaan er een allerlaatste poging doen... Maar, die verklaring die haal ik vanmiddag nog even op. Weer een goede rede om even op de fiets te stappen... Dan nog even een klein koffertje inpakken en wat voorbereidend werk doen... Morgen vlieg ik gelukkig niet heel vroeg, dat scheelt. En vanavond, jawel ik mag weer, een lesje zwangerschapsgym. Vorige week toch wat nuttige oefeningen gekregen. Ok, je krijgt er geen spierpijn van, maar dat hoeft ook niet. Vind het wel goed te weten welke spieren je zonder schade aan te brengen nog goed kunt trainen en hoe. Afgelopen weekend is trouwens de dochter van mijn schoonzus geboren. En die dag kreeg ik van een ander vriendinnetje, ook in de MMM te horen dat de eerste terugplaatsing van haar eerste IVF poging mislukt is. Ze had een positieve test gehad, maar het mocht niet zo zijn. Voel dan weer zoveel herkenbaarheid.... Tegelijkertijd ook dankbaarheid voor ons wondermeisje. Hierdoor ben ik geneigd heel positief en hoopvol naar haar toe te zijn, maar tegelijkertijd weet ik uit ervaring dat je daar dan helemaal niet op zit te wachten... En denkt, ja... Zei heeft wellicht ook een lang traject achter de rug, maar wie zegt dat het bij mij ook goed gaat komen? Helemaal nu ik zwanger ben en met Die Buik rondloop. Nu weet ik uiteraard dat ze het mij hartstikke gunt, daar gaat het niet om, maar ik herken en begrijp de gevoeligheid gewoon. Dus ik luister en leef mee op afstand. Meer kan ik dan ook niet doen. Maar het ligt zo dichtbij elkaar, het geluk van het nieuwe, wonderbaarlijke leven en het grote, onbeschrijflijke verdriet als een langgekoesterde droom aan duigen valt, (weer) niet zo mag zijn... Dat gevoel, die leegte is haast niet voor te stellen als je hem zelf nooit hebt ervaren.. Zal binnenkort ook nog wat vakantiebuikfoto's in mijn album zetten en 23 augustus hebben we een pretecho! Ben zo benieuwd hoe ons meisje er uit gaat zien, of ze bijvoorbeeld al haartjes heeft... Heel spannend! Dank voor het lieve mee blijven lezen en probeer weerziens vaker te schrijven hoor.... Liefs!