Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Het is jullie gegund. Nu lekker genieten!
Lieve, lieve vriendinnetjes alhier, Nog aan het bijkomen van alle drukke momenten... Had enorme schrijfbehoefte, maar door de aanwezige kraamzorg, de zorg voor ons elfje, de visite die spontaan aanwaait, kom ik niet aan schrijven toe. En ik merk dat ik het mis. Zoveel momenten die ik wil vastliggen en waar ik niet aan toe kom. Woensdag heb ik besloten, wil ik gewoon een dag geen bezoek! Even cocoonen met zijn drieën en zelf hopelijk wat schrijven. Onder andere over Het Naamverhaal. Eerlijk gezegd is het een verhaal waar ik een dubbel gevoel bij heb. Wat De Naam had moeten worden, is uiteindelijk een naam geworden waar ik (schaam, schaam) gewoon niet achter sta. Weet je, ik kon haar gewoon gedurende de 9 maanden zwanger zijn, geen naam geven. Eerst moest ik een huilend, levend wezentje, met alles erop en eraan in mijn armen houden. Ik durfde gewoon nog niet goed concreet over De Naam na te denken. Tuurlijk dachten we er wel over na, maar niet echt echt echt. En dan is het zaterdag, de dag van de geboorte en vooral de opa's en oma's vragen ernaar. En er was nog geen naam. En dan is er visite, iedere dag. E ben je te moe om na te denken. En dan is het dag 3 en 4 en komen de kraamtranen. En, de borstvoeding wilde lukken, dus die geef ik zo lang ik me er goed bij voel, had ik ook net die dag mijn 'stuwingsdag', waarbij de borsten ineens flink gegroeid zijn en een stuk voller zijn... Best pijnlijk ook. De avond ervoor hadden we nog niet met zijn tweetjes namen doorgenomen... De hele nacht niet geslapen. En ons elfje deed het prima, ze sliep redelijk door, een tevreden baby'tje, daar lag het niet aan... Uiteindelijk in de ochtend, na een nacht niet slapen, moesten we nog een keuze maken. En ik kon niet helder denken. En achter alle namen die we hadden zocht ik ineens een (negatieve) context. Zo vonden we de naam Marlijn lange tijd erg leuk. Maar op de naam Marlijn kwam ik allemaal vishandels tegen... En een Marlijk is daarnaast ook een zwaardvis, een vechtersbaas en agressief. Dus die naam viel af. Isabel vonden we mooi, maar dat is wereldwijd toch een top 10 naam, vonden we niet leuk. Lidewij, vond vriendlief te ouderwets, met Anne beginnen, vond hij 'te kakkerig' (ja, en?). Myrte vond ik leuk, maar zo heet zijn achternichtje (ja, dus?), Meike vonden we leuk, maar toch te gewoon... Lieve vonden we leuk, maar dat betekent al iets... En in combi met achternaam niet zo... En zo ging het maar door. Uiteindelijk kwam vriendlief met een naam die we nooit op het lijstje hadden gehad. Uit vermoeidheid en lichte wanhoop zei ik: doe die naam dan maar... Hadden we maar een dag langer erover gedaan.. Hadden we er maar meer tijd samen voor genomen... Hadden we maar al eerder een naam gehad... Had ik maar niet eeuwig lopen googlen... Had ik maar heen druk gevoeld... Had ik maar in Denemarken gewoond, dan had ik er drie maanden de tijd voor gehad... Had ik maar... Een andere naam gekozen... Maar goed, achteraf gezien.... Daar koop je niks voor. Daar heb je niks aan. Dus nu heeft ons elfje een naam. Een naam waarvan ik denk, is dat wel echt jouw naam? Past de naam wel bij je? Ik zal straks wat foto's in mijn album plaatsten met misschien....naam erbij. De naam is namelijk zo zeldzaam, dat ik hem niet op een forum wil neerzetten. Maar goed, het namendillema houdt me nog steeds bezig en daar baal ik best van. Heb zelf met Naamswijziging.nl - Voor alle wijziging van voornaam of achternaam contact opgenomen, om te kijken of ik de naam nog kan wijzigen. En ja, dat zou kunnen, maar wel het beste binnen 3 maanden.... Vriendlief vindt het onzin. Ik merk dat het me bezig houdt. Mararja, in elke naam verander ik het dan...? Kort samengevat hoe het verder gaat: - ben zo goed als helemaal hersteld down under.. - zit alweer bijna op mijn oude gewicht: weeg nu 53,5 kg! - we hadden een geweldige kraamzorg met een geweldig verhaal! - ons elfje doet het geweldig, alleen wat moeite om op temp te blijven.. Altijd met kruikje. - heb wel last van mijn RI-gewricht - borstvoeding geven gaat wonder boven wonder als redelijk vanzelf goed... De rest volgt nog! Veel liefs allemaal!
Gefeliciteerd juulzon met jullie lieve elfje. Zelf heb ik echt een tijd moeten wennen aan de naam van dochter. Zo tegen de bevalling bedacht door manlief, met mijn reactie "mij best" aangezien het toch een jongen zou zijn. Ongefundeerd, onjuist en puur gebaseerd op voorgevoel (niet op voorkeur). Maar echt, het went. In mijn geval wel tenmiste. Heeft wel een paar weekjes geduurd.
Oh Juulzon, wat een avontuur! Ik snap best dat het allemaal nog zo onwerkelijk voor je is, maar het is echt hoor! En niks beters dan een kindje die je in het hier nu brengt! Met de naam komt het vast goed, misschien is het een kwestie van wennen, of misschien helpt het als wij met je meedenken? Misschien krijg je wel veel positieve reacties. Hoe reageerde je familie? Zelf moest ik ook wel even wennen hoor bij beide kindjes, ineens ga je de naam hardop uitspreken en dat is anders dan er alleen maar over nadenken, en helemaal als je überhaupt niet over die naam nagedacht hebt. De naam Elvi en Elvira zijn ook al een paar keer gesuggereerd hier door haar "bijnaam" elfje. Is dat nog wat denk je? Nou veel sterkte in ieder geval en neem inderdaad regelmatig een dag zonder bezoek of andere verplichtingen. Je hebt je rust meer nodig dan je vaak zelf denkt!
Wat een mooi meisje juul...! Fijn om te horen dat alles goed gaat met jullie. Dat je geniet van alles wat nu gebeurt. En een rustdag inlassen...heel verstandig. Je moet ook gewoon met z'n drietjes genieten. Wij zetten hier regelmatig een kruis op de kalender: op die dag spreken we niks af, maar zijn we lekker samen. De naam...neem die drie maanden om te wennen. Misschien groeit de naam en past hij dadelijk in jouw ogen wel perfect bij je meisje. Je gaat steeds meer karakter zien, waardoor je ook makkelijker een passende naam kan vinden. Hier stond de naam echt al vast, maar toch heeft ook deze moeten groeien. Meis, geniet lekker van je gezinnetje! Heerlijk gewoon!
Wat mooi om jou nu te zien schrijven over borstvoeding, en over kraamvisite! EINDELIJK ben je mama, hoe mooi is dat wel niet!!!! Maar wat vind ik t rot voor je dat je niet achter de naam staat. Ik kan je wel proberen gerust te stellen, maar dat kan ik niet. Het lijkt me verschrikkelijk om in de eerste mooie dagen met je Elfje zo te moeten twijfelen aan haar naam. Ik hoop dat t je kraamperiode niet minder mooi zal maken. Knuffel Juul, en GENIET lekker van Elfje!
Ik ben maar een meelezer, maar toch... wilde graag even reageren. Fijn dat het goed gaat met jullie Elfje! En fijn dat de borstvoeding goed loopt. Maar wat triest dat jullie zo met spoed een naam hebben moeten zoeken, vermoeid en met kraamtranen en al. Lijkt mij heel moeilijk, dat je nu niet helemaal blij bent met de naam. Wat misschien ook een optie is, is er nog een 2e naam aan toe te voegen, waar je blijer mee bent. Enne, heb je al geboortekaartjes gestuurd? Dat lijkt mij dan wel raar, een naam in druk zien waar je niet helemaal achter staat.
Een stille meelezer. Allereerst van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Over de naam kan ik niet zo over meepraten. Ik herken de twijfels niet. Wel vind ik het best schokkend om te lezen dat je al informatie aan het opzoeken bent over een eventuele naamswijziging. Heb je al een andere naam in gedachten dan? Probeer je onzekerheid over de naam aan de kant te zetten en geniet!
Juulz, fijn te lezen dat het goed met jullie gaat! Alleen heel verdrietig om te lezen dat je zo niet achter de naam staat. Ik kan alleen nogmaals zeggen, ik heb nooit het idee gehad toen ik ons meisje zag ' ja jij bent een echte N.orah'. Ik heb echt weken naar haar gekeken en gedacht, is dit wel de juiste naam voor jou. Dus het gevoel wat mensen zeggen, als je haar ziet weet je het zeker, herken ik niet. Een naam zal moeten groeien met een kindje. En een naam hardop uitspreken en door anderen uit horen spreken en het kindje er mee aanspreken is ook heel anders dan alleen maar op papier en in je hoofd. Laat het voor nu rusten. Jullie meisje heeft nu een naam. Als later blijkt dat je er echt niet achter staat en het echt niet bij haar past kan het altijd nog veranderd worden. Of dat nu over een week of een jaar of 2 jaar is. In de Ouders van Nu heeft wel eens een heel artikel gestaan van moeders die later, soms zelfs na 5 jaar, het kindje alsnog een andere naam gaven. Soms de bijnaam die ze vanaf het begin al hadden.
Dank voor alle lieve reacties op de foto's, lief en fijn! En weet je Kletskoek, die reactie van informeren naar naamswijziging was weer zo'n typische Juulzon-uitzoek-reactie... Weet niet of je mijn oude blog van de hele MMM- hebt gelezen, maar het gaf/geeft mij altijd een gevoel van 'zekerheid' om al nagedacht te hebben over een eventuele volgende stap. Vooruitdenken in 'wat-als' situaties.... Vandaar dat ik dat nu ook weer deed: stel dat ik echt haar naam wil wijzigen, kan dat dan? Het antwoordt was ja, al vroeg de vriendelijke man aan de telefoon wat de naam dan was, of het 'miracle of Love' was of iets dergelijks... Hij gaf ook aan de tijd te nemen. Maar goed, ik probeer nu de komende weken aan de naam te gaan wennen. We kunnen er nog tal van afkortingen van maken.... X
Hallo iedereen, Ik ben ook een stille meelezer, maar Juulzon, ik wil je van harte feliciteren met de geboorte van jullie meisje! Wat schrijf je het ontzettend mooi. Wat ontzettend jammer dat je zulke twijfels hebt over haar naam. Ook ik ben heel benieuwd naar haar naam, en misschien helpt het als je der naam deelt. Ik heb nu zelf een dochter van bijna 10 maanden nu, zij is ook met icsi gekomen. Een naam bedenken, vond ik ook het allermoelijkste ooit. Maar de naam die mijn dochter heeft, ik ben er super gelukkig mee. Geniet vooral van jullie meisje, de cliches zijn waar, het gaat zo ontzettend hard.
Wat een schitterend meisje hebben jullie! En wat kijkt ze al wijs de wereld in!!! Over de naam: wat lastig dat je er niet zeker van bent! Dat moet veel onrust met zich meebrengen?! Maar laat het even bezinken. Als je- al was het in een vlaag van " verstandsverbijstering"- akkoord ging met de optie van je vriend dan zit er vast wat moois aan. En je vriend kent jou ook langer dan vandaag? Mijn ervaring is dat een naam echt moet groeien. Bij mn oudste had ik dat niet, maa bij mn jongste, ook een dochter, heb ik tot een half jaar getwijfeld!! Vlak voor de bevalling wist ik het niet en uiteindelijk toch en naam gekozen met het idee dat ik er nog wat aan kon wennen voordat ze er daadwerkelijk was. En toen was ze er en dacht ik steeds: ben jij nou een....??! Soms had ik ook een heel klein momentje dat ik zelfs niet op dr naam kon komen... Heel even maar hoor, maar gewoon omdat ze me niet een echte ....leek... maar een naam krijgt ook betekenis en een bepaalde associatie of een gevoel als je de persoon kent. En zoals je je dochter nu nog niet door en door kent is het ook moeilijk om er direct een goed gevoel over te krijgen. Ik kon er maar moeilijk aan wennen. Maar na een half jaar werd dat gevoel van twijfel minder. En nu ze een echt karaktertje is, gaat die naam haar vanzelf passen.mde naam die ik eerst wat lieflijk vond klinken, heeft nu een wat pittiger associatie gekregen. De naam heeft zich gevormd naar mn meisje! Wel vond ikmde naam altijd wel mooi/ ok,alleen miste het " ja dit is hem!!" Gevoel. Vind je de naam an sich verder wel ok? Dan zou ik het echt even de tijd geven en kijken of het gevoel groeit.
Van hieruit ook de hartelijke felicitaties met jullie prachtige meid! Geniet, noem haar nu zoals je wilt maar spreek haar echte naam ook vaak uit. Het zal gaan passen bij je kind. Onze dochter heet M.aud, heel kort en krachtig voor bij een baby, was ook wat gek. Maar oooooh, wat is het een echte maud geworden, krachtig tot in haar tenen...... Onze zoon heet J.its, heeft voor heel wat opgetrokken wenkbrauwen gezorgt, haha. Maar ook hij is er in gegroeid, het klopt perfect bij het mannetje! Heel veel geluk met jullie schat, ik hoop stiekum gauw te volgen
De naam die ze nu heeft zal in de loop van de tijd de mooiste naam worden die bestaat, simpelweg omdat het haar naam is. Omdat ik al zo lang mee lees durf ik nu te zeggen, laat los en ga genieten. Je hebt alles in je macht en daarbuiten gedaan om haar te krijgen en haar het beste te geven wat mogelijk is. Nu is het ook even tijd voor jou, voor jullie. De keuzes die je maakt zijn per definitie goed omdat je het doet met haar in gedachte.
Ik bedoelde het ook niet aanvallend richting jou. Ik begrijp het gewoon niet Zulke grote twijfels over een naam. Ik vind het oprecht heel erg vervelend voor je en ik hoop écht dat je er heel snel aan kunt wennen. Ik heb al wat foto's gespiekt, wat een plaatje! Echt een prachtig meisje.
Juul een heel mooi meisje hebben jullie!!! Wat iemand al zei: misschien er een naam aan toevoegen? Ahoewel met veranderen vind ik ook niets mis. Veel volkeren veranderen hun roepnaam of hebben meerdere namen Trouwens mijn vriend word met zijn 2e naam aangesproken dus kan ook nog. Ben wel heel benieuwd naar de naam van jullie Elfje!
Wat vervelend dat je je zo voelt!! Helaas kan ik het me wel een beetje voorstellen. Bij mijn dochter hebben we uiteindelijk voor een naam gekozen die mijn man prachtig vond, maar ik toch niet zo wild van was. Ik gooi het maar op de hormonen en hectische tijd die eraan vooraf ging (het geboortekaartje snap ik nu ook helemaal niks meer van...) Je moet het echt laten bezinken en ik heb het met de afkorting een plekje gegeven. Gelukkig is de afkorting een volledige naam (Kate) en dus kijken mensen me dan niet raar aan Ze is nu bijna 5 en een echte Kate, de naam past ontzettend goed bij haar en ik ben er nu gewoon heel blij mee. Ik hoop dat jij die rust ook kan vinden in de namenkwestie!