Ik weet dat deze vraag al eens gesteld is, maar ik wil hem graag met een poll er bij. Ik ben benieuwd hoe ouders het krijgen van een tweede kind ervaren tov 1 kind.
Ik vind het makkelijker. Ik merk aan mezelf dat ik bij de tweede minder "onzeker" ben dan bij de eerste. Niet onzeker over mijn eigen kunnen, maar over de vragen die alle moeders hebben (eet ze wel genoeg, groeit ze wel goed, zorgen maken bij koorts en dat soort dingen). Ik moet wel zeggen dat er tussen mijn twee kinderen vier jaar zit en dat maakt het voor mij ook iets makkelijker, mijn oudste kan immers al veel zelf doen.
Ik heb voor : Vergelijkbaar (niet zoals verwacht) gekozen. In dan heb ik het over het hebben van 2 kids in het algemeen. De drukte en de allerdaagse dingen. Ik had ze moeilijker en drukker verwacht.
Makkelijker. Het is wel weer even lastig met weggaan als je alleen bent, maar je weet al zoveel en je zit al in het ritme, vind het echt makkelijker dan bij een eerste.
Het weten en over dingen nadenken, bv het genoeg eten en oh kindje snotterig wat nu enz enz. Dat vond ik zeker makkelijker, mijn keuze heb ik zoals toegelicht ook wel gebaseerd op de allerdaagse dingen, op pad gaan, het dagritme met 2 kindjes, eten klaar maken en geven aan beide enz. Dat vond ik vergelijkbaar en had zwaarder verwacht, dat baby overstuur wacht op eten en de ander ook zeurt heb honger haha.
De reden waarom ik deze vraag overigens stel, is omdat ik zelf verwacht dat ik het zwaarder zal hebben waardoor ik het krijgen van een tweede aan het uitstellen ben... Ik vraag me af in hoeverre dat reëel is om te denken. Al blijft het natuurlijk persoonlijk.
Ik heb gekozen voor zwaarder (niet zoals verwacht) maar dat is puur omdat Kinley de eerste 8 weken alleen maar heeft gehuild. Nu is ze 4 maanden en wordt het steeds makkelijker. Groetje sAnita
ik heb gekozen voor makkelijker. Het meeste weet je al wel, ritme is niet of nauwelijks veranderd. Moet er ook wel bij vermelden, dat ik 2 erg makkelijke kindjes heb, die samen 1 hobby hebben: lang slapen
Ik heb gekozen voor 'zwaarder' en dit had ik niet verwacht. Mijn tweede is namelijk erg onrustig, minder tevreden en huilt redelijk veel. Mijn oudste was een voorbeeldbaby.
Bedankt voor de reacties! Wat ik me vooral afvraag: is het niet een grotere drempel om met 2 kinderen op stap te gaan als je alleen met ze thuis bent? Nu ga ik altijd wel even met mijn zoontje naar buiten; naar de supermarkt, naar de stad, naar de dierentuin, naar een vriendin. Dat lijkt me lastiger met 2 kinderen.
Als ze beiden nog niet (ver) lopen, is dat vrij gemakkelijk opgelost met een duowagen volgens mij Maar handig dat je deze poll hebt geopend, want ik zit met een soortgelijke drempel...
Het is ook lastiger om met twee kinderen weg te gaan. Tegen de tijd dat je ze allebei in de jassen hebt en alles bij je hebt.. Wat dat betreft is het voor mij dus ook weer makkelijker: als de oudste op school zit, doe ik de dingen die jij noemt. In het weekend doe ik dan bijvoorbeeld vaak dingen alleen met de oudste. Als ik dan toch een keer met allebei tegelijk wegga, is het weer zo dat mijn oudste zichzelf goed kan redden. Overigens is het voor ons een bewuste keuze geweest om er wat langere tijd tussen de kinderen te hebben. Voor zover dat een keuze is natuurlijk, want eigenlijk was ons ideaal plaatje dat er 3-31/2 jaar tussen zou zitten. Maar de natuur heb je helaas niet helemaal in de hand. Ik heb een keer op twee kinderen gepast waar nog geen twee jaar tussen zat en ik vond dat echt lastig. Twee in de luier, twee nog niet helemaal zelfstandige kinderen, ik had het idee dat ik handen en ogen tekort kwam. Maar dat is natuurlijk voor iedereen verschillend. De een vindt het juist leuk als ze kort op elkaar zitten, de ander wil er liever wat langer tussen.
Mag ik jullie dan gelijk vragen hoe jullie het financieel vinden: een tweede erbij. ik hoor van zoveel mensen om me heen: het is zo'n verschil een tweede erbij!! nu denk ik dan weer heel simpel: hoezo de grote spullen heb je al en het enige verschil is dubbel luiers, voeding en kleertjes. ben erg benieuwd hoe jullie dat verschil zien. groetjes
Ik zit daar echt over te dubben... wat is nou handiger? Als een tweede kort op de eerste volgt, heb je nog kans dat ze eens per dag samen even op bed liggen (en jij ook kunt, of dan even tijd voor jezelf hebt). Maar als er wat langer tussen zit, is de oudste al wat zelfstandiger. Maar als er dan weer zoveel tussen zit dat de oudste alweer (bijna) op school zit, heb je juist weer het effect van: kun je weer helemaal opnieuw beginnen, (als in: heb je de oudste eindelijk 'de deur uit' (tijdens schooltijden dan he?), krijg je een nieuw kindje dat je dag helemaal volmaakt... ). Twijfel, twijfel... hahaha.
Ook wel een interessante vraag. Mijn idee is dat het niet heel veel meer kost; opvang voor een tweede is een heel stuk goedkoper (ergo; ik vind het bijna niets kosten voor nummer 2) en ik vind de kosten voor voeding en luiers ed erg meevallen voor nummer 1...
Haha deze gedachte heb ik ook heel vaak! Lastig... En bij mij is mijn studie/werk ook nog een heuvel; een tweede voordat ik ben afgestudeerd en een baan moet gaan zoeken of niet? Met het risico dat het met nr 2 drukker is waardoor afstuderen moeilijker word. Of zal dat meevallen? En aan de andere kant; ik vind mijn studerende leven erg relaxed en heb dus liever nu de drukte van een jong tweede kind dan naast een druk werkend leven.
Ik heb gekozen voor : makkelijker (niet zoals gedacht) Mijn zoon is niet het makkelijkste kindje, vooral met slapen niet. Als baby had hij ook veel last van krampjes etc. Dus die verwachting had ik ook van mijn dochter. Maar (tot nu toe dan) is zij supermakkelijk en ze slaapt ook een stuk beter. Het is echt heerlijk! Vooral als je ziet hoe gek grote broer op zijn zusje is! En kwa lastiger om weg te gaan, dat klopt wel. Ik heb geen duo wagen dus ik ga meestal alleen weg met beide kinderen als mijn man erbij is. Of het moet al iets met de auto zijn.