Ik heb vrijwilligerswerk gedaan bij de voedselbank een aantal jaar geleden. Mij viel ook op dat het heel wisselend is in wat voor situaties mensen zitten. Een man kwam wekelijks in een mercedes aangekakt, nu weet ik zijn situatie niet hoor, maar vond dat wel erg opvallend. Ik denk dat de mensen in Nederland die zo weinig geld hebben verkeerde keuzes hebben gemaakt als pech hebben. Sommige mensen hebben pech na pech na pech, dan houdt het op een gegeven moment op met je spaargeld. Als je dan een koophuis hebt van in de tijd dat het goed ging, is dat nu heel erg zuur. Want wat Teddy26 al zei: je bent je huis niet zomaar kwijt en je komt ook niet zomaar aan een goedkoop huurhuis.
Hongerloontje, uitpakken met sinterklaas, maar niks kunnen kopen voor een verjaardag? Ik vind je tekst nogal verwarrend. En is er een reden dat jij niet kan werken? Je noemt als reden de kinderen? Zijn ze ziek of hulpbehoevend?
En nog zo'n dooddoener waar ik heel slecht tegen kan....mensen die echt in de financiële shit zitten maar dan wel roken.." ja het is er maar 1 per dag" of " het is alles wat ik nog heb". Tja keuzes keuzes
Hier heeft ze een paar pagina's terug op gereageerd. Kinderen met stoornissen, naar mijn idee een hele goede reden om thuis te zijn. Maar 50 uur werken voor een hongerloontje vind ik ook vreemd.
Vind ik ook gek, maar goed: het is niet voor niets een verslaving. Ik heb nooit vast gerookt, dus kan daar niets over zeggen, maar lijkt mij ook het eerste wat je aanpakt. + als roken het enige is wat je nog hebt om van te genieten, dan heb je oprecht een kutleven.
Het lijkt je zwaar overtrokken? Net alsof ze het verzint... Jij zegt, dan doen die ouders iets verkeerd met hun geld, dat geeft zij zelf ook al aan. Maakt het niet minder verdrietig voor die kinderen.
Wow.... wat ben jij dom. Ga er eerst maar eens een keer kijken en eens goed praten met de mensen daar en kom dan nog eens terug met een mening die wel ergens op gebaseerd is.
Klopt. Maar ze heeft wel gelijk dat school in zo'n situatie aan de bel moet trekken. Gebeurt op mijn school wel, al ben ik zulke erge gevallen nog niet vaak tegengekomen. Ook niet in achterstandswijken.
Hoe oud zijn de kinderen met die stoornissen? Gaan ze naar het speciaal onderwijs? Hoort daar geen speciale BSO bij? Als het zo is, dat jij niet weg kan omdat je kinderen na schooltijd jou constant nodig hebben, is daar dan geen hulp voor? Speciale opvang? Mantelzorg? Sociaal vangnet? Als je kinderen op school/opvang zitten zou je dan wel kunnen werken?
Als elk kind 1dag per maand een extra stuk fruit en 2 extra boterhammen meeneemt hoeft een kind absoluut geen honger te leiden op school. Het is alleen blijkbaar not done om dat te doen voor een ander (met de instelling: het is toch niet mijn probleem) Daar naast worden op meeste scholen jaarlijks kliko-zakken vol oude kleding en schoenen ingezameld en per kilo verkocht aan goede doelen. Daaruit kunnen minder bedeelde kinderen goed worden geholpen. Scholen KUNNEN zeker een sterke maatschappelijke rol vervullen, met weinig moeite ook nog.
Wij konden de schoolboeken huren. Was in de jaren 90. Dan leverde je ze aan het einde van het jaar weer in. Maar misschien is dat niet overal een mogelijkheid.
Is goed. Ik geloof het wel, maar kan me niet voorstellen dat als je zou willen werken niet kan werken omdat je door bepaalde zorgtaken aan huis gekluisterd zit. Ik ken mensen met een gehandicapt kind die op meerdere vlakken hulp krijgen om ze te ontlasten en zodat ze kunnen werken.
Waar ik me overigens aan erger, zijn reacties als: 'arme oudjes in hun vieze luier, slechts 15 minuten per dag zorg'. En dan de reactie dat we daar maar een actie voor op touw moeten zetten. Maar als we allemaal met zijn allen tot ons 70e moeten werken, gaan we de barricades op...
Ik zou als ouder ook meer dan bereid zijn om daar aan mee te werken Zowel aan het extra eten mee geven, als kleding doneren. Ik vond de reactie van Dappertje gewoon een beetje tegenstrijdig. Enerzijds noemt ze het overtrokken, anderzijds zegt ze wel dat de school het op moet lossen. Ik ben het er wel mee eens dat school een maatschappelijke functie heeft. Maar ik geloof niet dat het beeld wat werd geschetst werd, overtrokken is.
Je kunt dat ook op een normale manier vragen. Ik ben van '81 en mijn ouders betaalden een laag huurbedrag voor die schoolboeken een aantal jaar, een aantal jaar was het gratis. Mijn studieboeken betaalde ik zelf.
Nou ja zo werkt het natuurlijk ook weer niet. Als wij geen auto hadden had mijn man geen werk hoor en dat valt toch echt niet met het openbaar vervoer of carpoolend op te lossen. Ten eerste is de trein ook heel duur maar mijn man moet al om 5 uur s,ochtends weg en is klaar wanneer zijn klus af is ,al is dat om 5 uur 7 uur of 9 uur valt geen touw aan te trekken.
het is maar net wat je verstaat onder armoede maar mensen die geen schoon drinkwater hebben geen dak boven hun hoofd, kleine kindjes die hard moeten werken voor een paar centjes dat vind ik echte armoede en dan mensen die hier leven en een dag brood moeten eten savonds omdat er geen geld is voor iets anders vind ik dan geen armoede of liever hun geld uitgeven aan sigaretten maar wel bij de voedselbank gaan aankloppen of 3 huisdieren hebben en maar klagen dat ze het zo zwaar hebben en niet van de bank afkomen en bla bla ze zijn niet allemaal zo nee maar heeeeeel veel wel
Ongeveer 9 jaar geleden ben ik van mijn ex gescheiden en kwam met mijn 2 kinderen alleen te wonen. Van toen 3 en 8. Ik werkte 3 ochtenden. Ik bracht en haalde de kids zelf van school, vond het belangrijk dat ze tussen de middag thuis konden eten. De jongste ging 2 ochtenden naar het kinderdagverblijf en 1 ochtend naar oma. Het kinderdagverblijf werd op een kleine eigen bijdrage na, bijna helemaal vergoed. Ik wilde de jongste niet vaker naar de kinderopvang omdat er bij deze geen extra plek meer was, en hij bij een andere dagopvang moest voor nog 2 of 3 dagdelen. Ik vond dat te veel verandering, een scheiding, en nieuw huis en dan 2 verschillende opvangen dat wou ik niet. Een aanvullende bijstands uitkering kreeg ik daarom niet, want zij boden opvang en ik deed moeilijk.. Stop het maar in je * dacht ik bij mezelf. Ik ga daar niet lopen smeken om mijn geld. Ik heb mezelf gered, met nog geen 800 euro in de maand. Want ik liep ook voor de rest alle toeslagen mis, ik verdiende te weinig hoe krom is dat.. Bij de belastingdienst vonden ze het zelf ook krom, ik had geen aanvullende bijstand daar heb ik zelf voor bedankt, had ik die wel gehad kreeg ik alle toeslagen.. Huur en kinderopvangtoeslag kreeg ik wel, maar de andere toeslagen die je destijds had (alleenstaande ouder, en ook een budget voor kinderen) ging doordat ik mezelf probeerde te redden aan mijn neus voorbij. Maar je wordt heel creatief hoor, je kunt met weinig geld heel maar dan ook heel veel doen. Als je maar wilt. Ik heb wat dat betreft heel veel geleerd van die tijd. Nooit rood gestaan, en ik en mijn kids hadden het gewoon goed. Elke dag warm eten. Leuke kleren zijn echt voor heel weinig te koop in de sale. Gisteren sprak ik de ex van mn broer. Voor de rest ken ik niemand met bijstand. Zij vertelde dat zij voor haar + kind met alle toeslagen op zo'n 1500 euro per maand zit. En ze durfde nog te klagen dat ze maar net rond kwam. Dan doe je iets goed fout! Ze rookt wel een pakje per dag, en stappen elk weekend tja dat moet toch kunnen een beetje mama tijd? Maar een afgebroken tand.. Nee hoor geen geld voor, ik heb maar bijstand dat kan ik echt niet laten maken roept ze dan.. Je kunt vast niet iedereen over 1 kam scheren. Maar als dit de bedragen zijn die je krijgt in de bijstand dan snap ik niet dat mensen nog durven te klagen.. Ik kon destijds van 800 euro per maand rondkomen met 2 kinderen. Ja het was wel eens loodzwaar, maar ik ben er heel sterk uitgekomen. Ik kon idd nooit op vakantie in die periode. Maar we hadden het prima samen. Mijn ex schoonzus zat ook steen en been te klagen, want och een vakantie dat kon ze echt niet betalen blablabla. Ik ben daar misschien hard in, waar een wil is is een weg. Gooi die sigaretten dedeur uit, en sla een weekend stappen over. Voor 125 euro kan je regelmatig een weekend of midweek landal boeken. Het is maar net waar jij je prioriteiten legt en je geld aan uitgeeft. Beelden die ik voorbij zie komen op tv over ellende in het buitenland, verschikkelijk. In nederland hoef je naar mijn idee geen honger te lijden. Ik voelde me destijds ook niet armoedig. En ik had het echt niet breed. Gelukkig ligt die tijd ver achter mij. Maar ik heb er wel heel veel van geleerd. Het heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Ik beschouw het ook echt als een luxe dat ik thuis bij de kinderen kan zijn nu, dat mijn man een goede baan heeft en we ook nog lekker kunnen sparen als de hypotheek en vaste lasten betaald zijn. Ik geniet ook dubbel als we op vakantie zijn of tijdens weekendjes weg, omdat ik weet hoe het ook anders kan zijn. En nee, mijn man heeft echt geen topsalaris, maar ik kan heel bewust met geld om gaan, dat heb ik toen geleerd en daar heb ik nu nog profijt van Schiet me ineens te binnen..Bij mijn zoontje op school loopt ook een stel, werken beide niet, zijn afgekeurd, waar ze nog trots op zijn ook. Alles bespreken ze op het plein, hoeveel ze krijgen enzo. Laats had zij zo'n verhaal dat als ze wat beter haar best had gedaan had ze er nog meer uit kunnen slepen.. Ik heb er totaal geen verstand van hoor hoe dat werkt met uitkeringen op dit moment maar misselijkmakend om mensen zo te horen praten. Ga je schamen man! Maar wel klagen dat ze het zo krap hebben en nog steeds op een flat wonen. Geen geld voor nieuwe schoenen of een jas voor haar kind. Maar beiden zitten ze echt van top tot teen onder te tatoos, dan denk ik..wat kost dat wel niet?? En dan met trots weer een nieuwe tatoo laten zien..nou schiet mij maar lek.. Dat kan ik geen armoede noemen, dat is gewoon ontzettend dom gedrag. En niet met geld om kunnen gaan. Zelf denk ik dat wij het in nederland best goed hebben.
Overtrokken ja, omdat het niet zo kan zijn dat een gezin geen geld heeft voor ontbijt en lunch voor de kinderen. Dat is een zeer schrijnende situatie, die in Nederland absoluut onnodig is en neigt naar verwaarlozing. Ik vind het moeilijk te geloven dat kinderen dag in dag uit slechts om 6 uur 's avonds te eten krijgen. Kan jij dat geloven? Dus ik denk dat het een beetje overtrokken is ja. Als de betrokken instanties niet genoeg kunnen helpen/op de hoogte zijn, dan is daar een rol voor school weggelegd. Ik zou het als juf/school absoluut niet dulden en er alles aan doen om het gezin hulp te bieden.