Hoi! Het valt mij op dat er tegenwoordig weinig inlevingsvermogen onder de mens is. (of ik heb te veel) Op ZP lees ik topics over schoonloeders, nichtjes die niet hallo zeggen, medewerkers van de belastingdienst die debiel zijn, vriendschappen die om "niets" over zijn.....enz....enz... In mijn werk- en priveleven ook. Is het zo moeilijk je te verplaatsen in een ander? Is het zo moeilijk voor te stellen dat iemand een zin, woord of blik anders interpreteerd? Ik ben benieuwd of er anderen zijn die ook zo denken of heb ik te veel empathie? Groet!
Dit soort dingen irriteren mij ook. Ik kan me zelf (vind ik dan) best goed verplaatsen in hoe een ander voelt. En we hebben allemaal een andere mening ook. Soms lees ik hier reacties maar m'n mond van open valt. Dit soort dingen kun je waarschijnlijk toch niet veranderen, helaas.
Ik vind van mezelf dat ik me best goed kan inleven in anderen. Dat moet ook wel als je voor de klas staat natuurlijk! Maar ik weet uit ervaring dat het soms heel erg lastig is om je in te leven in anderen. Het houdt gewoon soms ff op wat begrip betreft, maar dat is toch menselijk lijkt me?
Nou, dit dacht ik nog 10 min geleden nog tijdens een woordwisseling met iemand. Kan me daar zooo boos om maken:x 'stel je niet aan' of 'drama queen' of 'zo erg is het toch niet' of 'ach, je doet alsof het een ramp is' zijn woorden die je naar je hoofd krijgt gesmeten! Maar moet je eens zien hoe diegenen dan piepen als de rollen eens omgedraaid zouden zijn!! Dan is het opeens 'dat doe je toch niet' of 'je kwetst mij er mee' of 'dat is zo gemeen' of 'je stelt me teleur'...pieperdepierperdepiep!!! bowohoeeee!! Dán is het opeens heeeeeeulll erg en goh..of je wat inlevingsvermogen zou kunnen tonen!! f*ck off zeg!!! AAARGHHHHHHHHHHHHHHHHHHH:x:x:x (dit topic kwam als geroepen..thnx)
Oja...de heilige onschuld op het internet haha...het is allemaal zo makkelijk vanachter een beeldscherm he? Ik denk dat veel mensen eerst praten en dan denken. Zijn we allemaal weleens schuldig aan. Denk ook dat veel mensen echt wel anders zijn dan ze zich op inet voor doen.
Uhm nu heb je zelf ook weinig inlevingsvermogen. Want ja er zijn mensen die ook echt die dingen doen die ze roepen hier. En niet eerst zeggen en dan pas doen
Ik sta er soms we van te kijken hoe makkelijk er geroepen wordt 'dan verbreek je het contact toch'. Zeker als het gaat om ouders of broers/zussen. Dat doe je toch niet zomaar? Laatst zelfs iemand die in een topic durfde te beweren dat die moeder dan waarschijnlijk narcistisch was en dat je dus beter het contact kon verbreken. En dat op basis van één kant van het verhaal. Misschien is de dochter juist wel narcistisch. Soms lees ik dat soort topics wel. En een enkele keer reageer ik in de hoop dat het wat nuance in het verhaal brengt. Maar dat is het probleem geloof ik vaak een beetje. Mensen horen één kant van get verhaal en nemen dat voor waar aan. En nuance bestaat niet. Jammer hoor, ik denk altijd dat dat soort mensen uiteindelijk weinig mensh om zich heen over houden.
Ja en toch is dat niet zo. Hier ben ik heel makkelijk er in mensen die mij keer op keer pijn doen zijn mij en mijn kinderen niet waard. En of dat nu mijn zus moeder weet ik veel wat is zal me dan een zorg zijn. Ja ik heb geen familie naar ik heb liever geen familie dan een waarbij ik altijd op eieren moet lopen Dat ze hun kleinkinderen neef je nichtje etc etc nooit meer zullen zien. Jammer hebben ze aan zichzelf te danken. Ik heb genoeg mensen om mij heen. Maar dat hoeft geen familie te zijn. Ik heb veel meer aan mijn vrienden als aan mijn zo geraamde familie.
Dat er situaties zijn waar in je deze keuze maakt, snap ik wel hoor Edelweiss. Het houdt op een gegeven moment op en soms moet je aan jezelf en je eigen gezin denken. Wat ik niet begrijp is als mensen één of twee berichtjes lezen op een forum en dan gelijk maar roepen "Ik zou er klaar mee zijn en gelijk het contact verbreken." Niet doorvragen, niet proberen om ts te laten kijken naar haar eigen rol in de situatie, geen nuance. Gewoon patsboem: verbreek het contact maar even. Zonder na te denken dat het wel gaat om echte mensen, met echte gevoelens.
Dit was mijn reactie, ik vind het inlevingsvermogen juist ver te zoeken wanneer je zegt dat de dochter dan misschien wel narcistisch is. Ik kan je 1 ding wel vertellen, als de dochter zo narcistisch was dan had zij geen topic geopend om ook maar naar 1 mening te vragen, want andere mensen doen er dan niet toe. Verder was het in dat topic zo dat ts verduidelijkte dat het contact was verbroken na een absurde actie van haar moeder, ze heeft het contact toch weer gezocht naar aanleiding van haar zwangerschap en vervolgens hebben de ouders (wederom) geen belang bij haar. Dit vind jij dan wel logisch want die ouders hebben ook geen zekerheid dat ts het contact aanhoudt.. Dat noem ik geen nuance aanbrengen, maar goed dat is dan ook compleet mijn mening.. Gr. Carlien
dit. en verder lees ik het merendeel van die schoonloeder, en familie topics niet. vind ik geen bal aan
@Carlien: Feit blijft dat jij en ik helemaal niet weten wat er in dat gezin speelt. TS zegt dat haar moeder iets absurds heeft gedaan. Geen idee wat dat was en wat eraan vooraf gegaan is. Nu heeft TS alle recht op haar privacy hoor, dus als ze niet wil vertellen hoe en wat is dat haar goed recht. Maar aangezien we van haar een incompleet verhaal krijgen en niet weten wat moedeer precies gezegd of gedaan heeft en waarom, kun je toch niet zomaar roepen dat moeder narcistisch zou kunnen zijn. Of dat het contact dan maar verbroken moet worden. (Ik weet niet of jij dat zei, maar anderen in dat topic in ieder geval wel, dus daar reageer ik nu ook op.) En je hebt gelijk, een echte narcist zou geen vraag hierover op dit forum plaatsen. Maar er zijn ook andere redenen (al dan niet vanwege de psychische achtergrond die iemand heeft) waardoor mensen dingen heel erg anders beleven dan wat er werkelijk gebeurd is. Misschien dat ik er anders tegenaan kijk omdat mijn man en ik al meer dan eens hebben moeten (willen) bemiddelen tussen mijn schoonmoeder en haar andere zoon & partner. Als je in zo'n periode alleen de verhalen van mijn schoonzus hoort, zou je denken dat mijn schoonmoeder en enorm manipulerend loeder is. En als je dan de verhalen van schoonmoeder zou geloven, is mijn schoonzus een verschrikkelijk lomp iemand die geen rekening houdt met een ander en er alleen maar op uit is om haar te kwetsen. Terwijl het in werkelijkheid twee lieve mensen zijn. Ieder met hun eigen achtergrond en belevingswereld. En daardoor ook allebei hun eigen 'waarheid'. (En als wij toevallig getuige zijn geweest van de oorzaak van eenn ruzie, dan komt daar meestal nog een derde waarheid bij.) Bij één van de twee speelt trouwens ook nog een neurologische problematiek die het allemaal niet makkelijker maakt. Ze zijn er zeker niet op uit om elkaar te kwetsen. Maar door dingen die in het verleden zijn gebeurd, hebben ze soms wel wat lange tenen naar elkaar. Ik zou echt niet blij zijn als één van beiden op een forum door wildvreemden die de situatie gewoon totaal niet kennen en dus niet kunnen snappen, wordt opgestookt om dan de relatie maar helemaal te verbreken. Ik ben namelijk van mening dat je daarmee schade aanricht die bijna niet meer te herstellen is. Bovendien plaats je een hoop andere betrokkenen (in ons geval mijn schoonbroertje en mijn eigen gezin) in een onmogelijke spagaat. Terwijl het vaak zo is dat als er een onpartijdige bemiddelaar naar beide verhalen luistert en wat nuance aanbrengt, de situatie gewoon weer goed kan worden.
Vind dit niet erg gepast eigenlijk. Mensen mogen hier hun verhaal neerzetten en hun frustraties neer planten, daar is een forum voor. Je raakt nu mensen met jou topic die hier iets geopend hebben over hun nichtje, schoonmoeder, belasting etc. Niet zo netjes Ts. Jij kunt jezelf blijkbaar ook niet inleven in de situatie van een ander ( wat ook haast niet kan ).
Ik denk dat het juist goed is, dat die topics hier zijn. Want soms is het inderdaad moeilijk om het even vanuit de ander te bekijken. Helemaal als er emoties meespelen. In de topics hier op ZP zijn er altijd wel een paar mensen, die proberen de zaak van een andere kant te bekijken. Dat kan een eye-opener zijn voor de topicstarter! Enneuh, dit gaat wellicht ook voor jou op, TS. Kun je je niet voorstellen, dat bij iemand de emoties zo hoog oplopen, zij het verdriet, teleurstelling, of frustraties, dat ze last krijgen van tunnelvisie? Volgens mij is dat heel menselijk.
Dat bedoel ik Grappig! Ik heb het juist andersom meegemaakt. Ik ben depressief volgende uit een opbouwende burnout, waar ik momenteel mee thuis zit. Een kenmerk van depressie is (heb ik vorige week de psych nog horen zeggen) dat je in een negatieve spiraal zit, je een soort van oogkleppen op hebt, waardoor je alleen de negatieve dingen ziet. Nadat ik voor de zoveelste keer op mijn man aan het foeteren was (schat van een vent, steunt me ook heel erg, maar soms... ach, iedereen kent dat toch? --- dacht ik) kreeg ik te horen dat ik niet zo moest zeuren, dat ik op deze manier nooit uit m'n depressie kwam, dat ik me niet druk moet maken, dat ik m'n energie beter in andere dingen kan steken, blablabla... Man man man... als iemand nou eens gewoon zijn of haar hart wil luchten? En da's ook wat hier gebeurt. Er gebeurt iets thuis (of waar dan ook) en dat wil je even kwijt. Het even van je afschrijven kan al opluchten. Maar dat schijnen sommigen niet te begrijpen.
Helemaal mee eens. Forum is om mening te vragen over dit soort dingen. Je verhaal kwijt te kunnen. Je haalt nu ook nog eens duidelijk recente topic voorbeelden aan. Erg lullig voor diegene die zo'n topic geopend heeft en soms vaak met een probleem zit. Voorbeeldje, je hebt het in je openingspost over iemands nichtje die geen hallo zegt. Ik ga er nu even vanuit dat je mijn topic bedoelt. (Correct me if i'm wrong) . Als jij inlevingsvermogen had gehad dan had je ook begrepen hoe moeilijk deze situatie voor mij is of kan zijn en dat het niet om een nicht gaat die alleen even een keer geen hallo zegt... Dat gaat veeeeeeel verder dan ik hier in mijn verhaaltje op het forum knal. Hetzelfde met de verhalen over schoonloeders enz. Tuurlijk denk ik ook wel eens, overdrijf nie zo. Maar het is wel hoe de TS er op dat moment tegen aan kijkt. Zij zitten ermee en vragen advies..
Ik heb het meer met de discussies over wel/geen bv en wel/geen tbm zijn of fulltime werken.... Ik word echt zó moe van die discussies (en toch blijf ik het maar lezen haast een soort ramptoerisme ) Dan denk ik echt: man o man, waarom kunnen we elkaar niet gewoon allemaal laten zijn zoals we zijn en accepteren dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt in het leven?!
Mee eens. Vind het jammer voor je dat je topic nu op deze manier weer omhoog gebracht wordt. Volgens mij was t wel iets meer dan 'geen hallo zeggen'.
Volgens mij heeft TS het niet over één topic, maar over een soort ontwikkeling die hier gaande is waarbij er heel makkelijk wordt gereageerd dat je het contact moet verbreken... terwijl dit soort situaties altijd heel complex zijn en niet zomaar in een topic uit te leggen.