Ik denk dat ik niks had gezegd. Artsen in het ziekenhuis hebben vaak een "zakelijke " relatie met patiënten. Huisartsen staan bijvoorbeeld al iets dichterbij een patiënt. Je intentie was goed, maar misschien was het beter voor hem als je niks had gezegd, gezien zijn reactie.
Ik zou het persoonlijk wel doen. Je kunt toch gewoon eerlijk uitleggen dat je het via de krant aan de weet kwam/ aan elkaar gekoppeld hebt? Jullie zien die arts normaliter 2x per jaar. Als het nou een arts was die je toevallig eens een keertje ziet had ik het niet zo gauw gedaan, maar iemand die je op regelmatige basis ziet voelt toch anders vind ik. Edit: ik ben wat vermoeid dus niet zo helder als anders. Begrijp nu dat het al een aantal maanden geleden is. Dan zou ik het misschien weer niet doen.. Lastig..
Geen spijt hebben, dat hoeft echt niet - natuurlijk kan hij overrompeld zijn erdoor, maar je intenties zijn goed en ik denk dat hij dat ook echt wel zo voelt. Het is ook gewoon heel moeilijk…
Natuurlijk is hij overrompeld en dat blijft ook over zoveel jaar kan dat nog voorkomen. Of dat er opeens iemand vraagt na je kinderen. Verdriet kan overal opeens op komen zetten… en dat mag hoort erbij.
Dank jullie wel! mij ben het zo goed als kwijt gelukkig. Wel de hele dag mij rot over gevoeld. Een nachtje slapen doet wonderen