Oke, in dit topic (http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/447434-zouden-jullie-aanpakken-werk.html) heb ik al raad gevraagd. Ondertussen is mijn vakantie om en op mijn eerste werkdag zakte de moed me al in mijn schoenen. Plus dat ik een rot slechte nacht achter de rug heb uit schrik voor het werk wat zou liggen te wachten. Tijd dus om actie te ondernemen en heb gevraagd om een gesprek. Maar hoe pak ik dit aan? Wat zeg ik concreet? Betrek ik het op mezelf (stress waar ik onder lijd, net minder gaan werken omdat het te pittig was,...) of hou ik het op het werk (deadlines die niet gehaald worden, verlies van kwaliteit,...). Ik weet bijna zeker dat men gaat zeggen dat iedereen momenteel verzuipt in het werk en er niks mogelijk is. Wat zeg ik dan? Dat ik het gesignaleerd heb en dan ook niet kan instaan voor gevolgen? Dat ik gewoon mijn uren zal doen en zien tot waar ik geraak? Help want ik heb echt geen idee wat kan, mag, gebruikelijk is. Oh en voor de duidelijkheid: ik moet het werk van 38 uren nu gedaan krijgen op net geen 29 uren (28u48). Overuren zijn eigenlijk niet 'toegestaan' en dus onbetaald en mag je ook niet terug nemen. Je moet per week gewoon exact je uren werken. En ik heb al zeker 9 overuren staan. Zeg ik dit?
En ook vervelend dat ik niet weet wanneer het gesprek nu juist ga zijn. Want kijk er best tegenop. Ja ja, ik ben een dramaqueen ,I know . Of zeur ik gewoon en moet ik maar op mijn tanden blijven bijten? Want ja, iedereen heeft het effectief heel druk momenteel...
Hoelang heb je nu alweer gewerkt? Ik denk dat het van je werkgever niet fair is om je minder uren te geven waarin hetzelfde wordt verwacht.. Dit legt alleen maar meer druk op je schouders. Dit kan je dan ook zeker wel aangeven. Hetzelfde geldt voor je overuren, het kan natuurlijk niet zo zijn dat je 9 uur voor de kat z'n ... werkt. Ik denk dat je naar je werkgever heel duidelijk moet zijn over wat hij van je kan verwachten, zodat hij ook aan kan geven wat hij van jou verwacht, vanuit dat punt kunnen jullie samen overleggen wat wel/niet mogelijk is. "Bang" zijn heeft geen zin, het gaat hier om je eigen gezondheid en je werkgever heeft meer aan je wanneer je gewoon aan het, ookal is het aangepast, werk bent dan dat je ziek bent.
Ik werk sinds 1 juni minder uren. Heb ondertussen 2,5 weken vakantie gehad en vandaag was mijn eerste dag terug. Bedankt voor je berichtje. Die schop onder mijn kont had ik even nodig . Nu nog even bedenken hoe ik het ga brengen want wil ook niet te zwak en kwetsbaar over komen. Ik wil hard werken en stress is ook niet erg. Maar constant onder hoogspanning staan owv onhaalbare deadlines is gewoon niet fijn.
Ik zou mijn werkgever vooral heel duidelijk maken dat ik niet voor mijn plezier minder ben gaan werken maar juist doordat het me allemaal te veel werd. Dat je wat gas terug wilde nemen om zo ook te voorkomen dat je werkgever met een zieke medewerker zou zitten maar dat je op deze manier dus niks bereikt en juist alleen maar meer druk ervaart dan voorheen. Succes!
Inderdaad is het niet fair om hetzelfde aantal uren aan werk te geven en te verwachten dat het in 4/5 van de tijd wordt. Zeg het, zoals je het hierboven zelf schreef: hard werken, prima. Beetje stress/ werkdruk, prima. Maar onhaalbare deadlines, blijven onhaalbaar. Ergens moeten concessies gedaan worden. Misschien heb je hier zelf een voorstel voor? Wat zou er inhoudelijk kunnen veranderen, waardoor het voor jou haalbaar wordt? In principe is de werkgever verantwoordelijk voor een goed werkklimaat. Maar kijk waar je elkaar tegemoet kan komen. Veel succes!
Bedankt voor de tips! Ja ik weet zelf ook niet hoe het opgelost kan worden. Weet alleen dat het zo niet werkt... Hopelijk nemen ze me serieus en komen we er uit.
Morgen is mijn vrije dag en dan hopelijk donderdag het gesprek. Wil het achter de rug hebben en heb nu wat meer moed .
Wat ik wel weet is dat klagen bij managers niet helpt. Als ik het ergens niet mee eens breng probeer ik het altijd in 'mogelijkheden' te brengen. Dat iets niet mogelijk is, is onzin, veel is namelijk wel mogelijk. benadruk dat. Ik zit in een soort gelijk pakket. Ik werkte 32 uur, en heb sinds november ouderschapsverlof, 1 dag per week. Samen met een collega doe ik alle werkzaamheden in een taak. Dus alles wat binnenkomt, moet door ons gedaan worden. Of ik nu 32, of zoals nu24 uur werk. Ik kwam dus vreselijk in de knel, werkte in het begin al mijn ouderschapsdagen thuis tóch nog wel íets af (terwijl ik er 250 euro voor inlever, gekke bende!!!) Ik ben dus ook naar de manager gestapt en heb vertelt welke mogelijkheden ik zag, zelfs mogelijkheden die eigenlijk onmogelijk zijn voor andere collega's maar daar hoef ik niet voor te oordelen, dat mag de manager doen. En ik noemde de mogelijkheid om werkzaamheden te laten liggen, de mogelijkheid om kwalitateitskeuzes te maken. Daarna heb ik de keuze bij hem gelaten, en aangegeven waar mijn voorkeur naar uitgaat. Als de manager in het midden laat wat hij wil doen, maak dan een voorlopig keuze, en zeg dat. "Tot jij definitief besloten hebt hoe je het wil doen, doe ik het eerst zo.....bla bla" Lang verhaal geworden, misschien heb je er iets aan
Nenanena, ja daar heb je wel gelijk in. Is ook mijn bedoeling niet om te klagen maar enkel om duidelijk te maken dat dit niet werkt zo. Spijtig genoeg kan ik zelf geen oplossing bedenken. Dus ik kan momenteel niks aandragen qua alternatieven.
Er is altijd een oplossing, ook iets wat ten koste gaat van iets, begrijp je me? Als een oplossing is dat je collega zeg maar werk over moet nemen die normaal nooit je werk doet, is dat wel een oplossing, ondanks dat dit misschien niet direct werkbaar is. Of dat je werk laat liggen, welk werk heeft volgens jou minder prioriteit? Waar zitten onnodige handelingen in? Op welke kwaliteit kan je bezuinigen? Wie kan werk overnemen? En wat je wil zeggen 'in mogelijkheden' :ik kan dit dit en dit wel doen. Zeg nooit dat je geen alternatieven hebt, of het niet werkt. Woorden als niet en geen gebruiken? En je hebt voor hun al verloren. Ik boedel het niet gemeen hoor, ik wil je helpen je niet onder de tafel te laten lullen.
Ik vind Nenanena's tip zeer goed, erg slimme aanpak. Overweeg verder eens een vrijblijvend gesprek met de bedrijfsarts (beetje afhankelijk van hoe dat geregeld is op je werk). Je mag daar gewoon zelfstandig mee afspreken meestal. Je kunt je zorgen dan uiten en de bedrijfsarts kan dan adviseren over een preventieve aanpak. Beter voorkomen dan genezen immers, want dat is voor ieder fijner (lees: goedkoper).
Gesprek is achter de rug. Leidinggevende was begripvol maar wist niet direct een oplossing. Ze.gaat er.over nadenken en half september (owv vakantieperiode) gaat ze mogelijk met een oplossing komen. Tot zolang blijft alles zoals het is. En als de oplossing er is, zal het nog geen vermindering van het werk met 1/5e zijn. Maar goed, alles is een vooruitgang he! Ik heb me voorgenomen geen overuren meer te doen en ik wil gaan leren het te aanvaarden dat ik te laat zal zijn met bepaalde zaken en de stress niet meer mee naar huis te pakken. Wish me luck .
Mijn werk is gisteren voor een klein deel overgenomen door een collega . Hopen dat dit voldoende is en het opnieuw leefbaar wordt. En anders nog maar eens aan de bel trekken. Maar ik heb goede hoop!