Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik het syndroom van Asherman heb, ernstige verklevingen in de baarmoeder ten gevolge van een curretage. Er moet nu een laparscopische operatie (operatie via de buikwand) aan te pas komen om te proberen de verklevingen weg te halen. Ik ben kwaad, verslagen, verdrietig, en ben vooral ook heel bang dat wij nooit een kindje zullen krijgen. Na 3x MK nu dit, pas na maanden kunnen we wellicht weer proberen zwanger te geraken en dan moeten we maar weer afwachten of de zwangerschap wel een keertje goed zal aflopen. Wil en kan ik het risico op weer een enorme teleurstelling wel aan? Maar de wens naar een kindje is groot en ondanks de enorme klap die we vandaag hebben gehad, hebben mijn vriend en ik besloten de hoop (en daarmee ook de pogingen) nog niet op te geven. Zijn er meer meiden die Asherman hebben of hebben gehad en die hun ervaringen en gevoelens willen delen op dit forum? groetjes, Pooltje
hallo meid, ik heb het zelf niet ,maar kan me voorstellen hoe ellendig en onzeker je hierdoor word. geef de moed niet op, veel liefs jose
ik ben hier ook niet mee bekend maar kan me indeken dat diet een vreselijke tegenslag is die je een plekje moet gaan geven wel heel dapper dat jullie er toch voor willen gaan daarom wil ik je ook veel sterkte wensen liefs anna
Pooltje ik kom hier maar met je door schrijven misschien zijn er meer die het hebben pooltje ik weet hoe je je voelt niet helemaal natuurlijk omdat het bij mij om een kleine verkleving ging en dus als het goed is opgelost. Maar je wanhoop die je voelt had ik toen ook ga ik nog kinderen krijgen of is het nu na 4mk's afgelopen. Ik weet niet hoe ik je verder kan helpen maar een luisterend oor bieden en duimen voor je dat het in haarlem allemaal wat sneller gaat zodat je niet nog maanden hoef te wachten op een behandeling. Geef in ieder geval je droom niet op en blijf zoals je zegt met iedereen praten want het lucht wel op.
Hoi Minimuis, Leuk dat je nog verder wilt doorschrijven en luisteren, voel ik me toch iets minder alleen ! Ik ben vandaag weer in het ziekenhuis geweest omdat ik met een hele hoop vragen zat na de kijkoperatie. Ik belde vanmorgen naar het ziekenhuis en toen kreeg ik nog te horen dat het echt niet mogelijk was om eerder dan 21 mei een afspraak met de specialist die mij verder zal helpen te maken. Daarop heb ik gevraagd of ik dan niet via de mail vragen kon stellen aan de specialist en dat kon. Binnen twee uur belde de specialist mij op en ik kon direct naar het ziekenhuis komen om mijn vragen met hem door te nemen. De specialist was het ermee eens dat het belachelijk was dat ik tot eind juni zou moeten wachten op de operatie. Dit door alles wat ik al meegemaakt heb en de kans dat de verklevingen alleen maar erger worden als er langer gewacht wordt. De artst zorgt er nu voor dat ik alsnog op 8 mei al geopereerd kan worden. Het is nog niet definitief (de afdeling planning deed nog moeilijk maar de arts heeft mij beloofd het te zullen regelen). Ik ben dus heel blij dat ik zelf via internet van alles had uitgezocht en kritische vragen kon stellen en dat ook gedaan heb. Lang leven de assertiviteit ! Ik ben na dit gesprek weer een stuk positiever, 8 mei is ook al heel dicht bij zeker omdat er heel veel vrije (en drukke) dagen tussen nu en 8 mei zitten dus de tijd zal voorbij vliegen. En hopelijk lukt het op 8 mei wel om de verklevingen te verhelpen en kan ik ook weer vooruit kijken! groetjes, Pooltje
hoi Pooltje natuurlijk blijf ik met je praten en naar je luisteren ik weet hoe frustrend het is als je verhaal met niemand kan delen die het zelfde of bijna het zelfde heeft mee gemaakt. Ik ga zeker heel hard voor je duimen dat je 8mei geholpen kan worden. Zodat je ook weer kunt beginnen want je heb gelijk dat je bent gaan belleen en mailen met die arts hoe langer het duurt hoe moeilijker het wordt .Alleen zou ik willen dat artsen beter zouden luisteren als je aangeeft dat het echt niet goed zit waarom laten ze je dan zo lang lopen dat was iets wat mij echt wanhopig maakte ik had zoiets van ik weet toch dat ik een eisprong heb gehad maar waar blijven mijn dan en heb allemaal nega testen. maar denk dat je dit wel heel erg herken dat je dat ook heb gehad. liefs
Vandaag de operatie gehad en volgens de dokter hebben ze alle verklevingen kunnen weghalen en zijn de eileiders nog onaangetast. Wat een opluchting ! Er is nu wel nog voor 12 weken een spiraaltje geplaatst om te voorkomen dat het wederom mis gaat. Na 12 weken volgt er dan opnieuw een kijkoperatie en als alles goed is dan wordt het spiraaltje verwijderd en kunnen we weer verder met de wens. Geduld is een schone zaak, nu maar hopen dat die ooit nog beloond wordt ! groetjes, Pooltje
Hey pooltje, Fijn dat ze alle verklevingen hebben kunnen weghalen en dat je eileiders onaangetast zijn. Het is inderdaad even pittig nog 3 mnd wachten, maar ik weet zeker dat jullie geduld beloond gaat worden. liefs vruchtje
hoi pooltje gelukkig dat ze alles hebben kunnen weg halen sorry dat ik zo lang niet geweest ben maar hoe gaat het nu met je heb je nog veel last van de operatie
Hej Pooltje, Ik heb het voorgevoel dat ik ook het syndroom van Asherman heb. Ik heb bijna 9 weken geleden een curettage gehad, en ik heb er geen goed gevoel bij. 'k heb het gevoel dat ik m'n regels moet krijgen, maar dan komen ze weer niet door. Wel heb ik enkele weken geleden witverlies gehad, ik vermoed dat dit m'n eisprong was. Maar dus geen regels... Deze week heb ik nog bloed laten trekken, en volgende week moet ik opnieuw voor een bloedafname. 'k heb het gevoel dat ik aan't lijntje wordt gehouden. Ik baal er enorm van ! Had jij specifieke kwaaltjes ? Groetjes,
Hoi Wacko, Ik had al 6 weken na de curretage het gevoel dat ik wel een eisprong had gehad, mede doordat ik mijn temperatuur weer was gaan bijhouden, slijmwaarnemingen en ovulatietesten, echter ik werd maar niet ongesteld. Verder had ik er gelukkig geen last van - sommige vrouwen krijgen enorme buikpijn gedurende de tijd dat ze eigenlijk hun regels moeten krijgen of krijgen last van hun darmen - maar ik had zelf wel duidelijk door dat het niet klopte. Ik heb met 6 weken het ziekenhuis gebeld, toen kreeg ik te horen dat ik toch echt tot 8 weken na de curretage moest wachten voordat ik langs kon komen. Met 8 weken was ik nog niet ongesteld gaan worden en toen hebben ze die cyclus met inwendige echo's kunnen zien dat er wel eitjes groeide en uit bloedmetingen dat ik wel een eisprong had, maar dus niet ongesteld werd. Ook heb ik ovulatietesten gebruikt die positief waren. Daarop volgde een kijkoperatie maar toen was ik dus al 12 weken verder... Ik hoop van ganse harte dat jij niet hetzelfde blijkt te hebben, maar het beste dat je kan doen is zo snel mogelijk een afspraak maken en je niet laten afschepen in het ziekenhuis met 'wacht nog maar even af'. Na 9 weken mag je wel eisen dat ze verder onderzoeken of er iets mis is. Waarschijnlijk zullen ze dan ook eerst met inwendige echo´s en bloedmetingen kijken of je inderdaad een eisprong hebt. Doorgaans krijg je dan eerst medicijnen die een ontrekkingsbloeding moeten opwekken, bij veel vrouwen werkt dat en komt het de cyclus daarna weer wel vanzelf goed. Als blijkt dat er ook geen ontrekkingsbloeding kan worden opgewekt, dan is dat helaas een slecht teken en zal er een kijkoperatie moeten volgen. Ook dan wil het nog niet zeggen dat het Asherman is, het kan bijvoorbeeld ook zijn dat er een kleine verstopping zit bij je baarmoedermond die eenvoudig kan worden verholpen. Dus probeer positief te blijven, Asherman komt maar heel weinig voor en hopelijk is er iets minder ernstigs aan de hand. Heel veel sterkte en als je vragen hebt schroom dan niet om ze te stellen. vriendelijke groet, Pooltje
Hoi minimuis, geeft niets hoor dat je een tijdje niet op mijn forum bent geweest, maar wel leuk om weer wat van je te horen! Het gaat nu gelukkig weer heel goed met me. Ik heb heel weinig last van de operatie gehad, want het bleek gelukkig niet nodig om ook via de buikwand te kijken. Eindelijk een meevaller na alle ellende ! Ik hoefde daarom alleen te herstellen van de narcose en daar was ik na een dag al van hersteld. Ik had mijn agenda op mijn werk al voor 2 weken leeggemaakt, alle afspraken verzet, omdat ik er dus vanuit ging dat ik ook een buikoperatie zou krijgen en 1 tot 3 weken zou moeten herstellen daarvan. Ik heb de 1e week na de operatie nog wel vrijgenomen om even bij te komen van alle emoties en ben samen met mijn vriend twee daagjes heerlijk wezen fietsen, Rondje Rivieren een lange afstandroute van 240 km waar we twee dagen over gedaan hebben met een overnachting in Kleve. Dat was echt geweldig, heerlijk fietsen langs de rivieren en over mooie plattelandsweggetjes, lekker terasjes pakken onderweg en genieten van het mooie weer. Dat heeft ons heel veel goed gedaan! Deze week heb ik het gewone leventje weer opgepakt en ben ik weer gaan werken. Met vlagen slaat de angst en vertwijfeling wel toe of de verklevingen niet terug zullen komen, want dat is een groot risico met Asherman, maar over het algemeen bekijk ik het van de positieve kant en houden we de moed erin. Niet bij de pakken neer zitten maar weer genieten van het leven dat is het motto en tot nu toe lukt dat gelukkig heel goed. Het zonnetje, een lekker roseetje of biertje, veel fietsen, stappen met vrienden en vaak op de fiets stappen doen wonderen ! groetjes, Pooltje
Hej Pooltje, Goed dat je het goed stelt ! Het is toch wel wat hé, dat syndroom... Als nu na die 12 weken blijkt dat alles ok is, krijg je dan ineens groen licht, of moeten er eerst weer hormonen aan te pas komen (zoals vb. een maandje pillen) ? De zenuwen slaan hier nu wel toe, want alles wat je hebt meegemaakt, voel ik ook ! Morgen eerste werk bel ik naar het ziekenhuis voor een spoedraadpleging... als dat tenminste gaat lukken... ? Groetjes,
Hoi Wacko, Ik heb slik nu in de tussenliggende 10 weken hormonen om het baarmoederslijmvlies te herstellen. Als het goed is mag ik daarmee stoppen als het spiraaltje er weer uit gaat. Het groene licht betekent voor ons dat we direct weer verder gaan met IUI-behandelingen (laatste keer zwangerschap was middels IUI tot stand gekomen), dat gebeurde tot nu toe zonder medicijnen. Heel veel succes morgen met bellen en volhouden hoor, laat je niet afschepen! groetjes, Pooltje
Hej Pooltje, Gisteren heb ik gebeld naar de fertiliteitskliniek waar we in behandeling zijn (ook via IUI) en 'k heb hen gezegd dat ik wel veel pijn heb (een beetje overdreven, maar wel om bestwil !) en nog steeds niet ongesteld was geweest. Vanavond om 17u30 mag ik al komen ! Ik was echt heel content ! Nu maar hopen dat de prof waar we in behandeling zijn ons maar gelooft en ons wil onderzoeken... Ik denk wel dat ze "iets" zullen doen, omdat ze 9 weken ook al wel lang vonden. Toch blijft de schrik er ergens in... Vooral omdat ik gelezen heb : eens je het hebt, heb je het voor de rest van je leven ?! Nu heb ik wél (ook) gelezen dat je meer vruchtbaar bent nadat je spiraal verwijderd is, omdat je dan helemaal gekuist bent. Ik hoop het hoor ! Hoeveel IUI's heb je moeten doen vooraleer je zwanger was ? Bij mij was het de 5e poging. De 2 eerste pogingen waren met clomid, en dan had ik teveel folikkels, en blijbaar stonden de waardes dan ook niet zo goed. Die 5de poging was in natuurlijke cyclus... Ik laat je zeker iets weten ! Groetjes,
pooltje fijn om te horen dat het ondanks alles toch zo goed met je gaat. En hopelijk ben je na alle ellende weer gelijk zwanger. Ik blijf je in iedergeval volgen. wacko hoe was het weet je al iets meer of nog niet laat iets weten ik hoop dat het allemaal een beetje mee valt
Wacko, ik hoop dat je vanavond wat verder bent gekomen en ze gaan onderzoeken waarom je niet ongesteld wordt. Zoals ik al eerder gezegd heb, er zijn ook andere oorzaken waardoor ongesteldheid weg kan blijven dus ga nog niet gelijk uit van het ergste. Het kan ook een blokkade net voor je baarmoedermond zijn of een restje zwangerschapsweefsel dat is achtergebleven in de baarmoeder, waardoor de problemen zijn ontstaan. Dus ik duim voor jullie dat het geen Asherman is! Het spiraaltje dat ingebracht is moet ervoor zorgen dat de baarmoederwand tijd heeft om te herstellen en niet weer verkleefd. Maar helaas is het risico van Asherman inderderdaad dat de verklevingen later weer terugkomen. Daar wil ik niet aan denken maar natuurlijk maar ik me daar wel eens zorgen om . De volgende keer dat ik mijn arts spreek zal ik hier ook goed naar informeren want de arts heeft mij hier weinig over verteld en wat ik weet heb ik van internet. En het gevaar van internet is dat er heel veel informatie is te vinden maar je niet weet of die informatie ook voor jou van toepassing is . Wat wel heel belangrijk is, is als er wel Asherman geconstateerd mocht worden dat je dan behandeld wordt door een bekwame arts. Een arts die niet ervaren is met dit syndroom kan nog meer kwaad veroorzaken. Dus zorg dat je goed informeert in het ziekenhuis of ze daar ervaring hebben met Asherman en zo niet, dat je naar een ander ziekenhuis in Belgie gaat waar ze wel hierin gespecialiseerd zijn. In Nederland is het Spaarne ziekenhuis in Haarlem het meest gerenormeerde ziekenhuis op dit gebied. Zelf ben ik in mijn eigen ziekenhuis behandeld, daar is van de 10 gynacologen 1 arts gespecialiseerd op dit gebied. Wat betreft mijn eerdere IUI, ik ben zwanger geraakt van de 1e IUI poging in eigen cyclus. Ons geluk kon niet op, dus nu maar hopen dat als het spiraaltje eruit gaat we weer heel snel zwanger worden via IUI . Heel veel sterkte en voor vragen en luisteren naar je ervaringen ben ik er voor je! groetjes, Pooltje
Hej dames, Hier ben ik dan... In de eerste instantie denkt men niet aan asherman. Waarom niet ? Mijn progesteronaardes staan veeeeeeel te hoog ! Zolang die zo hoog staan, komen er geen regels. Gisteren hebben ze terug bloed getrokken en kunnen ze dus nagaan of die waardes gezakt zijn. Voor de prof was het zeer raar. Langs den ene kant zou dit wijzen op een rest van het vruchtje, langs de andere kant zou er dan nog HCG in m'n bloed moeten zitten. Deze namiddag moet ik de prof zelf bellen, hij wil het zelf opvolgen (wel lief hé !) Ook heeft hij gisteren nog een echo genomen en daar hebben ze op gezien dat m'n baarmoederslijmvlies een abnormale vorm had. Wssh door een rest ? Ofwel gaan ze me eerst een hormonale curettage geven en nadien op de pil zetten, en anders ineens een kijkoperatie. Als zal afhangen van de bloedwaardes. Dus ja, voor't zelfde geld had ik nog heeeeeel lang kunnen wachten op die regels hé. Van Spaarne heb ik al veel gelezen. Ik ga me er zeker van informeren, want ja, het is effectief zeer belangrijk dat alles goed aangepakt wordt hé. Desnoods rijden we tot daar ! Nog een ander vraagje : Jullie zijn van NL ? Wij wonen vlakbij de NL grens (op 500meter) Gisteren is onze hond aangevallen geweest door een pitbull uit NL. Ze heeft enorm veel geluk gehad, ze was bijna dood... Nu zei de dierenarts die haar direct geopereerd heeft dat het in NL verboden is bij wet om zo'n honden privé te houden. In feite zou dat wel moeten, ge moet onze hond zien, zoooo zielig ! Die hond moet echt afgemaakt worden. Nu als dat effectief zo is, dan zullen we zeker de politie in NL contacteren, zodanig dat die er iets aan kunnen doen. Nogal een geluk dat er vele mensen bij waren, iedereen heeft geholpen en iedereen wil getuigen. Het neemt wel meteen de asherman-zorgen weg... Groetjes,
Hoi Wacko, Goed te horen dat ze eindelijk gaan onderzoeken en dat de arts niet denkt aan Asherman. Nu maar hopen dat het inderdaad een zwangerschapsrest blijkt te zijn en je daar snel van af geholpen kan worden, dan kun je tenminste weer vooruit ! Wat betreft de pitbul: ik weet er niet heel veel van maar volgens mij is het in ieder geval verplicht om pitbuls te voorzien van een muilkorf als ze buiten lopen. Dus als de pitbul die jouw hond heeft aangevallen geen muilkorf droeg, en dat is dus kennelijk niet het geval geweest, dan is de baas van die hond strafbaar. Honden die mensen aanvallen worden in de regel inderdaad afgemaakt, ik weet niet hoe het zit met honden die een andere hond aanvallen. Ik zou in ieder geval zeker aangifte doen bij de politie van de aangrenzende gemeente in Nederland, zodat er actie kan worden genomen tegen de agresieve hond en zijn/haar baas. Ik hoop dat jullie hond er snel weer bovenop komt! groetjes, Pooltje