Minimuis, veel sterkte met deze dagen... Het zal niet makkelijk zijn ! En nog veel meer succes met deze cyclus, hopelijk is het deze keer, goede keer ! Pooltje, met jou alles ok ? En Melanie, heb je al een andere arts geraadpleegd ? Hier alles ok. Ik verwacht dat ik ergens binnen een dag of 10 m'n ga krijgen, en dan kunnen we er weer voor gaan ! Eerst nog eens proberen met een IUI en in aug starten met een ICSI... Groetjes,
Oeps, de hond nog vergeten... Na 3 operaties blijkt het toch dat ze erdoor aan't komen is. Morgen weer naar de dierenkliniek en dan worden de hechtingen verwijderd. Van de man met de pitbull hebben we helaas niets meer gehoord... Of we ons geld ooit nog gaan terug zien, blijft een goede vraag. Allicht zal hij moeten voorkomen voor het gerecht in B., en misschien dat hij dan met z'n geld over de brug komt ? We shall see... Groetjes,
waco het is nu geen gemakkelijke tijd dat klopt zit er ook echt ff doorheen probeer mijn gedachte te verzetten maar het lukt niet heel erg heb al veel tranen laten vloeien de afgelopen dagen. En ben blij te horen dat je hond het gaat reden en hopelijk word die man van die pitbull flink aangepakt en moet hij jullie schadeloos stellen en ook betalen voor het verdriet enz de kans zit er zelfs in dat hij de hond moet laten inslapen teminste hier in nederland is dat wel zo ik weet niet hoe dat in belgië is Maar iui kan je moeilijk zwanger raken dan is een mk helemaal rot dat is het altijd wel natuurlijk maar als het dan ook nog eens niet op een spontane manier lukt is het dubbel zo hard ik duim dat je geen icsi hoef te doen en dat de iui je een mooi wondertje gaat geven
Minimuis: Het is inderdaad extra zwaar als je al moeilijk zwanger kan geraken en dan ook nog de vrucht moet verliezen, maar blijf vertrouwen houden. 't Is moeilijk, ik weet het, maar het moet... Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie snel weer het vertrouwen hervinden. Ik ben heel hard aan het duimen dat het deze ronde weer raak is voor jullie en het ditmaal wel resulteerd in een mooi wondertje. Wacko: goed om te horen dat jullie hond er weer helemaal bovenop lijkt te komen. Is de man van de pitbul wel bekend bij de politie? Ik zou toch zeker eens informeren of jullie hem niet aansprakelijk kunnen stellen voor de geleden schade, in ieder geval voor de rekeningen van de dierenkliniek. Is toch te zot dat jullie voor de kosten op zouden moeten draaien :x ? Melanie, hoe is het nu met jou? Heb je nog een second opinie gevraagd? Zelf ben ik aan het aftellen. Nog 3,5 week en dan krijgen we hopelijk weer groen licht. Nu maar hopen dat we dan ook direct weer verder kunnen met IUI en het weer snel raak mag zijn (vorige keer was de 1e IUI gelijk raak), maar dan ditmaal wel met een betere afloop ! groetjes, Pooltje
pooltje ik hoop dat die 3.5 week lekker snel omgaan. en ik duim voor je dat het gelijk weer raak is ik blijf jullie hier volgen verder schrijf ik eigenlijk niet zoveel meer omdat ik overal overblijf lijkt het wel omdat het steeds weer mis gaat maar heb mij weer hervonden veel vorige week en dat heeft denk ik wonderen gedaan. Melanie ik ben ook wel benieuwd hoe het nu met je gaat of je inderdaad al een andere arts bezocht heb
Hejhej, Heeeeeeeeel voorzichtig kom ik melden dat het van de 1ste keer gelukt is ! 'k heb net het ziekenhis aan de lijn gehad (zwanger via IUI), en m'n HCG staat op 173 ! Uiteraard ben ik ergens wel heeeeeeeeeel bang... Pooltje, ik hoop dat je over 3 weken mag starten en dat het dan weer van de 1ste keer "bingo" is ! Minimuus : ik zit (vooral vandaag) veel aan je te denken... Hopelijk mag je snel ook een pos. test hebben, en eentje voor de komende maanden ! Vele groetjes,
waco gefeliciteerd geweldig dat het zo snel gelukt is. En lief van je dat je aan mij denk ik hoop voor je dat je angst een beetje opzij kan zetten en ondanks alles er toch van geniet
Wacko, wat geweldig ! Ik kan me goed voorstellen dat je het ook heel eng vind, na alles wat jullie al hebben meegemaakt, maar ik hoop zo dat het jullie gegund is dat het dit keer wel helemaal goed gaat en er een klein Wackootje komt binnen 9 maanden. Dit geeft mij ook weer moed. Nog een paar weekjes en dan kunnen wij weer beginnen. Ik heb nu natuurlijk geen flauw idee meer hoe mijn cyclus is, dus reken er maar niet op dat ik direct de eerste maand weer IUI krijg, maar hoop toch zo dat we ook weer snel met IUI kunnen beginnen en net als jullie snel raak mag zijn.... Minimuis, hoe is het met jou? Het is altijd wel heel dubbel als je goede berichten leest op het forum. Je bent echt ontzettend blij voor de ander, maar je wilt zelf ook oh zo graag... Ik moet zeggen dat ik daar op het forum weinig moeite mee maar wel met vriendinnen in mijn directe omgeving. Binnenkort bevalt een van mijn beste vriendinnen van haar tweede kindje terwijl zijn later als ik begonnen is met de kinderwens; in de tussentijd heb ik drie maal een MK en heel veel andere ellende gehad. Dat doet wel pijn, maar het is en blijft een hele goede vriendin en ik gun het haar ook wel van harte. Zo dubbel ... Maar we houden de moed erin. Met Wacko gaat het dit keer helemaal goed aflopen en ook Minumuis en ik zullen haar nog dit jaar volgen ! liefs, Pooltje
Pooltje dat tegenstrijdige gevoel kan ik maar veel te goed na 5mk's is het hier ook wel ff dat de maat vol is en vooral alle elende maar ik geef de moed nog niet op deze ronde nog een x een fm en dan in de vakantie wil ik het ff niet laten doen ik ben toe aan rust vooral ziekenhuis rust. Maar zoals je aan mijn onderschrift kan zien weet ik nooit wanneer mijn eisprong is hij kan op dag 3zitten maar ook op dag 14 dus nu maar weer afwachten wanneer hij is krijg het wel weer te horen woensdag om kwart voor 9 in het ziekenhuis zijn voor de fm. En net wat je zegt we zullen dit jaar nog volgen en dan hoop ik voor ons allebij een goede zwangerschap zonder problemen groetjes
Hej dames, Ik hoop het echt dat jullie heel snel een pos. test in handen mogen hebben. Echt waar ! Hier zit de angst er enorm hard in. Maar wat kan je eraan doen ? Niet veel hé, gewoon bang afwachten. Bij elk steekje begin zo een beetje te panikeren en vrag het me af of het wel normaal is. Morgen ga ik weer langs het ziekenhuis om bloed te laten trekken. Adhv je bloedwaardes kunnen ze ook al veel zien hé, maar dat wil nog niet zeggen dat je zeker geen MK zult hebben ! Maar ik duim vooral voor jullie ! Vele groetjes,
He Wacko, Heel begrijpelijk hoor die angst. Ik hoop van harte ook weer zwanger te worden, maar als dat zo is zal ik zeker nog geen gat in de lucht springen. Een onbezorgde zwangerschap zit er niet meer in als je al meerder miskraams hebt meegemaakt. Maar als eenmaal duidelijk is dat het dit keer wel goed gaat de eerste maanden dan zul je er hopelijk des te meer van kunnen genieten in het 2e deel van de zwangerschap. Sterkte in de komende weken van spanning! liefs, Pooltje
Hej Pooltje, Heb je nu al weer groen licht gekregen om er weer voor te gaan ? 't zal toch niet veel schelen hé... Allesinds, ik hoop het voor jullie ! Minimuus, met jou alles ok ? Hier zit er eentje dat gewoon compleet op is van de zenuwen. Donderdag heb ik 7weken echo. Ik mag er niet aan denken dat we weer slecht nieuws gaan krijgen. Maar wat wél goed nieuws is : de hond is er helemaal bonvenop, en de eigenaar van die pitbull wil de schadevergoeding betalen (toch een goede 900 !) Nu maar hopen dat de politie er snel werk van gaat maken ! Vele groetjes,
Ha dames, ik wil me graag aanmelden bij dit selecte groepje. Zal kort mijn verhaal vertellen. Ik ben 32 jaar en sinds januari bezig ons eerste kindje te krijgen. Na eerste ongi was het direct raak maar na twee weken kwam beebje 1 en na echo voor lege bm bleek er nog een ukje te zitten die het op dat moment deed. Ik kreeg anderhalve week na die echo een sterk gevoel dat het over was. Dit werd op een echo bevestigt. Beebje kwam er niet vanzelf uit tot op de dag van de afspraak van de curretage. Deze is toch doorgezet. Achteraf bleek beebje al half uit baarmoeder te zijn en is voor de zekerheid (!) gecurreteerd door de gyn in opleiding. Nu ruim drie kalendermaanden later nog geen bloed wel eisprongen gehad. Onttrekkingsbloeding opgewekt om Asherman uit te sluiten: Helaas, geen bloed dus wordt ik serieus verdacht van Asherman. Ik krijg 8 augustus mijn hyperoscopie (door ervaren gyn!) en hoop dan op beter nieuws. Ik vind de onzekerheid heel moeilijk. Ik wil zo graag een kleintje maar ben bang dat ik die droom moet laten varen.
Hoi Bramtim, Wat vervelend voor je, ik snap je angst helemaal en lees dat je inmiddels ook al de eerste stappen in het onderzoek hebt gezet. Let wel, het kan altijd nog relatief meevallen, bijvoorbeeld een lichte verstopping die net voor je baarmoedermond zit. Maar als het echt Asherman blijkt te zijn dan is dat inderdaad een flinke domper... Als er echt een vermoeden van Asherman is, dan is het wel raadzaam om goed na te vragen hoe bekend en bekwaam men in jouw ziekenhuis is met dat syndroom. Het is zeldzaam en een arts die niet bekwaam is hiermee kan mogelijk meer kwaad dan goed doen. Men adviseert vrouwen met Asherman om contact op te nemen met het Spaarneziekenhuis in Haarlem, daar zit de arts die hierin in Nederland het meest gespecialiseerd is. Zelf ben ik onder behandeling in mijn eigen ziekenhuis (Gelderse Vallei in Ede) gebleven omdat daar 1 artst is die ook gespecialiseerd is in ingewikkikelde ingrepen in de baarmoeder en ik een goed gevoel had bij die arts. Toen ik navroeg over de bekwaamheid kreeg ik als enige andere mogelijke doorverwijzen ook alleen het Spaarne ziekenhuis als suggestie. Maar zoals gezegd ben ik wel in Ede gebleven omdat ik een heel goed gevoel had bij dr. Klapwijk. Dat is vind ik heel belangrijk, je moet vertrouwen hebben in de arts die je gaat helpen. Zorg er verder voor dat je niet op een lange wachtlijst wordt geplaatst. Ik zou in eerste instantie pas in juli geoppereerd kunnen worden maar heb toen zelf via een e-mail directe vragen gesteld aan de specialist die mij zou helpen. Vragen die ik stelde waren: - kan het geen kwaad als nu nog langer gewacht wordt met het verhelpen van de verklevingen? Worden de verklevingen dan niet erger? - nu is er nog sprake van een eisprong (dus eileiders functioneren nog), hoe groot is het risico als te lang gewacht wordt met het verhelpen van de verklevingen dat ook de eileider(s) verstopt gaan zitten? - wat gebeurd er met het baarmoederslijmvlies/bloed dat niet afgevoerd kan worden. Loop ik geen risico op endiometriose? De specialist heeft hierop die zelfde dag nog met mij contact opgenomen (gebeld) en ik kon nog die middag bij hem langs komen voor een gesprek. Vervolgens heeft hij gezorgd dat ik op de eerst volgende operatiedatum van hem toegevoegd werd aan het operatieschema (betekende 2 maanden eerder geholpen!). Dus als je het gevoel hebt dat je afgescheept wordt door het ziekenhuis, wees dan assertief en zorg dat je de specialist te spreken krijgt. En zoals gezegd, heb je geen goed gevoel bij jouw ziekenhuis en de artsen daar, ga dan naar het Spaarne ziekenhuis of een ander ziekenhuis waar ze wel gespecialiseerd zijn in Asherman. Vaak volgt er eerst een kijkoperatie zonder narcose (tip, je kan tijdens de ingreep wel om een plaatselijke verdoving vragen, want ik vond het geen pretje). Lichte verklevingen kunnen dan meestal direct verholpen worden. Bij zwaardere verklevingen zal echter een kijkoperatie onder narcose nodig zijn. Na het verwijderen van de narcose zal men een spiraaltje plaatsen om te voorkomen dat de baarmoeder weer direct verkleeft; de baarmoederhuid moet namelijk herstellen. Het spiraaltje moet 8 tot 10 weken blijven zitten. Ik heb ook een hormonenkuur gekregen om het baarmoederslijmvlies te laten herstellen. Als alles goed gaat wordt het spiraaltje daarna verwijderd en krijg je groen licht om weer proberen zwanger te worden. Wel zal je dan altijd onder controle blijven. Het risico is namelijk dat de verklevingen terugkomen. Ook schijn je in het ziekenhuis te moeten bevallen als je eenmaal Asherman hebt (gehad), maar het fijne daarvan weet ik nog niet. Ik hoop eind deze week groen licht te krijgen en weer vooruit te kunnen kijken en dan zal ik ook navragen in het ziekenhuis welke mogelijke gevolgen dit alles heeft op het zwanger worden en eventuele zwangerschap. Informatie over Asherman kan je verder ook vinden op www.freya.nl en dan zoeken op Asherman. Maar ik moet je wel waarschuwen dat ik zelf nogal depri daarvan werd en voordat je zeker weet wat er aan de hand is moet je eigenlijk vooral nog geen doemverhalen gaan lezen... Ik wil je heel veel sterkte toewensen en mocht je nog vragen hebben of behoefte hebben aan contact, dan kan je hier terecht. Ik schrijf ook via een andere internetforum met meer meiden die Asherman hebben, want op de Zwangerschapspagina ben/was ik tot nu toe de enige met dit syndroom. Maar omdat ik op de Zwangerschapspagina al best veel contacten heb met andere meiden blijf ik ook actief op dit internetforum. groetjes, Pooltje
Vergeet ik helemaal om te zeggen Bramtim dat je je zwangerschapswens echt niet hoeft te laten varen hierdoor hoor. Het is heel vervelend en moet inderdaad vakkundig verholpen worden, maar er zijn genoeg vrouwen met Asherman die daarna gezonde kindjes hebben gekregen. Zelf heb ik de moed ook absoluut nog niet opgegeven. Drie miskramen en de Asherman krijgen mij niet klein ! Dus blijf positief en zorg dat je snel en goed geholpen wordt. En geef de moed niet op!
Dames, ik heb vandaag de uitslag van een hysteroscopie, en het is asherman, of een verkleving die ervoor zorgt dat mijn gehele baarmoeder doormidden is gesplitst. Ik heb 2 curretages gehad na 2 miskramen, de eerste was in mei 2007, ik verloor vervolgens 3 maanden geen bloed, en toen kreeg ik het vermoeden al dat ik asherman zou hebben. Telkens werd ik weer naar huis gestuurd met 'geruststellingen', ondertussen in dec. zwanger geraakt, in feb weer miskraam en curretage. Nu is het juli, en nú pas willen ze mij doorverwijzen naar Spaarne, terwijl ik vorig jaar in november nadrukkelijk om een doorverwijzing vroeg, maar zij vonden het niet nodig omdat het echt niet zo was dat ik asherman zou hebben ik ben echt totaal kapot nu, van verdriet, want nu zijn we dus dik een jaar verder, en wat voor gevolgen heeft dat voor mij? Hoe ver zijn de verklevingen inmiddels nu al gekomen? zal het nog te behandelen zijn? Ik ben bang, echt bang...ik lees allerlei verhalen van meiden die toch wel binnen een half jaar uiteindelijk de diagnose krijgen maar ik heb er dus 14 maanden op moeten wachten... ik hoop dat ik snel terecht kan in het spaarne... want wat als ik te laat ben? sorry dat ik zou binnen kom vallen, maar ik lees dit topic nu pas, en ben erg blij om eens met lotgenoten te kunnen praten...
lynn ik kan je wanhoop goed begrijpen vooral als je niet serieus word genomen. Zelf heb ik gelukkig een kleine verkkeving gehad dus kan je helaas geen antwoord op je vraag geven hoe erg het nu is maar wil je wel heel veel sterkte wensen en krop verdriet en frustratie niet op. Ik hoop dat je snel antwoord op je vragen krijg
Hoi Lynn, Wat een vreselijk verhaal. Kan me je woede, frustratie en angst heel goed voorstellen. Ook ik weet niet hoe lang die verkleving er bij mij al zat. Ik heb in 2006 twee miskramen gehad, met bij de 2e een curretage (sept. 2006). Daarna ben ik wel ongesteld geworden, maar altijd extreem licht (max. 2 dagen en nauwelijks vloeien). Nu was ik voor dit alles echter ook altijd maar licht ongesteld (maar wel zwaarder dan na de curretage) en ik maakte me op dat moment niet zo druk erom. Toen bleek dat ik niet meer zwanger werd na 2 spontane zwangerschappen ben ik najaar 2007 in de MM beland. Een van de vragen die ik toen steldde was of er niet iets mis met me was omdat ik altijd maar zo licht ongesteld werd. Maar daar is verder niks meegedaan. We zijn toen gestart met IUI en de 1e keer was raak. Het leek goed te gaan (hartje klopte mooi met 7 weken) maar na 10 weken klopte het hartje niet meer. Achteraf vraag ik me af of de verklevingen er wellicht niet al (in beperkte mate) hebben gezeten sinds mijn 1e curretage en ik daardoor niet meer zwanger werd en ook of daardoor de laatste zwangerschap toch weer mis ging. Maar daar zal ik nooit meer achter komen... Het enige wat ik je ter geruststelling kan vertellen is dat het bij mij er echt ernstig uitzag van binnen: slechts een smal kanaal was open en de twee zijdes van de baarmoeder waren verkleefd. Ik moest daarom onder narcose geoppereerd worden. Maar daarbij zijn wel alle verklevingen verholpen en volgens de arts zou alles nu weer helemaal goed moeten zijn en zou ik nog gewoon kinderen moeten kunnen krijgen. Ik moet wel zeggen dat ik momenteel behoorlijk gespannen ben, want morgen heb ik weer een hysteroscopie en die moet uitwijzen of inderdaad alles nog goed is van binnen. Het spiraaltje dat geplaatst is zal dan verwijderd horen en ik krijg dan te horen hoe het nu verder gaat. Ik ga er vanuit dat alles oke is, maar de angst dat het weer tegenvalt is er toch. Ik wil je heel veel sterkte toewensen. Probeer de boosheid en frustratie om te zetten in knokken voor snelle behandeling. Mijn ervaring is dat ik het meest bereikt heb door beleefd te blijven, ook al was het soms heel moeilijk om mijn frustratie niet te botvieren op assistentes die naar mijn gevoel soms onvoldoende sympatie hadden voor mijn situatie. Ik heb wel aangedrongen op snelle behandeling en dat is me gelukt door rechtstreeks vragen te stellen aan de specialist (zie eerder bericht van mij). Als ik dat niet had gedaan was ik pas weer 2 maanden later geholpen. En elke maand telt, want je hebt helemaal gelijk dat je al veel te lang hebt moeten wachten op de diagnose. Ik zal morgen laten weten hoe mijn hysteroscopie is gegaan en wat ik te horen heb gekregen over het vervolgtraject. Met name op de vragen wat dit alles nu betekent voor de zwangerschapskansen, verdere behandelingen en controles en of er nog consequenties zijn bij een eventuele zwangerschap. liefs, Pooltje
Dank jullie wel Minimuis en Pooltje!Fijn dat ik er met jullie over kan praten. Pooltje heel veel sterkte morgen, ik begrijp heel goed dat je toch angstig bent. Ik hoop met je mee dat de uitslag positief zal zijn, ik kan wel wat positieve verhalen gebruiken nu. Pooltje ik begrijp uit jou verhaal dat je dus eigenlijk een zelfde soort situatie hebt, dat de verklevingen er naar jouw gevoel al voor de laatste miskraam zaten? Dat zou betekenen dat jij ook ruim een jaar al ermee rond hebt gelopen? Sorry maar dat geeft mij wel een beetje positieve moed, dat als het bij jou goed zal gaan nu, dat ik misschien ook wat betere kansen maak. Ik heb sterk het gevoel dat de tweede curretage ervoor heeft gezorgd dat de verklevingen die er waars. al zaten, veel erger zijn geworden. Ik moet tot volgende week wachten op bericht van de arts die mij doorverwijst. Ik hoop maar dat ze spoed achter de zaak zet... Ik ben heel down nu, voel me soms net een zombie... mag ik vragen of jij nog veel bijwerkingen van de hormonen hebt (gehad)?
Hoi Lynn, Ik schrijf ook op een ander forum (niet zwangerschapspagina) met meerdere vrouwen die Asherman hebben. Daar kreeg ik ook de bevestiging dat het goed mogelijk is dat ik al sinds 1e curretage verklevingen heb. Ik zal dit morgen ook navragen bij de arts. Over de hormonen: daar heb ik niks geen last van gehad behalve wat meer slijm dan anders, maar daar had ik geen last van en mijn vriend al helemaal niet ! De hormonen zorgen ervoor dat je baarmoederslijmvlies hersteld en ik ben sinds de laatste operatie al 2x goed ongesteld geweest. Was nog nooit zo blij met de . Over het down voelen, da's heel normaal. Zolang je nog zo in onzekerheid zit kan iedereen wel zeggen 'kop op' maar dat lukt simpelweg niet. Ik heb toen ik hoorde dat ik Asherman was een behoorlijk dip gehad. Ging toen veel fietsen in mijn eentje om mijn gedachten te verzetten, maar heb bijvoorbeeld vrienden gemeden omdat ik dat niet trok. Bij elke goedbedoelde vraag biggelde de tranen weer over mijn wangen, ik trok het gewoon even niet. Dus ik ken je gevoel van leven als een zombie. Het lijkt of iedereen doorgaat met leven maar jou leven al lange tijd stil staat . Nadat ik geholpen ben zit ik weer in een hele positieve fase. De drie maanden gedwongen rust (spiraaltje, dus niet bezig met zwanger worden) hebben me goed gedaan. Het gaf wel een enorme rust bijna 2 jaar ellende. Ook kon ik kon weer eens onbezwaard dingen doen die ik lange tijd niet of nauwelijks meer deed. Zo ben ik een paar keer met vriendinnen naar een sauna geweest en ben ik veel op stap geweest 8) . Ik zal daar nu weer van moeten afkicken! Maar dat heb ik er graag voor over als we weer kunnen proberen zwanger te worden. liefs, Pooltje