Hallo allemaal, Tijdens mijn 3e zwangerschap heb ik last gekregen van bekkenpijn. Dit begon al vroeg in de zwangerschap, zo rond de 14e week. Sinds de 22e week gestopt met werken omdat dit niet meer ging. Nu, 6.5 maand na de bevalling is de pijn er nog steeds. Na verschillende bekkenfysio's, osteopaat en een bezoekje aan de huisarts weet ik even niet meer wat ik moet doen. De ene dag is de pijn te overzien, de andere dag is het bijna ondraaglijk. Is er iemand die hier ervaring mee heeft? Wat heeft bij jou geholpen? Ik weet het nu even niet meer.
Het is bij mij na 3e zwangerschap chronisch geworden helaas, maar ik ben heel goed opgeknapt met het oefenprogramma van Cecile Rost. Daarnaast erg letten op activiteiten en hoe je deze uitvoert. Een van de 'ergste' dingen die ik deed voor mijn bekken was... het tillen/dragen van mijn baby/kind (de echte verbetering kwam dan ook vooral toen ik baby/kind meer zelf kon laten doen qua (trap)lopen, staan, klimmen). Andere dingen die het erg triggeren: (veel) autorijden, huishoudelijke klusjes (m.n. stofzuigen, bedden opmaken, wasmand tillen). Ik neem nu meteen gas terug als ik het weer voel, doe de pijnstillende oefeningen, en dan ben ik er meestal binnen paar dagen wel weer vanaf. De ene maand is het pijnlijker dan de andere (hormonen??) en af en toe heb ik wel een pijnstiller nodig om te slapen, maar voor mij is het zo wel te overzien, aangezien ik gemiddeld 3-4 dagen per maand mijn bekken voel, maar op andere dagen pijnvrij ben. Mijn schoonzusje had het ook erg en zij heeft een revalidatieprogramma gevolgd, voornamelijk gericht op het 'leren leven met chronische' pijn. Zij heeft daar ook waardevolle dingen geleerd, waardoor ze er minder last van heeft. Veel sterkte!
Helaas weet ik er ook alles van, ik heb na 3 jr pas een goede methode gevonden waardoor ik er nu nauwelijks last van heb. Niemand wist het meer en heb zelfs revalidatie gedaan, ook omdat ze dachten dat ik er mee moest leren leven. Via via bij een fysio terecht gekomen die de dr.Wolff methode toepast, wat een uitkomst! Hij heeft mij doorgemeten zoals ze dat noemen. Ik bleek in mijn bekken/rug/benen maar 17% aan spierkracht te hebben. Ik miste dus gewoon 83%, geen wonder dat ik zoveel pijn had/stijf was en nauwelijks kon lopen. Het was in het begin een zwaar traject, ik dacht dat ook dit niet zou lukken. Maar na 4-5 mnd werden de eerste resultaten zichtbaar, werd ik minder stijf en had ik minder pijn. Dit zorgde ervoor dat ik veel beter ging bewegen. Uiteraard had ik mijn leven al aangepast , qua tillen/traplopen enz. Dat zijn echt killers voor je lijf! En hormonen helpen niet mee, het blijft een zwakke plek. Maar doordat ik mijn lijf sterk ben gaan maken, was/ben ik niet continue overbelast!! Gebruik ik alle spieren weer normaal en kan ik functioneren...