Succes pluis. Hier stress... Nu al twee dagen paar vegen bloed na plassen. Maandag voor echo gegaan en alles was ok maar nu vandaag weer vegen bloed om gek van te worden. Waarom moet ik nu bloeden. Ze heeft overlegd met gyn maar ze kunnen niets doen. Ti's en blijft afwachten en heb al echo gehad maandag. Dus nu echt wachten tot woensdag. Als dan alles goed is en ti's goed Gegroeid zei ze kun je meer vertrouwen hebben ondanks bloed verlies . Dus ti's wee klote en soannend en ellende zo.... Ondanks dat blijf ik bidden en positief
Nepthys wat vervelend! Begrijpelijk dat je daar erg onzeker van word! Je hebt hier waarschijnlijk niet zoveel aan maar ik heb zowel bij de tweeling zwangerschap als bij de zwangerschap van mijn zoon bloed verlies gehad in het eerste trimester en ondanks dat groeide de kindjes goed verder. Maar ik snap dat het ontzettend onzeker is! Hopelijk komt het goed! Vandaag hysteroscopie gehad en de hele linkerzijde van de baarmoeder is verkleefd. De rechtereileider heeft dr. E nog kunnen vinden.. de baarmoeder is nog maar de helft van de oorspronkelijke grootte. Dr. E zei dat het niet makkelijk gaat worden maar hij gaat kijken of het nog open kan krijgen.
Wat een vervelend nieuws pluis, dat dr. E het lastig vind. Maar wie weet gaat de operatie erg goed. In iedergeval een duidelijke diagnose en behandeling. Nepthys, hopelijk betekend de bloeding niets en groeit en ontwikkeld de kleine zich verder normaal. Sterkte met de volgende echo! Er was hier iemand op dit forum die ook uit Haarlem kwam en zwanger was na asherman. Ben benieuwd waar ze heeft besloten te bevallen...weer haar naam niet meer. Iemand?
Hallo allemaal! Nadat ik kortgeleden de diagnose 'zo goed als zeker verklevingen in de baarmoeder' heb gekregen, ben ik vandaag toch eens op zoek gegaan neer meer informatie of eigenlijk meer; lotgenotencontact. Ik heb de afgelopen periode al genoeg informatie gevonden over wat Asherman's Syndroom nu precies is en dergelijken, maar die informatie is toch wel erg klinisch en ik zou eigenlijk wel eens van meiden willen horen die het zelf aan den lijve hebben meegemaakt ook! Ik hoop dat het okay is dat ik hier een berichtje plaats - ik heb niet alle vorige 188 pagina's doorgelezen haha Mijn man en ik (37) zijn sinds oktober 2013 aan het proberen zwanger te raken. De jaren hiervoor kon dat helaas niet vanwege andere medische problemen (die nu gelukkig een stuk beter gaan en niet meer in de weg staan van een zwangerschap). Afgelopen december was het eindelijk raak en bleken we zwanger. Jammer genoeg eindigde deze zwangerschap in een miskraam; op de eerste echo was er geen hartactiviteit te zien en waarschijnlijk was het al een paar weekjes ervoor misgegaan. We kozen voor cycotec aangezien we een curretage ivm mogelijke riscos niet zagen zitten . Jammer genoeg heb ik 3 weken later alsnog een curretage moeten ondergaan voor achtergebleven placentaresten. Vooraf gevraagd naar complicaties/risicos en mij werd verzekerd dat de complicatie Asherman echt maar heel weinig voorkomt, en het anders goed te behandelen zou zijn. En tsja, die placentaresten moesten er toch echt uit dus veel keus had ik niet hè De curretage viel me erg mee, en ook het nabloeden was goed te doen (en minder heftig dan ik verwacht had). Mijn eerste menstruatie kwam na 3 weken en was sindsdien gelijk weer regelmatig, echter het bloedverlies was minimaal. Denkende dat het wellicht enige tijd kon duren vooraleer mijn hormoonhuishouding weer gebalanceerd was na de zwangerschap en miskraam, probeerde ik er niet teveel achter te zoeken en mijn lijf de tijd te geven. Echter, de volgende, en volgende en volgende menstruatie was nog steeds zeer zeer licht en kort. Ik temperatuur en gebruik opks dus wist zeker dat ik wel normaal ovuleerde etc. Ik vertrouwde het niet en heb een afspraak gemaakt bij de gyn in het ziekenhuis. Op zich zag op de echo mijn bms er best netjes uit, maar de overige symptomen en ook het feit dat ik in het verleden problemen gehad heb met een koperspiraaltje gaf aanleiding toch te denken aan verklevingen. Ik werd ingepland voor een hysteroscopie onder sedatie in mijn eigen ziekenhuis voor eind augustus. Maar na meer gelezen te hebben over behandeling van Asherman voelde ik me niet prettig bij het idee dat de verklevingen zouden worden weggeknipt door een gewone gyn die hier toch niet zoveel ervaring mee zal hebben. Na overleg met haar ben ik voor second opinion en behandeling doorverwezen naar het Spaarne/dr. E. Inmiddels heb ik een afspraak bij het Spaarne Ziekenhuis; over 1,5 week sta ik ingepland voor hysteroscopy. Dr. E. is dan net op vakantie, dus deze wordt uitgevoerd door dr. H. Ik lees hier voornamelijk ervaringen met dr E. en ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar dr H. ook dus als iemand mij meer over haar kan vertellen zou dat superfijn zijn! Mijn man en ik hebben het idee dat we wel kunnen vertrouwen op de kundigheid van dr H. ookal zal ze opereren zonder dat dr. E. aanwezig is. Mocht er een therapeutische hysteroscopie nodig blijken willen we deze wel laten inplannen bij Dr. E. Ook zie ik erg op tegen de hysteroscopie, aangezien deze zonder verdoving zal plaatsvinden heb ik begrepen. Uit ervaring weet ik dat mijn baarmoedermond erg gevoelig is, en ookal is me verzekerd dat het goed te doen is en er niet eens gebruik gemaakt hoeft te worden van een speculum (en al helemaal niet van van die klemmetjes op de baarmoedermond), toch voel ik me erg nerveus hierover. Om een lang verhaal (nog langer te maken) kort en bondig af te ronden: graag zou ik ervaringen uitwisselen over de behandeling van Asherman, en de twee doktoren van het Spaarne Ziekenhuis! Bedankt voor het lezen!
Hoi Druiffedruif, wat naar en ontzettend balen dat je ook de diagnose Asherman hebt (zacht uitgedrukt) In mijn handtekening hieronder staat een beetje mijn verloop van MA tot nu. Ook wij moesten wat langer wachten tot ik zwanger mocht worden ivm een kankerbehandeling en lang genoeg in remissie zijn. We waren dol blij dat ik na 3 ronden na het verwijderen van mijn spiraaltje zwanger was. Helaas, een miskraam en uiteindelijke gecurrateerd. De miskraam heb ik uiteindelijk niet als zodanig erg gevonden, maar je verwacht niet dat er zo'n nasleep komt. Ik verwachtte snel weer zwanger te worden! Ik had verwacht nu op mijn 35ste 2 kindjes te hebben ipv zwanger van de eerste. Ik zie nu dat het 8 augustus is, dan is het precies 2 jaar geleden geweest dat de curratage plaats vond. Ik ben zelf in het Spaarne terecht gekomen omdat ik niet meer in het ziekenhuis van mijn curratage behandeld wilde worden en op zoek ging waar ik dan heen moest. Ik werd in dat ziekenhuis steeds weer door een andere arts in opleiding tot gynaecoloog gezien. Toen er ook nog een onzeker plan op tafel kwam om Asherman te diagnostiseren was al mijn vertrouwen echt weg. Ik ben eerst gaan kijken naar welke ziekenhuizen er waren in de omgeving, en toevallig is Hoofddorp een van de in de buurt liggende ziekenhuizen, en waren ze gespecialiseerd in Asherman. Ik ga er binnen nu en een paar weken ook bevallen En bijna iedereen die hier weleens komt wordt of is behandeld in het Spaarne (of België). En je zult als je een beetje terug leest zien dat er ook heel veel vrouwen hier weer zwanger zijn geworden. Maar soms is de weg lang. En ik vond hem zwaar (emotioneel) en de behandelingen soms pijnlijk. Ik ben in het Spaarne behandeld door dr. H. Ze is heel begripvol en meelevend, ze heeft altijd teruggebeld als ik weer een vraag had of onzeker was over bijv mijn menstruatie of napijn of wat dan ook. Ik vind haar echt top en ben haar ontzettend dankbaar. Alleen alle OK behandeling die ze uitvoert doen zij altijd met zijn tweeën. In die zin is ze nog steeds onder zijn begeleiding om zijn specialisme eigen te maken. Ik heb Dr. E ook weleens gehad o.a voor consult in mijn zwangerschap en omdat hij de schuimecho heeft uitgevoerd. Beide hebben veel geduld om dingen uit te leggen. Dr. E is volgens mij echt het hoofd daar van het gynaecologisch team. Ik vind hem erg joviaal, maar ook serieus en meelevend. Ik voel me bij beide op mijn gemak. De hysteroscopie vind plaats zonder verdoving. Inderdaad gaat ze alleen naar binnen met een hysteroscoop. Maar wellicht kan je het eerst proberen, en anders verdoving krijgen. Ik heb ook eens medicatie aangeboden gekregen, maar moest erna nog werken, haha, dus dat ging niet. Ze zal alle tijd voor je nemen. Zo, ook weer een heel verhaal. Asherman komt niet vaak voor, en er is niet veel informatie te vinden vond ik. Dus vraag maar raak hier. En ik ben benieuwd naar je ervaring. Hopelijk valt de ernst van de verklevingen mee, kun je snel geopereerd worden, herstellen, en groen licht krijgen om weer zwanger te worden!
Hoi Druiffedruif, Je bent hier aan het goede adres als je vanalles wilt weten over Asherman. We zijn dan wel geen dokters, maar door onze trajecten weten we er inmiddels genoeg van af. En alle 188 pagina's... Het is sneller gewoon een berichtje te plaatsen ☺️ Dus welkom op het forum, helaas dat je je hier moet melden. Grl1980 heeft al een heleboel verteld en ik zal ongetwijfeld dingen dubbel vertellen, maar goed... Begin 2013 ben ik doorgestuurd naar het Spaarne, daar maakte ik kennis met dr. E. die mij na een echo en gesprek op de poli direct op de lijst voor ok heeft gezet. De ok is uitgevoerd door dr. E. en dr. H. samen. Sinds die tijd heb ik afwisselend afspraken gehad bij beide gynaecologen. In beide artsen heb ik veel vertrouwen, ze zijn beiden kundig en meelevend. Het is nooit te veel als je (voor de zoveelste keer) contact opneemt, met vragen en twijfels kan je altijd terecht. Mijn situatie is een te lang verhaal om helemaal op te schrijven, gelukkig verloopt het bij heel veel vrouwen met Asherman een heel stuk positiever! Mocht je mijn verhaal wel helemaal willen weten dan kan dat, maar ik wil je niet onnodig bezorgd maken. Ik heb naast de Asherman ook nog het probleem van herhaalde miskramen. De hysteroscopieen op de poli zijn vrij goed te doen, al is het wel persoonlijk. Ik heb inmiddels velen met en zonder verdoving gehad. Wanneer ik mij psychisch minder sterk voelde heb ik het met verdoving gedaan, jammer genoeg is het met verdoving nog steeds niet pijnloos. Tip: begin de avond vantevoren met ibuprofen, zo is het me zonder verdoving mee gevallen. Probeer je er niet zoveel zorgen over te maken, ze kijken goed naar wat je aankan. Blijf rustig en vraag anders gewoon direct om verdoving. Trouwens zijn de polidames ook schatten! Lieverds zijn het! Op de ok vind ik het erg prettig om een ruggenprik te hebben, zodat ik op de monitoren kan meekijken met hoe mijn baarmoeder er van binnen uitziet en wat er gebeurd. Zo'n traject duurt met wachten en al toch erg lang. De wachttijd voor de eerste afspraak poli is vaak lang, gelukkig is die voor jouw al heel snel. Voor de ok is er nu een wachtlijst iig tot eind september.... Dan laten ze vaak een spiraal achter en krijg je 2 maanden hormonen mee... Je bent er maanden mee zoet. Er schijnt een studie te zijn of te zijn geweest mbt het wel of niet achterlaten van een spiraal postoperatief, maar daar heb ik geen ervaring mee. Gelukkig is er wel een heel groot succespercentage, ook ik ben in die 2,5 jaar dat ik nu in Hoofddorp loop 2x zwanger geworden 😘, helaas steeds niet goed gegaan... Hopelijk heb ik in de toekomst meer geluk en mag ik toch een keertje een kindje krijgen. Ik hoop dat alles wat je vroeg ter sprake is gekomen, mocht je nog vragen hebben stel ze. We zijn hier met genoeg die een hoop weten. Heel veel succes volgende week! Laat je weten hoe het is gegaan. je kan echt vertrouwen op dr. H. Ook zij is zeer kundig en weet een hoop, wanneer ze ergens over zou twijfelen zal ze zekeroverleggen met dr. E.
Welkom Druiffedruif, jammer dat je je hier moet melden Ook ik heb verklevingen gehad, opgelopen door een wat te grondig uitgevoerde curettage. Mijn arts bleef ontkennen dat het niet goed was dat ik na 13 weken nog steeds niet ongesteld was. Ik vertelde haar dat ik maandelijks veel pijn had en mijn eisprong voelde. Dat kon niet volgens haar. Ik heb een second opinion gedaan bij dr. E. Binnen een kwartier was via een echo duidelijk dat ik alle kenmerken had van asherman, er zat zelfs ook al weer een eitje klaar om te springen, dus ik had toch gelijk :x Zes weken erna had ik het eerst onderzoek, het was zo erg verkleefd dat werd gestopt en een ok afspraak onder narcose werd gepland voor weer 6 weken later. Ze zijn lang bezig geweest, hebben de baarmoeder schoon kunnen maken, maar beide eileiders waren verkleefd en de uitgangen niet te vinden. Tijdens de controle 6 weken daarna werd dat weer bevestigd. Wij waren dus voor een derde kindje aangewezen op ivf. Dat was een hele domper en we hebben er bijna een jaar over gedaan om die stap te nemen. Gelukkig ging dat wel goed en werd ik van onze tweede en laatste cryo uit de eerste poging zwanger. Het was een lang en zwaar traject, maar ben blij dat we toch de stap hebben genomen. Hou rekening met lange wachttijden voor behandelingen, soms duurt het echt weken voor je een vervolgafspraak hebt. Mijn miskraam was in mei 2012, in februari 2013 kregen we te horen dat we verder moesten via ivf. Onze zoon is uiteindelijk pas geboren in september 2014. Ik hoop voor jullie dat het meevalt en dat jullie nog op de normale manier zwanger kunnen worden!
Hoi meiden, Ik heb net tot twee keer toe een bericht geprobeerd te posten als antwoord op grl1980 haar berichtje, maar kreeg steeds een foutmelding en was vervolgens mijn getypte tekst kwijt. Zooooo irritant!! Browser restart en nu zie ik ineens meer berichtjes staan. Dus een derde poging tot antwoorden haha. Bedankt voor jullie uitgebreide antwoorden, echt heel fijn! Het is heel verdrietig om jullie verhalen te lezen ook, maar het is tegelijkertijd fijn te weten dat ik niet alleen ben. Dat weet ik natuurlijk ook wel, maar weten en weten zijn twee verschillende dingen heh. Het voelt minder alleen als je wat directer met iemand kunt "babbelen" die hetzelfde meemaakt! Dus ik ben blij deze plek gevonden te hebben. Ik ben op dit moment niet al te zenuwachtig voor volgende week maar dat komt denk ik ook omdat ik me er heel bewust even een paar dagen NIET mee bezig gehouden heb. M'n gedachten bleven in een rondje draaien en ik werd er een beetje gek van heh. Stiekum hoop ik natuurlijk dat de verklevingen niet te ernstig zullen blijken en dat ze tijdens de diagnostische hysteroscopie zelf alverholpen kunnen worden. *duimduim* Maar ja dat zullen we pas dán te weten komen natuurlijk (maar hoop doet leven, nietwaar?). Weten jullie toevallig of er dan ook met een nabehandeling van een spiraaltje en hormonen gewerkt wordt? Deze info heb ik wel gekregen van de (zeer vriendelijke) dame aan de telefoon toen ik belde voor informatie en de afspraak voor second opinion te maken - maar na het lezen van jullie berichtjes twijfel ik of ik haar goed begrepen heb. Nu kan ik me voorstellen dat ook bij een "filmy" verkleving na het doorknippen hiervan je ook wil voorkomen dat hij terug dichtplakt/groeit, en er ook iets van nabehandeling nodig is.. Nogmaals bedankt voor jullie reacties! Ik zal - mocht ik niet voor die tijd nog posten met meer vragen - jullie sowieso na afloop even laten weten hoe het gegaan is! groetjes!
Hoi Druiffiedruif, Mochten er tijdens de hysteroscopie op de poli verklevingen te zien zijn, kan er met een tangetje geprobeerd worden deze weg te halen. Soms laten ze dan een spiraal achter, maar dat weet ik niet zeker en hangt van de situatie af. Laatst hadden ze het er wel over bij mij, maar de verklevingen waren toch te uitgebreid, hij wist niet welke kant hij op moest en wilde niet het risico lopen op een fausse route (verkeerde weg), en is er een ok afgesproken. Aan het einde van de ok's die ik heb gehad is er steeds een koperspiraal achtergelaten en heb ik voor ongeveer 7 weken hormonen meegekregen. Het spiraal wordt achtergelaten met de gedachte dat dit de holte open houdt, al is dit niet onomstotelijk bewezen. 2 maanden nu ok krijg je een controlehysteroscopie en ben je door de hormonen 2x ongesteld geweest. Bij mij waren die 2 bloedingen wat meer dan ik met de Asherman gewend was en werd m'n menstruatie zonder hormonen weer erg weinig. Veel succes binnenkort! Liefs Voice
Hallo meiden, Het is al een tijdje geweest sinds mijn laatste post. Na 3 oprekken zijn we bij onze ziekenhuis in Groningen geland met de vraag hoe verder want volgens dr E, zag alles goed uit en alleen als mijn menstruatie anders wordt moet ik terug komen. Na een gesprek in Groningen gaan we nu met IUI met hormonaal stimulatie beginnen. Iemand ervaring hiermee? Verder alles goed. Ik ben ook begonnen met een acupunctuur of dat helpt week ik het niet .. iemand? Gefeliciteerd aan de nieuwe zwangere vrouwen! @Voice: leuk van jou om weer te horen. Hoe gaat het met jou? @druiffedruif: je bent inderdaad in goede handen geland. Nu maar stap per stap nemen en hopelijk komt het goed. Ik had nooit de nodig om verdoving te krijgen, alleen de rug prik op de OK maar alle andere hysteroscopieen en de oprekken heb ik ze zonder moeite gedaan, dus zo het kan ook @grl: je bent daar bijna!
Voor t eerst durfde ik iets te kopen.. Mag nu van de arts proberen ervan uit te gaan dat t goed gaat. Maar dat is er pas echt met 12 wkn. Bekijk bijlage 468979
Wat fijn nepthys! En nu al bijna 9 weken! Ben heel blij voor jouw en je partner hopelijk neemt de stress langzaam af. Wat zegt de arts over de bloedingen? Ene. ..2 mutsjes, 2 babies? Ik kan het niet goed zien om de foto?
Ze weten t niet .... En ja twee . We hoprn zo dat se blijven. Dr e was optimistisch en zei ik geloof er in ik zie niet waarom sit foit zou gaan...
Nepthys, van harte meid! Wat fijndat het goed gaat en dat jullie twee megawonders verwachten Ik wens je heel veel geluk, een goede zwangerschap en een probleemloze bevalling.
nou idd he. Dames ik heb zoooooooooooooooveel aan jullie gehad toen er gedacht werd dat ik 90% kans had op asherman. de liefde en begrip die jullie er in stoppen door andere mensen te helpen en te luisteren en te luisteren naar negativiteit is geweldig. Ik voelde mij door jullie vreselijk gesteund. Jullie zijn geweldige Asherman dames en verdienen het allerbeste. Laten we idd hopen dat het goed gaat nu en dat het ons nu wel gegund is. Dr E zei dat ik nu echt wel echt vertrouwen mocht hebben dat hij verwacht dat het nu niet meer fout loopt. Kan alles nog.. maar.. ik voel me ook ok. En zonder hem.. .was er echt niets gebeurd. Waar andere ziekenhuizen ons weg stuurde bleef hij kalm en rustig. zo een fijne man op elk vlak. Top. net alsj ullie.
Nou na ruim een half jaar meegelezen te hebben en het totaal herkenbare verhaal van Druiffedruif, bedacht ik me dat het eens tijd werd om zelf ook eens iets te posten. Op de een of andere manier had ik het gevoel dat dit hele gebeuren dan pas echt echt definitief ook op mij van toepassing is, onzin natuurlijk maar goed hier ga ik dan Helaas duurde zwanger worden bij ons al wat langer dan normaal en net toen we de laatste testen in de fertiliteitskliniek hadden gedaan om een traject te beginnen werd ik zwanger. Net als jij Druiffedruif , in December 2014. Wat waren we blij. Helaas bleek bij de 10 wkn echo al dat het niet goed zat, geen kloppend hartje. Enorm verdrietig maar ook realistisch genoeg om te weten dat dit vaak voorkomt gingen we terug naar huis. Ik besloot meteen de pillen te nemen, maar helaas na drie pogingen bleken deze niet te werken. Toen we het aan mijn zwager en schoonzus vertelden hoorde ik voor het eerst dat in geval van curretage verklevingen konden optreden. Ik had er nog nooit van gehoord De curretage liep voorspoedig alles was goed gegaan, pijn viel mee en ook het bloedverlies was beperkt. 6 wkn en dan zou ik weer ongesteld worden en konden we proberen opniew zwanger te raken. Helaas werd ik na 6 wkn niet ongesteld. We hadden die avond een feestje en ik bedacht me ineens je weet t nooit ik doe een test wat bleek ?? Positief! 3 minuten was ik enorm blij maar al snel realiseerden we ons dat dit too good to be true was en na even googlen, bleek indd dat er een vrij grote kans was dat ik nog HCG in mijn bloed had. Over 3 dagen nog eens testen dan zou de streep vast al minder zijn. 3 positieve, steeds lichtere, zwangerschapstesten later had ik een afspraak in het ziekenhuis. Niet zwanger bleek uit de bloedtest, dat had ik al wel aan zien komen. HCG waarde nog 6 dus net op het randje van positief testen. Duidelijk verhaal maar toch even een echo voor de zekerheid. De arts die mij hielp zag meteen dat ik dun BMS had. 3.5mm, tja dat kon wel Asherman zijn Ik totaal overdonderd naar huis. Nacht niet geslapen wat betekende dit?? De volgende ochtend gebeld om alle vragen die ik had te stellen.. De andere arts was het totaal oneens met deze diagnose. Zij zag namelijk geen eisprong (dat kan blijkbaar ook niet als je nog HCG in je bloed hebt) dus ik mocht een maand later pas weer terug komen. Conclusie; je HCG bouwt enorm langzaam af, je lichaam denkt dat nog zwanger te zijn vandaar geen opbouw BMS. Weer 4 weken wachten, nog steeds niet ongesteld. Asherman idee in mijn hoofd maar nog ergens ijdele hoop dat ik die dans zou ontspringen. 4 wkn later wederom ziekenhuis; JA een eisprong nu MOEST ik dus ongesteld worden. Het was inmiddels ruim 4 maanden na de curretage. En als ik nu niet ongesteld zou worden was het zeker en dat werd t .Asherman Ik had er inmiddels al enorm veel over gelezen en wilde meteen naar dr E. Wederom - 6 weken wachten op een plek en op 30 Juni werd ik dan eindelijk geholpen. Wat was ik zenuwachtig. De eerste hurdle is genomen want gelukkig kon hij eea in 1x wegknippen (ik vond het helaas wel erg pijnlijk Druiffedruif, probeerde te bikkelen maar uiteindelijk toch om pijnstilling gevraagd) Hele lieve mensen inderdaad die me er echt doorheen gepraat hebben. Volgens mij hangt de pijn ook af van hoe diep de verklevingen zitten. Ik dacht dat hij dat meteen zou kunnen zien maar zo werkt het dus niet. Iedere keer als er een verkleving is weggeknipt hoopt dr E weer een open ruimte te zien en zo niet knipt hij verder. Daarna 2 maanden hormonen slikken en een spiraal. Van de hormonen had ik de volgende bijverschijnselen: super moe, opgezwollen buik/dikker worden, andere eetgewoonte, diarree , flauwtes (leek wel ijzertekort of bloedarmoede of iets dergelijks hadden anderen dat ook?) verder ok. Eergisteren heb ik mijn spiraal laten verwijderen en nu over 2.5 week terug voor de controle. Nu al zenuwachtig maar hoop natuurlijk enorm dat ik bij die 75% zit bij wie het niet terugkomt. Enige vraag die ik op dit moment heb is; als het over twee weken niet terug is ben ik dan (tot na een bevalling of pls pls pls niet na nog een miskraam) voorlopig safe? Of ben je een wandelende tijdbom waarbij het op elk willekeurig moment kan terugkomen??? Bijkomend nadeel voor mij is dat achteraf is gebleken dat ik zo moeilijk zwanger geraakt ben omdat ik slechts een BMS van 6 had. Ik lees van veel vrouwen dat hun BMS na Asherman nooit meer zo dik is geworden als ervoor, zijn hier ervaringen mee? Hoop natuurlijk dat dat onzin is, maar vrees dat als ik het geluk heb dat het niet terug is gekomen ik nog een BMS opbouw brug te overwinnen heb Al met al ook hier veel onzekerheid maar ook ik put kracht uit de positieve verhalen van veel van jullie. Ik hoop daar ook ooit bij te horen Liefs Vlekje08 PS sorry voor lang verhaal, moest ff 7 maanden samenvatten PS 2 Druiffedruif als je eens wilt bellen/mailen van iemand die net voor je zit qua traject stuur me dan even een prive bericht (als dat tot de mogelijkheden behoort) Pluisje29 Heel veel sterkte! Hopelijk komt t goed na de operatie!! Ik duim voor je Grl1980 laatste loodjes wat spannend!! Door jou heb ik nog hoop! Nephtys Gefeliciteerd twee wow!!!!