2 weken terug kreeg ik n spontane miskraam nadat ik die donderdag ervoor gehoord had dat t mis was (was toen 9 weken maar t vruchtje waar ik t hartje al van had zien kloppen was niet groter gegroeit als ongeveer 6 weken) Maar na de MK stopte t bloeden niet. Dus moest ik de week erop dinsdags komen om te controleren of alles weg was en te bespreken hoe verder. De gyn vond het goed dat we nog n weekje afwachten omdat de MK net gebeurt was en alles weg was op wat rommel na. Hij verwachte dat dat er nog wel uit zou komen en dat t dan klaar was en t bloeden zou stoppen. Zo niet dan moest ik bellen en dan zou ik als nog n curetage krijgen. De hele week heeft mn lichaam gedreigt te stoppen met bloeden. En ik maakte me zorgen want er zat nog rommel in wat er uit moest...en dat kwam maar niet. Tot zaterdag, midden in t centrum van woerden... Zonder waarschuwing of niks zat ineens mn hele broek onder t bloed. Alsof ik er in geplast had Ik ben snel in de Hema de wc in gedoken en heb me zo goed en kwaad als t kon verschoont. Er kwam nog n stolsel en wat bloed uit daar. En zo plots als t kwam was t ook weer weg. Maarja...mn broek was wel doorweekt... Dus snel de zwembandjes die mn vriend voor mn jongste gevonden had afgerekent, n reclame foldertje mee gegrist en naar de auto gesnelwandelt. Gelukkig had ik n zwarte broek aan en was er niet echt wat te zien... Al voelde ik me erg opgelaten.... durfde net weer wat verder van huis weg Met de reclame folder onder mn kont zodat de stoel niet vies werd zijn we rustig naar huis gereden...Onderwijl voelde ik me erg boos. Wat was dit nou weer voor vage actie van mn lijf! Thuis mezelf helemaal verschoont en gedouched. En alsof er nooit wat gebeurt was was het vloeien weer als vanouds. Heel erg doorzichtig licht bruinig... En vandaag is het er nog steeds... Dus heb ik maar gebeld. Morgen om half 11 moet ik er zijn voor controle.. ****zooi
Jeetje meid dat was afgelopen zaterdag wel ff schrikken denk ik als je het niet verwacht ineens. Heel veel sterkte morgen!! Liefs, Mirre
Goh Wilma, wat vervelend. Ik hoop dat alles nu echt weg is, en geen curettage hoeft te ondergaan. Sterkte morgen, groetjes Hope
dankjewel voor de goede wensen meiden. En Hope dat hoop ik stiekem ook idd maar durf t niet vol uit te hopen omdat ik bang ben dat t erg tegen zal vallen als ik toch n curetage moet. Wat is dit toch n elle lang verhaal zo zeg
He meis, wat ontzettend balen zeg. Dat het fout gaat is natuurlijk al ontzettend vreselijk. Maar dat het dan niet in een keer over kan zijn. Ik hoop voor je dat alles nu toch weg is. Sterkte meid.
Lieverd, wat vreselijk voor je. Ik hoop ook dat alles weg is meis, al die ellende. Ik ga voor je duimen. Heel veel sterkte morgen, ik denk aan je. Een dikke knuffel van mussie
Terug van het ZiekenHuis. Zoals ik al dacht word het idd een curetage. Ik had nog mogen wachten maar dan komt t wel heel erg dicht bij t weekje weg wat we al geplant hebben. Dus dan maar meteen. En dat was idd ook meteen...morgen om half 9 word ik op de dag opname verwacht. Nuchter vanaf 12 uur snachts (nou dat lukt denk ik wel hoor...als ik er snachts tenminste aan denk geen water te drinken na n bezoekje aan t toilet...) En diezelfde dag mag ik weer naar huis. Zie er (nu nog) niet echt tegen op eigenlijk. Ik denk dat ik t n beetje los zie van de MK en dus niet als falen van mn lichaam ofzo. De gyn had ook nog even met de echo gekeken en er zat idd nog n minimaal beetje rommel in...maar daar kon ik nog flink van bloeden als ik pech had. En een herhaling van vorige zaterdag dat hoeft voor mij echt niet (zeker niet op vakantie!) Nou maar hopen dat alles goed en vlotjes verloopt...
Lieverd, om de curettage hoef je je echt niet druk te maken. Echt het valt reuze mee. Ik heb het nu zoals je weet 2x gehad dus ik praat uit ervaring. Tuurlijk ben je angstig maar ze zijn erg lief voor je. Probeer eraan te denken dat ze je goed schoonmaken van binnen. Je weet niet hoelang je zal navloeien, kijk naar Hope die heeft er nog last van, echt heel erg vervelend voor haar. Je kan het op die manier helemaal geen plekje geven en je kan ook niet echt bezig zijn om je weer op de toekomst te richten. Maar ik heb de 1e x heel weinig last gehad, ik was er binnen 2 weken zeker van af en nu kan ik het nog niet zeggen. Het warme weer is geen voordeel, je bloed wordt daar natuurlijk dunner van, dus ik heb wel het idee dat ik nu meer vloei. Maar goed je lichaam moet natuurlijk wel weer helmaal in orde komen en wie weet hoelang je anders nog zo door had moeten lopen. Dalijk gaan jullie lekker op vakantie en kan je de nare tijd een beetje los proberen te laten, je hebt daar natuurlijk wel lekker je afleiding.Probeer daar van te genieten lieverd. Heel veel sterkte morgen, ik denk aan je. Een hele dikke knuffel van mussie
Wilma, toch een curettage. Wat Mussie al zegt, dat valt best mee. En iedereen hersteld toch anders. Ik zal aan je denken morgen. Veel sterkte, liefs Hope
Hoi Wilma, Verdervelend dat het alsnog een curettage wordt, maar wel fijn dat het daarna echt achter de rug is. De curettage zelf is me enorm meegevallen. Gister had ik alleen extra last van de warmte door de narcose en de temperatuurverschillen (OK=koud, ziekenhuis=koel en buiten=heet). Vandaag heb ik eigenlijk nergens last van. Dus wat dat betreft ga je er (lichamelijk) op vooruit. ik vloei ook eigenlijk niet, heb voor de zekerheid een inlegkruisje, maar verder niks. Succes morgen en ik duim dat het vanaf nu beter gaat! Mummy
Wat een naar verhaal Wilma! Na morgen is dit hele gedoe tenminste achter de rug, en kun je opnieuw beginnen. Ik heb ook een curettage gehad, en het is me ZO meegevallen. Helemaal geen pijn of een ongemakkelijk gevoel, iedereen is altijd zo lief in het ziekenhuis. Vooral op die afdeling hebben ze veel begrip voor je. Ik heb daarna niet meer gebloed. Je moet het niet zien als falen van je lichaam hoor. Het gebeurt zo vaak dat een vruchtje/ kindje gewoon niet goed is. En dit staat een volgende zwangerschap ook helemaal niet in de weg. (kijk naar mij, missed abortion in februari) En zoals iemand hier al zei, zal het de relatie met je man/ vriend sterker en hechter maken! Evengoed veel sterkte gewenst voor morgen, maar je slaat je er wel doorheen hoor!!!!
Dankjewel dames, Ik zie er niet echt tegenop. Alleen weet ik niet helemaal wat ik kan verwachten kwa pijn etc. Maar als jullie er weinig tot geen last van hebben gehad dan zal dat bij mij waarschijnlijk ook wel zo zijn. Ik laat t allemaal wel gewoon over me heen komen en dan zie ik wel. Ga zo mn tas vast in pakken dan kunnen we morgen optijd gaan (ivm file) Hopelijk houd bij mij t bloeden ook haast meteen op. Ben t onderhand wel beu en wil in mn vakantie (over 2 weken) eigenlijk ook wel n beetje kunnen zwemmen enzo... tot aan de andere kant van de narcose
Het enigste wat je voelt is het infuus wat ze bij je inbrengen. En na de curettage kan je wat krampen/buikpijn krijgen, maar aprientjes doen wonderen Geloof me het valt echt heel erg mee. Nogmaals heel veel sterkte. Dikke knuffel van mussie
Hi Mussie, heel veel sterkte, hopen snel weer wat van je te horen! liefs mama van Nino en * 10 juli 2006
oeps sorry sorry Wilma, ben nog te dizzie maak blunders (ijzergehalte is nog steeds veel te laag ) en het is zo heet, maar toch Jullie weten somehow is toch voor jullie beiden bedoeld knuffies mama van Nino en * 10 juli 2006
Diana: Geeft niks hoor hehehe. Ik ben weer thuis en t is idd mee gevallen. Dit ziekenhuis (meerlanden) is STUKKE beter dan wat ik gewent was. Werd hier als persoon behandelt ipv als nummertje. En t viel idd mee. maar mn armen voelen nu aan alsof ze 5 kilo zwaarder zijn (ben net uit t ziekenhuis) dusss...ik ga ff ergens anders hangen als achter de comp (zat hier eigenlijk om mn moeder even over msn meede te delen dat alles goed gegaan was ) Dankujewel voor de steun allemaal!
Fijn dat het is meegevallen Wilma... Nu maar proberen alles achter je te laten en naar de zonnige ( ) kanten van het leven te kijken!