Ik ben van nature een vrij rustig persoon die zelfs een beetje conflictvermijdend is. Ook erg moeilijk boos te krijgen. Maar nu ik zwanger ben....!!! Oei, wat ben ik assertief! Er moet eens iemand bij de kassa voorkruipen bijvoorbeeld, die krijgt de wind van voren. Ik loop dan helemaal rood aan van woede. In het verkeer is het ook niet erg handig. Ik scheld op iedereen (niet hardop tegen de mensen hoor..) en vind iedereen stom in het verkeer. Vanmiddag in een winkel val ik bijna uit tegen de verkoopster omdat er een aanbieding net voorbij is en ik de korting dus niet meer krijg aaarghhh!!! Dan loop ik de winkel uit en zit ik in mezelf te praten 'wat een stomme trut' enzo. Ik ken mezelf dus bijna niet meer. Het wordt ook alleen maar erger naarmate ik langer zwanger ben. Hebben jullie dit ook? En houdt dit aan tot de bevalling?
Dat had en heb ik ook ja. Ik was ook altijd wel bedeesd Maar toen ik zwanger was flapte ik er zo van alles uit en nog, helemaal als het om Lisanne gaat. Zelfs tegen het onredelijke aan. En baal soms ook ontzettend daarvan, want ik doe het niet expres. Geen idee of dat nog weer over gaat. Ik hoop van wel, weet alleen niet hoe.
Ja ik heb dit ook! Mijn collega's keken mij ook regelmatig verbaasd aan als ik weer mijn mondje roerde tijdens een vergadering. Volgens hen moet ik dit volhouden na de zwangerschap... Ik zelf heb er wel eens last van omdat ik van nature iemand ben die iedereen te vriend wil houden... Maar goed, schelden doe ik ook in mijn eigen veilige omgeving in de auto... hihi
Ik heb het van nature al, maar in de zwangerschap nog een tikkeltje erger . Of misschien ben ik dan meer prikkelbaar haha.
Erg herkenbaar! Twee weken terug hadden we bij de burger king uienringen besteld. Vraagt iemand naast ons: Zijn die lekker? Ik reageerde vrij kortaf: ja tuurlijk, anders bestellen we ze toch niet. Normaal zou ik zeggen: Heerlijk, wil je er anders 1tje proeven? Gisteren in het gemeentehuis voor de erkenning. Vraag ik: kost het nog geld? Nee zegt ze. Mooi zeg ik (en weer redelijk kortaf), het kost al geld zat. Die mevrouw en zowel mijn vriend dachten dat ik daarmee het gemeentehuis zelf bedoelde, maar bedoelde eigenlijk het kind. Mensen die als een gek rijden in het verkeer kan ik nu ook niet zo goed hebben. Vorige week wou er eentje doorrijden op het zebrapad, maar ik liep door, bleef staan en stak mijn hand op. Zo van: stoppen jij. Beetje dom, straks rijdt ie echt door, maar ik was echt boos. Ja ik heb echt een korter lontje als normaal.
Mijn zusje is nog veel erger trouwens. Die schopte een hele scene in de bank, omdat ze haar meisjesnaam niet kon wijzigen naar haar gehuwde naam. Ze had totaal geen bewijsstukken mee. Die dacht: ik heet nu anders en de bank past dat wel aan. Dus niet. Ik heb echt excuus aangeboden aan die mevrouw.
hahaha romy! wel raar want bij onze bank deden ze helemaal niet moeilijk en vroegen ze helemaal niet om bewijs (misschien omdat het een dorpsbankje is?) Ik zit ook erg te tieren en te vloeken in de auto... rotzakken.
haha jah indd wat een lollig topic ik kan dat ook zo hoor laatst een vouw bij mijn zoontje aan school go ben jij zwanger !!! ik zeg neej or ben gewoon zo dik geworden oeps dacht ik toen hahaha maar moest stiekum wel lachen om me zelf gelukkig ben ik niet de eenigste
Heerlijk he, zo af en toe mopperen. Ik ken het wel hoor. Gisteren en vandaag lastig gevallen door Essent, of we wilden overstappen want blablablab. Heb aangegeven dat ik dat niet wilde want ik ben tevreden waar ik nu zit. Die man aan de lijn vroeg of ik soms teveel geld had. Ik zei: wat kan mij dat nu schelen. Al betaal ik meer dan nu. Dat bepaal ik zelf wel. Ging die weer zeiken dat ik zeker een veel geld had. Ik heb dag gezegd en klaar. Vandaag weer dat gezeur met Essent, was binnen 10 sec klaar hahah. Zo heerlijk om assertief en zwanger te zijn.
yep hier ook. Ik zou anders nooit echt tegen mijn schoonmoeder ingaan, verspilde moeite dacht ik dan, maar nu... Ik zeg haar gewoon dat ik bepaalde dingen niet eerlijk vind en ik loop gewoon weg als ik merk dat de discussie (over echt domme dingen) weer lichtelijk uit de hand dreigt te lopen..."NEE, ik ga hier niet in dat vieze kanaal zwemmen nu ik zwanger ben, terwijl de hele familie toekijkt hoe ik van de steiger rol, punt uit!!!"
Oh ja hoor... heel herkenbaar . Het is maar goed dat ik nu niet meer zoveel buiten kom, want anders zouden de mensen het wel weten! Onderstaand verhaaltje schreef ik begin september en illustreert mijn buien wel: "Moest vanmorgen werken om de salarissen van ons kantoor op tijd betaalbaar te hebben staan. Je weet maar nooit als ik straks ineens lig te bevallen. Het duurde allemaal al veel langer dan verwacht, maar goed... Ik was dus al lichtelijk chagerijnig en had nog niet gegeten (terwijl het inmiddels 13.45 uur was). Moest ik daarna naar de apotheek, nou... volgens mij durf ik daar nooit meer binnen te komen. Bij ons in de apotheek moet je zo'n ticket met een nummertje nemen en vervolgens mag je zo'n 45 minuten gaan zitten wachten :x tot je nummertje opgeroepen wordt. Komt er, terwijl ik bijna aan de beurt ben, zo'n ouwe knakker binnengelopen van een jaar of 65 die zonder nummertje gewoon naar de balie stiefelt en daar vervolgens ook nog gewoon geholpen wordt ! Nou... iedereen in die wachtruimte zat al te smiezen dat ze het zo associaal vonden. Normaal (ik zeg het er uitdrukkelijk bij) ben ik echt heel rustig in dit soort situaties en berust ik er wel in, maar nu.... Oeh, toen mijn nummertje in beeld kwam, kwam ik uitgerekend aan de beurt bij de balie naast die oude man. Ik heb me daar die vent en die apotheekmedewerkster staan uitkafferen... echt ik schaam me dood . Zelfs die ouwe vent had een rooie kop van schaamte omdat ik zo tekeer ging. Mijn verwijten waren niet van de lucht en die vent zichzelf maar verontschuldigen 'ja, maar ik heb het zo druk en heb nog meer te doen', waarop ik nog harder ging praten en me omdraaide naar de hele wachtkamer en zei 'suggereer je daarmee dat wij verder geen leven hebben naast onze tijd hier te verdoen bij de apotheek?'. Drie mensen in de apotheek zaten te applaudiseren... en toen ik boos naar buiten stapte (gelukkig wel met mijn medicijnen ) kreeg ik nog twee duimen omhoog van een moeder die daar met haar kleintje zat. Volgens mij doet die vent het ook nooit meer, zo voordringen... die heeft zijn lesje wel geleerd. Don't mess with a pregnant woman! Achteraf schaam ik me rot... Volgens mij kan ik me daar nooit meer vertonen. Oh, wat een klotehormonen ook zeg...." Tot zo ver mijn belevingen ...
Jeetje, wel dapper van je. Ik zie dat je uitgerekend bent? Binnenkort heb je je kleintje in je armen!!!
Mooi dat anderen dat ook hebben! Alleen dat betekent wel dus dat het de hele zwangerschap nog aan zal houden... Na dit topic geopend te hebben, heb ik bijna de hele avond ruzie lopen maken met mijn vriend. Het ging in eerste instantie nergens over, maar later was hij dus woedend om mijn reactie telkens welke volgens hem buitensporig is. Ik kán ook inderdaad niet meer goed tegen zijn 'grappig bedoelde' pesterijen enzo. Dan klap ik uit elkaar. Hij vindt er dan niks meer aan zegt hij dan... Ik heb al uitgelegd dat dat echt de hormonen zijn en ik er weinig aan kan doen. Maar hij vindt het overdreven en gelooft niet dat dat bij iedere zwangere zo is. Nee, dat ís ook niet bij iedere zwangere zo nee! Iedere zwangere reageert anders. Gelukkig hebben we het weer goed gemaakt en ik heb beloofd dat ik 2 keer nadenk voordat ik weer op hem inhak na een opmerking van hem. Ik ben benieuwd. Zo is het niet leuk in ieder geval.
Josien, ik kan je woede goed voorstellen!! Maar schaam je niet, hij zou zich moeten schamen. En dat deed hij ook
hahahaha ik vind het zo grappig om te lezen ik lach jullie niet uit hoor want ik heb het zelf ook verschrikelijk met buien!! ik kan echt heeeeel goed op mijn strepen gaan staan en met de verhuis volgende week is het nog een beetje erger soms ben ik indd aan het kwekken tegen on redelijkheid aan en soms barst ik in tranen uit dat mijn vriend me vragend aan kijkt en vraagt wat er nou eigenlijk is dan troost hij me en moeten we daarna weer heel hard lachen om mijn uitgelopen mascara zo zei mijn moeder je bent echt zwanger zeg je haar is weer zo leiigslap en stijl bedoelde ze ik zeg zal ik er maar een permanentje in doen dan denkje dat ik er blij mee ben :x hahaha maar zo bedoelde ze het niet hihihi maar ik kon het indd zo als meer van jullie op dat moment niet hebben
Hahaha hier ook zo'n monster. Nu al... Ik ben normaal gesproken al behoorlijk mondig, maar nu is het echt verschrikkelijk. Iedereen in mijn omgeving is de sjaak. Mijn arme man, collega's , ouders, behalve de kleine Die is altijd lief Gister ging een collega ( echt een superkneus ) mij even vertellen wat ik moest gaan doen, terwijl ik het súper druk had. Naaah... het begon meteen te koken. Heb hem recht in zijn gezicht uitgelachen, "wie dacht hij wel niet die hij was, mijn nieuwe baas?! " " Doe het lekker zelf mafkees " " Wat ben jij op dit moment dan aan het doen "
Toevallig zeiden mijn collega`s het gister tegen me dat ik sinds ik zwanger ben zo assetief ben!! en normaal redelijk rustig!
Vandaag: een kind (van een jaar of 6) had op het consultatiebureau/echocentrum een treinrails vlak achter de deur neergelegd. Ik zag dat niet en struikelde er echt over (ik viel niet, maar moest we wel even herpakken) De man die bij het kind hoorde lachte alleen maar wat en mompelde tegen het kind dat ze het op moest ruimen. Het kind werd alsmaar vervelender en ruimde het natuurlijk niet op. Ik zat echt van grrrrr....:x. Ik zo tegen die man: "meneer, als ZIJ het niet opruimt, wilt U het dan wel even opruimen??? Er komen hier allemaal zwangere vrouwen en het is niet de bedoeling dat die vallen!!" De man mompelde zoiets van "dat is zo" en ging het speelgoed opruimen. GRRRRRRRRRRRRR:x:x:x
Lieve schat, wij waren ook gister bij het gemeentehuis voor erkenning! Wat een toeval weer. Alleen we moeten vrijdag even terug want ze had ff niet genoeg tijd... Trouwens ben ook wel wat assertiever om op het onderwerp te blijven. Zie mijn collega's echt kijken af en toe....