Hallo allemaal, We hebben een dilemma! We hebben een leuke naam (wel een vrij veel voorkomende) voor onze zoon gevonden, die we allebei heel mooi vinden, maar één van mijn beste vriendinnen, haar vriend, heet ook zo. Is het dan raar als we onze zoon toch ook zo noemen? Ik zie mijn vriendin vrij vaak, maar haar vriend alleen op verjaardagen zeg maar. Het is ook zo dat we deze naam graag willen geven omdat het een afgeleide is van de naam van mijn vader, en we ons kindje graag naar beide opa's willen vernoemen.(tweede naam wordt sowieso de naam van mijn schoonvader) Wat vinden jullie? Mijn man ziet het probleem niet, maar ik vind het toch een beetje dubbel.. Liefs Anna
Als het echt een goede vriendin is die je vaak ziet, zou ik het niet doen. Maar dit is zo persoonlijk! Mss nog als optie om de die naam als tweede naam te geven?
Ik zou het persoonlijk niet doen. Maar ik zou ook niet snel een populaire naam kiezen. Als je bijv een top 20 naam kiest, ken je bijna altijd wel iemand die al zo heet. Bovendien kent de vriend van jouw vriendin waarschijnlijk ook al verschillende naamgenoten. Wat dat betreft maakt het dus niet zoveel uit en is het zeker niet gek om de naam gewoon te kiezen. De vraag is of jullie het zelf storend vinden. Bij een zeldzame naam zou ik het zeker niet doen.
Wij hebben er wel voor gekozen om dezelfde naam te geven als een vriend. Ik zou het bij een volwassene wel doen, maar bij een kind niet. Maar denk dat dit persoonlijk is en bij een veelvoorkomende naam heb je meer kans dat er iemand in je omgeving is met dezelfde naam.
Ik vind het geen probleem hoor. Een vriendin van mij heeft haar dochter mijn naam gegeven, gewoon omdat ze de naam zo mooi vond, daar maken we altijd grapjes over dat het zo lief was om naar mij te vernoemen en of ik onze aanstaande dochter nu ook naar haar moet noemen . Het is nooit raar of onhandig geweest.
Ik zou t gewoon doen. Zeker bij veel voorkomende namen. Vroeger was het heel normaal om veel dezelfde namen in een omgeving, zelfs familie, te hebben. Het is echt iets van deze tijd dat we denken dat namen een soort bezit zijn die we niet mogen delen. Bij hele speciale, zelf verzonnen, namen zou ik t misschien anders vinden. Eigenlijk geldt dat hetzelfde, een naam is geen bezit, maar het voelt net iets anders. Maar ook dan denk ik, je naam krijg je voor je leven. De mensen om je heen vaak 'tijdelijk'. Zelfs in familie is dat zo, waarin neven en nichten op volwassen leeftijd elkaar lang niet altijd blijven 'volgen'. Je staat zo los van elkaar, dat je dan dezelfde naam hebt, lijkt me prima kunnen.
Gewoon doen inderdaad. Met het geven van namen houd ik geen rekening met mijn omgeving, tenzij het écht niet kan (overlijden bijvoorbeeld) of je de naam zelf niet meer leuk vindt. Een naam is geen bezit.
Onze dochter heeft dezelfde naam als een hele goede vriendin van mij, dat is gewoon een heel tof mens en we hebben er geen spijt van, we hebben nu gewoon een grote en kleine versie. Inmiddels heeft onze oppas ook dezelfde naam, het kan ook later nog zo zijn dat je naamgenoten treft die dichtbij je komen te staan!
Ik zou het ook gewoon doen. Voor hetzelfde geld is het over een jaar uit en heb je spijt dat je die naam niet hebt gekozen. Zeker als je de naam wil geven om een vernoeming is dat te speciaal om over te laten aan de vriend van je vriendin.
Ik zou het niet doen als het echt een goede vriendin betreft. Ik zou het een beetje gek vinden als mijn vriendin haar kind hetzelfde zou gaan noemen als mijn man heet
Het zou voor mij ook dubbel voelen als ik in jouw schoenen zou staan, maar zou het tóch doen denk ik. Vriendinnen (en hun partners) kunnen komen en net zo hard weer gaan. Vraag jezelf eens af of je er vrede mee zou hebben als jullie deze prachtige naam laten schieten, en je dan over een x-aantal jaren je vriendin uit t oog verloren bent/zij niet meer samen is met haar huidige partner. Zou je dan wel/geen spijt hebben dat je je zoontje toch niet die ene naam hebt gegeven?!
Ik zou het gewoon doen. Zou het anders vinden als het bijvoorbeeld dezelfde naam zou zijn als het kind van je zus/broer ofzo. Maar dit vind ik ver genoeg weg om het toch te doen
Wij hebben voor de naam gekozen. Onze zoon heeft dezelfde naam als de man van een nicht van mijn man. In het geboortekaartje naar hun hebben we een leuk gedichtje toegevoegd over naamgenootje en dat werd enorm gewaardeerd. Dus ik zeg: als het jullie naam is, doen!
ligt er aan. wat voor relatie is het? zijn ze getrouwd, al tig jaar samen? of is het een van de volgende die net komt kijken, dat zou voor mij wel meespelen in de keuze
Is wel een goede relatie wel een blijvertje denk ik haha. Zijn nu een jaar of 6 samen vermoed ik. Maar denk dat ik mijn vriendin zo'n 2x per maand zie, en haar vriend eerder 2-3x per jaar
Ik zou het doen. Ik heb mijn zoon dezelfde naam gegeven als de ex van mijn beste vriendin. Jammerdebammer het is voor ons De naam en nu heeft ze een leuke associatie ipv die stomme ex
Onze zoon heet hetzelfde als het broertje van mijn beste vriendin. Ik zie hem vrijwel nooit al ken ik hem wel ook al 30 jaar ofzo. Het is nu gewoon grote c en kleine c. Mijn beste vriendin moest er om lachen, van haar ouders kregen we na zijn geboorte een felicitatiekaartje met de tekst: wij wensen jullie ook veel geluk met c. En c zelf had ook een kaartje gestuurd om zijn naamgenoot welkom te heten hij is er juist trots op (en nu heeft hij zelf een dochter en haar doopnaam is een afgeleide van mijn naam, eerder toeval dan expres zo gekozen maar ik moest er wel om lachen)