BV bij de 2e, kan ik er van uit gaan dat het weer lukt?

Mijn ervaring is dat het meestal wel goed gaat. Je productie komt vaak ook sneller op gang. Ik denk dat je zelf wat relaxter bent, dat scheelt al een hoop.
Ik werk zelf in de kraamzorg en heb me er eigenlijk nooit druk om gemaakt dat het niet zou lukken. Ze wilde alleen de eerste 2 dagen niet aan de borst maar daarna met tepelhoedje wel. Inmiddels zitten we hier op 11 maand.

 

de lactatiekundige in het ziekenhui zei tegen mji dat ik meteen melk had omdat ik zo lang gevoed had (1jaar), klopte ook wel want het liep er meteen uit. dus ik denk wel dat het goed zal gaan.
ik heb het idee dat het hier makkelijker gaat dan bij de eerste, heb veel melk en zelfs nu ze een paar dagen ziek is geweest en ik wel af en toe gekolfd heb en zij slecht dronk heb ik toch nog genoeg

xxxxxxxxxxxx

 

de melkproductie op zich ging ook bij de tweede heel goed. Alleen hij is een heel anders mannetje, wat luier dan z'n grote broer zeg maar Hierdoor is het voeden zelf wel anders, af en toe wat kleine tegenslagen gehad. Daarbij vind ik het met een tweede lastiger om te combineren, je hebt minder rust (dat is bij iedereen weer anders).
succes!

 

Hier gaat het tot nu toe bij de 2e makkelijker, maar bij de oudste hadden we wel een slechte start (week in zkh, met kolven op gang moeten brengen, iets te enthousiast kind die mijn tepels helemaal stuk zoog).
Ik had nu al snel een beetje melk, maar het duurde wel 4 a 5 dagen voordat ik een beetje stuwing kreeg.
Ik maakte me geen zorgen van te voren, omdat ik natuurlijk zelf al ervaring heb en minder onzeker ben. Maar wat Ellen zegt heb ik ook: het is minder rustig met een dreumes erbij. Gelukkig is mijn man nog een week vrij zodat ik rustig op de slaapkamer kan voeden.

Gewoon rustig en zelfverzekerd beginnen dan komt het vast goed!

 

op zich hier niet echt jalouzie maar wel veel aandacht vragen tijdens het voeden. De kleine is dat ook gelijk afgeleid, ik moet in z;n eigen kamer in het donker voeden. Heb al m'n principes maar overboord gegooid: de oudste mag dan beneden een filmpje kijken tot ik klaar ben en dat gaat prima. Ik merkte dat ik zelf heel gestressed werd en bood op de oudste vanwege de rare fratsen.

 

Het aanleggen in het begin ging bij de tweede makkelijker omdat ik zelf nu weet hoe het moet. Wel had ik heel veel pijn bij het voeden en een kraamverzorgster die dat een beetje wegwuifde (hoort erbij, je moet gewoon weer wennen). Omdat ik al zoveel ervaring had en gewoon wist dat dit niet klopte, heb ik aangedrongen op een lactatiekundige. Het bleek spruw te zijn en met dactarin was het met een dag beter en een paar dagen later over.

Als dit mijn eerste was geweest, was ik waarschijnlijk gestopt, maar nu had ik ook erg goed voor ogen hoe fijn het is als het allemaal goed gaat, dus ik ben blij dat ik heb doorgezet.

Wat betreft je oudste: veel aandacht geven, ook tijdens het voeden. Ik ging vaak met hem een boekje lezen tijdens het voeden. Het is even puzzelen met twee op schoot, maar het lukt (misschien niet de eerste weken, maar dan ben je toch nog niet alleen thuis met twee). Karel had al een half jaar de borst niet meer gehad, maar kon het zoch nog wel herinneren en vroeg er ook wel naar. Hij wilde een paar keer een slokje en dat mocht van mij, maar toen dronk hij niet echt (of kon het niet meer?). Daarna was het over. Nu wil hij heel soms nog wel eens, maar dat is omdat hij ALLES wil wat de kleine krijgt. Nu mag hij niet meer, de borst is voor Toon, haha!

Verder had ik bij Karel veel meer melk. Ik heb werkelijk geen idee waar dat verschil in zit, maar toen had ik een hele gekolfde voorraad in de vriezer (een deel zelfs weggegooid) en nu drie of vier voedingen...

Het was voor mij de tweede keer dus makkelijker en ook weer niet.

Als echt antwoord op jouw vraag: ik kan me niet voorstellen dat het de eerste keer wel lukt en de tweede keer niet.

 

Mijn ervaring: de productie kwam bij de tweede razendsnel op gang. Een beetje té enthousiast; ik heb in mijn kraamweek 2 keer gekolfd en had dan echt gelijk 150-200 cc in één zit. Veel meer dan wat een pasgeboren baby kan drinken dus...
De productie komt dus snel op gang, wat natuurlijk wel weer even aandacht nodig heeft is het leren drinken van de baby. Voor jou is het niet meer nieuw, voor hem/haar wel.

Mijn oudste ging bij de eerste keer dat hij me zijn zusje zag voeden, helemaal over de rooie: neeeee! niet doen! niet mama happen!! en dan heel erg overstuur huilen, was echt zielig.
Papa heeft hem toen even meegenomen en afgeleid. Daarna heb ik hem rustig uitgelegd wat het was, dat zijn zusje bij mij melk kwam drinken en dat hij dit als baby ook had gedaan. Sindsdien was hij er niet meer jaloers op, en ging hij zich er flink mee bemoeien (nu moet ze aan de andere kant....). Ik merkte wel dat hij vaak een beetje stout ging doen, als ik zat te voeden. Waarschijnlijk om aandacht te trekken, hij had natuurlijk donders goed door dat ik niet zo veel kon doen met de baby aan de borst. Is allemaal wel goed gekomen; kwestie van af en toe heel bewust alleen met je oudste bezig zijn en hem laten merken dat hij nog steeds heel belangrijk voor je is.

Hij heeft wel eens gevraagd of hij ook mocht, maar dat wilde ik niet. Ik heb hem uitgelegd dat dit alleen voor de baby was, en dat zij ook helemaal niets anders mocht eten of drinken. En dat hij juist allerlei andere lekkere dingen kreeg (broodjes, fruit, pasta, boontjes - al zijn lievelingseten). Daar nam hij wel genoegen mee.

 

Bij mij verliep de bv bij de eerste probleemloos (op landurige candida na) . Bij de tweede is het een stuk minder makkelijk. Hij is geboren met 36 weken en dronk de eerste week nog niet zelf. Mijn productie kwam heeeel langzaam op gang (kolfde soms 16 keer per dag) en sinds dien is het een strijd om mijn productie op pijl te houden. Hij heeft vorige week in het ziekenhuis gelegen en dronk weer niet zelf. Ik kolfde op meer momenten dan hij normaal gesproken drinkt maar toch daalde mijn productie heel snel. Daarnaast werd ik zelf ziek en daalde mijn productie nog verder... Nu zijn we weer thuis en ik kolf me een ongeluk maar het kost wel erg veel moeite, ik heb ook nog een peuter rondlopen die aandacht nodig heeft..

In mijn geval gaat het dus niet op, bij de eerste verliep het stukken makkelijker. Het aanleggen e.d. is bij de tweede wel weer makkelijker.

 

Wat betreft productie en aanleggen ging het de eerste dagen een stuk beter.

Door een baarmoeder ontsteking met als gevolg spruw liep het niet echt lekker. Veel stuwing, kapotte tepels door slecht aanhappen. Kraamzorg die het eerst wegwuifde omdat ze de spruw in het mondje aanzag voor melkaanslag. Na een paar weken spruw hapte mevrouw slecht wat mij op kloven kwam te staan.

Al met al heeft het een paar weken geduurd voordat alles normaal liep en zonder pijn.
De hoeveelheid voeding is altijd voldoende geweest (moest in de ochtend steeds nakolven omdat ik dan zo vol zat dat ik na het voeden nog 150-200 cc kreeg). Dat liep bij de oudste wat minder.

Gelukkig door de ervaring met de eerste waarbij het moeizaam ging tot 6 maanden, nu na lastige start met veel gemak 16 maanden gevoed (net als de oudste trouwens).