Onze jongste dochter (Groep 7)is een flierefluiter. Super lief, sociaal, grappig en vrolijk, maar....... Wat school betreft een drama. Ze heeft een slechte motivatie. Is tot dusver overal mee weg gekomen, maar presteert wel laag gemiddeld. Ze kan volgens ons en de leerkracht meer, maar ze wil er niets voor hoeven doen. Nu heeft ze volgende week een boekbespreking en jullie raden het al, madam heeft er geen haast mee. (Zoals met alle schoolzaken) Het boek heeft ze al gelezen, maar ze weet nog maar voor een klein deel waar het over gaat. Nu hebben wij al een paar keer aangegeven dat ze hier aan moet beginnen, maar helaas. Er zitten ook van ons uit geen consequenties aan vast op dit moment. Ik heb eigenlijk liever dat ze een keer hard haar neus stoot, dan dat ik haar dingen moet ontzeggen. Uiteraard in de hoop dat ze er iets van leert, al betwijfel ik dat. Wat zouden jullie doen?
Vragen wat haar plan is en hoeveel tijd dat ze denkt nodig te hebben. Misschien kan ze de planning niet maken, zit het er niet in. Aangeven dat je niet mee gaat helpen en kijken wat de consequenties zijn op school als ze het niet gaat redden. Heeft ze wat nodig van jullie, de stok.achter de deur, hulp planning. Verder uit handen geven als ze zegt dat het lukt.
Onze zoon is net zo, maar is nog een kleuter, dus die heeft nog even de tijd om door te groeien. Een kind in groep 7 zou ik zelf maar eens de neus laten stoten. Goede voorbereiding op de middelbare zou ik zeggen
Ik zou zeker vragen of ze hulp nodig heeft en zo ja, waarmee. En vragen of ze weet hoe ze het aan gaat pakken om na te gaan of ze wel weet hoe ze moet beginnen. Als ze alles weet en het enkel een kwestie van doen is, dan zou ik aangeven dat het haar verantwoordelijkheid is en je het dus aan haar over laat. En even de leerkracht inlichten dat de kans bestaat dat ze die dag niets heeft inclusief de reden, zodat die het ‘mee kan spelen’ ipv dat die haar dan de hand boven het hoofd houdt, zeg maar. (Dat laatste had onze oudste vaak…die wist zich er dan uit te kletsen en kreeg dan een extra kans ed…)
Ik zeg neus stoten en de leerkracht even een berichtje sturen, dan kan die dit ook even laten gebeuren.
Als het echt motivatie is en geen initiatief loosheid dan zou ik het ook een keer aankijken. Bij mijn zoon lijkt het echter alsof ie lui is/was, maar bij hem was het gewoon een te grote opdracht. Hij overzag de hele opdracht niet, kon niet uit zichzelf bedenken wat de deel stappen waren, dus deed maar niks. Wat bleek: werkgeheugen/overzicht bewaren is bij hem een flink stuk lager in iq-punten dan zijn verbale kwaliteiten. Dus hij kon bij ons prima doen alsof ie het allemaal begreep wat er van hem verwacht werd, maar daadwerkelijk actie ondernemen lukte dus niet. Als we samen met hem de planning/deelstappen maakten, lukte het wel. Dus als het ene kwestie is van wel kunnen, maar niet willen, lekker even laten gaan. Maar als ze het niet overziet, dan voed het alleen maar het onvermogen/faalangst. Dan is hulp juist wel nodig.
Volledig eens. Kijk goed naar wat het probleem is. Is het echt 100% zeker luiheid is dan is het pech voor haar. Is het uitstel gedrag omdat ze het overzicht zelf niet kan bewaren dan zou ik echt helpen.
Thanks dames. Ik heb haar gisteren gevraagd of ze weet hoe ze moet beginnen. Dat weet ze niet, dus ik ga vanavond met haar zitten voor de start en dan moet ze het zelf afmaken.
Ik zou ook kijken of ze bv wel het overzicht heeft, misschien hulp nodig heeft de stappen even op een rijtje te zetten en mogelijk een klein duwtje in de rug naar gewoon beginnen. Dan doet ze als nog het werk zelf, alleen even hulp met structureren van dat werk. Als ze dat niet wil, prima, dan neus laten stoten, maar ik vind groep 7 nog niet zo oud dat ik daar bij voorbaat voor zou kiezen. Het is echt niet zo dat als je nu helpt, het nooit meer goed gaat komen
Even een tip om een boekbespreking een beetje behapbaar te maken voor een kind. Ik laat mijn kinderen het boek lezen en na elk hoofdstuk moeten ze kort opschrijven waar het over ging. Of als ze het opschrijven ervan lastig vinden bij me laten komen. Dan vertelden ze het kort aan mij en schreef ik een paar zinnen op. Dan hebben ze zodra het boek uit is meteen een soort van samenvatting waar je een lopend verhaal van kunt gaan maken. Groep 7 is nog best jong om het zelf uit te laten zoeken. Samen er mee bezig zijn betekent niet dat je het maar voor ze doet. Hier hebben ze meestal nog wel een beetje hulp of aansporing nodig hoor op die leeftijd. Ze overzien vaak ook niet hoeveel tijd zoiets kost. Dus volgende week klinkt in hun oren gewoon nog erg ver weg. Nog tijd zat dus...
Wat ik heb gedaan in deze situatie was pushen en helpen. Wat ik had moeten doen was mijn kind zelf de consequenties laten ervaren. Je kan haar beter nu haar neus laten stoten zodat ze het leert dan dat het later op de middelbare komt. Ik zou er verder geen consequenties aan verbinden. Een slechte beurt is al een slechte consequentie.
Helemaal mee eens! En ik las hierboven ergens dat groep 7 nog best jong is. Dat zal best, maar binnen 2 jaar zit je kind in de brugklas, over een jaar moet er al een keuze gemaakt worden voor het VO. Oudste zat vorig jaar in groep 7 en die hebben we in het verleden ook wel (teveel?) geholpen, maar vanaf vorig jaar zitten we er niet meer zo bovenop en is ze wel eens op haar smoel gegaan, beste leerschool
Je moet wel naar het kind kijken en even doorvragen. Onze jongste heeft een diagnose (ass) dus voor ons is het makkelijk, maar ook zonder diagnose kan het zijn dat een kind het gewoon echt niet zelf kan. Onze dochter zit nu in groep 8 en we moeten met alles helpen, ze ziet het gewoon écht niet. Volgend jaar middelbare, we gaan het wel zien. Oudste zit op dezelfde middelbare en heeft dan 2 jaar ervaring, ik hoop dat dat in ons geval gaat helpen
Klopt, daar heb je gelijk in! Bij onze dochter was het een combinatie van soort gemakzucht (kwam toch wel goed, papa of mama hielp er wel aan denken, of hielpen wel) en ook geen planningsinzicht, maar dat laatste is voor haar wel te leren, en nu we (nou ja, vooral ik ) het loslaten komt ze er achter dat ze toch echt zelf aan de slag moet. Wat ik hier nog wel doe als ik paar dagen achter elkaar zie dat ze geen huiswerk oppakt, zeggen: goh, heb je nog huiswerk? Dan is die reminder eigenlijk voldoende. En uiteraard overhoren we haar wel als ze vraagt, of oefent ze thuis een spreekbeurt met ons als publiek waarbij we ook tips en tops mogen geven. Nu doet ze er ook echt wat mee, schrijft ze het op en kijkt ze of zij het ook nodig vindt om aan te passen.
Wij hebben een bord met de planning erop, maar dan vergeet ze er naar te kijken . Of ze is zo overprikkeld dat het gewoon niet lukt, dan lukt het alleen als wij haar op weg helpen. Of school gooit alles door de war (gelukkig is haar eigen leraar morgen weer terug na corona te hebben gehad). Mijn oudste is compleet het tegenovergestelde, werkt graag hard en maakt zelf een planning en houdt zich daar ook aan. Ik hoop dat het de jongste komend jaar ook een beetje gaat lukken
Lastig ook voor haar! Helemaal als het bij grote zus allemaal wel lukt, lijkt me ook frustrerend. Nou, komend jaar VO toch? (Ik meen dat jouw jongste dochter ook van 2010 is toch?) Spannend!!
Dat frustrerende valt gek genoeg wel mee. Ik hoop dat grote zus volgend jaar een beetje kan helpen Volgend jaar vo inderdaad . De leraren op die school zijn vrij streng, dat vindt mijn jongste erg fijn, want dat betekent rust in de klas. Verder gaan we het zien!