Hallo allemaal, Ik ben 5 weken zwanger en maak me om alles ongerust als ik eerlijk ben. Alleen als ik een vlaagje misselijkheid voel ben ik gerust dat alles nog goed is, verder denk ik bij elk buikpijntje dat het mis zal gaan en als ik niet misselijk ben denk ik weer dat het al voorbij is. Wie herkent dit en nog belangrijker: WAT DOE IK ERAAN?! Ik wil zó graag gewoon genieten! Alle tips zijn welkom, alvast bedankt! (eerste zwangerschap en in 1x raak dus daar kan niet aan liggen)
Ik ken het gevoel. Ik probeer mijn zinnen wat te verzetten door me op mijn werk te concentreren overdag. Het lukt niet altijd. Maar het is zoals mijn moeder zegt "Geniet ervan, als het mis moet gaan, gaat het toch mis dan helpt piekeren ook niet". In ieder geval gefeliciteerd met je zwangerschap.
Allereerst GEFELICITEERD met je zwangerschap! Ik ben nu bijna 35 weken en ben niet een keer misselijk geweest! Geniet er van dat je niet misselijk bent heb namelijk gehoord dat het geen pretje is om misselijk te zijn...
Ooh..ik weet zooooo goed wat jij bedoelt! Ik word ook heeelemaal GEK! Sinds gister is dit gelukkig wat minder want we hebben EINDELIJK de eerste echo gehad.... Dat zal jou ook helpen, als het zover is! Ik zou zeggen, probeer alvast een afspraak te maken dan kun je ernaar toeleven! Bij ons was het ook meteen de eerste keer raak..Dat hadden we echt niet verwacht maar wel SUPER natuurlijk! Maar goed, ik voelde en voel er niet echt wat van dusss ook niet echt bevestiging... Maar inderdaad wel die krampjes en ongi gevoel en op twee handen te tellen een paar vlagen van misselijkheid. Ook wel vermoeid! En dan kon de verloskundige de eerste keer ook het hartje nog niet horen met de doptone...pfff... Iedereen zegt, geniet er maar van dat je je niet ziek voelt en dat het zo snel raak is...en het is zo weer voorbij...maarrrr dat is zooo moeilijk, hihi! Dussss ja, heel herkenbaar jouw gevoel
Wat ben ik hier al blij mee Alleen al dat jullie dat gevoel herkennen! De eerste echo is over precies 2 weken, dus nog even aftellen. Gefeliciteerd allemaal en ik ga héél serieus mijn best doen om ervan te genieten!
Ik heb de eerste weken echt niet genoten. Ik vond het doodeng, en was alleen maar bang dat het mis zou gaan. Van die enorme menstruatiekrampen werd ik niet bepaald vrolijker. En omdat ik wist stress ook niet goed is, ging ik daar nog meer van stressen. Met 8.5 week had ik de echo, en pas daarna was ik een beetje geruster. Pas bij 13-14 weken ging echt de vlag uit hoor, dus je bent in elk geval niet heel extreem bezig nog Het werd wel vanzelf wat minder toen het echt nieuwe er af was en ik iets meer aan ´t idee gewend raakte. Helaas verder dus geen tips hoe je dat gevoel van je af kunt zetten.
Die eerste echo helpt idd, maar verder dus ook: buikpijn is ook normaal zwangerschapsverschijnsel! Als je dat voelt is alles dus ook prima in orde! En, idd: piekeren helpt niet om te voorkomen. Dan kun je maar beter genieten van de tijd die je nu hebt, voor morgen weet je het gewoon niet... (Geen zorgen voor de dag van morgen, elke dag heeftgenoeg aan zijn eigen kwaad, zeiden ze dan vroeger toch?) En: het overgrote merendeel van de zwangerschappen gaat gewoon goed. De kans is (veel) groter dat je bij die groep hoort, dan dat het misgaat.... Hier op het forum hoor je natuurlijk vrij veel over wat er mis kan gaan, maar dat is ook logisch: als dat je overkomt, wil je toch erover praten? Vrouwen bij wie alles goed gaat, zitten vaak ook niet op een forum, En, ook weer: geniet ervan dat je niet misselijk bent. Ik ben het nog steeds en nog steeds ontzettend moe en dat is echt geen pretje! buiten werk om doe ik bijna niks meer... daar gaat m'n sociale leven!
Misschien helpt een dr Phil truucje... Wat levert het jou op om je zo ongerust te maken? Het is trouwens helemaal niet raar dat je je zorgen maakt maar het is wel een goeie vraag: wat levert het je op? Niets toch? Je kunt helemaal niets en het is zonde om te stressen want die tijd krijg je nooit meer terug. Heel veel zwangerschappen gaan gewoon goed dus vertrouw daar maar op enne.. het is toch hartstikke leuk om zwanger te zijn?! Veel succes
ik ken het hoor meid! en wij hadden met 6-8-13 weken een echo gehad, maar dat nam dat rare gevoel niet weg. Kei blij waren we, maar ik begin nu pas te beseffen dat er écht een baby komt! (en dat is eigenlijk alleen maar omdat ik nu dingen "moet"kopen) Ik heb geen tips! maar wees blij dat je, net als ik, niet echt misselijk bent (geweest) en dat er een baby in je buik groeit! gefeli meid
Helaas, ook ik heb geen antwoord voor je! Maar wat je ook al kunt lezen, je bent zeker niet de enige. De eerste maanden heb ik helemaal nergens last van gehad, behalve vermoeidheid. Dus ja, dat gevoel dat het misschien mis is, ken ik zeker! Lekker naar je echo toeleven, dan zie je je kindje met eigen ogen. Dat hielp mij geruststellen. Succes!
Ik denk dat als je wat verder in je zwangerschap komt je vanzelf wat meer vertrouwen gaat krijgen. Straks zie je al een klein buikje en nog wat later ga je heel voorzichtig wat voelen. Nu is alles ook nog zo onwerkelijk he? Tenminste ik had dat ook in het begin en nu met 10 weekjes krijg ik steeds wat meer vertrouwen.
Merk jij dat je al een buikje krijgt? Ik voel me meer een dikzak...zo van, je hebt veel te veel gegeten! 5 weken zwanger is ook nog heel erg pril! Waarschijnlijk is dat dan ook nog technisch gezien 5 weken..officieel zit je dan pas rond de drie weken ofzo.... Ooohh de tijd gaat dan ook zoooo langzaam hè
Heel erg bedankt voor jullie opbeurende woorden en tips, daar heb ik tenminste wat aan! Ik wilde sommige van jullie wel een persoonlijk berichtje terugsturen of een antwoord geven maar ze blijven in de wachtrij staan. Wie weet hoe ik dit kan oplossen?
Berichtjes staan in de wachtrij tot de ontvanger ze opent. Dus stel jij stuurt een berichtje naar A. en A opent hem vanavond pas, dan gaat hij vanavond van `Wachtrij´ naar `Verzonden´.