Hier even een update De verloskundige heb ik om 7 uur gebeld, de weeen kwamen regelmatig om de 4 a 5 minuten en hielden een minuut aan. Verloskunde kwam 7.40 en heeft een inwendig onderzoek gedaan. Ik had toen 3 centimeter ontsluiting en mijn baarmoedermond lag al helemaal plat, ze kon het hoofd van de baby al voelen. Nu moet ik wachten tot de weeen wat regelmatiger worden en krachtiger. Dus maar weer verder afwachten.
Nou wat knap dat je dat nog even hier komt melden hihi Toen ik weeen had tot 4 cm was ik niet zo aanspreekbaar! Hopelijk zet t snel door en heb je mannetje snel in je armen!
ja idd petje af hoor!! Ik zou ook sms-jes sturen, maar daar had ik écht geen zin in op dat moment! Ik wens je zowiezo een hele snelle en mooie bevalling! xxx Marijke
Goedenmorgen dames Gisteren moest ik naar de vk toe, ik gaf aan de kleine die dag en de dag ervoor veel minder te voelen en ook heel anders. Dus op de bank, buik meten, hartje luisteren maar geen inwendig onderzoek ofzo omdat ze niet wist in welke conditie de kleine nu verkeerde (omdat ik hem dus minder voelde) Het ziekenhuis werd gebeld en ik kon meteen langskomen voor een hartfilmpje van de kleine. Gelukkig was daarmee alles goed (had schijnbaar gewoon een rustdag ofzo) maar ook hun deden verder geen inwendig onderzoek omdat dit geen meerwaarde had. Ook even aangekaart over hoe lang ze me over tijd willen laten lopen nou net zo lang totdat het spontaan gebeurt dus want met de baby ging alles goed en dus had het geen meerwaarde om hem nu al te halen. Oke met de kleine is dus alles goed (heb ook nog een echo gehad) en dat is het belangrijkste maar met moeders gaat het een stuk minder. Die loopt heel moeilijk, kan in bed bijna niet meer draaien, slaapt bijna niet (vanwege die pijn met het draaien) heeft een zere rug (zo erg dat afwassen bijna niet te doen is en al helemaal niet in 1 keer) maar helaas pindakaas voor mij, daar keken ze niet naar, ze kijken alleen maar naar de kleine en die doet het goed. Nu moet ik dinsdag weer naar de vk en woensdag weer een filmpje laten maken, als er dan nog niets is moet ik om de dag naar het zh voor een filmpje en een echo (ze houden het dus wel goed in de gaten). Tot week 42 mag de vk de bevalling doen (wel in het zh) en daarna ga ik over naar de gyneacoloog. Groetjes
Jeetje pluk... Het wordt nu idd wel tijd he dat er iets gaat gebeuren! Wel fijn dat alles goed is met je kleintje daarbinnen
He patricia.. niet leuk hoor.. ik wil eerst bevallen!!! hahaha nee hoor.. veel succes en ik wens je een voorspoedige bevalling toe! Hoop dat het niet al te lang gaat duren voor je... en dat we snel het nieuws van een nieuwe wereldburger mogen horen!
spannend patricia heel veel succes,en dat je maar snel je kleintje in je armen hebt. tjee pluk dat is minder voor je als alles zo moeizaam gaat,hoop voor je dat het nu snel begint te rommelen en dat je niet zolang hoeft door te lopen sterkte ermee.
heeej patricia, heeel veeel suc-6! het gaat idd snel hier nu, al zoveel augustus mama's en de maand is net begonnen!!
@patricia: heel veel succes! Zet um op! @pluk: ik vind dat ze ook moeten kijken naar hoe het met jou gaat, jij moet straks toch ook lichaamelijk in orde zijn als het gaat beginnen? En ook goed uitgerust? Ik zou dat de volgende keer gewoon ff aankaarten, misschien doen ze er iets mee.... je weet maar nooit! En wat betreft allemaal die augustus-mama's.... Ik wil er ook GRAAG bijhoren, dus ik hoop dat die van mij ook binnen nu en 3 weekjes komt!!!! Liefs Niki
jeetje patricia toch nog effe snel voor mij gaan he grapje... hopelijk heb je je baby nu al wel... en heb je een goede bevalling gehad.. hoe is het met de andere mamas?
Hey Patricia, heel veel succes! Ben benieuwd of je ondertussen al mama bent. Christel, hoop dat het snel mag gaan gebeuren joh! X Lilith
Lilith, gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleine meid! Cristel, dat is goed nieuws he! Het einde is in zicht...uiterlijk maandag heb jij je kleine meid in je armen. Alvast heel veel succes Patricia, wat leuk dat je op je uitgerekende datum gaat bevallen (4% hahaha). Heel veel succes en we zijn reuze benieuwd hier... Mijn mannetje en ik zijn net een stukje gaan fietsen, maar heb moeten afstappen had echt enorme steken in mijn onderbuik (richting uitgang ). Heeft iemand dit misschien ook al eens gehad?
@Selin.. nee heb ik nooit last van gehad, al heb ik dan ook al een tijdje niet gefietst. Misschien komt het door je banden in je buik.. die met het fietsen teveel als schokdempers moeten functioneren?? @patricia: en???? al mama?
Lees net dat Patricia een zoon, Sem,heeft gekregen middels een keizersnede: haar man heeft het net gepost bij de bevalling:!!! Super !!!Patricia hopelijk ben je snel weer op de been en natuurlijk gefeliciteerd!!!
gefeliciteerd patricia met jullie zoon,geniet lekker van je kraamtijd,ben benieuwd naar je verhaal! nou hier alles zijn gangetje kleintje zit nog steeds erg hoog,hij is lekker actief op het moment,dus voorlopig nog niks loos ,gaat wel lekker nu zeg de een naar de ander bevalt op het moment,hoop dat ik ook snel aan de beurt ben. groetjes jacky
Ik heb in tranen jullie reacties gelezen, het is fijn om te merken dat mensen met je meeleven in deze zware tijd...dit wens je niemand toe.. Ik ben vrijdagavond om 22.25 uur bevallen van een prachtzoonje Kylian Kay...hij is volmaakt mooi...hij weegt 2575 gram en is 48 cm lang...zo perfect en mooi, net of hij slaapt, hij heeft zon rustige uitstraling, ik wil hem nooit meer loslaten... Kylian is gestorven in mijn buik, donderdag ergens in de middag, de rede hiervan was toen niet te bedenken, alles zag er perfect uit, het hartje zal gewoon gestopt zijn...vrijdag om 10 uur ben ik ingeleid, ik had al 2 dagen gerommel en gelukkig daardoor ook al ontsluiting waardoor ze mijn vliezen gelijk konden breken en ze dachten dat ons arme ventje er rond de middag wel zou zijn...het wilde niet vlotten, na een uur of 6 had ik inmiddels zon ontzettend pijnlijke heftige weeen dat ik het niet meer trok, ik was aant vechten...normaal wil ik geen pijnbestrijding, bij mijn dochter wilde ik alles meemaken omdat ik wist dat ik er een vreugd voor terug zou krijgen...nu kon ik de pijn niet verdragen, omdat ik wist dat er na de bevalling nog meer pijn zou komen...ik heb toen een ruggenprik gekregen...om 22.00 uur voelde ik een lichte druk, ik dacht dat ik wel zou kunnen gaan persen, gyn gekomen, ja ik had al 10 cm, ze hebben mijn verdoving aan laten staan, omdat ze me zo min mogelijk wilden laten lijden...ik moest dus gaan persen, ondanks ik nauwelijks persweeen voelde, ik voelde alleen een lichte druk, de rest moest ik dus op eigen kracht doen...dat ging heel goed, in 3 persweeen was ons mannetje geboren...en toen is ook de hoogstwaarschijnlijke doodsoorzaak bekend geworden..Kylian was gestikt opgehangen in zijn eigen navelstreng, hij zat 5 keer om zijn arme nekje gedraaid zo ontzettend strak...hierbij kwam bij mij een ontzettende heftige emotie los...ik had er nog zo op gehamerd, kunt u niet nog een echo maken na de draaipoging, kan zijn navelstreng niet om zijn nekje zitten..nee hoor hij is gedraaid en zo moet het goed zijn...goed...onze kylian is er niet meer...is dat goed? Ik weet dat ik zoek naar een oorzaak en misschien wel iemand naast mezelf om ook wat schuld aan te wijten, en dat ik daar niets mee opschiet, we moeten verder...maar hoe? Nadat ik bevallen was stond ik erop om mijn mooie kylian zelf te wassen en aan te kleden, ik had de begrafenisondernemer een rieten reiswiegje laten halen die wilde ik mooi opmaken met zijn dekentjes, knuffeltjes en mooie bloemetjes, mijn schoonmoeder heeft voor mij de bloemen gekocht die ik graag wilde en het wiegje tijdens mijn baring ontzettend mooi opgemaakt, het was precies geworden zoals ik in mijn gedachten had.. Net bevallen, mijn placenta was er nog niet uit, maar ik wilde mijn mannetje graag bij me houden, knuffelen, verzorgen, het duurde me allemaal te lang en met Kylian op mijn borst heb ik erop gestaan dat ze even kwamen om te kijken of de placenta al geboren kon worden, ik voelde immers niet veel vanwege de verdoving, gelukkig kon hij er zonder te persen zo uitgetrokken worden..hierna ben ik gehecht en daarna met verdoving en al van het bed gekomen om mijn mannetje lekker te verzorgen...dit was moeilijk, zwaar ook door de verdoving in je benen, maar ik moest dit gewoon doen, het was immers de laatste keer dat ik Kylian kon verzorgen..daardoor kon ik het ook..wel is het moeilijk, omdat hij helemaal slap was, je wilt het zo voorzichtig mogelijk doen natuurlijk, maar alles valt zo snel, een armpje valt omlaag, het hoofdje valt opzei, dat is moeilijk om te zien...gewassen en mooi aangekleed heb ik hem lekker de hele tijd bij me gehouden, alleen toen ik zelf moest douschen heb ik hem even afgestaan...met moeite..ik zou eigenlijk ik het ziekenhuis moeten blijven, het was inmiddels al 2 uur s'nachts, maar ik wilde thuis zijn, met onze Kylian, omdat ik dat zo graag wilde hebben ze ons dan ook laten gaan...heel erg fijn dat dat mog...de begrafenisondernemer is om half 3 snachts nog naar ons huis gekomen om een koelelement in Kylian's bedje te plaatsen zodat hij lekker in zijn eigen bedje op zijn eigen kamertje kon liggen, ik had er moeite mee hem los te laten en heb hem ook tot ongeveer 4.30 uur nog bij me gehouden, daarna lekker in zijn bedje gelegd...de volgende ochtend heb ik hem weer lekker bij me genomen en vertroeteld en geknuffeld... Kylian mag tot woensdag middag bij ons blijven, daarna wordt hij gecremeerd, hier zie ik erg tegenop...dan ben ik hem echt kwijt...kan ik nooit meer zijn kamertje binnenwandelen...naast hem zitten, naar hem kijken en over zijn bolletje aaien... We houden het woensdag besloten en simpel, geen toespraken zoals bij volwassenen, dat vonden we niet gepast, we hebben een familiekamertje waar we veel mooie vrolijke bloemen gaan leggen, Kylian komt in het midden op een tafeltje in zijn mooie reiswiegje, iedereen kan dan 3 kwartier bij ons zijn, om op een intieme manier samen afscheidt te nemen van ons prachtzoontje...Wij mogen hem zelf weg brengen naar de oven..ik weet nog niet of ik dat aankan straks, het idee dat ik mijn Kylian in de oven ga zetten... Later nemen we zijn as mee naar huis, dat krijgt een mooi plekje, als we ooit gaan trouwen willen we het laten versmelten in onze trouwring, dan is hij toch altijd een beetje bij ons... Sorrie voor het lange verhaal, maar het is fijn om het even van me af te kunnen schrijven.. Ik wil iedereen die inmiddels is bevallen toch feliciteren met hun wondertjes en geniet er lekker van!!!!! liefs Petra