Hallo Vanochtend voor het eerst naar de vk geweest. Ze heeft even aan mijn buik gevoeld, en omdat ze mijn baarmoeder al voelde even gekeken of ze de baby kon horen. En tot mijn verbazing: hoorde we het hartje! Geweldig, vooral omdat ik het niet verwacht had. Over 3 weken krijg ik de termijnecho. Spannend Groeten van Friezin
Hoi meiden,goede morgen Mila heel hartelijk gefeliciteerd met de tweeling die je nu in je draagt. Echt super voor je. Krijg je straks een extra dikke buik denk ik waar je lekker mee kan pronken Op de echo bij ons was duidelijk 1 kindje te zien maar als het er 2 waren geweest dan waren we ook blij natuurlijk maar lijkt me wel erg druk straks zo in een keer. Geniet er van Mila en nogmaals van harte. Ik heb geen last van obstipatie en poep iedere dag flink de pot vol Ik eet veel volkoren producten dat helpt ook en roggebrood is ook goed. Je darrmen werken langzamer heb ik gelezen tijdens je zwangerschap en daardoor kan je een moeilijke stoelgang hebben. Ik ga zo even mijn zorgverzekerraar bellen om kraamhulp aan te vragen. Ben benieuwd hoe snel het allemaal geregeld kan worden. Vanmorgen weer goed opgestaan en gelukkig weer niet misselijk. Wel lekker uitgeslapen en gelijk wat gegeten want ik krijg weer wat trek merk ik. Alleen het avond eten lust ik nog niet maar ja dat komt wel weer als de misselijkheid maar weg blijft dat is het voornaamste. Nou meiden een fijne dag en tot ziens. Doei Teddy.
Ik ga er vanuit dat ik gewoon 8 weken ben. De laatste keer dat ik mijn menstruatie had, was het geen innesteling, want daar was het te heftig voor. Volgens de vk kan het zijn dat ze mijn baarmoeder voelde en baby hoorde, omdat ik slank ben. We zullen over drie weken eens kijken wat er op de echo te zien is. Heb er nu al zin in. Groeten van Friezin
Jeetje Frienzin, je zal nu wel heeel blij zijn, heb je toch al een beetje de bevestiging dat het goed is he.. Ik mag volgende week dinsdag pas. Hoop dat ik ook slank genoeg ben ;o Heb met 5,5 week een veegje helder bloed verloren en daarna niets meer. Denk zelf dat het innesteling was. Maar af en toe twijfel je wel he. Voel me af en toe wel beroerd, dus vertrouw daar maar op... pfoe nog een week
Hi allemaal, @ Mila: wow een tweeling, wat superspannend! En wat een leuke echo foto, nu weet ik ook hoe een tweeling echo eruit ziet @ Sonja: wat heerlijk meid, lekker ff vakantie, je hebt het ook erg druk gehad met je werk de laatste tijd he? waar gaan jullie trouwens naar toe? Je had het over een huisje waar je honden zijn? Waar is dat, ver weg? Als je het niet wilt vertellen is ook goed hoor, maar ik ben ff nieuwsgierig Gisteravond was ik er ff helemaal vanaf, heb zitten janken en kon vannacht niet slapen. Zoals jullie waarschijnlijk weten, zit ik sinds 8 november in de ziektewet (overspannen). Op zich had ik na een paar weken rust en wat gesprekken met de psycholoog wel weer stap voor stap kunnen beginnen, totdat ik erachter kwam dat ik zwanger was en zo vreselijk ziek werd (misselijk, weken platliggen in bed). Ik heb dit alles steeds netjes met de bedrijfsarts besproken en die was heel lief en ha d/heeft veel begrip; volgens hem komt het allemaal goed en moet ik eerst aan mezelf en het kindje denken (lief). Ik had even geen contact met mijn leidiggevende, want door hem ben ik in de ziektewet geraakt, dus dan heb je met hem juist even geen contact. De bedrijfsarts informeert hem dan over mijn situatie en de gemaakte afspraken. De bedrijfsarts heeft hem in de eerste week van januari (na mijn 2e echo die goed was) verteld dat ik zwanger was (want dat durfde ik zelf niet meer te zeggen, omdat ik ook al overspannen thuis zat). Mijn leidinggevende wilde graag bij mij op bezoek komen, dus ik dacht, wat fijn, heeft ie toch belangstelling voor mijn moeilijke situatie. Dus vrijdag kwam hij. Nou dat viel dus enrom tegen! Hij kwam met lege handen, feliciteerde mij niet eens met mijn zwangerschap (hij twijfelde gewoon of het wel zo was!) en hij begon al zijn ongenoegen over "het geen persoonlijk contact hebben de afgelopen weken" op mij af te reageren, terwijl ik doodziek op de bank lag. Ik voelde me zo gekleineerd en onzeker! Hij meldde mij er ook even bij, dat ik mijn oude baan niet meer kon invullen (want ik moet straks ook weer met zwangerschapsverlof, dus ben ik weer afwezig) en dat het nieuwe afdelingshoofd (ik ben afdelingshoofd van de afdeling, maar ze hebben al een ander aangenomen) die er nu zit maar moest beslissen of ik nog wel nodig ben op die afdeling. Echt te raar voor woorden. En dat als je op "ziekenbezoek" bent. Als klap op de vuurpijl mailde hij mij gister even een gespreksverslag met de afspraken (!) ik zou straks parttime gaan werken als iemand die projectmatig wat dingen doet, maar zeker geen leidinggeven, en waarschijnlijk ergens anders in het bedrijf, niet op mijn eigen afdeling!(dus echt niet, ik heb een fulltime baan als leidinggevende!Dat laat ik me niet zomaar afpakken omdat ik zwanger ben). Ik was kapot van verdriet gister en ik heb hem een mega lang antwoord gemaild dat ik hier niet van gediend ben. Dit gaat me echt te ver. Ik durf zo niet eens aan reïntegratie te beginnen. Ik heb de arboarts ook een kopie gestuurd van de mail en mijn P&O adviseur ook op de hoogte gesteld. Ik laat me niet zo behandelen! Sorry, maar ik moest even mijn verdriet en boosheid kwijt, ik vind het zo oneerlijk! En met de hormonen die nu opspelen, moeten ze mij dit nu al helemaal niet aandoen! Ik heb vanmiddag waarschijnlijk telefonisch contact met de bedrijfsarts hoe nu verder hiermee. Ik weet het ff niet meer, maar voel me weer erg onzeker. Door al die spanningen voel ik me weer knap beroerd ale: , het is dus zeker niet bevorderlijk. Ik moest het ff kwijt. Wordt vervolgd. Liefs, Borsatofan
Zo net naar de huisarts geweest, de man zag me bijna in de stoel in slaap vallen en zag dus wel dat het niet zo best gaat met me. Hij is zelfs bang voor flauwvallen, ik verlies meer vocht als ik dacht. Heb nu n receptje gekregen voor emesafene en hopen dat daarmee de rust een beetje terug komt. Vandaag en morgen blijf ik lekker thuis, ik ga straks mijn medicijnen halen en dan lekker in bed met een goede film. Nu hopen dat die tabletjes een einde gaan maken aan de ochtend en avond misselijkheid, ben dat maagzuur nu wel behoorlijk beu aan het worden, en wil een goede verdiende nachtrust krijgen.
Borsatofan wat vervelend nou zeg dat je zo behandeld word door die man. Hoop dat je nu wat minder verdrietig bent en heel goed van je dat je het er niet bij laat zitten. Heel veel sterkte er mee. Net de kraamzorg geregeld en ze gaan het nu allemaal in oorde maken voor mij dus dat is mooi. Doei Teddy.
Jeetje Borsatofan kan me voorstellen dat je je nu behoorlijk k voelt.... Hoop dat de situatie snel beter wordt. Ik heb ook nog een vraagje over werk, hebben jullie het al verteld op jullie werk en anders wanneer gaan jullie dat doen? Zit nl erg te twijfelen of ik het al zal vertellen of dat ik nog even moet wachten. Heb aan de ene kant zoiets van als ik het nu vertel kunnen ze er alvast rekening mee houden met oa inplannen e.d en aan de andere kant zegt mn man weer dat als ik het vertel met een week of 12/13 dat dat ook nog vroeg genoeg is.
Ik vertel het pas bij 12 weken denk ik, als ik de 12 weken echo heb gehad. Maar denk dat het er ook aan ligt wat voor een baan je hebt. Ik werk bij de overheid, heb een vast contract, en heb een solo-baan, waarbij als er niks gebeurd er ook geen man overboord is zeg maar. Dus is voor mij niet heel erg denk ik. Nog even terugkomend op borsatofan d'r verhaal. Soms kunnen ze je echt een loer draaien hoor. Mijn vriendin werkte 4 dagen en wilde na haar verlof 2 dagen gaan werken, en d'r baas had het zo gespeeld dat hij dan geen werk meer had voor haar, met andere woorden, ze hoefden na haar verlof niet meer terug te komen, erg he. Bij de overheid zal dat niet snel gebeuren gelukkig, maar vind het echt schandalig hoe ze omgaan met zwangere vrouwen!
Ik heb het mijn afdelinghoofd verteld, nadat ik de eerste echo heb gehad. Niet veeel later volgde mijn collega's. Ik ben hier zelf wel blij mee, omdat ze nu weten dat als ik me niet fit o.i.d. voel weten waar het door komt. En ze helpen me overal mee van alle kanten (deden ze voorheen ook, maar het valt me nu op)
Ik heb gisteren dus mn 1e echo gehad, en heb dus ook zoiets van als ik het nu vertel weten ze ook waarom ik hier 's middags zo duf op kantoor zit. En hoeven ze dus niet meer te vragen of ik wel goed geslapen heb de nacht ervoor....... Die vraag krijg ik nu nl geregeld of een opmerking van goh beetje zwaar weekend gehad?
Getver Borsatofan, wat een *piep* van een leidinggevende! Als ik het zo lees dan zie ik jou nooit meer gaan werken bij dat bedrijf een reintregatie is op voorhand gedoemt te mislukken. Sterkte meid! En tja nu zeg ik misschien iets dat je niet mag zeggen en geef ik even ongevraagd advies, maar ik zou in de ziektewet blijven tot na mijn verlof en dan gaan zoeken naar een leuke arbeidsplek om te reintregeren! En me niet weer over de emmer te laten halen door een *piep* van een leidinggevende. Dat is hij echt niet waard. En dat hij je niet eens feliciteerd of vraagt hoe het met je gaat, belachelijk! Mijn collega's vragen het ook niet terwijl ze goed zien dat het dus niet gaat, en ik altijd geintreseerd in anderen baal daar dus stevig van. Af en toe is het wel lekker als iemand ook eens jou verhaal wil aanhoren. Borsatofan, hoe staat je vriend/man tegenover je werkgever? Wat geeft hij je voor advies?
Ooh ja ik ik heb het vrij vroeg op het werk verteld omdat ik steeds op en neer rende naar het toilet om te spugen. Dan is geheimhouden geen optie meer.
Jeetje wat een k''tbaas heb jij! Ik zal lekker in de ziektewet blijven tot na je verlof.. En in de tussentijd een andere baan zoeken... Ze mogenje ten eerste niet ontslaan tijdens je zwangersschap pas, als je de 3 maanden verlof heb voldaan mogen ze je pas ontslaan... En ik zou er echt werk van maken hoor, ze mogen je niet zo behandelen!
Dank voor jullie lieve reacties, dat doet me goed... Over het verhaal van bij de overheid werken: ik werk dus bij de overheid! dat is het em nou juist! Ik heb echt een hele goede fulltime baan en verdien goed (vast contract) dus ik ga niet zomaar weg. Ik moet erbij zeggen dat mijn huidige leidinggegevende een (extern) interim manager is, die tijdelijk een aantal persoonlijke doelen moet halen, zodat hij mooi zijn bonus verdient. Nou niet over mijn rug! Voordeel is dat hij op 15 maart weggaat, dus dat geeft wel hoop, maar hij moet het de komende 2 maanden niet voor me gaan verpesten, ik moet mijn naam wel hoog houden binnen de organisatie. daarom heb ik mijn P&O adviseur ook ingelicht. Ik hoop dat zij het voor mij op zal nemen (is een vrouw, dat scheelt!). Arboarts heeft net gebeld en nam het ook voor me op. Ik moest me niet druk maken, ik moest aan mezelf en de baby denken. Hij wil dat ik het rustig aan ga doen, eind van de week belt ie weer om te vragen hoe het dan met me is. Ik gaf aan dat ik de gesprekken met de psycholoog nu graag weer wil oppaken, dat vond hij een goed idee (Afspraak staat nu al voor volgende week woensdag). Arboarts wil eerst dat ik rustig die gesprekken weer oppak en dan zien we wel verder. Ik moest me niet teveel zorgen maken, want ik heb een vaste baan. Mijn vriend is des , hij was gister zo kwaad dat hij vandaag langs mijn leidinggevende wilde gaan om hem eens de waarheid te vertellen, maar ik heb hem uitgelegd dat ik dat zelf wel kan, anders kom ik zelf niet sterk over. Maar mijn vriend kan die man wel wat doen. Maar goed, ik laat me niet afschepen, als het niet gaat, dan haal ik wel iemand van de vakbond erbij of iemand anders die voor mijn rechten op zal komen. Ik heb ook goede contacten met een dame van juridische zaken van P&O op het werk, dus misschien kan zij ook iets betekenen. Ze zijn echt niet zo makkelijk van me af! Bedankt nogmaals voor jullie steunende reacties, Liefs, Borsatofan
Mijn vriendin is inderdaad na de drie maanden onslagen. Vervolgens heeft ze drie maanden salaris meegekregen via advocaat en nu zit ze in de ww voor een jaar. Ze krijgt nu 70% van de 4 dagen dat ze eerst werkte. Na de zwangerschap zou ze eigenlijk 2dagen gaan werken, dus ze krijgt nu meer salaris dan als ze zou gaan werken. Nu is ze trouwens zwanger al weer van d'r tweede dus, voorlopig gaat ze helemaal niet meer werken.
O ja je bent leidinggevende he, ja das vaak weer een vak apart binnen de overheid, daar gooien en smijten ze graag mee, althans bij ons dan. Alsof het niks is. Daarom zou ik dus nooit een leidinggevende willen worden! Ik heb trouwens ook pas bezwaar gemaakt tegen mijn functiewaardering, en gewonnen! Dus je moet echt op je strepen staan hoor! Succes!
Hoi Borsato Eerst antwoord op je vraag waar we heen gaan we gaan naar Roemenie net over de grens bij Hongarije daar wonen m'n schoon ouders in ons huis. Maar even op je baas en werk terug te komen ik heb 5 jaar geleden het zelfde gehad en heb daarom toen ook met een burnout thuis gezeten ik was ook adelings chef en bij mij verdween er geld en niet zo'n klein beetje ook dit bleek baaslief zelf te doen maar ik moest er voor teken en puntje bij paaltje 5 adelings hoofden thuis.Arbo heeft volledig achter ons gestaan ander half jaar thuis gezeten met alle problemen als je die wil weten stuur ik je wel een pb.Toen weer begonnen na duidelijke afspraken en de eerste dag dat ik begon kreeg ik van de gene te horen die mij weer op de rit zou helpen dat zij mijn functie had gekregen gelukkig kon ik haar en hebben we gezellig samen gewerkt uit eindelijk maar dan krijg je ook een aardige klap in je gezicht als je eerst afspraken heb gemaakt met de regio leider. Mijn chef belde mij iedere dag op en vertelde mij dat ik maar een extra pilletje in moest nemen en me niet zo moest aanstellen ik durfde de tel niet meer op te nemen enzo. Dus ik kan je heel goed begrijpen hoe je je voelt heb je een vast contract of niet? Heb je dat dan hoef je je de eerste 2 jaar geen zorgen te maken en kan je gewoon thuis blijven en bij de arbo alles vertellen die mensen zijn er voor ons en als je een goede heb stuurt hij je echt niet aan het werk. Hou vol en laat je niet gek maken zo als ze bij mij hebben gedaan. Ik weet 2 mnd van mijn leven niet meer ben toen helemaal van de wereld geweest en dat alleen maar voor dat klote bedrijf ik hoop dat je niet bij het zelfde fijne bedrijf zit als waar ik toen zat. Ik heb het gister op mijn werk verteld tegen mijn regio chef en mijn chef en 2 collega's weten het de rest ziet en hoort het wel na mijn vak. Ze waren blij voor me en de periode dat ik er niet ben word er iemand aan genomen dit ook vanwege vakanties dus vvor ong 6 mnd en daarna krijg ik mijn functie weer terug als ik weer begin en gaat die gene weer weg dus mooi geregeld vind ik zelf. Echt een fijn bedrijf waar ik nu zit hier behandelen ze je als mens en niet als nummer. Nou genoeg geschreven ga maar wat doen ben vrij en heb nog niks gedaan. Groetjes Sonja
Wat een rot situatie borsatofan! Luister maar naar die arts en denk aan jezelf en je baby! Veel sterkte gewenst! Liefs