hahahhaha ja nee het lukt niet email sturen ben je op msn? hahahahaha ik had email geschreven maar lukt niet met verzenden :S grrrr
Wat een bevallingsverhalen heb ik voorbij zien komen. Ik zit hier echt met tranen in mijn ogen. Vooral de verhalen over KS; elke keer beleef ik mijn ervaring weer @Natas: Hier ook iemand die volledige bv geeft. Wil dit zeker proberen t/m de 6 maanden @Nair; Matthijs heeft nu al een speentje. Ik wilde er eigenlijk niet aan, maar had weinig keuze. Ik heb zo veel voeding dat hij hooguit 10 min aan 1 borst drinkt en dan heeft hij echt (meer dan) genoeg. Daardoor heeft hij buiten mijn BV nog te veel zuigbehoefte waardoor hij veel huilt. @Denice; Matthijs heeft ook heel veel last van krampjes. De kraamverzorgster heeft voorgedaan hoe je hem dan het beste vast kunt houden. Je zorgt dat de kin op de borst ligt, de rug krom en de beentjes breng je naar de billen. Op deze manier kunnen ze zich niet meer strekken en dat verlicht de krampjes. Groetjes Silvia
@ denicenpino ik geef donique drie keer per dag druppels van vsm die heten cinababy en die helpem wel redelijk tegen e darmkrampjes bij ons meisje. plus dat als je die druppels op de speen doet pakt ze de speen ook goed. je moet er dan alleen wel even opletten dat ze goed zuigt op de speen en hem er niet meteen uitgooit hahahahaha en wat ze ook zeiden is dat jij rooibosthee moet drinken dat wil ook helpen tegen krampjes bij de kleine met de borstvoeding moet je zeiden ze hier wel ook oefenen met de fles he? want anders pakt ze na die zes maanden geen fles. en dan word het helemaal erg lastig. dus zeiden ze hier een of twee keer per week kolven en die via een fles geven zodat ze die ook pakken. @daisy cerazette is de minipil want ik wil geen spiraal ofzo omdat wij niet te lang tussen de kleintjes willen laten. ik moet trouwens nog 10 kilo. lekker dat bij jou het meeste era is. hier ook een boedhabuikje hoor. zo slap bah bah. en zin in sex is hier ook wel weer aanwezig. ben wel nog een beetje bang ivm knip en litteken. maar als het vloeien gestopt is gaan we er weer voor @duster donique heeft ook een speentje. alleen zijn die dingen zo groot dat ze ze niet goed vast kan houden ze spuugt hem snel uit en begint dan te huilen omdat ze hem wel wil! tips? gr kim
Joy,wat een nare ervarin: zo bevallen en die eerste dagen. Kan me voorstellen dat je het echt moet verwerken. En nog meer bevallingsverhalen. Wat kun je toch op veel verschillende manieren bevallen, hĆØ?! Natas, ik geef ook volledige bv. Hoop het in ieder geval zes maanden vol te houden. (Ik neem aan dat (gedeeltelijk) kolven ook nog telt als volledige bvĀ ) Ik was ook zo trots op het eerste natte traantje van Ise: zielig maar wel heel bijzonder! Petra, ik geniet enorm van filet, biefstuk, tartaar, zalm uit het vacuĆ¼m, tiramisu (wist de hele zwangerschap niet of mascarpone nou mocht of niet en vergat het steeds op te zoeken, dus heb het niet gegeten), kaasjes zonder te hoeven kijken op de verpakking, etc. Klopt toch dat je nu, ook als je bv geeft, weer alles mag eten (behalve natuurlijk (veel) alcohol en koffie)? Ik hoorde alleen dat honing niet goed is. Of moet ik toch nog op meer dingen letten? Sjudith, geen idee hoe lang het duurt voor je borsten na bv weer ĀstabielĀ zijn. Hoop je dat je terug naar je oude maat gaat, of dat er wat Āblijft hangenĀ (wat omvang betreft dan, niet wat betreft zwaartekracht ) Lique, ga je aan een gewone anticonceptiepil terwijl je bv geeft? Ik dacht dat dat werd afgeraden (kan je hoeveelheid melk beĆÆnvloeden en hormonen komen ook in de bv terecht geloof ik) Heb meteen die Mirenaspiraal ge-googled en dat lijkt me ook wel wat! Ziet er tenminste niet uit als een enge weerhaak, al blijf ik het een beetje een enge gedachte vinden dat dat dingetje vanzelf moet blijven zitten, maar er toch een keer aan het touwtje uitgetrokken gaat wordenĀ De huisarts bood aan op kraambezoek te komen, dus dan kunnen we mooi info over anticonceptie vragen. Austin, hmm, wild vleesĀ Zou ze daar last van hebben of voel je zoiets niet? EnneĀ hoe graag ik ook naar jullie fotoĀs kijk, ik ben niet zo van fotoĀs op het internet plaatsenĀ Maar geloof me: Ise is het mooiste meisje van de wereld! Hihi, ik heb toevallig gisteren een foto van mijn buik van nu vergeleken met die van de zwangerschap, en hij is ongeveer even groot als toen ik 20 weken zwanger was... Maar ik had toen echt maar een klein buikje (waar ik soms onzeker over was). Ben nu eigenlijk wel trots op mijn bolletje: daar heeft toch al die tijd ons meisje veilig in vertoefd. Hoop natuurlijk wel dat ie straks weer helemaal plat is. Ben nog niet helemaal bijgelezen, maar moet nu weg: eten bij mĀn ouders. Tot vanavond misschien!
Ik zwaai even, heb wel bijgelezen maar geen tijd meer om uitgebreid te antwoorden want kleine Danique heeft heel andere plannen hoor ik net in de babyfoon....... ze wil eten, en ik zit meteen te lekken Chantico, lijkt me wel dat combi BV geven met kolven geldt als volledige BV Iemand had de vraag of er speentjes gebruikt worden : nee, om verwarring tepel/speen te voorkomen. Als het straks wel 'mag' vanaf een week of 6 denk ik ook niet dat wij het gaan gebruiken. We zijn er niet zo happig op, speentjes bij kinderen. Maar het hangt er natuurlijk vanaf hoe dingen gaan lopen. Als Danique een hele grote zuigbehoefte heeft of als ze haar duimpje vindt, dan misschien wel voor het slapen gaan.
Hallo dames, Daar was ik dan ook. Ik heb nog niet echt de tijd en rust genomen om achter de pc te gaan zitten. Ik heb dus ook bijna niks gelezen behalve deze blz. Hier gaat alles eigenlijk wel goed. Mevrouw heeft wel een enorme zuigdrang en ik voed inmiddels al met tepelhoedjes. Ze zit sinds gisteren al weer op haar geboorte gewicht. Supersnel maar de bv loopt ook ontzettend goed. s'nachts komt ze alleen al om de 2 uur dus echt slapen doe ik niet. Hoop dat het snel een beetje structuur gaat krijgen en dan dus ook met wat meer uurtjes er tussen. 1e 2 nachten heeft ze wel 5 uurtjes achter elkaar geslapen. Maar goed waar hebben we het over, ze is nog geen week oud groetjes
hoi hoi even weer een berichtje van mij. Hier gaat alles goed De bv gaat ook goed... echt heerlijk gewoon Met ticho mocht het helaas niet zo baten toen maar nu gaat het super echt heerlijk gewoon ... ik geniet er zelf ook van met anticonceptie ben ik nog steeds niet over uit.. mjah sex hebben doen we toch niet ik vloei nog steeds... en zin hebben dat weet ik nog niet haha... maar goed moet maar even kijken wat ik ga doen... hebben jullie voor degene die bv geven ook dat wanneer je b.v. even weg bent zonder de kleine dat je borsten al beginnen te voelen en dat wanneer je bij de kleine bent dat die dan drinken wil? Ik ben nu vandaag 2x weggeweest op het moment dat zij drinken heeft gehad en ligt te slapen en ik kom terug me borsten doen pijn en ze is wakker en wil drinken haha... ik lek en giet als een weet niet wat... heb onwijs veel voeding kan een 2e kindje erbij voeden bij wijze van... maar goed ik ga weer even kolven... man lief is met een vriend van hem de stad in om even wat te drinken heerlijk fijne avond iedereen liefs
Haii meiden! Vandaag ben ik voor het eerst weer een beetje actief buiten de heerlijke moment met de kleine om en kom ik dus ook voor het eerst weer eens op het forum kijken. Ik post hier alvast mijn bevallingsverhaal en ga dan lekker voeden. Morgen kom ik bijlezen en meekletsen. Dada! Zondag 17 augustus word ik tegen half acht wakker omdat ik moet plassen. Mijn eerste gedachte is een beetje mopperend: nog steeds geen voortekenen dat de bevalling gaat beginnen! Ik ben inmiddels 41 weken zwanger en vind het wel tijd worden voor de volgende stap. Na mijn toiletbezoek loop ik terug naar bed en op het moment dat ik in bed wil stappen voel ik een guts warm water langs mijn benen stromen J Mijn vliezen zijn gebroken! Wow, nu gaat het dus toch echt beginnen. Ik heb nog net de helderheid van geest om te bedenken dat ik een beetje moet opvangen en ga op zoek naar een bakje. Het eerste bakje dat ik tegenkom is een bakje met salmiaksnoepjes. Ik gooi de snoepjes er uit en houd het bakje tussen mijn benen. Gelukkig, mooi helderroze vruchtwater met witte vlekjes huidsmeer er in. Ik ruik er ook even aan en moet dan hard lachen; het ruikt naar salmiak! Ik ga terug op de wc zitten om er een niet al te grote bende van de maken met mijn gelek en roep Peter. Die reageert heel mat en denkt dat ik droom. Ik probeer hem duidelijk te maken dat het menens is en even later staat hij met een slaperig hoofd naast me. Ohoh, nu is er echt geen weg meer terug. Ik moet dit gaan doen! Dit is echt een hele bizarre realisatie. Natuurlijk ben ik me er al negen maanden van bewust dat er een kindje komt, maar het idee dat het nu zover is en dat ik echt moet gaan bevallen is toch heel maf. Samen met Peter ga ik naar beneden. Hij drinkt een kopje koffie en ik een kopje thee en we vragen ons af wat er nu gaat gebeuren. Tot nu toe heb ik nog geen weeĆ«n. Erg spannend allemaal! Ik zet mijn laptop aan voor een beetje afleiding en speel een paar stomme spelletjes. Tegen negen uur heb ik toch al iets wat op krampjes lijken en dolgelukkig bel ik de verloskundige. Ik sta er niet helemaal bij stil dat het zondagochtend is en dat zij wellicht zou willen uitslapen; ik wil gewoon vertellen dat het zover is! Ik bel haar dus blijkbaar toch wakker en doe mijn verhaal. Ze beloof in de loop van de ochtend langs te komen. Af en toe een lichte wee wegpuffend vermaak ik me wel op de bank met de hondjes en Peter om me heen en ik bel paps en mams om te laten weten dat het een beetje begonnen is. Ook bel ik een vriend op om te laten weten dat onze zwemafspraak van die middag niet door kan gaan. Hij snapt gelijk hoe laat het is J Rond de middag komt de verloskundige langs. Omdat mijn vliezen al gebroken zijn wil ze me nog niet toucheren in verband met infectiegevaar. Het blijft dus spannend hoe ver ik al ben, maar aangezien ik nog geen krachtige weeĆ«n heb zal dit allemaal nog niet veel zijn. De verloskundige vraagt met haar terug te bellen als ik een uur lang weeĆ«n heb om de drie tot vier minuten en als die weeĆ«n dan ook een minuut aanhouden. Langzaam maar zeker wordt de pijn minder fijn en kan ik de aanwezigheid van de honden ook minder goed verdragen. Ik ga naar boven lekker op bed liggen en zet een filmpje aan. Na een half uur wordt zelfs het film kijken me teveel; de pijn is nu niet leuk meer. Ik dacht altijd dat je weeĆ«n zou voelen in je buik, je rug of je benen, maar ik heb alleen heel veel pijn aan mijn bekken. Tegen driĆ«n ben ik het inmiddels een uur aan het uitschreeuwen van de pijn en besluiten we de verloskundige te bellen. Ergens voel ik me een beetje schuldig, want ik weet dat ze op visite is bij haar schoonouders, maar ik wil nu echt wel weten waar ik aan toe ben en wat ik nu moet doen. BekkenweeĆ«n zijn echt onmogelijk weg te puffen! Het duurt even voor de verloskundige er is en als ze me getoucheerd heeft blijk ik drie centimeter te hebben. Zij is er heel tevreden mee, maar voor mij is het toch een tegenvaller. Zoveel pijn en dan nog maar drie centimeter: wat staat me nog te wachten? Dit is het moment dat ik een beetje instort en het enige wat ik nog doe is janken, janken en nog eens janken. Ik vraag de verloskundige wat de mogelijkheden zijn voor pijnstilling. Ik heb altijd geroepen dat ik dit onzin vind en dat het al miljoenen jaren zonder pijnstilling gaat, maar echt ik neem al mijn woorden terug. Dit is een hel! Respect voor alle vrouwen die het zonder doen, maar ik trek het niet. De verloskundige vertelt me over de pethidineprik en over de ruggenprik en over de voordelen en nadelen van beiden. De pethidineprik is een prik die in het ziekenhuis gegeven wordt en die de scherpe kantjes van de weeĆ«n afhaalt. Met deze prik mag de verloskundige de bevalling gewoon blijven begeleiden. De ruggenprik, ik griezel al bij het idee, haalt alle pijn weg en met deze prik neemt een gynaecoloog de bevalling over. Eigenlijk wil ik helemaal niet naar het ziekenhuis, want ik wil gewoon lekker thuis zijn en ben heel bang dat Peter op een gegeven moment naar huis gestuurd wordt omdat ik moet slapen ofzo. Ook vind ik het een naar idee dat een vreemde de bevalling overneemt als ik dus kies voor een ruggenprik. Al huilend en nadenkend over wat ik wil zijn we inmiddels een dik uur verder en na een volgende keer toucheren blijkt dat er een krappe centimeter bij is gekomen. Dit betekent dat ik nog zeker een uurtje of acht tot tien met deze pijn voor de boeg heb. No way! Op naar het ziekenhuis! Terwijl we al onderweg zijn naar het ziekenhuis weet ik nog steeds niet wat ik nou voor verdoving wil. Eenmaal daar blijkt de keuze makkelijk; de anesthesist is bij een operatie en een ruggenprik is dus (nog) geen optie. Ik krijg dus een pethidineprik. Ik moet eerlijk bekennen dat ik van de komende twee uur niet meer veel weet. De pethidineprik zorgt ervoor dat ik me onwijs stoned voel, maar haalt de pijn helaas niet echt weg. Ik raak in een soort van trance en alles gaat een beetje langs me heen. Op een gegeven moment houd ik het echt niet meer en ĀeisĀ ik nu direct een ruggenprik. Natuurlijk heb ik niets te eisen, want de anesthesist is nog bezig, maar het is wel duidelijk dat ik die wil zodra hij tijd heeft. Voor mijn gevoel duurt het uren, maar rond achten komt de anesthesist met twee assistenten om me de prik te geven. Ik vind het doodeng en al zuchtend en steunen ga ik op de rand van het bed zitten. Netjes met een gebogen bolle rug zoals ik dat op televisie heb gezien. De anesthesist is niet tevreden over de manier waarop ik zit en begint op mijn schouders te duwen. Ik geloof dat hij niet helemaal beseft hoe pijnlijk bekkenweeĆ«n zijn, zeker als er een idioot dan ook nog eens druk tegen uitoefent. Ik vervloek hem in stilte en wacht op wat komen gaat. Ineens merk ik dat de pijn minder word en ik vraag of de prik al zit. Ik heb er werkelijk niets van gemerkt. Die ĀidiootĀ die ik net nog een klap voor zijn kop had willen geven kan ik nu wel zoenen en ben ik heel dankbaar! Inmiddels heb ik vijf centimeter en dus nog een hele weg te gaan, maar ik kan er weer tegenaan. Ik voel helemaal niets meer en heb weer praatjes voor tien. Heerlijk! Peter en ik hebben allebei onze ouders aan de telefoon gehad om te laten weten dat we verhuisd zijn naar het ziekenhuis. Mijn vader is verbaasd dat de kleine er nog niets is en vindt het allemaal maar lang duren. De ouders van Peter bieden aan om langs te komen en aangezien ik geen pijn meer heb en het nog wel een poosje gaat duren vinden we het allebei prima. Een beetje afleiding kan geen kwaad. Aan het eind van de avond gaan de ouders van Peter weer weg en na nog een keer toucheren blijk ik al 7 centimeter te hebben. Er lijkt shot in te komen! Omdat ik door de ruggenprik geen pijn voel schroeft de gynaecoloog het infuus met weeopwekkers nog een beetje op zodat het allemaal een beetje sneller gaat. Tussen de controles door laten de gynaecoloog en de verpleegkundige ons gewoon alleen. Het is net volle maan geweest en dat schijnt invloed te hebben op de hoeveelheid kindjes die geboren wordt; het is erg druk in het ziekenhuis! Na een goede drie kwartier heb ik het gevoel dat ik mee moet gaan persen. Ik zeg dit tegen Peter en die gelooft me in eerste instantie niet. Toch drukt hij op de bel en als de gynaecoloog even later voelt blijk ik volledige ontsluiting te hebben! JEEJ! Enigszins geschrokken constateer ik dat het nu dus gaat gebeuren en dat ik moet gaan persen. Oeioei! Dit blijkt echter nog niet helemaal waar te zijn. De gynaecoloog moet nog even ergens anders naartoe en het is volgens haar beter om nog even te puffen en zachtjes mee te drukken zodat die kleine nog een beetje kan zakken. Omdat ik door de ruggenprik heen goede druk voel mag deze in ieder geval lekker blijven zitten. Dat is al een hele geruststelling. De gynaecoloog belooft om binnen een kwartiertje terug te zijn. Weer worden we alleen gelaten. Het kwartiertje wordt een half uur en het half uur wordt drie kwartier. Ik heb inmiddels echt het gevoel dat de kleine al bijna geboren gaat worden en eis van Peter dat hij nu direct iemand gaat halen. De verpleegkundige die even later binnenkomt schrikt als ze mijn onderkant bekijkt. Het hoofdje staat al voor de deur. Ze gaat snel de gynaecoloog halen. Die komt binnen en schrikt ook een beetje. Snel wordt alles klaargemaakt en mag ik eindelijk beginnen met persen. In mijn herinnering ging het allemaal vrij makkelijk, maar volgens Peter heb ik het behoorlijk zwaar gehad. Het klopt echt wat ze zeggen; na de bevalling vergeet je het op de een of andere manier een beetje. Na achttien minuten persen wordt onze zoon Damian geboren. We zijn de gelukkigste mensen op aarde! Al snel wordt duidelijk waarom ik zoveel last heb gehad van mijn bekken; Damian weegt 4710 gram! Ik ben zo ontzettend blij dat ik naar het ziekenhuis gegaan ben voor een ruggenprik.
Soms helpt het om (het puntje van) een hydrofielluier door het ringetje van de speen te knopen. Dan wordt die wat zwaarder en is de kans groter dat ie niet uitvalt bij wild zuigen. Moet je wel weer af en toe gaan kijken of de kleine niet met een hydrofielluier over het gezichtje ligt... Dit werkt misschien vooral goed bij iets grotere kindjes, die de speen wel weer zelf in hun mond kunnen doen als ze m verloren hebben. Die vinden hun speen makkelijker terug als ie aan zo'n doek zit. Babsie en Duha, leuk dat jullie ook bij dit topic zijn gekomen! Ik had me helemaal niet gerealiseerd dat ik daar na de bevalling over na moest gaan denken. Maar omdat ik niet meer aan de pil wil en condooms irritant vind, lijkt een spiraaltje de beste keuze. En die moeten bij voorkeur geplaatst worden tussen de 8 en 10 weken na de bevalling (geloof ik) en anders tijdens of vlak na de menstruatie. Maar omdat ik bv geef, kan die menstruatie lang op zich laten wachten. Dus als ik toch een spiraaltje wil, moet ik dat over een paar weken echt beslissen en een afspraak maken voor plaatsing.
miranda, zielig he dat ze zo verkouden zijn, met amy gaat het hu een heel stuk beter, er komt nog wel wat uit haar neusje maar het is veel minder, ik doe fysologisch zout in haar neusje en daarna komt er veel uit wat ik met zo'n neuspompje eruit haal dat werkt echt heel goed, en ik zet een doorgesneden ui op haar kamertje het stinkt wel maar het helpt en dat is het belangrijkste! ze drinkt nu prima maar heeft aan 90cc wat ze volgens de wijkverpleegster mag niet genoeg hoor, want als de fles leeg is zet ze me daar een keel op en wilt meer dus ze drinkt nu 100cc, moet volgende week naar CB dus ben benieuwd hoe ze gegroeid is.misschien krijg ik wel op mijn kop omdat ik ze meer geef dan mag, maar ze spuugt het niet uit en is dan lekker tevreden, daisy: ik vloei ook nog steeds, soms is het de ene dag wat meer dan de andere als ik gespannen ben of druk ben dan wordt het meer, soms is het alleen veel hoor en alleen maar bruine rommel en soms ook weer heel helder bloed. austin, ik heb ook nog steeds een dikke buik hoor ,al zit nog maar 2 kilo boven mijn gewicht voor ik zwanger was, het is een drilpudding denicepino ik doe een paar duppels cinababy (is tegen de krampjes)door amy's voeding en dat helptecht heel goed.je kan dat gewoon bij drogist kopen.
sjudith: de wijkverpl zegt dat je ze pas kan gaan verwennen bij de peuterleeftijd, ik laat amy ook niet te lang huilen hoor, vindt het zo zielig en zij zei lekker bij je pakken, ze zoeken dan gewoon geborgenheid en warmte. Giulia lag toch ook in een stuit? dan mag je eigenlijk haar niet inbakeren volgens de wijkverpl en dokter vd HAP, de kraamhulp had dat bij amy gedaan maar toen kwam de wijkverpl en die zei dat dat absoluut niet mag dit i.v.m. de heupjes en van de week bij de HAP stelde die arts ons ook voor om haar in te bakeren maar toen zei ik dat ze in een stuit gelegen had, nee zei hij dan mag je haar niet inbakeren.
Ik ga proberen vanaf nu weer wat vaker te komen en wat meer te reageren. Sophie doet het super. Is de eerste dag wat afgevallen, de tweede dag kwam ze al weer aan en de derde dag woog ze al meer dan haar geboorte gewicht. Gisteren woog ze alweer 2900 gram, wat betekend dat wij naar buiten mogen het weekend. Ik voel me ook erg goed, moet alleen nog echt mijn ritme vinden. Geef volledige borstvoeding, maar vind dit wel erg zwaar hoor. Ik weet niet hoe lang ik dat ga volhouden. Vandaag is kraamzorg alweer voor het laatst, dan moeten we echt alles zelf gaan doen, maar gelukkig heeft Jarno vanaf nu 2 weken vakantie en wordt het mooi weer. Genieten dat is wat wij de komende weken gaan doen.
Even snel heb nog niet alle bijgelezen. Hier tips voor krampjes door de kraamhulp. Neem zelf yakult. Dat schijnt via BV bij de baby terecht te komen en wij geven probiotica van Toppharm, moet zeggen dat hij gerust nog wel eens huilt, maar dat hij vrij rustig is! Succes dames REageer later meer..
[quote ja die knip, ik heb er nog trauma's van (van mijn vorige bevalling) Tijdens de bevalling van Renske vertelde mijn vk dat ze wel snapte dat ik zo'n last heb gehad van die knip, omdat ze nog nooit zo'n belachelijk grote knip had gezien. Snap je nu dat ik blij was dat het deze keer een keizersnee is geworden?[/quote] Over inknippen gesproken. Ik ben dus 5,5 week geleden bevallen en sinds gisteren heb ik opeens weer last van branderig pijnlijk gevoel daaronder. Het is oojk rood. Ik begrijp er niet van. Had eindelijk na een maand het idee dat het wat beter was. Vorige week waren de inwendige hechtingen losgekomen, dus ik dacht eindelijk genezen, maar nee.... Wat denken jullie? Wel of niet even langs de dokter gaan maandag?