Weet je, ik vond in begin heel erg moeilijk toen vader van Myrna samen met zijn vrouw, wilde ik dat ze niks mee bemoeide enzovoort, maar nu trek ik niks meer van aan anders word juist erger..... Nu ik me niet druk over maakt voel je ook wat beter Dus wat ze in hun eigen huis doen zeg ik niks over en hun ook hier! Je kan me altijd vragen he Nou heb zere rug, vind zo rot!
@ Channie ik durfde met mijn ex geen kids te nemen hoor was gewoon bang dat dat kind mijn kind wat zou aan doen :O
@chantal: heb natuurlijk geen ervaring, maar vind jouw ideeen over de tijden enzo prima, maar laat je niet gek maken door ze hoor en zou zeker even met je mannetje gaan praten, zodat jullie wel een beetje op 1 lijn liggen want anders trek jij aan het langste eind ben ik bang.
dankjewel linka... zou juist wel blij zijn als vader en moeder wat meer op 1 lijn zitten en dingen overleggen. Mijn vriend heeft nl van de oudste nog de billen lopen vegen tot ze 8 was en toen heb ik ingegrepen. Heb gezegd dat ie niet goed bij zn hoofd is. Op school poepte ze bijv. niet omdat ze haar eigen billen niet mocht afvegen want dat deed ze niet goed genoeg, resultaat buikpijn en de reactie dat je naar de wc gaat als je moet poepen had ze niet meer. ze hield het op tot ze op eengegeven moment buikpijn kreeg, dan klaagde ze over buikpijn en dan moest rene haar echt zeggen van ga even naar de wc en kijk of je moet poepen... zo erg... en zijn jongste heeft tot aan april (toen werd hij 6) nog de speen gehad in bed.... Zijn dingen die mijn vriend gewend is, niet weet wanneer hij daarmee moet stoppen, er is geen overleg tussen de ouders van goh, hij kan dit of hij kan dat... Dit zijn bijv. dingen waar ik mij tegen aan bemoeid heb. Zoals ook het aankleden van de jongste, hij liet zich in zijn geheel helpen, kreeg zijn broek, jas niet dicht, kreeg zijn sokken niet aan zelfstandig, etc. Dit heb ik gestimuleerd door het vaker zelf te laten doen, eerst zelf proberen, lukt het niet, help ik je. Zoals met de sokken, dat heb ik voor moeten doen en na een paar keer zelf doen lukt het, jas dichtritsen (ja dat kan hij pas sinds een paar maand!!! zijn fijne motoriek lijkt naar mijn mening erg achtergebleven, maar ja dat is mijn kijk erop, ik heb geen andere 6 jarigekindjes) dat heb ik 1 keer voor gedaan stap voor stap hoe het moet, en het lukt hem, met de billen afvegen, heb ik laten zien hoe hij het wc papier moet pakken, om zn hand moet wikkelen en dan er af kan pakken om zijn billen te vegen... Ik vind dit te idioot voor woorden, want hij kan het allemaal best, maar het word zo voor hem gedaan, dat hij het niet leert, idem dito met brood smeren, nou ik kan nog wel even zo doorgaan... Mooiste vind ik dan nog dat ie het later trots aan Rene laat zien en zegt dat ik hem dat geleerd heb!!! En ook eigenlijk (misschien gemeen) dat ie het thuis laat zien en zegt dat ik het hem geleerd heb. Ik vind dat je je kids zo tekort doet, als je ze klein wilt houden en niet zelfstandig dingen laat uitvoeren, waardoor er geen zelfstandigheid en zelfvertrouwen opgebouwd word.. @ linka; wat heb je met je rug? Komt het van het werk?
oh juuddd, dat had ik precies zo... nog steeds heb ik zijn kamerdeur dicht als ze hier zijn, ook vanwege het lawaai natuurlijk als zij naar bed gaan of uit bed komen, maar ook zodat ik het hoor als ze zijn kamer binnen zouden gaan. Dit is natuurlijk nog nooit gebeurd! Stomme gedachtes zijn het, maar idd die hebben ook vaak genoeg door mijn hoofd gezweefd....
Mijn complimenten Chantal, je bent super mamma!!!!!!!!!!! Wat ik lees doe je al goed, maar Rene moet ook meer overleggen met zijn ex vrouw, zonder overleg gebeurt er niks..... Had ik ook gedaan met vader van Myrna, wat ze wel mag wat niet mag en speen heb ik zelf gedaan, toen ze 3 jaar werd, hij was gelukkikg mee eens... of kan Rene met zijn ex een schrift schrijven wat kinderen gedaan hebben en wat ze kunnen enzovoort maar ik weet het niet of hij zin in heeft? DAt weet ik niethoe ik aan zere rug kwam, msischien verkeerd gelegen of zo.... is zo pijnlijk ook als ik opsta!!
@ ff; zwaai zwaai; meid je bent er weer he, heb je lekker genoten van je vakantie? @ jenny; ook jij terug en lekker gehad? en ik aan het kortste eind trekken... hmm, in zekere zin wel ja... of ik zal ongelukkig worden of ik zal bij hem weg moeten gaan, andersom zal hij het nooit doen, tenminste niet tenzij ik ineens een compleet monster tegen ze wordt wat ik nou ook weer niet verwacht. Maar als er iets is, wat onze relatie in de weg kan staan is het idd wel dit ja.
@ sjorsje; ja toch? vind ik ook... @ linka; dankjewel!!! Vind het soms gewoon echt heel zwaar... En een schriftje heeft rene in het begin geprobeerd, maar die gaf ze ongeopend weer mee terug en deed er zelf niets mee, dus daar is ie maar mee opgehouden. Als ze de kids overdragen zeg maar, dan is er even overleg van oh ja, zij moet dit of hij heeft morgen een kinderfeestje daar, etc. maar verder niet. Nu gaat het al beter, dus hopenlijk blijft het alleen maar beter gaan en kunnen ze straks zonder rancune en zonder eigen ego beslissingen maken over de kids en praten over de kids.
@ Linka, ze was gewoon echt werkelijk heel gemeen! Ik kan veel hebben van kids maar zij heeft toen een grens overschreden, als ik de naam hoor dan krijg ik al de rillingen! Terwijl het een mooie naam is hihi (Isabell). Het was bij haar echt karakter hoor! Ze deed tegen iedereen gemeen! Niet alleen tegen mij! En ze was asociaal, dat lag niet aan haar maar aan haar gebrek aan opvoeding. En nou ja alles was negatief aan haar
@ juud; pff nog 3 jaar zeg... Mijn vriendin ook he, die had echt zoiets van nee je moet van ze houden, anders behandel je ze niet goed genoeg en mijn vriend verwacht eigenlijk hetzelfde... Maar als ze die leeftijden hebben en al een karakter hebben ontwikkeld, dan gaat dat allemaal niet meer zo makkelijk... Een kindje van 1, 2 of 3 die nog schattig is etc. ja, daar kan je makkelijk verliefd op worden ongeacht het karakter, maar als ze ouder worden, worden ze ook minder schattig... Zo had de jongste veel woede aanvallen, dat was al voor mij, dus niets nieuws. Het begon dan met dat hij niet meer antwoordde of reageerde en als je dan doorging, ging hij schreeuwen, schoppen en huilen... Ja hoe moeders het aanpakte geen idee, maar mijn vriend die praat er dan heel zacht op in, waardoor het nog erger werd... Je moet je voorstellen ik loop met hem en de dochter in een sportwinkel, rene was nog bij ikea. En hij stond bij een bord waar slippers aanhangen te ouwehoren, wilde erachter kruipen etc. Dus ik zeg dat dat niet mag... Hij luister niet en blijft erachter staan. Dus ik haal hem erachter weg en zeg hem dat het niet mag, dat dat van de winkels is en dat het kan omvallen. Hij boos, wil niet meer meelopen, dus stribbelt tegen, staat een ijzeren bak waar slippers in liggen en houdt zich er aan vast... Helemaal dikke prima, blijf jij toch hier, ik ga met het meisje schoenen kijken, van daaruit kon ik hem ook bij de bak in de gaten houden. Zet ie het ineens op een lopen...!!! GODVERDOMME... Nou dan heb je de verkeerde aan mij. Ik door die winkel, hij lachen... Maar niet voor lang. Had um te pakken, hij vechten om bij me weg te komen, korte metten mee, heb um opgetild en in de brandweergreep (over de rug horizontaal, dus zijn hoofd en armen heb ik onder mijn linkerarm en zijn benen onder rechterarm, en dus op mijn rug) en meegenomen naar waar ik was... Schreeuwen en huilen zal ik je vertellen, ik dacht vies vuil rotjong, je denkt toch niet dat ik uit schaamte je je gang laat gaan he... Heb um weer bij die bak neergezet en gezegd dat ie daar bleef en niet moest wagen er weer weg te gaan. Ik weer schoenen kijken met de meid. Zag ik op een gegeven moment mn vriend eraan komen stuiven, die had zijn zoon alleen bij die bak zien zitten en zag mij niet... Maar om het even af te maken, hij besefte wel steeds door mijn aanpak, dat hij mij niet kon manipuleren en heeft al ruim anderhalf jaar geen woede aanval meer hier gehad. Bij zijn moeder zo'n 4 weken geleden nog... Wat ik aan hun kan merken is dat zo zo met fluwelen handschoentjes werden aangepakt. En ieder zn eigen opvoeding, helemaal, maar... Ook bij de oudste, als er iets is, of ze is gevallen, als rene met dr praat begint ze alleen maar harder te janken en als ik zeg, ah, valt wel mee, ligt er nog niet af of zeg ja zo'n schaafwond doet idd zeer, nou kom op, je bent een grote meid, dan is ze vrijwel meteen stil... Dus het is ook maar hoe je het benadert denk ik dan. Oh, ik kan wel doorgaan met verhalen weetje dat!!! Die jongste deed me ook nog wel is uitdagen hoor, tong naar me uitsteken aan de tafel als papa het niet zag of onder de tafel hele tijd aan tikken met de voet.... grrrr.... Gelukkig kan ik idd heeeeeel gemeen kijken....
Rebbel, balen dat je bekken pijn doet. Goed een aantal leefregels in acht nemen die je fysio je vast meegeeft, dat helpt echt! Chantal, wat een ontzettend lastig iets is dat toch: stiefmama zijn! Respect voor met hoeveel weldoordachtheid je deze rol probeert te vervullen! Ik vind ook dat een kind van 6 en een kind van 10 niet op dezelfde tijd naar bed hoeven te gaan. Hoe laat ze precies zouden moeten zou ik niet kunnen zeggen. Waar ik anders over denk dan jij is het instoppen: ik denk dat het ook voor een kind van 10 nog belangrijk is om ingestopt te worden. Toch even contact, de laatste dingen van de dag doorspreken, een verhaaltje, aai en kus en dan gaan slapen. Misschien schat ik dat verkeerd in hoor. Gaat een kind niet zelf op een gegeven moment zeggen je hoeft me niet meer in te stoppen hoor!? Ik zie instoppen niet als special treatment maar als iets dat voor kind en ouder een fijn ritueel is om de dag af te sluiten. En dat jij de kinderen dingen leert zodat ze zelfstandig worden ipv het gevoel hebben dat ze dingen niet goed / snel / schoon genoeg kunnen: lijkt me hartstikke gezond! Goed dat je dat gewoon bent gaan doen! En super dat zijn zoontje zo trots was en zei dat jíj hem dat had geleerd! Zoals ik je hier op het forum heb leren kennen ben je erg begaan met het welzijn van zijn kinderen. Je doet je best en geeft ze de ruimte om aan jou en de situatie te wennen. Meer kun je niet doen. Liefde moet groeien en kan je niet dwingen. Je mag het jezelf denk ik niet kwalijk nemen als je anders van hen houdt dan van Tygo. Het ís ook anders. Waar je natuurlijk wel op moet letten is dat jij óók belangrijk bent en er moet kunnen zijn zoals je bent. Het is denk ik vooral belangrijk dat jij en je vriend een goed gevoel hebben over hoe jullie het samen doen. Met hem moet je er uit komen en als jullie op één lijn zitten, heeft dat vast ook zn weerslag op jouw relatie met de kinderen. Je bent trouwens denk ik wel wat strenger dan ik zou zijn Duidelijkheid, consequent-zijn, regels, dat het niet alléén om de kinderen draait maar dat de ouders ook hun ruimte nodig hebben: sta ik helemaal achter, maar ik heb het gevoel dat jij de grenzen net even ergens anders legt dan ik zou doen. Geeft trouwens niks hoor, maar wilde het toch even zeggen, omdat je zo vroeg of wij vinden dat je te streng bent Haha, ik weet dat stellen met jonge kinderen een groter risico lopen om uit elkaar te gaan, maar om het nou zo zwart op wit te zien mbt de augustusmamas Linka, voor jou ook even: respect dat je zo je best doet om je twee meiden het beste thuis te geven dat mogelijk is, samen met Jeroen. Het is een superlastige situatie en jullie pakken dat heel serieus op! Juud, arm kind dat ze zo slecht opgevoed was dat ze gemeen is en mensen een hekel aan haar krijgen! Hoop dat ze later toch nog opgroeit tot een aardig mens (al zou ik niet weten hoe ) Tess, heb even gemist wie er euthanasie krijgt Sterkte!
@ chantico; Ja ik zie het ook zo, door jullie reacties kan ik ook proberen er met andere ogen naar te kijken en over na te denken. Dus vat het niet op als kritiek ofzo hoor, absoluut niet, het kan me juist helpen. En streng... Ja weet in ieder geval dat hun moeder strengers is qua regels enzo. Ik ben zeker te weten strenger als rene... En ja misschien ook wat strenger als sommigen hier... Maar dat is denk ik ook gewoon mijn karakter... Mijn ouders waren ook wel van regels en consequent zijn, maar ik heb gewoon een kutkarakter en wat mijn ouders ook zeiden, deden of me bestraften, maakte allemaal niets uit, ging mijn eigen weg ongeacht de consequenties, nu houdt dit in dat ik geen 'geouwehoer' tolereer, dit zijn de regels en basta... En hoewel dat misschien bij kinderen die niet van mij zijn wat beter werkt (vreemde ogen dwingen af), zal ik waarschijnlijk nog wel bij Tygo merken dat wat ik wil niet altijd is wat hij wil Mijn ouders hebben het echt letterlijk opgegeven bij mij. Mijn broertje en zus geven nu vaak nog wel is de opmerking van ja maar chantal deed wel altijd dit en chantal mocht wel dat, dan zeggen ze nu ook eerlijk, ja we konden het wel verbieden, maar ze luisterde toch niet. En als ze mijn broertje en zus iets verboden , luisterde zij wel. @ juud; oh juud, wist niet dat je getrouwd ws geweest joh, met die ex met dat heksje?
@ all; trouwens op mijn recente problematica (hahaha) krijg ik regelmatig van jullie reacties als, ik heb je zo en zo leren kennen en wat ik hoor doe je dit en doe je dat etc. Allemaal wel positieve dingen eigenlijk en dat vind ik een enorm compliment van jullie, dus alsnog bedankt daarvoor... Soms kan je hier echt even de bevestiging krijgen hier die je zoekt of zorgt iemand ervoor dat dat vervelende gevoel wat je erbij hebt even wegebt...!!