Noa gefeliciteerd!! @Cjpt, ik was ook misselijk tijdens de ergste weeen maar dat was maar 2x ofzo, heb niet hoeven overgeven gelukkig. ik heb het idee dat de fobie bij jou vrij sterk is, maar toch denk ik dat je op het moment van de weeen te druk daarmee bezig bent om een paniekaanval te krijgen..dat hoop ik ook voor je. wel goed dat je je vlos hebt ingelicht. @annie, ik heb nu een dekentje vrij strak (maar niet té natuurlijk) om Ties heen gewikkeld met de opening onder zijn ruggetje. hij slaapt nog steeds en zo diep en rustig! ga echt af en toe kijken of alles goed gaat, ben niet gewend dat hij zolang slaapt @mamadeluxe, ik duim voor je!!!!
@ marieke, ja tis een fobie die ik al sinds kind af aan heb en die sinds mijn 14e echt het ergst is. Ik kan al in paniek raken als ik maar dénk dat iemand anders misselijk is (dan ben ik ook echt weg, leuk om met mij naar de kroeg te gaan enzo... NOT) dus laat staan als ik zelf denk misselijk te zijn. En dat ik de vk heb ingelicht was omdat ik als de dood was dat als ik inderdaad in paniek zou raken iedereen zou denken dat het door de weeen zou komen. Dus dat ze me dan gaan zitten kalmeren over het verkeerde onderwerp haha. Of dat ze me bij misselijkheid gaan zitten aanmoedigen om "het eruit te gooien want dan voel je je beter" ahum... dat zou dus echt averechts werken ;o) Maar goed, de vk vertelde wel dat de meeste vrouwen die overgeven dat pas doen tijdens het hoogtepunt van de weeen en dat je dan vaak al zo in een roes bent dat de paniekaanval hopelijk wegblijft. En zo niet... tja dan zal ik ook daar door heen moeten. Misschien kan het me zelfs wel helpen van de fobie af te komen. Of iig dat het minder word daarna. Puur de eerste weken van mijn zwangerschap doorstaan zonder paniekaanvallen door angst voor ochtendmisselijkheid was al een overwinning voor me.
Nou meiden 17-08-2009 ben ik om 20.17 bevallen van een kerngezonde zoon Ismael, hij was 54 cm en zijn score was 10,10,10. Hier volgt mijn bevallingsverhaal: Smorgens voeld k het wel rommelen maar laten we eerlijk zijn dat voelde ik al weken zo...liet het maar op z'n beloop. Smiddags verloor ik wat slijm en een heel klein beetje bloed....niks om je zorgen over te maken, ik ging ff een middagdutje doen. Ik werd wakker en zei tegen mijn vriend dat we toch maar even naar de AH moesten gaan omdat het makkelijk was om veel in huis te hebben mocht ik snel gaan bevallen, zo gezegd zo gedaan. We liepen in de AH met 2 volle karren en een mijn dochter toen ik opeens plof voelde en water verloor, gelukkig niet veel, schaam schaam, het kwam alleen in mijn broekje... Snel maar afgerekend, het was 3 uur, de auto in word ik nog heftig gestoken door een wesp, in de auto beginnen de weeen op te komen, ik ben blij, yes het gaat doorzetten. Eenmaal thuis gekomen merk ik dat ze om de 3 minuten komen dus ik bel mijn moeder om Zaira te komen halen. Die is er binnen 20 minuten, de moet de weeen soms al echt opvangen, ze komen om de drie min. een min lang, ik moet de verlosk. bellen van mij vriend...Die zegt bel me terug als ze om de drie min. komen en 1 minuut duren...ik denk dat duren ze al, maar zeg niks omdat zei zegt jij weet wel wanneer het echt sterke weeen zijn...Ok dan...ik bel wel... Mijn ma vertrekt en ik zeg tegen mijn vriend, ik ga nog ff de wc's schoonmaken en dweilen, onder het dweilen hang ik over de bank te puffen, voel me verder prima...vriend zegt toch maar bellen, vind het toch wel serieus uitzien..Ok dan... De verlosk. zegt dat ze eraan komt..Als ze komt gaan we naar boven, mijn vriend legt een pizza in...en ze constateert 5 cm, ze gaat mijn vliezen breken, gelijk heb ik 7 cm, vriend komt naar boven...merkt dat tie zijn pizza wel kan vergeten. Ik voel persweeen opkomen en zeg nu krijg ik het zwaar...flink puffen, maar het schiet op, de ontsluiting vordert super, dat geeft moed...nog ff volhouden...alleen blijkt meneer niet diep genoeg te zijn ingedaald en hij heeft zijn koppie in en vreemde stand, ik moet op doggystyle hem laten zakken (dat viel niet mee) Het werkt wel en na een tijdje mag ik persen, binnen 10 min. was Ismael toen geboren om 20.17... Los van de stand van het hoofdje toch een droombevalling ...al had het nog ruim een uur sneller gekund... Ik had twee minuscule hechtingen waar ik geen last van heb gehad..en de bv is goed op gang gekomen... Hij is een heerlijk mannetje, al moet ik weer erg wennen aan het hebben van z'n kleintje, ik bn veel vergeten van mijn eerste, maar tis de eerste maanden gewoon een gepuzzel..maar alles komt goed en de rust en regelmaat komen vanzelf.. Dus meiden hou hoop ik vind bevallen gewoon echt goed te doen...maar goed ben ook twee bespaard gebleven....blijf vooral heel rustig en vertrouw op jezelf... Veel liefs Sanna
Hebben jullie dat ook, dat er te pas en onpas mensen bellen omdat ze er heilig van overtuigd zijn dat HET begonnen is? Ik net ook weer, mijn vriend belt net vanuit de auto dat ie onderweg naar huis is (vaste prik, wij zijn normaalgesproken zo'n stel dat elkaar vanuit de auto belt voor het "wat eten we vandaag"), en wij bellen eigenlijk altijd mobiel met elkaar, omdat we allebei een zakelijke gsm hebben. Belt een vriendin van ons dus blijkbaar net op dat moment ook mijn gsm (ze had een voorgevoel ), die ik dus niet opneem. Niet even geduld hebben, nee meteen ook mijn vriend bellen, die dus óók niet opnam We waren net op tijd met terugbellen want ze was al in alle staten Kreeg vervolgens heel lief het aanbod om morgen met haar mee te rijden naar de verjaardag van mijn neefje (mijn zus staat hier niet heel ver vandaan op de camping), maar een kinderfeestje op de camping is me nu net even een heel klein beetje te veel van het goede, weet zeker dat dan ter plekke de weeën beginnen. En ik wil wel heel graag dat Ukkie komt, maar doe dat liever lekker thuis met mijn vriend erbij, in plaats van op de camping met allemaal beter wetende mama's en een kudde kinderen!
Noa, gefeliciteerd met Yaslin! Ik ben ook benieuwd waarom het een keizersnee is geworden. Toch altijd een beetje teleurstellend geloof ik, maar hopelijk gaat het herstel voorspoedig. Nou, ik ben in een pestbui, dus ik ga mijn bevallingsverhaal maar eens opschrijven hier. Ik weet niets beters te doen... Om 4 uur ('s nachts) werd ik half wakker met een droom over een slang die me beet. Ik zag in mijn droom slangentanden, en toen werd ik gebeten. Een paar seconden later werd ik wakker van de onwijze pijn in mijn buik. Het eerste wat ik dacht was: Het is begonnen! Dit kon echt niet missen. Ik ben er maar uit gegaan en op de wc nog eentje opgevangen (voor zover dat lukte). Toen heb ik een minuut of 20 rondgelopen en getimed. De weeën kwamen meteen super regelmatig, elke 5 (!) minuten. Volgens de reglementen van het ZH moet je daar heen komen als de weeën om de 8-10 minuten komen, dus ik werd een beetje in paniek dat we meteen weg moesten. Manlief wakker gemaakt en ik zei dat het begonnen was. Die werd meteen heel "doelgericht" en begon rond te lopen en te bedenken wattie moest doen. Ik heb hem maar opdracht gegeven om het ZH te bellen, om te vragen of we dan al moesten komen. Het kon voor mijn gevoel toch niet zo snel al zo hevig zijn! Het ZH liet aan mij de keuze of ik al wilde komen. Het zou nog wel even duren, maar met zulke hevige weeën was thuis zitten ook geen pretje. Om 5 uur kwamen we dus bij het ZH aan en werd er meteen een CTG gemaakt. De weeën waren inderdaad super regelmatig, maar nog niet sterk genoeg (au, tegenvaller, het deed al zo zeer). Rond 6 uur had ik 1 teleurstellende centimeter ontsluiting... We kregen een kamer toegewezen met een bed en er werd nog een echo gemaakt om te kijken of alles wel goed was (waarom het zo heftig was en nog niets deed). Julia bleek een sterrenkijkertje! Het zou dus wel eens lang kunnen gaan duren... Na even op bed ben ik in bad gegaan, maar dit vond ik niet prettig. Ik kon me heerlijk ontspannen tussen de weeën door, maar elke 5 minuten kwam er dan zo'n knetterend zere wee die ik in die badkuip nauwelijks kon opvangen. Helaas dus geen succes. Om 8 uur bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben, en was het al aardig heftig aan het worden. Een PDA (ruggeprik) wilden ze nog niet doen, voor het geval dat het niet echt door zou zetten, maar ik kreeg ik ander soort pijnstiller via een spuit (Dolarmine? Donamine? Iets met een D). Ook kreeg ik zetpillen om de ontsluiting te stimuleren. Die pijnstiller werkte erg goed en haalde echt de piek er uit. Ik was wel echt halfdronken en heb weinig van die uren meegekregen. Om 11 was die spuit uitgewerkt en moest ik weer aan de CTG. Ik had inmiddels bijna 3 cm ontsluiting en na overleg tussen de artsen en hebammes mocht ik een PDA. Dat duurde even voordat het klaar gemaakt was, maar om half 2 werd die dan uiteindelijk gezet. Ik had inmiddels weeën die ze in het ZH "kamelen-weeën" noemden: een sterke wee met vlak daarna een minder sterke wee, en dan weer een pauze van een paar minuten. Nog steeds geen lange pauzes en ik was echt zo blij met die PDA! Vlak voordattie gezet werd, ben ik nog naar de wc geweest en op de terugweg naar m'n bed braken mijn vliezen! Het was wel even doorbijten toen er geprikt werd tijdens zo'n wee, maar na 1 poging zattie al. Al vrij snel voelde het helemaal dof van onderen, maar aan de rechterkant bleef ik de weeën een beetje voelen. Een kwartiertje waren die nog nauwelijks pijnlijk, maar rechts kwam steeds meer gevoel terug. Tegen 3 uur moest ik plassen, maar na tig pogingen op de postoel (ik kon niet meer zo goed lopen) kreeg ik nog steeds mijn plas niet losgelaten. Vervelend! Ze heeft toen getoucheerd en ik had 5 cm ontsluiting! Eindelijk ietsje meer! Met een katheter heeft ze vervolgens mijn plas er uit laten komen, maar dit voelde niet verlichtend ofzo (omdat ik zelf niet die spieren kon ontspannen). Ik heb nog een kwartier lang gejammerd om die dokter, omdat die rechterkant steeds pijnlijker werd en ik die PDA bijgespoten wilde hebben. Frau doktor was helaas bij de (luid en duidelijk hoorbare) buurvrouw bezig, dus ik moest wachten. Ik kreeg steeds meer het idee dat ik ook voor een grote boodschap nog moest. Ik vroeg dus weer om die postoel, en toen dat even duurde begon ik te roepen dat ik echt NU die postoel moest hebben want ik moest poepen!!! Dit was om 20 over 3. Ik zat op die postoel weeën op te vangen en te proberen te poepen, maar toen bleken het opeens persweeën te zijn! Helemaal niet door gehad! Ik heb 3 persweeën weg kunnen hijgen, maar toen lukte het echt niet meer. De hebamme bleef irriterend rustig en zei dat ik echt niet mee mocht persen. Waarschijnlijk had ik al zo vroeg persweeën omdat Julia nog steeds met haar gezichtje naar boven lag, maar hier had ik natuurlijk niets aan. Om half 4 wilde de hebamme toch even checken of ik niet misschien opeens al sneller opgeschoten was met de ontsluiting. En hoe! Ik had volledige ontsluiting!! Ik was zo verbaasd en zat met grote ogen te kijken hoe de hebamme alle spullen ging klaarmaken voor de baby en ze Frau Doktor ging roepen dat ik ging bevallen. Ik kon niet geloven dat ze echt dachten dat er een baby uit mijn doos zou komen Na 15 minuten lekker meepersen (wat heerlijk om wat te kunnen doen in die weeën) werd Julia Hosannah geboren om 15:45!! Ik was wel echt geschokt hoor, toen ik opeens vanaf 5 cm zo dat kind er uit schoot in 45 minuten! Maar het was echt een hele speciale dag. Een teleurstellende ochtend, een minder pijnlijke middag met uiteindelijk een supersnel einde! Ik ga voeden!
*** BUDDYNIEUWS VAN MARINA *** Sinds 13.50 uur vanmiddag zijn wij de trotse ouders van onze dochter Eowyn Sarah. Alles is redelijk vlot verlopen en wij zijn dolgelukkig! *** EINDE BUDDYNIEUWS *** Marina van harte gefeliciteerd met jullie dochter...eindelijk is ze er dan! Geniet ervan meid!
Marina, gefeliciteerd met Eowyn Sarah! Wat een mooie naam! Annie, inderdaad een heftige en vreemde bevalling. Eerst zo langzaam, dan zo snel. Maar uiteindelijk was het te doen en nog niet eens zo heel lang (bijna 12 uur). Gek he, dat je achteraf denkt 'wat een hel!', maar er op dat moment toch gewoon echt doorheen kunt. Ergens kunnen wij vrouwen dat gewoon toch.
@ Gentle: Heftig zeg! @ Marina: Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter Eowyn!! Eindelijk!!
Zo ik heb echt even niet bijgelezen..maar wilde toch even wat laten horen. Ik zag wel wat ander baby-nieuws langskomen: Alle nieuwe mama's gefeliciteerd! @CJPT: loop je hier nu nog steeds rond? Arme jij, kom op kleintje! Hier gaat alles goed. Een erg snelle en heftige bevalling gehad maar wat is het weer mooi om het allemaal mee te maken! Borstevoeding heeft nog wat moeite maar ik kijk het nog even aan en anders wordt het alsnog fles. Ohja voor wie mijn bevallingsverhaal wil lezen en foto's wil zien van ons zie onze site: Sansie Maar ook even een spam hier, ben zo trots!
@Noa, gefeliciteerd met jullie dochter Yaslin Hoop dat je vlot hersteld meid. @Marina, gefeliciteerd met jullie dochter Eowyn (Rolf vind het helemaal een mooie naam als rechtgeaarde Tolkien fan )
Dag iedereen, Ten eerste alle nieuw bevallenen: van harte gefeliciteerd!! @ Daan: Je dochter is prachtig!! Daar zal het niet aan liggen dat je nog te weinig bezoek krijgt hoor Heb je misschien onbewust een signaal afgegeven dat men beter even kan wachten? Ik ben ook vaak geneigd me niet teveel op te dringen, maar als iedereen zo denkt blijft het natuurlijk wel erg rustig... @ CJPT en Marina: Zo herkenbaar, dat je helemaal geen zon meer hebt om met mensen te praten omdat je dat er alleen maar aan herinnerd dat je nog niet bevallen bent. Ach, jullie tijd komt snel en dan ben je dit snel vergeten! Toch heel anders om zo het forum te lezen. Zo loop je 10 dagen overtijd te verzuchten dat die bevalling toch echt wel mag beginnen omdat je het helemaal beu bent, en zo heb je de liefste baby van de wereld en loop je weer tegen heel andere problemen aan.. Hier gaat alles goed. Ons mannetje doet het geweldig en hij is enorm tevreden. Er is een ding wat echter minder gaat, en dat is de borstvoeding. Omdat hij de eerste dagen niet bij me heeft gelegen in het ZH (en ook niet aangelegd is het eerste uur door zijn slechte start) heb ik moeten kolven vanaf het begin. Hierdoor is de BV echter nooit heel goed op gang gekomen. Het loopt wel, maar ik kolf niet meer dan 20/30 ml per kolfsessie. En Teun is door de flesjes lui geworden, die wordt ofwel agressief na 2 minuten borst omdat ie te weinig melk krijgt, ofwel hij valt in slaap. Ik vind het heel frustrerend, omdat alle voedingen nu dubbel zijn: eerst aanleggen, dan fles, dan kolven. Na die stressvolle start zit ik niet op borstgevechten te wachten, en Teun ook niet geloof ik. Ik heb min of meer besloten dat ik morgen ga stoppen ermee. Hij drinkt onwijs goed aan de fles en ik word niet gelukkig van deze toestanden, zeker niet na dat heftige begin met hem. Als de BV normaal op gang was gekomen was ik graag doorgegaan, maar nu is het zo'n kip-ei verhaal. teun wil niet aan de borst omdat het niet voldoende opleverd, en het levert niet voldoende op omdat hij niet wil drinken aan de borst. Ik word er in elk geval zo moedeloos en gefrustreerd van, dat ik dit niet langer wil. Wil gewoon van Teun genieten.. Herkennen meer meiden dit?
Leuk om al die bevallingsverhalen te lezen hier! Ik zal de mijne hier ook even plaatsen. Op donderdag de 13e had ik 's ochtends een beetje een rommelende buik. De gedachten "zal het begonnen zijn" ging wel een paar keer door me heen, maar dacht er verder niet over na. Toen ik om 07.00u naar het toilet wilde gaan braken mn vliezen bij het uit bed stappen. Omdat ik verder nog niet echt weeën had is mijn vriend gewoon naar zijn werk gegaan. We waren anders bang dat hij een vrije dag zou missen en hij kon toch niks doen. Ik heb die hele dag weeën gehad. Maar ze kwamen om de 5 minuten en duurde niet langer dan een minuut dus het was nog afwachten. De vlk kwam die avond om 22.30 kijken maar zei dat het nog niet veel was en ik me moest voorbereiden op nog vele pijnlijkere weeën. Ze heeft toen ook niet naar ontsluiting gevoeld. 'S nachts werden de weeën wel wat heftiger maar nog niet heel erg pijnlijk. De volgende ochtend heb ik toch maar de vlk weer gebeld. Niet omdat de weeën echt pijnlijk waren, al moest ik wel echt gaan staan om ze op te vangen (rugweeën), maar omdat ik zo uitgeput was dat ik het niet lang meer volhield. Nou waren mijn vliezen ook 24uur gebroken, en blijkbaar is dat ook een reden om opgenomen te worden. De vlk zei dat het wrs nog wel even ging duren omdat ik nog veels te wakker was, maar we moesten wel vast naar het zkh. Daar aangekomen werden we niet echt openlijk ontvangen. Ze zeiden dat ik nog te helder en vrolijk was om ontsluiting te hebben en vonden dat ik te vroeg gekomen was. Na aandringen van mijn vriend wilde de gynaecoloog toch naar de ontsluiting voelen en bleek ik al 8cm te hebben! Ze bood haar excuses aan en ik kreeg een infuus om de weeën verder op te wekken. Want omdat mijn vliezen al zo lang gebroken waren moest ons mannetje er snel uit. Na nog een aantal uur weeën opvangen ben ik om pijnstilling gaan vragen. Ik moest echt gaan staan om ze op vangen, had heftige rugweeën. Ze hebben toen iets aan mijn infuus aangesloten waarvan ze zeiden dat het pijnstilling was. Daar merkte ik niks van en achteraf gezien bleek het een wateroplossing te zijn . Met 9.5cm ontsluiting kreeg ik persweeën. Er werd toen een echo gemaakt om te kijken hoe hij lag en er werdt gezegd dat ik de weeën weg moest puffen. Maar dat lukte echt niet, de drang om te persen was zo groot! We waren toen alleen en mijn vriend raakte helemaal in paniek, echt zo lief. Hij rende de gang op en riep heel hard "ze doet het hoor! Ze is stiekem toch aan het persen" Moest gewoon lachen tussen het persen door . Na een uur persen ben ik ingeknipt omdat zijn hartslag begon te dalen, en toen was binnen een paar minuten ons mannetje er. Heel vreemd, dat moment waarop ze hem op mijn buik legde. Ik durfde de eerste minuten niet eens te kijken. Had helemaal niet verwacht hij er al zou zijn, het voelde ineens zo onverwachts. Hij is pas 10 dgn oud maar het lijkt nooit anders geweest te zijn. Echt heerlijk zo'n klein mannetje! Sorry, voor het lange verhaal. xxx
Mama van youri: die jippie`s zijn ook een stuk dunner en hebben een hogere opname, dus zie je minder snel en ook minder snel doorlekken, dus helemaal supper! Baby en huilen: ik probeer voor mez elf aldoor een tijd in te stellen van zolang laat ik hem huilen, maar meestal voor die tijd ben ik alweer overstag en haal ik hem toch weer uit zijn bedje, vind het zoo zielig. Maar vaak is het precies tussen 2 voedingen door en daarna is het weer over en gelukkig doet papa wonderen. Noa: gefeliciteerd met jullie dochter! Geniet ervan meid! Sanna: gefeliciteerd met jullie zoon! geniet ervan! Gentle: wat een verhaal zeg, iedereen beleefd het weer heel anders. Wel grappig dat ik op precies dezelfde tijd bevallen ben! Marina: gefeliciteerd met jullie dochter! geniet ervan! Vandaag Finn laten wegen bij het cb en jahoor het mannetje groeid echt goed hij was bij zijn geboorte op 5 aug 2620 en nu 3165, dus hij krijgt genoeg. Maar waarom komt meneer dan `s nachts om de 2 uur???:x Dus ik vraag daar naar zegt de muts dan ga je hem toch `s nachts een flesje geven om je zelf te ontzien Uh en mijn tieten dan die al regelmatig op klappen staan, nou nee hoor dan geef ik wel gewoon bv, anders en een fles en kolven, wat schiet ik daar mee op?? En dan zeker ook nog een tepel/speen verwarring oproepen, nee hoor dan geef ik wel gewoon de bv, maar nu dus alleen nog de vraag hoe ik krijg ik het voor elkaar dat meneer, `s nachts door gaat slapen en overdag dan wat vaker komt?? Hebben jullie tips? Verder gaat alles goed, wordt alleen een beetje moe van alles, maar ach, komt vast wel weer een keertje goed. TOCH?????? Meiden slaap lekker ik ga mijn kleine man wakker maken en eten geven, dan kunnen we daarna lekker naar bed! Dus ook voor jullie allemaal slaap lekker
@marina, gefeliciteerd! Ik geloof dat het begonnen is, ik kan er iig niet meer van slapen en twijfel wanneer ik de kinderen wakker moet maken , ze gaan naar de buuf namelijk...
Hey meiden,hier ff snel een berichtje. Was ervan overtuigd overtijd te gaan lopen maar afgelopen zondag na een zeer korte en heftige bevalling is onze dochter er. Ze heet Kelsey Jessica, geboren om 09.30 uur woog 2200 gram en was 47,5 cm. Ik ben net ontslagen uit het ziekenhuis, Kelsey moet nog even blijven omdat ze dysmatuur is. Ze mag naar huis zodra ze goed drinkt en haar temp kan houden. We hebben dus geen idee wanneer dat is, het wordt per dag bekeken. Mijn bevalingsverhaal houden jullie tegoed, kan bijna niet zitten achter de computer ivm de hechtingen. Voor de meiden die nog moeten, zet hem op !! Groetjes Yvon
@korsou, gefeliciteerd! Nou, pff wat een nacht, ik heb om de 6 minuten stevige weeen gehad, toen zwaar overgeven en darmkrampen en weeen tussendoor, ben ik uitgeput in slaap gevallen om 4 uur, tussendoor wakker van de pijn steeds, nu nog steeds hele zere buiken en voor het eerst weer bloed en slijm verlies....ik weet niet hoor wat er allemaal gaande is daarbinnen, dit is serieus slopend, ben veel te laat opgestaan...zucht...