@cjpt, balen joh, maar soms kan alleen het toucheren al wat op gang brengen als er al wat op het punt stond te gebeuren.
MvY, leuk om je weer te spreken! Weinig gezien de laatste tijd. Hier nog een zweter Heel vervelend, durf alleen nog maar zwarte en witte kleding aan haha. Vind zweetvlekken zoooo vies. Wat vervelend dat Esmee zo'n moedervlek heeft, weet je al wat je gaat doen? Heb je momenteel geen werk of ben je op zoek naar iets anders? Ik kan me goed voorstellen dat kolven op je werk niet echt leuk is. Je hoort wel vaker dat vrouwen dan toch maar stoppen met bv. Gelukkig heb ik dat probleem niet, ik werk niet en ga ook niet meer werken. Marieke, wel handig dat je nu goed leert knopen . Mamadeluxe, wat balen meid! Wie weet beval je nog voordat je naar de gyn moet. Maar zoiezo is het natuurlijk niet echt ontspannen om zo kort voor een verhuizing te bevallen. Annie, wat een eigenwijs mannetje. Slaap je overdag nog een beetje bij? Liefie, fijn dat het cb je helpt met het huil-probleem. Hopelijk gaat het beter met inbakeren. Net even lekker op internet geshopt, voor de verandering weer eens voor mezelf ipv babykleding haha. Florine heeft nu zoveel 56 liggen (oa 14 broekjes ) dat ik voorlopig maar niks meer voor haar koop.
Jessi, idd hier ook het liefste zwart of wit aan nu hihi. ik voel me ook zo vies, terwijl ik minstens 2x per dag douche nu... En tussendoor ook nog vaak omkleden ivm doorlekken... Ik heb nog werk maar wil daar ontslag nemen omdat het gewoon te ver reizen is (en krijg het niet vergoed) en het loont zich dan gewoon niet. Maar wil wel graag blijven werken en dus ga ik op zoek naar ander werk. Op het vorige werk zou ik de gekolfde melk dan zo lang in de ijskast waar iedereen zijn eten in heeft moeten zetten en dat zag ik niet zitten. Die ijskast was ook vaker kapot ofzo dus nee, geen zin in. Jeetje, 14 broekjes in maat 56???? hahaha dat is inderdaad wel genoeg... Cjpt, jammer dat ze nog niet kon strippen... Mamadeluxe, oh spannend! Ik zal voor je duimen!! Marieke, dus jij herkent het ook... Bah, bedorven melk das niet lekker he!
Oja, ik moet ook eens gaan oefenen met de draagdoek maar vind het nog zo eng in het begin... En moet ook knopen,nog nooit gedaan!!
op youtube.nl staan heel goede filmpjes over het knopen je baby erin doen! gewoon zoeken op draagdoek. zo heb ik het net ook gedaan.
@Jessi, nee slaap niet meer 's middags maar opzich gaat het nu. Heb gelukkig van 7 tot 10 nog kunnen slapen vanmorgen. En jeetje 14 broekjes!! Hier heb ik er echt maar 6 ofzo maatje 56. Maar maatje 62 heb ik echt zooooooooveel!! Die maat krijg ik ook van bijna iedereen! @Cjpt, jammer dat ze niet kon strippen maar wie weet heeft dit al geholpen! @Mamadeluxe, duim voor je! @Ladyjenn, jeetje wat duurt het dan nog lang! Duim ook voor jou dat beebje snel komt!! Ik vind het soms zo gek dat sommige zo overtijd zijn en ik heb gewoon al 3 weken een beebje... Mijn zwangere buikje lijkt al zolang geleden... Zit nu te wachten tot Milan wakker wordt...dan ga ik even met hem naar mijn werk. De kindjes zullen wel blij zijn dat ze eindelijk de baby kunnen zien! En ik ben natuurlijk blij me schatjes allemaal weer te zien! Had het niet verwacht, maar mis me werk best wel! Ik ben er echt achter gekomen dat thuis zitten niet mijn ding is...
@Cjpt, wat ik van de verloskundige begreep is dat ze in het ziekenhuis een echo maken om te kijken naar de hoeveelheid vruchtwater enzo.
cjpt: jammer dat ze niet kon strippen bij mij heeft het doorgezet na verweekte bm en vingertopje ontsluiting...
Zo veel dames alweer bevallen... Allemaal gefeliciteerd!!! Ik volgde de lijst steeds en zag dat op elke dag in augustus een baby is geboren alleen zie ik nu een gat op de 22ste geloof ik, hopelijk meld iemand zich achteraf nog voor die datum? Lijkt me leuk, de augustus lijst met elke dag in augustus een beeb Liefie, ik geloof ook dat ik Elias moet laten huilen soms, als hij moe is huilt hij ook heel erg en als ik hem dan lekker in zijn bedje laat komt de slaap hem vanzelf overvallen, hij kan echt heel plotseling in slaap vallen, tijdens het huilen zeg maar en als ik hem uit bed blijf halen lukt het hem nooit. Soms als hij overstuur raakt pak ik hem wel op, leg hem tegen me aan en wieg heel even en dan is hij ook weg of direct als ik hem terug heb gelegd valt hij weg. Weer heel anders dan mijn andere kids... De ousdste moest ik echt inbakeren en kon uren en uren huilen als hij overprikkeld was, de middelste huilde 10 minuten en sliep dan (je kon de klok erop gelijk zetten) maar daar was ik ook pas achter na weeeeken, erg jammer want ik had mezelf in het begin wat moeite kunnen besparen maarja met de oudste als voorbeeld had ik me niet bedacht dat huilen om in te slapen ook kon... Al met al elk kind is anders... Hoe het hier verder gaat: Elias is bijna 5 kilo! en hij is 57 cm... Wat een beertje zeg Ik biedt het nu 6 keer per dag 165 ml voeding aan en dat gaat lang niet op, overdag vaak wel, om de vier uur maar 's nachts drinkt hij weinig maar wel twee keer. Ik probeer overdag eten te geven om 7u, 11u, half 3 (kids moeten uit school daarna) en dan half 7. Dan slaapt hij niet meteen na zijn voeding maar slaapt wel tot een uur of half 1 a 1 uur en dan komt ie tussen 3 en 4 weer dus so far so good, daarna echter wil hij niet meer slapen, heeft krampjes of klaagt gewoon tot het een uur of 7 is en dan beginnen we overnieuw... Op zich een prettig iets op het laatste stukje nacht na... Iemand een idee wat ik daarmee kan doen? Alleen op papa of mama liggen met eventueel een speen schijnt tot nu toe te helepn... Maarja, dat slaapt niet voor ons... Gisteren heet hij een hele lange huil dag en nacht gehad met krampjes, had ook iets te hoge temp maa hield neie aan gelukkig en vandaag drinkt hij maar 100 tot 125 ml per keer en komt dus vaker en maakt er een zooitje van maar dan komen we uit op 7 flesjes denk ik en dat worden en wel weer 6 op ten duur, zo ver kan ik dan weer niet sturen Hij slaapt vandaag wel weer beter en lekkerder. Wat een verhaal zeg hahaha Oh ja, hier ook veel lachjes hoor, niet zoals ze rond een week of zes gaan doen nog meer komt wel in de buurt, het is niet gericht tegen ons (met oogcontact) maar wel een reactie op ons, op een stem inderdaad bijvoorbeeld. Wat meneer wel kan, al ruim een week is zich omdraaien van buik naar rug, eerst deed hij het toen hij boos was, nou dacht ik, dat kan, uit woede maar hij bleef het doen, ook als hij niet boos was, ik heb zelfs filmpjes gemaakt! Staat er eentje op mijn hyves want niemand neemt het van me aan hahaha echt weird dat hij dat nu al doet...
mamadeluxe--- bram kwam vanacht iedere 2 uur, dus ik iedere 2 uur op mijn mobiel kijken of jij al had gesmst, maar helaas.... Ik hoop voor je dat die andere dame snel bevalt en de vk vanavond alle tijd voor jou heeft. Ik wil je heel veel succes wensen en hoop dat je kindje nog mooi ingedaalt ligt en er dus wat mag gaan gebeuren Heel veel succes en sterkte en ik zal mijn mobiel weer in de gaten houden!!!
Sanell, dat ging lekker snel zeg! En wat een geweldig gezicht om Nienke zo bezig te zien met haar zusje. Ik kijk nu al uit naar zulke momenten over een paar jaar... Anna, jammer dat de BV niet zo goed lukt door de omstandigheden de eerste dagen. Ik heb inderdaad juist die eerste uren/dagen erg veel kunnen aanleggen en dit lijkt me ook van cruciaal belang! Hierdoor kreeg ik snel stuwing en werd ze binnen een paar dagen overstroomt door de melk. Als ik jouw verhaal lees kan ik het me goed voorstellen dat je stopt. Zou je door kunnen kolven en dat blijven geven? Of ga je naar FV? Trouwens, wat conijn zegt is zo waar! Iedere dag die je BV hebt kunnen geven is mooi meegenomen, en jullie moeten je er allebei goed bij voelen! Het gaat nu eenmaal niet alleen maar om je uk, maar ook om jou! Suzie, lange bevalling geworden! Ik kan me voorstellen dat je na de niet-zo-openlijke ontvangst in het ZH een beetje het vertrouwen daar in kwijt bent. Gelukkig heeft je vriend een beetje doorgezet en hebben jullie je uk nu lekker bij je! MamaDeluxe, Fijn nieuws voor vanavond! Ik duim met je mee dat het gaat lukken! Korsou, gefeliciteerd met Kelsey! Hopelijk mag ze snel naar huis! cjpt, wij hebben ons best vergist in de maten van de kleertjes. We dachten dat we maat 50 niet nodig hadden, maar eigenlijk al haar shirtjes zijn te groot! Alles wel in maat 50/56 of maat 50, maar het verschilt echt per shirt/broekje of het al past of niet. Broekjes lubberen ook allemaal onwijs om haar heen En Julia was ook niet klein (3610 gr en 54 cm). Ik zou dus nog niets weg doen! Je kunt het altijd nog daarna weggeven. Jessi, dat was het! Demerol! Moet ik ff onthouden voor de volgende keer. Vond het wel fijn nl. Alhoewel ik pethidine al wel vaker op een negatieve manier heb gehoord (dat je beeb het niet zo fijn vindt enzo). Liefie, het is maar net hoe ik er over na denk. Uiteindelijk ging het natuurlijk heel snel dat laatste uurtje, dus achteraf voelt het dan wel sneller dan dat het toen voelde. Toch zei ik toen ook, weeën zijn vol te houden omdat ze steeds ook weer weg gaan. Dat is echt goed geregeld in je lichaam! Ik leefde toen echt van wee naar wee, en de tijd ging supersnel! Achteraf dacht ik, hoe kan ik daar zo naartoe hebben geleefd? Waarom wilde ik al die weken zo graag die bevalling? Annie, Julia viel ook vaak in slaap en dronk niet lang genoeg. Toen hebben we haar steeds een kwartiertje langer wakker laten worden voor de voeding. Ze moet van mij echt even boos worden van de honger, voordat ze iets krijgt. Dit helpt hier heel goed! Ze ligt nu lekker naar mijn gezicht te kijken tijdens de voeding ipv met haar oogjes dicht. Ik hoef haar nu niet meer wakker te houden. Tussendoor heeft ze soms even een pauze, maar dan wacht ik ook weer even tot ze een beetje wakkerder wordt. Misschien helpt het bij jou ook! Hey, Julia is wakker! Ze heeft echt lang geslapen! 10:45 sliep ze en ze is nu (14:30) wakker. Heerlijk! Inmiddels gewassen, ge-olie-d, gevoed, lang rondgelopen met een wakkere baby, hebamme geweest, en nu komt ze al bijna weer voor een voeding Hoe druk kun je zijn met een baby! Pluis, lief dat ze zo lacht! Julia heeft onwijs veel lachstuipjes, maar stiekem denk ik ook wel eens dat ze dat speciaal voor mij doet als ze mij hoort. Het ziet er in ieder geval super schattig uit! MvY, ik heb ook dat zweten! Marieke, bedankt voor je uitleg over dat vocht. Ik vond het al zo vies en wist niet waardoor het kwam. Ik heb trouwens alleen zweetvoeten voor de rest niet. Maar normaal gesproken heb ik nooit zweetvoeten, dus daarom snapte ik het al niet. Gelukkig is het dus voor de goeie zaak! Oh en je moet ff je lief vragen om te helpen met die draagdoek. Wij hebben het de eerste paar keer ook samen geoefend, en dat voelde een stuk veiliger (1 klooit met die doek, 1 let op de baby). Dan kun je ook goed kijken of het knopen goed zit, ook op je rug enzo. Rianne, wat is Elias dan al oud zeg! Gaat snel! Knap dat hij al om kan draaien hoor. Julia is ook zo'n sterke. Die tilt al vanaf de eerste dagen haar hoofd zelf op, en als je haar op haar buik legt, dan verplaatst ze zichzelf bijna. Zo duwt ze met haar armen en benen! Nou, volgens mij is dit echt een enorm bericht geworden. Met Julia gaat het trouwens zo goed, ik vind het bijna stom om te schrijven. Als ik jullie soms hoor over huilen en dat ze om de 2 uur komen 's nachts ofzo... Dan knijp ik mijn handjes dicht. 's Nachts is Julia echt een slaapkop en slaapt ze minstens blokjes van 3 uur. 's Ochtends dan vaak een blokje van 4 uur en 's middags is ze een beetje meer wakker en slaapt ze steeds 2 uur ongeveer. Al met al een heerlijk ritme wat we al gevonden hebben, en ik hoop dat het zo doorgaat. Ik merk trouwens ook goed dat het vocht nu langzamerhand verdwijnt. Mijn voeten krijgen weer vorm, mijn ringen kunnen bijna weer om. Voelt een stuk soepeler! Gisteren kwamen mijn schoonzus en zwager langs, en opeens na een uurtje kwam mijn zwager met m'n neefje uit de gang met een ander t-shirt aan: 'Binnenkort ben ik niet meer in m'n eentje.' Is ze weer zwanger!! Heel apart voelde dat. Ik had echt zo'n gevoel van, dan moet je echt weer helemaal van voren beginnen! Tsja, ik ben er natuurlijk net klaar mee Wij gaan even eten. Succes allemaal met bevallen enzo (MamaDeluxe, ik duim!!) en tot later!
Alle overtijders: succes! Ik vind het zo'n raar idee, ik was tegelijk met jou uitgerekend, cjtp, en mijn kereltje is gewoon al anderhalve week oud! Ik hoop echt dat het bij jou ook snel begint, op de natuurlijke wijze. Ik ben trouwens helemaaaal niet misselijk geweest hoor Pff, dat zou er nog eens bij moeten komen! Hier mijn bevallingsverhaal: Op woensdagavond 12 augustus, rond elf uur, kreeg ik weeën. Niet super heftig en niet heel regelmatig, ongeveer eens in de 10-15 minuten. Maar goed, wel pijnlijk genoeg om niet te kunnen slapen. Rond 6 uur 's ochtends kwamen de weeën toch al regelmatig, ongeveer om de 5-6 minuten. Toen heb ik de vk gebeld. Een half uur later was ze er. Heel stom, toen begonnen de weeën weer minder te worden. Ze heeft gekeken hoeveel ontsluiting ik had, dit was zo'n 2-3 centimeter. Donderdag de hele dag heb ik wel weeën gehad, maar met een iets langere tijd ertussen. Soms 10 minuten, soms een half uur. Ik heb toen geprobeerd nog wat te slapen, maar als ik een uur geslapen heb in totaal, dan is het veel. 's Avonds heb ik nog geprobeerd wat warm eten naar binnen te werken, maar na een paar happen zat ik vol. Zo tegen middernacht begonnen de weeën weer heftiger te worden. Dit keer had ik er ook best flinke rugpijn bij. En om 1 uur 's nachts hield ik het niet meer uit. De weeën kwamen niet echt heel regelmatig, soms om de 4, soms om de 8 minuten. Maar ik heb de vk toch maar gebeld. Ik stond op uit bed en liep naar de kinderkamer om iets te pakken en toen braken mijn vliezen. Ik snel naar de douche en daar kwam de hele plens eruit. Mooi helder, gelukkig! De vk kwam kijken om 1.15 en constateerde zo'n 4 cm ontsluiting. Te weinig om naar het ziekenhuis te gaan, vond ze. We spraken af dat ze om 3.15 terug zou komen om te kijken hoe het dan was. Ik heb die 2 uur beneden op de bank doorgebracht. Kussentje in mijn rug, want die weeën opvangen is nog makkelijker gezegd dan gedaan. Ik wilde wat tv kijken maar ik was zoooo moe dat het geluid en het licht me alleen maar irriteerden. Tussen de weeën door probeerde ik te slapen maar dat lukt natuurlijk niet. Ik wilde alleen maar slapen! Toen de vk om 3.15 terug kwam, had ik 6 cm ontsluiting. Nou toen mocht ik gelukkig naar het ziekenhuis. Ik had de meest lelijke onderbroek aan, ik moest een grote hebben om er zo'n inlegverband in te proppen. Het was een boxer van mijn vriend: een witte met rode jarretels erop als print. Geen gezicht! Maar dat was de grootste onderbroek in huis Die had hij ooit als geintje gekocht. Nooit gedacht dat ie nog van pas zou komen! Nou wij naar het ziekenhuis. Rond 4 uur, 4.15, waren we er. Ik had nog steeds maar 6 cm ontsluiting!! En ik wilde zo graag slapen. En mijn rug deed zo'n pijn! Omdat ik zo moe was, zou ik pijnstilling krijgen omdat de ontsluiting niet opschoot. Gelukkig! Ik moest aan een of ander apparaat om naar de hartslag van de baby te kijken en om de weeën te registreren. Daarvoor moest ik op mijn zij liggen met een kussen tussen mijn benen. Een half uur! En dan pas zou ik pijnstilling mogen! Ik kreeg eerst een rottig infuus in mijn hand (ik haaaaaat naalden, op zijn zachts gezegd..). En dat mens die dat aanlegde maar volhouden dat dat geen zeer deed. Nou echt wel. Tsss, dat voel ik toch zelf het beste??? En als klap op de vuurpijl kwamen ze van het lab ook nog even bloed tappen uit mijn andere arm! Dat is me toch een enorme blauwe plek geworden! Zal met persen wel mijn ader kapot hebben gemaakt denk ik. Het was zo'n vreselijke zuster in het ziekenhuis, ze stonk uit haar muil en ze praatte HARD, niet normaal! En ik vond haar ook nog eens erg onaardig. Ik moest per se van haar dat kussen tussen mijn benen, omdat dat 'lekkerder lag'. Dus ik heb gevraagd of ALSJEBLIEFT dat kl*tekussen weg mocht omdat het niet lekker lag. Nou dat mocht even maar daarna moest het toch weer terug, anders konden ze de hartslag van de kleine niet goed zien. Pffff.. Heb daarna ook nog even onder de douche gezeten, dat was wel lekker. Vervolgens kwamen ze EINDELIJK met die spuit. Een of andere morfineachtige oplossing, weet niet meer hoe het heet. Dus de vk keek nog even naar mijn ontsluiting. 8 cm. Dat betekende dus GEEN pijnstilling meer anders zou de baby er last van krijgen En ik was zo moe! Nou na een half uurtje of zo had ik volledige ontsluiting en mocht ik gaan persen. Ze hadden mij verteld dat persweeën minder erg zouden zijn dan ontsluitingsweeën. Nou. Mijn eerste perswee kreeg ik op het moment dat mijn benen in van die beugels werden gehangen. Daar was ik dus even niet op voorbereid, dus ik gillen! Pijn!! Dit was helemaal niet minder erg!!! Die zuster ging mij ook nog eens vertellen (met haar stinkadem VLAK bij mijn gezicht): "Kijk me eens aan! (ik mijn hoofd zo ver mogelijk bij haar vandaan) Je doet het helemaal verkeerd. Kijk me nou eens aan!! Want zo gaat het niet goed. (Ja hé hé, onverwachte wee, sorry maar ik ben geen natuurtalent in persweeën wegpuffen, als ik die niet had verwacht!)". Ze had mazzel dat ik zo moe was, anders had ze een rotschop gekregen. Tussen de persweeën wilde ik alleen maar slapen. Ik was zo moe, dat ik echt moest 'uitrusten'. Gelukkig kwamen de weeën een beetje op commando, dus als ik een beetje kracht had verzameld, kon ik mijn benen optrekken en dan kwam er meteen een wee. Ik kon me NIET voorstellen dat al dat gepers nut had, want ik voelde helemaal niets veranderen. Alleen bij de laatste 2 voelde ik het, omdat het hoofd eruit moest (auw). Ik dacht echt dat die baby er zo op deze manier nooooit uit zou komen. Gelukkig was mijn kleine er toen vrij snel, binnen een uur. Om 8.07 's ochtends is hij geboren. Klein beetje ingescheurd, hechtinkje of 5 geloof ik. En natuurlijk heb ik toen de rest van de dag niet meer geslapen Van woensdagochtend tot vrijdagavond heb ik dus gewoon NIET geslapen. Ik kon ook helemaal niet meer lopen, dan gingen mijn oren suisen en werd het zwart voor mijn ogen. Maar 2 dagen later kon ik weer gewoon de trap op en af. En uiteindelijk was het 't allemaal waard Ik zou het zo weer doen! Inmiddels is mijn kleintje alweer 4 kilo! Hij drinkt goed (en vaak, en lekker wanneer hij dat wil, dus auw tepels!) en huilt alleen bij honger. Ik vind dat ik nog best lief ben geweest voor mijn vriend. Ik heb alleen gezegd dat hij zijn mond moest houden toen hij mij ging vertellen dat ik mijn schouders in het bed moest duwen tijdens een perswee en niet mee naar voren moest laten komen (joh, doe het lekker even zelf als je het zo goed weet!!) en hij vertelde me ook dat ik door mijn neus moest ademen.. (waar haal je het lef vandaan!!!). Maar ik had hem gewaarschuwd onderweg naar het ziekenhuis, dat wat ik ook zou zeggen, ik het niet meen en dat ik van hem hou . Degenen die nog mogen/moeten: SUCCES! En probeer zoveel mogelijk te slapen
Hoi meiden! Ben niet bijgelezen maar iedereen die nog na mij bevallen is GEFELICITEERD!! Ik heb net mijn verhaal geschreven dus komt die: Vrijdagmiddag had ik een paar keer flinke harde buiken maar omdat ik dat inmiddels al zó vaak had gehad schonk ik er eigenlijk geen aandacht meer aan. Om half elf ging ik naar bed en toen was het wel erger geworden dus toen heb ik ze even bijgehouden maar het bleef schommelen tussen de 9 en 13 minuten dus ik dacht: geen regelmaat, dus zal wel niet. Even later ben ik in slaap gevallen. Om 0:45 uur werd ik wakker met flinke buikpijn. Eerst een tijdje rond liggen draaien in bed maar toen besloot ik ze toch bij te gaan houden want het bleef maar aanhouden. Een uur lang bijgehouden en ze kwamen exact om de 7 min. Inmiddels was het dus 2 uur en toen heb ik de vader een sms gestuurd dat het begonnen was. Die was nog aan het werk in een kroeg in de stad maar een half uurtje later was hij bij mij. Toen hebben het nog ruim een uur aangekeken en daarna het ziekenhuis gebeld. Om kwart over vier waren we daar. Toen moest ik een half uur aan de ctg om te kijken hoe Milan op de weeën reageerde. Dat was allemaal prima en toen bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben. De weeën waren trouwens goed te doen en goed op te vangen. Rond 6 uur begon het echter best wel pijn te doen en kon ik niet meer liggen of zitten. Dus toen heb ik steeds half over het bed heen gehangen om ze op te vangen. Toen heb ik om pijnstilling gevraagd maar de VK vond het goed gaan en wilde me niks geven. Om half 7 heb ik er om gesmeekt, geschreeuwd en gevloekt maar ze wilde eerst voelen. Toen had ik al 8 cm en mocht ik niks meer hebben. Ik trok het gewoon echt niet meer want ze kwamen zo snel en zo heftig maar ik mocht dus niks hebben. De 2 uur die daarop volgden om 10 cm te krijgen waren verschrikkelijk. Zo'n enorme druk van beneden en maar weg moeten puffen ipv er iets mee te kunnen doen. Om half 9 had ik 10 cm en mocht ik mee gaan persen. Het eerste kwartiertje durfde ik niet goed mee te persen dus dat schoot niet op want telkens zakte het hoofdje weer weg en daarna zakten de weeën ook nog weg en voelde ik dus pas laat als ik weer mee kon persen en helemaal niet wanneer ik moest stoppen. Toen heeft de VK een infuus aangelegd om ze wat sterker te maken en toen zat ik ineens ook in een ritme en voelde ik dat heel hard meeduwen minder pijn deed dan maar half wat doen. Na nog ruim een half uur persen kwam het hoofdje zo ver eruit dat het niet meer terugschoot en Oh my god wat doet dát pijn!! Bij de volgende wee heb ik volgens mij zo hard geschreeuwd: haal 'm eruit!! En toen zei de VK ineens: pak 'm dan. Dus ik deed m'n ogen open, ze stopten mijn handen onder twee glibberige armpjes en zo heb ik hem zelf eruit gehaald. Ja... en wat er dan door je heen gaat! Hij is zo geweldig, zo perfect, zo mooi dat ik bijna niet kan geloven dat hij uit mijn buik is gekomen. Daarna gingen ze hem wegen etc en mijn ravage down under bekijken. Echt aan alle kanten uitgescheurd. Binnenkant, buitenkant boven en buitenkant onder. Bijna een uur moeten hechten onder plaatselijke verdoving maar toch voel je het wel. Van het scheuren zelf heb ik trouwens niks gevoeld. Toen mocht Milan voor het eerst bij me drinken en hij pakte gelijk goed aan en zoog goed. Daarna kwamen mijn ouders en zus even kijken en toen heb ik me gedoucht. Om 13:30 uur mochten we naar huis! Dus Milan in de maxicosi en met de rolstoel naar de ingang. De eerste nacht ging gelijk goed. Tot half 2 heeft hij een beetje lopen rommelen en mopperen maar daarna sliep hij tot 5:15 en toen tot 8 uur. Minder goed ging het met mij want ik kon niet plassen. Ik had wel steeds enorme druk en aandrang om te plassen maar meer dan een paar druppels kwam er niet uit. Dat was dus ontzettend vervelend omdat je een flinke druk op je onderbuik krijgt. De kraamverzorgster heeft ''s morgens de verloskundige gebeld en die kwam meteen om een katheder aan te leggen en toen heeft ze er 1200 ml urine uit laten lopen. Dat was een opluchting! Nu gaat het iets beter met plassen maar het kost wel nog steeds best veel moeite. Dat komt waarschijnlijk omdat ik zoveel hechtingen heb en mijn baarmoeder trekt ook nog niet heel goed samen. De hechtingen trekken ook dus ik zit niet echt lekker maar morgen komt de verloskundige weer en dan knipt ze waarschijnlijk de knoopjes los zodat ze iets losser zitten. Milan doet het super! Het is een heel tevreden mannetje. Hij hapt telkens goed aan, inmiddels drinkt hij nog maar een kwartier, dan blijven we samen even liggen, boertje doen en hij gaat weer slapen. Afgelopen nacht heb ik hem zelfs om 2 uur wakker moeten maken om te drinken. Daarna kwam hij zelf weer om 6 uur en daarna om 9. Komende avond moet ik proberen hem tussen 11 en 12 te voeden en daarna pas weer op vraag dus hij mag doorslapen als hij wil. Ik ben echt zwaar verliefd op hem, hij is zo fantastisch. Oh ja en met de vader gaat het ook erg goed. Die komt iedere dag hierheen en is vreselijk trots op zijn zoontje. Hij vond de bevalling trouwens heel erg heftig en de verpleegkundige vroeg ook een paar keer aan hem of hij niet even wilde gaan zitten. Hij vond het maar niks om iemand zo'n pijn te zien lijden en dat je dan niks te kunnen doen. Maar ja.. dat geldt toch voor alle mannen denk ik. Lijkt me zelf ook moeilijk om zoiets aan te moeten zien. En het prachtige resultaat! http://94.100.115.195/705750001-705800000/705794601-705794700/705794668_5_elFt.jpeg http://94.100.116.79/702200001-702250000/702201701-702201800/702201725_5_FfoB.jpeg
hoi, ik ben vanmiddag thuis gekomen, ik weet dat het laatste bericht van mij ging over hoe pissig ik was omdat mijn dochter naar de tandarts moest en er niemand van hun die er moest zijn er ook daadwerkelijk was. en dat ik flink aan het rommelen was. we zijn nooit naar de tandarts gegaan, maar om 02.00 snacht wel naar het ziekenhuis. na een niet fijne bevalling is ons dochtertje / zusje djamione shiloh tallulah geboren 24-08-2009 om 07.56, ze is / was 3290 gram, meten doen ze niet vanwege dat het niet goed is voor de bekken. verhaal komt nog, pijnstilling yeeeeeh, het hoofdje uitdrijven &%$@#@#%!@^#%$@ wat deed dat zeer!!!! mijn verhaal komt nog
@brusje, gefeliciteerd! Mooie naam, waar komt shiloh vandaan? @nita, wat een verhaal, mooi beschreven hoor!