@Pientje01 & zj84 & Lette: Gefeliciteerd en welkom! @Janineenevie: veel plezier op het weekendje weg! @Nicky1973: wat heftig zeg, dat je bent bevallen van een niet-levensvatbaar kindje. Ik kan me voorstellen dat je je nu ook zorgen maakt. @Tulli: Ja, onze jongens worden grote broer! Nou, die van mij vindt het vast geweldig. Hij is gek op baby's! Erg trouwens dat je met je zoontje BI hebt gehad. Ik heb toen eigenlijk nergens last van gehad, maar nu al sinds de innesteling last van mijn onderrug. Als ik een beetje google lijkt het wel erg op BI... Ik probeer me maar geen zorgen te maken en hoop dat het snel over is. Dat lees ik namelijk ook wel. @Sannehai: Jeetje, dat is bij jouw dochter dan ook helemaal niet goed gegaan... Wat erg. Wel fijn dat je nu gewoon naar de gyn kan. Ik zit zelf een beetje in dubio wat ik zal doen. Bij mijn zoontje kwamen we er tijdens de bevalling achter dat hij in stuit lag. Hij had al in het vruchtwater gepoept en mijn weeen zetten helemaal niet door, dus toen werd het spoedks. Ik moet dus nu sowieso de laatste zoveel weken bij de gyn,en mag kiezen of ik eerst bij de gewone vk wil. Maar bij die waar ik bij zat, wil ik niet meer, want die hebben helemaal niet in de gaten gehad dat mijn zoontje al tijden in stuit lag. Maar de vk in het ziekenhuis (waar ik anders bij kan) vond ik een verschrikkelijke heks... Die was me zo aan het afblaffen ('niet piepen'), terwijl ik verdomme al 36 uur weeen had en helemaal op was. Naja, het is duidelijk: ik zit er nog steeds een beetje mee. Behalve mijn rug heb ik trouwens nergens last van. Soms wat bandenpijnachtig gevoel, maar dat herken ik nu gelukkig. Bij mijn zoontje heb ik helemaal geen kwaaltjes gehad in de eerste maanden. Aan de ene kant fijn, maar aan de andere kant vond ik het daarom ook moeilijk te geloven dat het allemaal goed zat... Gaan jullie het al aan mensen vertellen? Ik zit een beetje in dubio...
Hoi Lindangel, Ik heb het mijn moeder verteld (ze wist dat we er mee bezig waren, en wilde het natuurlijk héél graag weten zodra ik nieuws had), verder weet een goede vriendin van mij het. Ze is verloskunige en net als ik zwanger van haar eerste kindje). Verder proberen we het nog even voor onszelf te houden, en ik hoop dat ik mijn mond niet voorbij praat, haha! Vind de zwangerschap zowieso nog erg pril, er kan nog van alles mis gaan. Spannend hoor! Is bandenpijn te vergelijken met een 'trekkerig gevoel' in je onderbuik? Daar heb ik namelijk al sinds 5 dagen na ovulatie last van. Niet de hele tijd, het komt en het gaat (gelukkig)... Groetjes Lette
hoi hoi @pientje en zj84 welkom en gefeliciteerd @lette gefeliciteerd en welkom wat grappig dat je had gedroomd dat je een positieve test had, ik snap dat jeniet meer kon slapen toen je wakker werd, en dan ook nog in het echt een posi test echt leuk! je kunt ook nog best wat krampjes en zo hebben hoor en buikpijn dat is neit zo erg, als het maar niet heel erg gaat worden en als je maar geen bloed gaat zien, dan gaat het niet echt goed, maar verder kan je ook het idee hebben gewoon ongesteld te worden enzo. @lindangel wat vervelend dat het echt niet leuk is gelopen bij je bevallen, bah zeg dat iemand dan zegt dat je niet moet "piepen" alsjeblieft zeg daar zou ik ook Echt niet tegen kunnen bah! en ook niet echt vertrouwen meer in je vk omdat die niet door hebben gehad dat je zoontje in stuit lag, dat is natuurlijk ook niet echt een fijn idee... moeilijke keuze hoor, en je kunt niet gewoon naar een andere gyn gaan o.i.d. misschien kun je wel bellen maar vragen of je bij een ander kan omdat je het niet prettig vond lopen toen ofso? en wij gaan het nog niet vertellen alleen 1 collega van mij weet het (die zit ook op zwp, dus die had het hier gezien haha) maar verder willen we wel wachten zowiso tot kerst ofso, vind ik wel een leuke gelegenheid haha en dan hebben we ook al een echo gehad enzo. ik heb vandaag echt bijna nergens last van gehad, soms mn boobs wat en ja, mn onderrug ook wel.. maarja dan ga ik me ook zorgen maken omdat ik zo weining voel ofso :S
@lette ja bandenpijn is daar wel mee te vergelijken, een soort spierpijnachtige pijn/ongesteldheidspijn en wat jij zegt trekkerig gevoel, dat is zegmaar echt het oprekken van je baarmoeder
@Sannehai, Ja heel vervelend die BI pijn. Moet wel eerlijk zeggen dat ik gister ook bij de fysio ben geweest...en zij heeft er aan gezeten...dit is ook wel uitwerking op de behandeling van gister. Wat een verhaal zeg met jou dochtertje...snap helemaal dat je voor de gyn gekozen heb! Ik heb bij mijn zoontje ook bij de gyn gelopen, mocht ook kiezen. Fijn die extra echo's! Vond alleen wel tegenvallen dat er geen 1 gyn was opgevallen dat mijn zoontje een groot kereltje zou zijn. Had toch meerdere keren gevraagd of ik niet een groot kindje kreeg..."Nee hoor mevr. geen reden voor zorgen, middelmatig kindje wordt het!" Uiteindelijk had ik 4570gram in me handen. Is trouwens ook weer de om gekeerde wereld met jou dochtertje, gaat het nu wel goed met haar? Ik zal het lijstje v.a. maandag gaan maken en ontopic zetten....weekend zit ik niet zo heel veel achter de pc. @Lette...GEFELICITEERD, Welkom hier! Wauw wat mooi zeg van die droom...je zal vast wel jezelf geknepen hebben...ben ik wel wakker! Zo te lezen jou eerste...spannend! Vraag rustig de ervaren mama's het hemd van het lijf hoor @Nicky1973, lees nu pas jou zorgen over je zwangerschap. Kan het helemaal indenken. Jeetje wat moet dat vreselijk geweest zijn. En nu vreselijk spannend...schrijf lekker van je af! En probeer toch te genieten..elke zwangerschap is uniek... @Lindangel...Fijn dat je niet veel kwaaltjes heb..Ruilen??? Je mag mijn rugpijn overnemen Wij hebben al best wel wat mensen ingelicht, de mensen waar we het ook mee zouden delen als het mis gaat... Waar komen jullie allemaal ergens vandaan uit het land??? Ben wel benieuwd Nou ik ga lekker met me man bank hangen v.d. tv! Fijn weekend...en maandag zal ik een lijstje maken (als ik t niet vergeet ) Nog meer meiden al last van vergeetachtigheid????
Hoi Sanne, Bedankt voor je reactie!Ben helemaal gerust gesteld! Het is ook zo nieuw allemaal. Moet ook helemaal wennen aan het idee van zwanger zijn, we hadden helemaal niet verwacht dat het zo snel zou lukken, want we hebben het bijna een heel jaar onveilig gedaan (was in oktober vorig jaar al gestopt met de pil omdat ik pilmoe was, en we probeerde zo voorzichtig mogelijk te vrijen, tot zover dat natuurlijk mogelijk is, haha). Toen we er vanaf eind augustus dit jaar voor gingen waren de twee rondes dat het niet lukte stiekem best een teleurstelling. Tja, als ik iets in mijn kop heb dan....Dus toen ik vorige maand 5 dagen overtijd was, dacht ik dat het misschien al raak kon zijn ( maar werd even later gewoon ongsteld) Mijn vriendin die inmiddels wél (ongepland) zwanger was, vertelde dat ik het moest loslaten, maar jeetje wat is dat moelijk!!! Nu heb ik de afgelopen weken wel heel wat aanwijzingen gehad voor een mogelijke zwangerschap, maar je durft het toch niet te geloven dat het al raak kan zijn. Het is dus even omschakelen nu, ben er best een beetje onzeker over, omdat ik had gedacht dat het nog wel een tijdje zou duren, en het nu wél raak is. Had jij/ hadden jullie dat ook bij de eerste zwangerschap? xxx Lette
Was nog een paar dingen vergeten! Inderdaad gek van die droom he?! Een soort van voorteken! Oja, heb thee uit een bierglas gedronken, zag er uit als een glas urine, een collega zal wel gedacht hebben...wat is die nou weer aan het doen?!!! Verder, voordat ik van huis kan vertrekken heb ik de trappen al drie keer op en af gelopen....wat moest ik nou ook al weer meenemen? (hahaha) En, ik woon in Gelderland! xxx fijn weekend Sanne!
Hallo allemaal, iedereen gefeliciteerd!!!! Hier alleen erg moe maar verder nergens last van maar ja wat niet is kan nog komen natuurlijk. Zwanger in de zomer, ik vond het heerlijk bij Julian (augustus 2008). De hele zomer lekker thuis! Nadeel was wel de opgezwollen voeten waardoor ik alleen maar slippers aan kon maar ja het was zomer en een hittegolf dus dan maakt het al niet meer uit hahaha. Milan is van april 2010 en ook dat is wel fijn maar heb toch liever wat warmer weer en tijdens de bevalling had ik het bij beide super warm en daarna super koud dus dat maakt ook niet uit. Nu heb ik het trouwens elke keer super koud, zelfs met de verwarming op standje sambal. Bij de vorige zwangerschappen had ik het ook in de winter gewoon warm dus wat dat betrefd is het echt zo dat elke zwangerschap anders is. Bij de eerste twee ook heel snel misselijk en nu dus nog nergens last van. Sorry voor al die ego maar mijn geheugen is een zeef! Ga nu stoppen want morgen weer om 7uur beginnen dus moet nodig slapen (vanavond al wel een uurtje of twee op de bank geslapen) Tot morgen!!!!
Goedemorgen dames! @Ingrid130: Jeetje, dat jij al zo moe bent zeg! Hier nog geen last van. Gelukkig. @Lette: ik wilde bij mijn eerste zwangerschap zo graag (we waren 'al' een half jaar bezig) dat ik niet echt overrompeld was dat het gelukt was. Maar ik vond het wel superspannend en was erg onzeker of het allemaal wel goed zou gaan. Maar dat kwam ook doordat ik bijna geen symptomen had. Nu merk ik dat ik een stuk zekerder ben. En daar ben ik dan weer verbaasd over. Ik zit een beetje te twijfelen of ik het wel al aan een paar mensen ga vertellen. Het probleem is dat mensen wel weten of denken dat we bezig zijn en het kunnen raden. Ik denk dat het liegen deze keer een stuk moeilijker wordt. De vorige keer was het voor iedereen een verrassing. En ja, als mensen het dan toch gaan raden, vertel ik het sommige mensen liever zelf. Zoals mijn zusje misschien (zie ik vandaag). Ik had het ook al ergens anders gepost, maar ik zit ook wel een beetje met een knoop in mijn maag. Ik vind het super dat ik zwanger ben. Ik heb alleen een vriendinnengroep met vijf meiden, en iedereen is nu zwanger (de langste 18 weken ofzo, dus ook echt tegelijk), alleen 1 vriendin loopt in de MMM (en de kansen zijn niet zo groot dat het gaat lukken...). Aan de ene kant vind ik het geweldig om tegelijk zwanger te zijn, maar aan de andere kant vind ik het verschrikkelijk om haar straks te moeten vertellen dat ze dus nu echt als enige tussen de dikke buiken zit. Als ik eraan denk word ik al misselijk. Bij mijn zoontje vond ik het al vervelend (toen liep ze nog niet in de MMM, maar wist ze al wel dat ze daartoe veroordeeld waren), omdat ik het zoiets moois vond, die zwangerschap, maar dat kon ik tegen haar gewoon niet zeggen. Ik kon dat niet over mijn hart verkrijgen. Pff... Dat is wel een beetje een zwart randje hoor... Deze week ga ik met haar bij een andere vriendin eten. En die andere vriendin kan niet wachten tot ik zwanger ben, dus ik ben heel bang dat zij het gaat raden, terwijl ik het liever nog even voor me hou. Ik zit dus nu te dubben of ik het dan misschien maar eerder aan die vriendin in de MMM moet vertellen, of dat ik het er maar op moet wagen en probeer het voor me te houden. Dit zijn wel mijn beste vriendinnen, dus dat wordt moeilijk...
@Lette, bandenpijn...is inderdaad wat er omschreven is. Dacht zal t nog even voor je bevestigen. Dat lichte ongesteldheid gevoel...herken ik ook. Ik weet alleen inmiddels dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken. Bij mij kwam deze zwangerschap ook als een volledige verassing...nou ja volledig?? Ik zat in mijn 3e ronde clomid, maar had deze ronde totaal niet het idee dat ik zwanger zou zijn geworden. Ik deed een test...om te kijken of ik nog een dieet (cambridge) week mocht volgen. En dat mocht niet meer, hihi! @Vergeetachtigheid...lees dat ik " gelukkig" niet de enige ben die vergeetachtig is...best lastig. Maar ook wel komisch.... @Ingrid...ja die gezwollen voeten waar jij het over hebt, ik maak me meteen al zorgen! Ik heb al dikke enkels in de zomer zonder dat ik zwanger ben...ben benieuwd hoe dat dit zal vergaan dan! Jij ook zo moe...verschrikkelijk he...maar tis voor een goed doel. Proberen er aan toe te geven...wat alleen niet mee valt als je al kleintjes hebt rond lopen/kruipen. @lindangel...Ik denk dat je jou vriendin in de MMM een keer apart moet uitnodigen. Zodat je echt de tijd hebt om naar haar verdriet te luisteren. De MMM is heel moeilijk en pijnlijk...en zeker als er iemand anders wel zwanger wordt confronterend. Toch moet ook jou vriendin hier mee leren om te gaan, geef haar ruimte om haar gevoel weer te geven. Als zij echt een vriendin van je is, zal ze zeker wel blij voor jou zijn en zul jij haar verdriet ook begrijpen. Ik denk dat het jullie vriendschap alleen maar sterker kan maken. Maak je niet zo druk daarom, het mag geen reden zijn voor jou om minder gelukkig met je zwangerschap te zijn. Het kindje in jou buik kan er niets aan doen... Mijn zus was zwanger geraakt van haar 2e toen wij al even bezig waren voor onze 1e. Ik heb haar uitgelegd vreselijk blij te zijn dat ik weer tante werd...maar tegelijk ook mega jaloers was. Ik kon er niets aan doen, mijn zus begreep dat. We hebben daar heel goed over gesproken...gehuild...en blij geweest. Vraag aan je vriendin of er dingen zijn die jij wel of niet met haar mag/kan delen. Misschien vind ze het wel fijn om er nauw bij betrokken te zijn...misschien vind ze het juist wel niet fijn. Laat haar praten...en aangeven wat ze wel/niet aan kan. Vul dit niet voor haar in. Nou....ben benieuwd hoe ze reageerd. Sterkte ermee...snap best dat je dit lastig vind.
@Tulli: Bedankt voor je reactie. Ik denk dat je gelijk hebt dat ik het haar apart moet vertellen. Dat wil ik ook, maar tegelijkertijd zie ik daarvoor niet de mogelijkheid voor het etentje deze week. Dat is woensdag al, en ze is nu een paar dagen weg en dinsdag sport ze altijd. Ik ga wel proberen het woensdag voor me te houden zodat ik het haar later een keer rustig kan vertellen. Maar tegelijkertijd ben ik dus een beetje bang dat die andere vriendin het raadt... Nou goed, als dat zo is, dan is dat maar zo. Gelukkig zijn we maar met z'n drietjes dan. Ik hoop dat we het er dan met z'n drieeen over kunnen hebben. Ik denk trouwens dat ze heus wel blij zal zijn. Ze zegt ook de hele tijd dat ze het ons allemaal echt wel gunt. En dat zal ook wel zo zijn, maar het wordt nu wel erg veel. We zijn allemaal zwanger...(!) Niet een of twee, maar vier tegelijk. Van de zomer is zij de enige die geen moeder is. En haar (vijf jaar jongere) zusje heeft al een kind. Intussen wordt bovendien iedereen om haar heen zwanger EN die MMM loopt voor geen meter. De kans is groot dat het bij haar nog wel een tijd gaat duren en misschien zal ze zelfs een donor moeten zoeken. Ik vind het gewoon verschrikkelijk voor haar. Ze was ook de hele tijd we optimistisch (heel erg knap van haar), maar de laatste tijd heeft ze het er erg moeilijk mee. En dan wordt de een na de ander zwanger. En geen vage kennissen ofzo, maar haar beste vriendinnen. Naja, het zullen de hormonen wel zijn. Ik blijf een beetje in herhaling vallen. Sorry.
@Lindangel, geen probleem dat je in herhaling valt. Je kunt ook je andere vriendin inlichten...dat ze het wel weet..maar voor zich houd. Dan valt er ook niets meer te raden. Snap echt dat t moeilijk voor je is. En dinsdag voor/na het sporten? Heeft ze dan niet even tijd? Ja die hormoontjes...hier wordt ik hormona genoemt Mijn tranen zitten me ook snel hoog hoor..
@Tulli: Dat is wel een idee, ja. Ik kan het die andere vriendin wel dinsdag vertellen. Die wil het dan vast van de daken schreeuwen, maar dan houdt ze zich maar in
hii mede-augustus-mama's! leuk om hier met jullie mee te kunnen lezen ik kan me nog steeds niet voorstellen dat ik zwanger ben, steeds als ik het er met mijn man over heb is dat echt een heel apart gevoel! maar wel superleuk natuurlijk vind het wel erg spannend of het allemaal wel goed zal gaan.. mijn fout is dat ik dan ga lezen (o.a. op dit forum) bij mensen die een miskraam hebben gehad o.i.d. en dan ga ik me toch wel zorgen maken, het is ook nog zo pril natuurlijk.. maar ja, zorgen maken maakt het iig niet beter dus ik probeer toch te relaxen en van het moment te genieten.. is dit herkenbaar? Ik vroeg me af hoe jullie het doen op je werk.. stel dat je je veel ziek voelt, is het dan handig om te vertellen aan je werkgever, ook al is het nog erg pril? Ik ben vooralsnog van plan om morgen in gesprek te gaan met mijn leidinggevende (bizar eigenlijk want ik heb het verder nog aan niemand verteld).. ik werk in de psychiatrie en moet daarbij soms fysiek assisteren in crisissituaties.. dat wil ik eigenlijk niet meer gaan doen want je kan toch een schop in je buik o.i.d. krijgen, ik wil geen risico nemen. Vraag me alleen af of ik daar afspraken over kan maken (of evt over meer rust tijdens werk e.d.) zonder dat ik al mijn collega's hoef in te lichten. Vind het erg spannend om nu al aan mensen te vertellen, mocht het toch misgaan :S (nog) niet zoveel klachten gelukkig. wel moe en ik merk dat ik meer trek en dorst heb de hele dag. Ook steekjes en trekkerig gevoel af en toe in buik waar ik me wat zorgen om maakte maar als ik zo lees is dat toch wel gangbaar. Groetjes!
Lindangel ik weet heel goed wat je bedoeld, ik stond altijd aan de andere kant, iedereen raakte om mij heen zwanger en gelukkig heeft bijna iedereen het ons eerder verteld. Ik zou je dit ook echt aanraden. Nu zit ik zelf ook met het probleem, 2 vriendinnen van mij heb ik leren kennen in het ziekenhuis en een heb ik meteen gebeld toen er zwanger stond, maar de andere wil ik het liever zo vertellen, want zij heeft het er erg moeilijk mee. Maar als ik haar nu bel ben je thuis kom ff langs dan weet ze het denk ik al. Maar wil het haar wel zo snel mogelijk vertellen. Wil nu echt een keer van het positieve uitgaan en echt proberen te genieten, gaat het weer fout dan moest het zo zijn denk ik. Maar zo'n positieve testen als nu en zo vroeg al heb ik echt nog nooit gehad en volgens mij hebben de bedrijven winst door mij gemaakt. Nou als nog een heel verhaal. Fijn weekend allemaal nog, begin het nu wel steeds iets beter te geloven
@Ros84, Welkom hier...gek idee he...geniet ervan! Weet dat je kleintje tot de 12weken goed verstopt zit achter je schaambeen...een schop in je buik moet dat echt kunnen over leven. Dat is misschien een reden om toch nog even te wachten met te vertellen tegen je werkgever. Maar als jij je goed voelt om het wel te vertellen, lekker doen! @ZJ84...jij ook welkom hier, sorry had ik nog niet tegen jou gezegt! Gefeliciteerd! Jij ook PCO's...hiér ook, alleen denk dat wij niet mogen klagen. 3e ronde...50mg clomid was het raak! Bij mijn zoontje was dit met 4e ronde 100mg clomid in combi met methformine. Wordt echt gezellig hier!
Ja hier ook pco alleen dan in combinatie met de andere dingen die ik onder in mijn handtekening heb staan. Daarom durf ik het ook nog niet echt te geloven.
ZJ84, ja dat zegt me niet zo heel veel...hoog prolactine gehalte? Ik zal het eens googlen. Van het beste uitgaan...1 ding staat vast...zwanger worden kan jou lichaam! Nu voldragen...ik ga voor je duimen!
hoog prolactine heeft te maken met borstvoeding normaal, als dit te hoog is is jouw hypofyse een gedeelte daarvan van de wap. Dit was bij mij het geval en dat kan weer onvruchtbaarheid veroorzaken. Tevens was mijn progesteron weer te laag waardoor eitjes niet bleven zitten. Waarschijnlijk hebben ze me alleen de afgelopen 8 maanden utrogestan verkeerd laten gebruiken en nu deze maand goed en meteen bingo dus waarschijnlijk was dat het laatste wat niet klopte. Heb net mijn vriendin gebeld lul verhaal opgehouden en gezegd oh we kletsen zo wel ff bij, geeft toch wel een prettiger gevoel...
meiden ik mag me bij jullie aansluiten!! ik heb vanmorgen positief getest na 1,5 jaar in de mmm en bij elkaar meer dan 3,5 jaar bezig. we zijn echt super blij!! dinsdag mag ik bloedprikken en hopen dat dit ook positief is. moet bijna wel! even over het vertellen tegen iemand die in de mmm zit echt doen hoor!! mijn schoonzus vond het bij ons ook moeilijk maar vond het zo fijn dat ze het ons als eerste vertelde zodat wij vast aan het idee konden wennen voordat iedereen het wist. en nu hebben wij het hun ook als eerste verteld en ze waren natuurlijk super blij!! ik weet niet of er een lijstje is maar ben rond 8 aug uitgerekend ben 23 jaar en ons eerste kindje! xxx sky