Komt natuurlijk wel iets meer bij kijken om verloskundige te zijn maar idd veel verloskundigen zijn geen echoscopisten dat is weer een ander gespecialiseerd beroep. Hier doen ze ook de gewone echo's maar voor de 20weken echo moet ik naar het ziekenhuis en dan niet eens het ziekenhuis hier in het dorp maar 30km verder op. Ze willen wel kijken naar wat het geslacht is bij de volgende echo maar geslachtsbepalingen doen ze niet. Donderdag heb ik weer een afspraak en echo bij de vk. IK hoop dat ukkie dan wil verklappen wat het is. 18 maart 20weken echo
Ja okee, maar dat komt tijdens de bevalling pas.. (het grote werk zou je denken) bij mij voelde ze ff aan mn buik en dan met zo'n hartslag metertje kon je de hartslag horen.. en dan mn bloeddruk, maar dat was het dan Maar het is geen simpel beroep, dat hoor je mij niet zeggen.. dacht eerlijk gezegd wel altijd dat echo's ook door verloskundigen werden gedaan, maar da's dus een apart vak ..
Bij mij in de praktijk kunnen er 3 van de 6 verloskundigen echo's maken. Voor de 20-weken echo hebben ze veel meer geavanceerdere echo-apparatuur hebben. De 20 weken echo is echt een medische echo, daar zijn best wel wat eisen aan verbonden. Dus daarom doen ze dat niet. Een geslachtsbepaling is niet noodzakelijk, dus geen prioriteit. Als ze t kunnen zien heb je mazzel.
79mama welkom.... Mijn verloskundige is gelukkig ook echoscopiste en ze hebben alle apparatuur staan dus ik kan alles bij hun laten doen. Even een dingetje.. Ik zit met een dilemma en voel me er absoluut niet prettig onder. We hadden al een naam bedacht voor een meisje waar vl en ik het allebei over eens waren. Een jongensnaam hadden we wel, alleen het feit dat vl maar 1 jongensnaam tussen alle jongensnamen die er bestaan leuk vond zou het dus die naam worden (misschien). Ik heb gezegd dat ik er nog aan moest wennen en ik eerst wilde afwachten wat het zou worden en dat we daarna wel zouden zien of het die ene naam zou worden. Aangezien het nu dus een jongetje wordt hadden we het er zo weer over, zegt vl: "ik dacht dat we al een jongensnaam hadden???" Maar ik ben er gewoon nog niet uit. Vl vind ook geen enkele andere jongensnaam leuk, dus nu wordt ik als het ware in een hoekje gedrongen om die naam maar te kiezen...... Wat moet ik hiermee????
Hoi dames, Het is weer even geleden dat ik gereageerd heb. Zit niet zo lekker in m'n vel omdat er toch best wel veel om ons heen gebeurd. M'n opa heeft anderhalf jaar geleden te horen gekregen dat ze niets meer kunnen doen voor hem en nu is echt het laatste stadium bereikt. Ook kreeg ik van m'n vader te horen dat zijn moeder (mijn oma dus) ook heel erg hard achteruit gaat, bij haar is een jaar geleden borstkanker ondekt met uitzaaiingen. Inmiddels is ze ook opgenomen in het Hospice omdat ze niets meer eet/drinkt en de pijn ondragelijk is. Dit vreet momenteel erg aan me waardoor ik nergens zin/behoefte aan heb. Hier heb ik alweer leuke berichten voorbij zien komen dat er al meerdere weten wat hun kleine wordt! Zo leuk om te lezen. Eigenlijk wil ik het ook echt super graag weten, maar heb beloofd aan ml dat als hij het niet wilt weten ik het ook niet wil weten. @Fiefer, wij hebben geloof ik dezelfde box en bij ons zitten er wel 3 standen op. Dit komt alleen wel doordat de blokjes bij ons doormidden zijn gezaagd zodat er nog een tussenstand is. Verder zitten er bij ons geen schroeven in.
Vooral toch nog over in gesprek gaan. Je bent nu 16 weken, dus hebt nog een week of 24 om er of aan te wennen of om een andere naam te bedenken. Je zit wel altijd aan de naam vast, dus je moet wel iets hebben waar je beiden blij mee bent. Bij de eerste hadden we ook geen namen waar we beiden gelukkig mee waren en toen ik een week of 30 was, kwam opeens De Naam voorbij! Die is t geworden en zijn we beiden heel erg blij mee. Vooral niet gaan voor een naam waar je niet echt blij mee bent! Je maakt me trouwens wel nieuwsgierig naar de naam!
Naam: wij zijn er ook nog niet helemaal uit..... Volgende week donderdag geslachtsbepaling dus daarna gaan we het er maar eens serieus over hebben
Balen van het slechte nieuws meid..! Sterkte! Ja oke, maar dan hebben de mensen het zelf erin gezaagd? Heb je er toevallig een foto van? Ik kan geen typenummer vinden, jij wel?
@nathalja over de kleren; ik heb extra rompertjes met korte mouwjes gekocht ( mrt lange mauwjes heb ik ook) in maat 50/56. Truitjes zijn er nog niet met korte mouwen. Vesje heb ik in maat 62.
Over die kleertjes, het advies is om je kindje altijd een laagje meer aan tr trekken dan jezelf aan hebt. Dus lange mouwtjes erbij kan zeker geen kwaad. Mijn zoontje is ook in aug geboren en die heeft vooral romperjtes met lange mouwen aangehad. Het was dan ook echt een prutzomer 2 jaar geleden! Namen; ik kwam deze site tegen De 175 vreemdste kindernamen van 2012 - Vernoeming.nl | Vernoeming.nl voor als je nog heel bijzondere of aparte namen zoekt.
@mira, ik heb er helaas geen foto van, maar waarvan we de box hebben overgenomen heeft ze zelf precies door midden gezaagd. Een nummer hebben we er niet van en ook niet kunnen vinden op de box.
Denk dat je FiefeR bedoelde Maar geeft niet! Ja dan heeft ze het zelf gedaan, maar denk dat dit wel goed zit, we hebben 2 standen in ieder geval Bedankt voor het opzoeken!
@box: poeh dat is nog best een gedoetje zo'n box in elkaar zetten wij gaan m nog niet in elkaar zetten doen er pas met 34 weken. @hier: net bij de Vk geweest, helaas geen echo mijn baarmoeder ligt nu 3 vingers onder m'n navel. Mijn hartslag was 100/50 (zoals altijd) 12 weken echo is ook goedgekeurd en het hartje van de kleine is ook perfect ik ben nu definitief uitgerekend op 17 augustus. Op naar de 20 weken echo dus Ohja! Ik word ook ongelovelijk blij van dit weer!!!
Goedemorgen! Onze VK doet ook geen "pretechos" (dus oa geslachtsbepaling) en 20 weken echo's hoor. Daarvoor moet ik echt naar een Echoburo. Laat die nou net aangesloten zitten bij mijn VK-praktijk. Hihi, wij hebben onze box net naar zolder gebracht. Dacht eerst, we laten em gewoon staan tot de baby er is, maar het werd echt een veredelde dumpplek en Sepp zit er toch nooit in dus hup naar zolder met dat ding. Wat een ruimte!! Zie er nu al tegenop om em straks weer in de kamer te moeten zetten... . Wil em denk ik nog wel schilderen. Sepp is in januari geboren en toen was het -10. Eerste 2 weken ben ik volgens mij niet eens met hem buiten geweest en heeft ie ook alleen maar rompertjes met korte mouwen aangehad hoor. Je stookt je huis toch tot 21 graden, dus ze krijgen het niet zo snel koud. Mutsjes, die zijn wel belangrijk. Als je die couveusekindjes ziet in het ziekenhuis, hebben ze toch meestal ook alleen een luiertje aan (of is de temperatuur in couveuses altijd heel hoog??). Anyway, koop gewoon 5 rompertjes met korte mouw en bijv. 2 met lange mouw. Ik zou niet teveel in maat 50 kopen. Meeste kindjes kunnen daar maar zo kort in. En badstof rompertjes, die rekken lekker mee!
Ik had nog beloofd een buikfoto te plaatsen dus bij deze moet er nog wel even iets bij kwijt, waarschijnlijk denken veel van jullie: "meid stel je niet aan" en vind het zelf ook stom dat ik me daar zo mee bezig houdt. Al sinds mijn 16e weeg ik rond de 47 kilo, nog nooit meer dan 48 gewogen, net voor ik zwanger raakte woog ik 45, en door het vele overgeven in het begin kwam ik op het punt dat ik 43 kilo woog.. Ook heb ik al jaren een cupmaat 75a, en pas ik in een kledingmaatje 30/32 (bij uitzondering een 34) daarbij komt nog eens, dat ik nog nooit pukkeltjes heb gehad of huidproblemen in mijn gezicht Nu ik zwanger ben veranderd mijn lichaam enorm, en hoewel ik het niet had verwacht heb ik het daar best moeilijk mee.. Ik kijk in de spiegel met een dubbel gevoel, aan de ene kant trots dat ik binnenkort een mama mag zijn en het mij gegund is een natuurlijke zwangerschap mee te mogen maken, maar aan de andere kant krijg ik ook een heel raar onderbuik gevoel, want die buik word nu toch dik en mijn borsten zijn ook flink gegroeid. Van een gewicht 43 kilo weeg ik nu weer 47 kilo, dus 4 kilo er bij. Van een cupmaat 75a zit ik nu op een 80b, dus een cupmaat erbij Mijn broeken pas ik al niet meer sinds week 10. daarnaast veranderd mijn huid ook, mijn armen en hals jeuken als een bezetene, en ik smeer ze nu 2 maal daags in met extra hydraterende body-lotion van Dove. En waar ik nooit pukkels heb gehad, zie ik ze nu overal verschijnen. Daarbij krijg ik ook allemaal rode droge plekjes in mijn gezicht waar ik niks aan kan doen.. Ik wil absoluut niet zeuren want ik weet, dat er zat vrouwen zijn die een moord zouden doen voor een figuurtje als die van mij.. Het is ook niet dat ik mezelf nu lelijk vind, het is gewoon onwijs wennen om mijn lichaam zo te zien veranderen, ik snap ook niet waarom ik me er zo rot onder voel.. Van de week zij mijn man voor de gein: sorry hoor Dikkerd! (Helemaal niet wetend dat het voor mij zo vreemd is) en ik begon spontaan te huilen, hij voelde zich daarna ook zo schuldig.. Maar ik voelde me zo ongelofelijk stom dat ik daar zo om begin te janken... Sorry, als ik hiermee mensen tegen de haren in strijk, ik wilde het gewoon eventjes kwijt Heb even wat foto's naast elkaar gezet zodat je de groei van m'n buik mooi ziet vind ik wel geinig om te zien
Meid, onder het mom van hormonen is alles geoorloofd, dus ook balen van je lijf, terwijl je idd een figuur hebt om een moord voor te doen. Ik ben met mijn vorige zwangerschap 20 kilo aangekomen en er vervolgens 30 afgevallen. Wat was ik trots, was niet meer zo slank sinds mijn 21e volgens mij. Nu komt het er ook gestaag weer aan. En ik baal er ook flink van. Het is namelijk niet alleen de buik, maar ook mn borsten, billen en hoofd worden dikker... Je zult het er toch mee moeten doen helaas. Lijnen is natuurlijk uit den boze, maar dat snap je zelf ook wel. Zolang je gezond blijft eten valt jezelf niks te verwijten en het is er vast zo weer af! Probeer er niet teveel mee te zitten en geniet van je zwangerschap. Je weet waar je het voor doet. En als je straks je kindje in je armen hebt dan denk je, waar heb ik mij al die tijd druk om gemaakt. Succes!!
Pff, rothormonen begin bijna te janken van je hart onder de riem Weetje wat het vreemste is, het is allemaal dubbel.. Op de beurs dachten veel standhouders dat mijn zus degene was die zwanger is, terwijl die van haar al 5 maanden is (zij is na de bevalling alleen nog maar aangekomen) en dat vond ze geweldig (zou ik dat wat minder vinden maargoed) Ik baalde daar zo van, want IK ben zwanger! ik moet me ook absoluut geen zorgen maken om m'n gewicht, ik heb namelijk een BMI van 18 (dus dat is echt op het randje) de VK zei zelfs dat ik het echt goed in de gaten moet houden. Het is denk ik ook meer het feit dat ik jaren niks aankwam en nu in 6 weken 4 kilo zwaarder ben geworden Gelukkig ben ik niet de enige die moeite heeft met de veranderingen
Tis op een andere manier Nathalja maar ik baal ook bij tijd en wijle van mijn lichaam hoor. Ik weet door mijn eerste zwangerschap dat mijn lichaam er helaas niet voor gebouwd is. Ondanks dat we heel blij zijn met ukkepuk baal ik er wel eens heel flink van dat ik een ruim jaar mijn lichaam af moet staan. als ik bv op de beurs ben zie ik hoogzwangeren lopen en alles nog doen en ik zit in een rolstoel en kan nog geen 50 meter lopen. kan de dingen niet meer doen die ik graag wil en alles gaat op zijn oudewijfenstand. Maar zodra ik ukkepuk weer voel bewegen weet ik waar ik het voor doe. Bij zoon heb ik me er de volle 40 weken tegen verzet en nu laat ik het maar over me heen komen en geniet veel meer. Meid verzet je er niet tegen en probeer van alle veranderingen te genieten tis maar 1,5 jaar (9 maanden zwanger en 9 maanden ontzwangeren)
Hierbij weer eens een buikfoto van mij. precies 16 weken nu. Mijn buik is echt flink gegroeit. Ik schrok er zelf van toen ik de foto terug keek. Let niet op mijn domme pyama
Mooie buik zeg! Awh joh, we lopen allemaal in domme pyama's, hier nog 1 Die zitten toevallig wel het lekkerste whaha!