Dag dames, weer bijgelezen. Mijn kleine gaat bijna kruipen en ze probeert sinds vandaag te staan. Zitten doet ze wel maar ze valt naar achteren als we niet haar ondersteunen. Ze heeft geen enkel tandje nog. Fijn dat je echo goed was Cindy.
Hier zijn ook de bovenste twee nu door!! Dacht eigenlijk dat de hoektanden eerste kwamen, want daar zitten grote witte bulten op, maar daar gebeurt nog niks. Verder tijgert hij als een malle door de kamer Zitten lukt met ondersteuning. Zonder ook wel, tot ie omvalt en dan valt ie hard als ik hem niet opvang. In de kinderstoel gaat hij wel veel staan nu, maar dat is toch anders. Wat een beetje irritant wordt is dat hij de lepel niet meer accepteert. Hij probeert hem steeds te pakken en als dat lukt smijt hij hem op de grond! Hij is wel goed in stukken brood oid krijgen en opeten dus denk dat ik maar op rapley overga. Hopelijk duren eetsessies daarmee niet ellenlang. Oja en hij zegt me na als ik AAAA zeg. Echt schattig. En hij klinkt als een auto die niet wil starten: húnhunhunhun.
Wij gebruiken 2 lepels. We geven een gevulde lepel aan haar, die stopt ze (ongeveer) in haar mond en gaat deze dan verder wat onderzoeken. In die tijd geven we haar met de andere lepel nog wat hapjes. Als ze zelf weer gaat grijpen wisselen we om. Maar we doen dit alleen met vloeibaar (yoghurt of zo) verder rapleyen we. Ze eet korter dan de rest van de familie, ze begint meestal al te klimmen voor wij klaar zijn. Maar ze eet niet vreselijk veel, dus dat zal schelen. Ik vind het vooral handig omdat we dan echt tegelijkertijd kunnen eten, ik ben niet bezig met voeren, maar gewoon met zelf eten, het gesprek aan tafel enz.
Dat trucje helpt niet helaas. Elk lepeltje dat hij in handen krijgt gaat met een vaartje naar de grond Of er nou eten op zit of niet. Ik zal eens gaan nadenken over wat ik op tafel zet vanavond We zullen eens met wat aardappel beginnen.
De 2e lepel truc werkt hier ook niet haha. Yoghurt is maximaal 10 happen, maar vaak is het bij hap 2 al klaar en is het toch echt veel leuker om met die lepel te spelen. De rest eet hij zelf, dat gaat ontzettend goed eigenlijk. En soms ook aardige hoeveelheden wel. Drinken gaat ook aardig, vooral thee valt in de smaak. Wel nog uit de fles, want helaas snapt hij nog niks van de rietjesbeker.
Mijn meisje gaat vanaf morgen 3x per week naar een gastouder en ik vind het stiekem toch spannend. Het is een aardige vrouw die ik al een beetje ken van het schoolplein, mini ging eigenlijk meteen op onderzoek uit, er zit een ander kindje die ik ook ken vanuit de buurt, dus het komt echt wel goed, maar toch is het anders als je weet dat ze bij een gastouder zit, dan wanneer ze thuis bij papa zit. Ik zal er zelf redelijk weinig van meekrijgen, ze gaat tijdens schooltijd en ik werk hele dagen, dat maakt het wel wat ver weg voor mij. Maar goed, de oudste ging naar het kdv en dat vond ik prettig, dus dit zal straks ook gewoon zijn. Ben wel benieuwd of ze daar slaapt, dat blijft overdag een ramp helaas.
Spannend @femkes, succes ook al heb jij er wat minder mee te maken Wij zitten er aan te denken om volgend jaar ook van kdv te switchen voor de kleine. De oudste gaat dan naar school dus dan willen we baby ook wat dichter in de buurt hebben. We zijn er een keer wezen kijken en eigenlijk is het in alles een perfecte switch, maar ik vind het toch moeilijk om weer iets nieuws in te duiken
Mini is gisteren geweest naar de gastouder, zou een uurtje gaan om te oefenen. Maar na een goed half uur belde ze al. Vandaag is hij een half uur geweest zonder problemen, gelukkig. En de buren hebben vanavond ook een half uurtje opgepast, toen was het na vijf minuten huilen ook weer goed. Gaat dus hopelijk wel steeds beter.
Het ging gelukkig super met mini bij de gastouder! Ze heeft er zelfs geslapen! En verder prima gespeeld en niet gehuild. Ze is echt een modelbaby En mijn man vond het heerlijk om te werken!
Fijn zo'n modelbaby @femkes, zo ga je toch met een gerust hart werken. @Cindy2015 het is ook wel lastig wennen op deze leeftijd, komt vanzelf goed. Onze kleine gaat bij vreemden ook hard huilen als ze maar naar hem kijken. Ook op het kdv als er mensen binnen komen. Gelukkig is hij goed gehecht aan de vaste juffen. Thuis hebben de jongens het samen spelen ontdekt, echt genieten om naar te kijken. En hij wiebelt op handjes en knietjes en probeert af en toe te staan. Gaat toch wel hard opeens met dat kleine humpie
Ja wat spannend is dat toch, om die kleintjes bij iemand te laten. Vroeger zei m'n moeder wel eens: 'ik zou wel eens een vliegje willen zijn zodat ik op de muur kon zitten en mee kon kijken' Dat vond ik altijd heel stom en had me stellig voorgenomen om mijn kinderen gewoon los te laten en ze niet steeds in de gaten te willen houden. Maar... ik snap het nu... je wil gewoon zien wat ze allemaal doen en meemaken. En hoe ze zijn als jij er niet bij bent. En dat vermindert nooit! Haha, dat heb ik nog bij alledrie @Jillzz leuk dat samen spelen!! Onze jongens zijn ook fantastisch met Tom! Torentjes bouwen die hij om mag gooien. Samen in de tunnel kruipen. En hem keihard laten lachen om wat dan ook. Maar ook hoor ik regelmatig: nee Tom!
Haha dat vliegjes verhaal is herkenbaar. Ik zeg wel eens dat ik wel zou willen dat er camera's hangen op het kdv. En dan niet om de leidsters te controleren, maar gewoon om te zien hoe mijn kinderen zich gedragen als ik er niet ben en hoe ze het doen. Mijn oudste kan sinds dit weekend zelfstandig fietsen, op zijn 'grote' fiets zonder zijwieltjes. Helemaal trots! En baby ging voor het eerst brullen toen ik hem bij het kdv bracht, hij is echt heel eenkennig nu. Niet leuk weg brengen, maar wel fijn om te weten dat hij mij zo lief vindt
Mijn dochter heeft vandaag een vogeltje gevangen. En daar vrolijk mee rond gezwaaid. Het arme beest bleek nog te leven ook! Ieuw en hoe in hemelsnaam heeft ze dat gedaan? Onze dame vindt de gastouder ook de tweede dag helemaal prima. Ze poept ook elke keer als ze daar is, dat spreken we altijd af met de kinderen als ze ergens heen gaan Ze lijkt er geen moeite mee te hebben om door papa achter gelaten te worden, terwijl ze wel erg verdrietig wordt als ik wegga. Ze vindt papa verder meestal prima, maar ze hangen wel vooral aan mij. Herkenbaar?
Hier is het vandaag bij de gastouder weer mislukt. Ik was er zelf niet bij, maar manlief kon m nog niet neerzetten zonder krijsen, dus ze zijn weer terug gegaan. Hij viel daarna op de heenweg naar de supermarkt al in slaap, en heeft daarna nog twee uur liggen slapen, dus misschien was ie gewoon moe. Woensdag weer een poging.
Dude, een vogel?! Geen zieke of baby? Hier hangt mini net iets meer aan zn vader dan aan mij, maar die ziet ie dan ook vaker en die doet leukere spelletjes.
Heftig @Cindy2015 . Bij jullie speelt natuurlijk zijn operatie ook mee. Vlak niet uit dat zo'n heftige periode best wat effect heeft. Daarnaast is het eigenlijk ergens gekkenwerk om in deze tijd deze stappen te zetten. Juist nu ze zo eenkennig zijn, is het wel extra moeilijk starten. Kunnen jullie niet een paar keer samen een half uurtje gaan. Zodat de locatie en persoon met jullie wat vertrouwder wordt? Ik moet wel zeggen dat ik ergens me ook afvraag of wij misschien iets verkeerd hebben gedaan dat het bij ons zo makkelijk gaat. Toch altijd weer ergens die twijfel of ik wel goed genoeg ben. Of ze wel goed gehecht is, juist omdat ze zo makkelijk gaat ontdekken.
Waarschijnlijk wel een ziek vogeltje, ze zal hem toch niet uit de lucht hebben geplukt. Maakt het wel extra ieuw!
Een echte vogel?! Haha je hebt er toch wel eerst even een foto van gemaakt he heeft ze hem niet in haar mond gestopt? Nog meer eenkennige kindjes dus. Is echt de leeftijd. En zo'n operatie zal er ook best ingehakt hebben cindy. Ik probeer het afscheid kort en duidelijk te houden, dus even met de juf praten, een knuffel en een kus en dan neemt de juf hem over. Dan ga ik ook gelijk weg ongeacht of hij brult of niet. En even zwaaien bij de deur. Met de oudste ook meerdere periodes dat het moeilijker ging, maar het ging gelukkig ook altijd weer over
@femkes ik heb dat ook vaak hoor! Ik kan mijn kinderen overal achterlaten, die geven geen kik! Meestal ben ik daar wel blij mee, maar die onzekerheid komt toch op de raarste momenten opduiken. Maar ik en vl waren daar zelf ook heel gemakkelijk in vroeger. Jullie? @Cindy2015 vervelend dat het mislukt. Het is toch lastig. Ik ga ook geen advies geven want heb er geen ervaring mee. Eenkennig is de onze (nog) niet. Hij moet wel soms huilen als we de kamer uitlopen. Maar vertellen dat je zo terugbent helpt. Hij doet het ook bij z'n broers
Ik bedenk me dat dit mogelijk nogal verwijtend overkomt naar jou @Cindy2015. Zo bedoel ik het echt niet. Ik snap jullie keuze heel goed, we hebben hem zelf ook gemaakt en ik denk dat jullie een goede keuze maken. Wat ik bedoelde is vooral dat er soms gewoon van die periodes zijn dat sommige stappen extra moeilijk zijn en dat het dat wel zwaarder maakt. Ik hoop heel erg dat het snel beter wordt wat het is zo moeilijk om ze zo achter te laten. Bij mijn oudste ook regelmatig zelf huilend in de auto gezeten omdat het weer niet lukte.