Dank jullie voor alle felicitaties!! Ben gaaaaarrrr en pijn mn hol vd hechtingen van t inknippen pfff
Gefeliciteerd jette!! Spannend eli!! Suc6! Nathalja nog even samen genieten dus! Joycey ik wil ook wel een stuk taart!! Slijmprop kwijt ja? Spannend.. Ga zo nog even achter kijken.. Hahaha fief je zegt t zo romantisch sterkte! Hoe zou t met bianca zijn
Even snel, gaan zo eten. Bloeddruk was te hoog, aan ctg geweest, bloed en urine, was wel goed. Gyn heeft gekeken, Bmm nog erg lang, dinsdag wordt er weer gekeken en dan wordt ik volgende week ergens ingeleid. Gyn vond het nu nog iets te vroeg en wacht liever tot 38 weken. Zondag wordt ik wel nachtje opgenomen om te slapen.
Haha ja niet normaal!! Maar trekt hopelijk gauw weg.. Had jij ook van die gespannen benen? Volgens de vpk komt dat door t persen.. fijnnnnnn!
Ja ik had het ook ja! Hoe krom ook klinkt probeer op hard ondergronden te gaan zieten als je gaat zitten ga je door een hell maar als je eenmaal zit gaat het wel!dat gaat de zwelling tegen namelijk en desnoods ff koude compresse vragen kan je die er tegen aan leggen dat geeft echt verlichting
Eli succes! Fijn dat het begonnen is. Natalja geniet van je weekend samen. Nog uit eten geweest.? Heb nu knallende hoofdpijn.
Iedereen bezig met de laatste loodjes. Nog even en dan kunnen we met z'n allen in een mama topic verder kletsen Vandaag de kids gewogen. Onze dame weegt al 2920 en de kleine knul 2330. Kleine meid doet het zo goed, heeft vanaf vanochtend 8 uur alle flesjes leeg gedronken. Ze kijken het nu aan hoe lang ze de sonde er nog in laat, als ze die er zelf uit trekt laten ze de sonde eruit en kijken ze hoe ze het verder doet met de fles. Ze krijgt nu 8x 60 ml en knul krijgt 8x 50 ml. Met ons mannetje gaat het ook weer wat beter, hij heeft weer een lekker kleurtje en heeft z'n hele fles leeg gedronken bij mij. Hij krijgt nu nog antibiotica en over paar dagen mag het infuus er weer uit.
Zooohh, alle visite en verloskundige zijn uiteindelijk weg en ik ben he-le-maal gaar... Wat een dag, wat een week. Pfffffff. Ik ga straks mijn bedje in en kom er morgenmiddag laat pas uit, dus mochten jullie mij in die tussentijd missen ben ik niet aan het bevallen De verloskundige kwam vanmiddag en mijn zus was er, en had de taart meegebracht en ik was al emotioneel en dergelijke en ik zag 'mijn' verloskundige en ik ging gelijk van: ik ben zo blij dat ik je zie want *ratelratelratelratelratel-wiljewatdrinkentrouwens?-ratelratelratelratel* Het ziekenhuis doet gemeen tegen me :x *ratelratelratel* En ik vertel zo heel het verhaal en alles wat mij tegen stond en wat er allemaal gebeurd was deze week en hoeveel stress dat veroorzaakte en dat ik het allemaal niet meer zag zitten, bladieblabla... Gaat ze mijn bloeddruk meten; 140/92. Shippies! Nja, maar omdat ik zo aan het ouwenuilen was, schoten we allemaal in de lach en besloten we het daarna nog een keer te doen. 150/80. Daarna 120/90. Tjongejonge. En toen vroeg ze of ik even op bed wilde gaan liggen en ik kon maar niet stoppen met ratelen, terwijl ik ook wel wist dat ik rustig moest doen. Nou ja, zij mijn buik voelen en dergelijke en ik was gewoon zoooo blij dat ik eindelijk gezien/gehoord werd en als mens werd behandeld... Nja... Daarna zei ze: ik ga nog 1x je bloeddruk meten en dan moet je je rustig houden Dus ik zeg: whahaha ja, dat is goed hoor, zolang ik maar niet in het ziekenhuis kom *RATELDERATEL* En jullie raden het al... 160/94 ofzo... Dus zowel mijn zus als mijn verloskundige zaten echt zo van: nou eh, misschien moet je je eens niet zo druk maken? Waarop ik begon te janken en zei dat ik er niks aan kon doen en dat ik gewoon zoveel stress had, niet naar het ziekenhuis wilde en blabla. De verloskundige vroeg of ik mij wilde laten inleiden - NEE - en ze zei: dan moet je je nu even flink gedeisd houden, want anders gaat dat wel gebeuren. Nou ja, nóg harder janken dus. En wat denken jullie wat er toen gebeurde? Binnen vijf tot tien minuten te hebben gejankt (wat ik overigens vrijwel nooit doe, ik hou niet van janken) zakte mijn bloeddruk naar 145/70 en steeds verder naar beneden.... De verloskundige gaat er een melding van maken tegenover het ziekenhuis dat zij degenen zijn die de stress veroorzaken. Morgen komt er iemand gewoon even checken of het goed gaat en dan mág ik alleen laten meten en NIET ratelen ( het is ook expres iemand die ik niet ken) en ze heeft het ziekenhuis opgebeld dat ik 139/88 heb (en dus niet naar het ziekenhuis hoef voor verder onderzoek - want de grens is 140/90). Nou ja, daarna zakte mijn bloeddruk dus helemaal en was er niks meer aan de hand. Het ligt puur aan de stress en de spanning omdat ik het gevoel heb dat het ziekenhuis zo loopt te klieren. Verder moest ik mij rustig houden; GEEN STRESS HEBBEN NONWHATSOEVER!!! En met grote regelmaat janken, want dat deed ik veel te weinig - en alles zat mij te hoog whahahaha Ik was zo ontzettend blij om dat mensje te zien - ik kon dr wel om dr nek vliegen. Maar goed, ik heb nu dus ook weer de tips gekregen om zwangerschapsvergiftiging te herkennen (met nog een paar éxtra tips van de verloskundige, over misselijkheid/braken/hoofdpijn en dan met name 's nachts) en dat ik direct moest bellen wanneer ik dacht dat er iets aan de hand was - maar dat ik mij in vredesnaam gewoon kalm moest houden. Ze zei dat ze ervan overtuigd was dat ik slim genoeg was om mijn eigen lichaam aan te voelen en dat ik verstandig ben om te bellen wanneer dat nodig is, dat ik op dit moment erg kwetsbaar ben en dat ik mij teveel laat opfokken door andere mensen die het beter dénken te weten - EN DAT DUS NIET DOEN. En dat ik daar maar niet naar moet luisteren. Ze zei dat ik verder gewoon geen klachten heb, gezond ben, en dat mijn bloeddruk té snel zakt nadat de emoties wegebben en dat alle zwangere vrouwen teveel spanning hebben op het eind, dat de bloeddruk écht niet het belangrijkste is. Iemand met een té hoge bloeddruk voelt zich continu slecht en heeft echt wel meer klachten. Ik ben echt in goede gezondheid - behalve dan dat ik snel op te fokken ben door anderen Gewoon chill. En ze gaat serieus een aantal van de door mij besproken zaken voorleggen aan het team verloskundigen/gynaecologen van het ziekenhuis om ervoor te zorgen dat ze dingen anders uitleggen, anders aanpakken en wat meer zorg besteden en laten merken dat ze mij serieus nemen. Nadat de verloskundige weg ging, was ik al gesloopt (mentaal) en toen kwam VL thuis, gingen mijn zus+een vriend van haar weg, gingen we eten en ging ik even met VL op bed liggen 'chillen', en RUSTIG vertellen wat de verloskundige had gezegd en toen kwamen zijn ouders en zusje op visite en nou ja, die zijn dus net weg en nu jullie. Zo dadelijk mijn blog maar updaten en dan nog even een beetje random laptoppen en naar bed. Einde
Oh en ze zei ook dat zwangere vrouwen gewoon teveel last hebben van alle hormonen en dat ze dat in haar praktijk ook wel eens merkte. Dan dwalen haar gedachten eventjes af - naar bijvoorbeeld: oeps ik ben mijn boodschappenlijstje vergeten - en dat vrouwen haar oeps-uitdrukking van haar gezicht aflazen en ze bij wijze van spreken al praktisch dachten dat hun kindje dood was of er iets totaal niet goed zou zijn. En dat die onzekerheid gewoon 'murder' is, en dat ik vertrouwen moest hebben in mijn eigen lichaam.
Joycey fijn dat je je verhaal hebt kunnen doen joh.. Dus nu weet je t!! Doe rustig!! Al begrijp ik je als geen ander! Slaap lekker!! Hier was ons meisje vanmiddag alweer 2290 gram dus zit gewoon zon verschil tussen sochtends en smiddags wegen.. Vanavond heeft ze hele avond gehuild.. Zooo zielig. Denk darmkrampjes. Nu eindelijk stil en slapend in bedje. Dus mama kruipt er ook in..