ik kan het ook echt niet meer, word nu overmorgen geprimed maar het lijkt nog zo ver weg! Ik denk ook dat als er niet ingegrepen zou worden m'n kleine meid vrolijk tot eind aug blijft zitten
bij jouw is ook elke dag 1 teveel. Dat had ik gisteren ook, moest een half uur wachten bij gyn, werd helemaal naar en beroerd, trok wit weg. Kan gewoon geen half uur meer zitten. Toen was de bloeddruk te hoog en kreeg de onderzoeken natuurlijk. Had echt zoiets van als het niet goed is had ik dat niet erg gevonden, aangezien ze mij dan toch het weekend wrsl hadden ingeleid. Maar goed mocht weer naar huis. Zie ook heel erg tegen bevalling op, had ik de vorige keren niet, maar ben zo bang dat ik het niet ga trekken.
Ik ben vorige keer bevallen met 39+6 dus ga er stiekem wel beetje vanuit dat ik nu ook niet over zal lopen. Misschien wishfull thinking, maar dat houdt me op de been! Gister met twee vriendinnen uiteten geweest, erg gezellig! Vandaag kinderverjaardag en morgen even naar de kermis denk ik! Zoonlief moet niks van me weten sinds een paar dagen. Hij noemt papa zelfs mama. Ach trekt wel weer bij hoop ik..
Heyhallo, hij hoeft van mij niet per se te wachten op volle maan, mag nu ook wel komen hihi. Heb gelukkig nauwelijks klachten, maar vind het toch wel goed geweest nu.
@bianca: ik kan ook niet meer te lang zitten, word er ook heel onrustig van.. Gyn liep bij mij 40 min uit gisteren. Gelukkig word je met 38 wkn nu ingeleid ook wel fijn idee denk ik?? Ik zie ook erg op tegen de bevalling, vind het denk ik ook erg vreemd om van te voren te weten dat er maandag iets gaat gebeuren.. Ik hoop dat het snel verloopt en ik dinsdag of woensdag m'n prinses eindelijk heb
@Bianca, ik wilde sowieso in het bevalcentrum bevallen maar omdat de ontsluiting niet opschoot 14u 2 cm en om 20.30u 3 cm ben ik overgedragen. En toen ging het eigenlijk iets te snel met om 21.30u 3,5 cm en om 23u mocht ik persen. Dus ging voor de kleine en voor mij allemaal te snel.
Van mij mag hij ook komen hoor. Dat heb ik gisteren nog tegen de gyn gezegd. Stiekem baalde wij ervan dat mijn bd aan het apparaat weer normaal was (wat erg). Vl zei al nu komt hij nog steeds niet . Als mijn bd nog zo hoog was geweest hadden ze mij dezelfde dag nog opgenomen en ingeleid.
Erg eigenlijk he, dat je het gewoon jammer vind dat je bd niet te hoog is, omdat je diekleine gewoon wil zien. Ik snap het volkomen.
Dat hadden wij gisteren ik hadden ze bij jouw geen bloedgeprikt en ctg gedaan? Wij baalden ook wel een beetje. @ upke bij mij is het puur vanwege mijn klachten dat we er van baalden. Ben natuurlijk nog maar 37 weken. Ook al zijn we natuurlijk nieuwsgierig
Nee, ze hebben mij alleen aan het bd apparaat gehangen een half uurtje. En dat was het. De gyn voelde en zag de kleine man op de echo lekker wild doen. Dus blijkbaar was dat de aanleiding om geen ctg te maken.
Stiekem schaam je je kapot. Het ergste is ook nog dat sz het HELPP syndroom heeft gehad in haar zwangerschap en wij die hele nasleep ook nog meemaken. De kleine meid is nu bijna 1 jaar. En zij loopt nog steeds bij de specialist voor de bd.
Ja, ze heeft vanaf 29 wkn in het ziekenhuis gelegen voor bd. Hij was 200/110. Medicatie hielp niet. Ze hebben hun dochtertje met 34 wkn gehaald met een spoedkeizersnee. De kleine meid liep ook nog 5 wkn achter in groei omdat de placenta niet goed functioneerde door de bd. Maar met de kleine meid gaat alles helemaal goed. Ze heeft zich echt gemaakt. Wordt wel rekening gehouden met het feit dat ze 5 wkn achter loopt. Ze doet nu pas kruipen sinds 1 week. Dus daarom schamen wij ons ook nog dat wij zo dachten. Ze schreef al op fb naar mij, je hebt een geluk dat je op het eind van de zwangerschap loopt en dat alles met de baby goed is.
Heb zojuist een klacht bij de eci ingediend. Wij zijn al jaren lid van de ECI en nu hebben ze een hele leuke actie voor jij en je kind. Als je lid wordt krijg je ontzettend leuke cadeautjes. Maar voor mensen die al lid zijn is er helemaal niets. Dat vind ik een beetje flauw. Ik hoef niet perse een cadeautje maar een leuke korting zou wel fijn zijn.
Nou dat herken ik dus eigenlijk totaal niet. Mijn bloeddruk was gister dus te hoog, maar geen haar op mijn hoofd die dacht: goh, wat fijn, laat ik eens naar het ziekenhuis gaan, want ik kan niet wachten op mijn kleine vent. Ik vind het juist hartstikke erg wanneer het ziekenhuis in 'moet/gaat' grijpen omdat anders de gezondheid van beiden in gevaar komt. Zijn jullie echt zo ongeduldig??? Ik veroordeel jullie er niet om, begrijp me niet verkeerd, maar ik vind het een beetje een vreemde gedachtegang om het kindje 'eruit' te laten halen, in plaats van afwachten totdat hij/zij vanzelf komt. Het babytje komt eruit wanneer het daar klaar voor is, denk ik dan. Tenzij je ernstig over tijd gaat lopen en ze de bevalling op gaan wekken en zo, maar daar is dan nu nog geen sprake van. Waarom hebben jullie zo'n haast?? De baby zit nu nog veilig binnen in jullie en heeft het daar goed. Eten/drinken/temperatuur/veiligheid/warmte/geborgenheid/rust. Hij/zij komt helemaal niks tekort en aan liefde ook geen gebrek Wanneer je het kindje eruit haalt, is het gegarandeerd aanpoten (en dat zijn ze écht helemaal waard natuurlijk, begrijp me niet verkeerd) maar om nou te gaan haasten uit nieuwsgierigheid vind ik toch wel een heel ander verhaal... Je bent de couveuse/oven voor de baby - wanneer het klokje 'ting' zegt, komt de baby eruit. Ongeveer rond de 40 weken hoort hij 'ting' te zeggen, dus rustig afwachten maar. Pas na de 40+5 zal ik eens nadenken over strippen/inleiden of iets Daarvoor wil ik er echt niet eens aan denken. Arm kind.
Pure ongeduld joycey Ik weet dat hij er heus wel uitkomt als hij er klaar voor is. Maar wij zijn er ook klaar voor en ik een beetje klaar mee. Ik heb verder ook totaal geen klachten. En eerlijk gezegd verwacht ik idd dat hij tot 40 wkn bij mij blijft bivakeren.
Hahahaha oh vandaar, ja ik ben ook nieuwsgierig naar mijn manneke hoor, dat begrijp ik best. En ik heb verder ook geen klachten en zal ook blij zijn wanneer hij eruit is. Echter ga ik hem niet dwingen Als ik dan zie dat het soms nog best een gedoe kan zijn met het opstarten van de borstvoeding, eetschema's, gebrek aan slaap, de zorg die je 'ineens' draagt voor zo'n klein leventje waarbij je je opnieuw aan moet passen aan de bestaande situatie... Dan ben ik stiekem nog wel blij dat hij 'binnen zit' en kan ik nog even zorgeloos een dutje doen
Joycey ik kan me daar ook helemaal bij aansluiten, daarom schreef ik ook vanwege mijn klachten. Ben zelf totaal niet voor inleiden, maar zoals ik er momenteel aan toe ben is het geen pretje. Kan eigenlijk niets meer en lig alleen nog maar op bed door de benauwdheid en uitgeput zijn. Gyn heeft niet voor niets gisteren getoucheerd om te kijken hoever ik was. Aangezien alles nog potdicht zit, wil hij me toch liever pas met 38 weken inleiden omdat rond 37 weken toch kans is dat kindje nog in couveuse komt, ook al is die van mij al rond de 8 pond. Bij mijn andere twee had ik deze klachten niet en toen zat ik mijn tijd gewoon uit tot 41 weken. Ben toen bij de eerste wel opgenomen met 40 weken ivm zwangerschapsvergiftiging, maar werd toen 5 dagen later pas ingeleid. Heb het idee dat er nu minder risico wordt genomen.