Het kostte me erg veel moeite om het te lezen met die stomme ogen van mij (mag de volgende keer wel in het groot meid, tis belangrijk genoeg), maar ik denk als ik het zo lees dat je dit eens moet zeggen tegen je vriendinnen. Je weet niet waarom ze je niet alles vertellen, misschien denken ze dat je te druk bent, of bepaalde dingen misschien minder interessant vindt omdat je mama bent en met andere dingen bezig bent in je leven. Dus ik zou zeggen wat je is opgevallen. Hou het bij jezelf: Meiden, ik merkte toen en toen in de auto dat jullie het hadden over vanalles wat jullie wel van elkaar wisten en mij niet hadden verteld, en ik voel me nu best wel gekwetst en buitengesloten. Ik vroeg me af of er een reden is waarom jullie mij deze dingen niet hebben verteld. Lijkt me een goed start voor een gesprek en dan kun je naar aanleiding daarvan altijd nog knopen doorhakken.
Chantal ik begrijp je gevoel helemaal.. Mark en ik hebben dat in de vriendengroep gehad toen we gingen samenwonen. Wij waren de eerste die begonnen met huisje/boompje/beestje in plaats van iedere week tot vroeg in de ochtend naar de kroeg gaan. In het begin werden we nog mee gevraagd maar na verloop van tijd werd dat minder en hoorden we via via dat er een leuk feestje was geweest bij iemand, dat iemand's vader was overleden etc. Wij hebben ervoor gekozen de vriendschappen dood te laten bloeden en zodoende kwamen we er achter dat er 3 vrienden bij waren die wel echt vrienden zijn. Het grappige is dat nu de 'oud' vrienden ook ouder worden, op zichzelf wonen en een relatie hebben er nu toch weer meer naar elkaar toegetrokken word. Maar nooit meer zo hecht als vroeger ( al heeft dat ook te maken met het feit dat iedereen gewoon druk druk druk is). Ik zou dus zeggen...laat het doodbloeden ( je hebt toen toch ook al eens aangegeven dat je het niet fijn vond op die manier, toen ze je niet mee uit hadden gevraagd? ) , zie welke van de 7 meiden wel moeite blijft doen voor je en blijf daar lekker vrienden mee. Wie weet trekt de rest straks ook wel weer aan als zij ouder worden en hun leven ook veranderd.
Chantal: Nou meis maak je niet te druk hierover... Ik zou het zelf toch tijdens jullie volgende meeting bespreken.. als jullie echt goede vriendinnen zijn dan komt het echt helemaal goed. Soms na zoveel jaar veranderen de verhoudingen onbedoeld een beetje.. denk zelf niet dat ze geen interesse hebben in je maar dat het er een beetje ingeslopen is.. 7 meiden is ook een grote groep en is moeilijk te onderhouden. de andere 6 zullen toevallig de laatste keren elkaar iets vaker hebben gesproken dan jou dat kan gebeuren en pis je er even naast. denk echt als je het kenbaar maakt dat je een beetje verdriet hebt en dat je ze mist dat het wel weer goedkomen. ik zou mezelf ophangen als ik 6 vriendinnen moet onderhouden haha vind leuk voor andere hoor, maar die groep is me te groot. niet dat ik er niet 6 heb maar die zien elkaar niet altijd. de vriendschap dood laten bloeden is ook niet leuk en denk ik echt niet nodig. je hart luchten leverd veel meer op geloof me ben je de enige met ene kind? knuffel
Chantal, ik vind zo lullig voor je, gewoon hun waarheid spreken of laten gana alhoewel is moeilijke keuze.... knuff voor jou meis!
6 vriendinnen is bestr wel veel, zo kan ik ook niet bijhouden, ik heb 3 vriendinnen die ik zo prima vind en de rest meer dan kennis. Vind zo prima! Eentje ben ik bezig met opbouwen die jarenlang mijn hartsvriendin was...
Dankjewel meiden... En misschien is dat ook wel zo, dat als ik het uitspreek dat er over gepraat wordt en het idd er in is geslopen, ik weet het niet... Vind het ook een moeillijke beslissing en eentje die je niet licht neemt... Maar ik denk wel dat ik hier op 1 of andere manier de komende maanden de knoop moet doorhaken, want ik loop er al mee zolang Tygo er is, dus eigenlijk ook wel een keer lang genoeg... @ jenny: er is sinds november er 1 bij die ook een kindje heeft, woont in enschede en zij is eigenlijk altijd onze basis geweest. Zij woonde al als eerste op zichzelf, dus als we afspraken, wat wilden drinken of tv wilden kijken, gingen we altijd naar haar toe en die gewoonte is er nog steeds. Vandaar dat die 3 uit enschede ook hechter met elkaar zijn, nou dat ik in goor woon mag ook geen excuus zijn natuurlijk, want het is geen wereldreis, maar goed...
@ Chantal, wat dapper dat je je gevoel zo goed hier hebt omschreven! ik ken het gevoel helaas maar al te goed en aan de reacties van de andere te lezen hebben we het allemaal weleens meegemaakt. Ik kan je alleen maar vertellen hoe het bij mij is gelopen en welke richting jij kiest zul je toch zelf moeten bepalen. Ik had een best wel grote groep vriendinnen waarmee ik voornamelijk hele nachten op stap ging en we deelden paarden als hobby. ik zag ze dus best wel vaak en zo weet je alles van elkaar. Toen ik zwanger werd van Roos stopte ik met uitgaan en uiteindelijk ook met paardrijles geven. Niemand vroeg hoe het met me ging, hoe het nou was om zwanger te zijn en ik maar mijn stinkende best te doen om intresse te tonen in alles wat hun maar bezig hield in die tijd. Elke keer als ik weer met iemand had afgesproken wilde ik het niet teveel over mezelf hebben maar als het puntje bij paaltje komt en niemand vraagt naar de baby dan krijg je daar best wel een knauw van. Om een lang verhaal kort te maken. Ik heb nog contact met 1 vriendin en de rest heb ik laten verwateren. Ik werd alleen maar ongelukkiger als ik hun gezien had dus daar had ik geen zin meer in. Zij vinden mij veranderd (oke ik ben niet meer elk weekend dronken) maar ik dacht dat ik wel meer waard was als slappe verhalen vertelster en als ze net doen alsof mijn kinderen niet bestaan hoef ik geen contact meer. Alds ik iemand zie is het even van: hee hoe is het maar ook dan vragen ze amper naar Roos en Suze terwijl vage kennissen gelijk naar ze vragen zegt genoeg toch?
Ik weet niet hoe groot de afstand Goor-enschede is, maar het kan zij dat de drempel toch iets groter is dan en dat het natuurlijk ook van jou kant af moet komen. Ik vind het zelf ook geen probleem als iemand 6 maanden niks van zich laat horen, vind dan juist leuk om weer van iemand iets te horen en als ik dan de enige ben die niet al het nieuws weet dat boeit me niet zo. vaak heb je elkaar dan meer te vertellen. maar als je gewend bent om een beetje in het middelpunt te zitten en nu het gevoel hebt dat het niet meer zo is dan lijkt het of dat je minder interessant bent voor de groep. meis koppie op en denk er even over na, komt echt wel goed en anders maar niet denk ik dan maar.
@ petra: nou idd, dat klinkt als mijn verhaal... en dat doe ik nu dus ook, mijn stinkende best om contact te houden, te weten wat er speelt, me te interreseren, etentjes te organiseren en als ze me dan is vragen en ik heb eigenlijk geen zin of het komt niet uit, dan doe ik het toch maar omdat ik dan bij mezelf denk, ja als ik te vaak nee zeg, dan vragen ze me straks niet meer en is het alsnog mijn eigen schuld... vreselijk vreselijk ook dat je er zo over na moet denken... @ set: oh sorry voor de letters, hahaha! wilde het juist kleiner maken omdat het zo'n lang verhaal was, tnx meid (dat je het belangrijk genoeg vind om in grote letters te doen )
petra: nou inderdaad.. als ze niet eens geinteresseerd zijn in je kidz dan zijn het echt geen vriendinnen zeg.. belachelijk. mijn vriendinnen hebben niet allemaal kinderen maar staan de eerste dag al op de stoep na de bevalling en wachten echt niet tot de borrel haha
Me beste vriendin woont in Alphen aan de Rijn, wij vinden prima zo en ze verwacht kindje in september, ze had daarvoor in Groningen gewoond, ging samenwonen in Zoetermeer en nu woont ze in Alphen a/d Rijn. Mammamartine woont in Raalte, we zien elkaar niet veel maar regelmatig. En andere Haarlem, is goed te doen, al zien we elkaar niet vaak meer als toen, we gingen elke week zwemmen, door omstandigheden konden we niet meer En die ene andere woont in Enschede, niet zo lang. Daarvoor heeft ze in Uithoorn en Aalsmeer gewoond. Nou als je maar goed contact mee hebt is prima toch, via internet, emails, telefoon en smssen!!!
@ jenny: hahaha, moet wel lachen om je, maar je zet alles ook altijd zo lekker plat erop... Nee ben niet gewend om een beetje in het middelpunt te zitten, zo steek ik helemaal niet in elkaar. Maar ik wist wel wat iedereen deed en waar men zich mee bezig hield doordat we afspraken met zn vieren en etentjes hadden vaak en dat is nu niet meer. Meestal zijn het impulsieve bezoekjes van de drie dames aan elkaar. en idd met sommige mensen heb je een relatie die anders in elkaar steek waardoor het niet erg is dat je een tijd niets van elkaar hoort en daarna weer eens afspreekt, die vriendschappen heb ik ook (o.a. met die vriendin die ik al sinds mn 12de ken) maar zo'n vriendschap had ik met die meidengroep niet, we waren echt heel close. Tegenwoordig weten mijn collega's en ook jullie ongeveerl 80% van wat er in mijn leven speelt en zij waarschijnlijk 15%...
Ik was zelf een vriendengroep-hopper. Denk dat ik 5 verschillende groepen heb versleten. Uit 2-3 groepen heb ik er 1 overgehouden en als ik iemand tegenkom uit een groep is het altijd wel een leuke ontmoeting maar verder niks. Dus ben zelf niet geschikt voor een vaste grote groep. ben ook slecht in verjaardagen, dus ene jaar krijg je dan wel een sms en het andere niet haha