Als je vind dat de schermtijd te lang begint te duren kunnen jullie misschien ook buiten letters gaan zoeken. In klanken of straatnamen, borden ed. Dan zoek je elke keer weer naar iets nieuws.
Hier vonden ze - vooral de oudste - echt ‘schoolse’ taakjes alleen leuk. Gewoon spelen heeft ze nooit echt gedaan, maar bv bouwen met Lego volgens de boekjes wel en puzzels gingen ook wel ok. Er moest aan iets een begin en eind zitten, dus gewoon ‘vrij’ spelen kon ze echt niet. Maar het kwam er wel vaak op neer dat ik er ook bij moest zitten…. Inmiddels is ze 11 en vermaakt ze zich goed met tekenen, muziek maken (piano en viool) en lezen, ook Minecraft met vrienden is populair en dan van alles bouwen - vond ze vanaf 4 jaar heel leuk (maar dat is dus wel een scherm).
Spel of speelgoed in een doorzichtige opbergbox doen. Met evt een plaatje v het soort speelgoed. Bijvb 6 boxen. Box 1: 1 puzzel Box 2: 1 kleurplaat met stiften Box 3: 1 schaar en stapeltje vouwblaadjes/folders Box 4: Een prentenboek Box 5: Memory/Lotto of bijvb strijkkralen. Box 6: autootjes Hem telkens bij vooraf afgesproken spelmoment een box laten kiezen - hoe wie wat waar wanneer waarom. Heb jij regie in spelmoment, de duur de afspraken.. kind in wat hij kiest. Kleurplaat klaar, of puzzel af, dan opruimen en klaar. Bij autootjes bijvb sorteren op kleur, of file maken. Bij knippen, 15 minuten plaatjes/snippers knippen en dan klaar.
Letters en cijfers waren hier zijn spel tot bijna 3 jaar. Hij deed vrijwel niets anders. Kleuren en figuren kwamen er ook bij. Rijtjes maken, op volgorde leggen, letter en cijfer filmpjes die hij heeft gezien uitspelen. Ze kunnen er heel veel mee. Denk ook aan verschillende soorten letters. Plastic, hout, rubber. Magnetisch of stickers. Hoofdletters, kleine letters, Ook van klei kunnen cijfers en letters maken. Mijn zoon maakte van alles cijfers en letters. Nu nog trouwens. Hij kan lezen en schrijven, maar 1 van zijn stimms is het maken van letters met zijn vingers. Woorden spellen, of alleen de eerste letter van iets. Als hij dat leuk vindt, dan kun je uitbreiden met kleuren of vormen. Kleurboek met letters. mijn ervaring is dat als ze iets hebben gevonden dat klikt, dan gaan ze er helemaal in op en laten ze je met rust
Dat is fijn, zo’n grote broer! Hier 4 enigskinderen althans dat denken ze zelf. Allemaal hun eigen eilandje, ze komen elkaar af en toe tegen als we samen eten (3 x per dag hahaha)
Dat is wel een goeie ja. Wil inderdaad niet de hele dag schermpjes. Boekjes lezen houdt hij ook niet van. Zat zelf meer aan cijfers te denken daardoor. Maar buiten letters zoeken is een goeie
Wat ook misschien wel werkt als ie de beginletters van woorden begint te snappen. Verschillende letters op A4 schrijven en spullen met beginletter laten zoeken. Wat ik ook deed was briefjes met dierennamen bij het juiste dier laten leggen. Was ie wel bijna 4 volgens mij. Want naar buiten betekent toch weer dat je zelf volle aandacht moet hebben.
Maar het probleem is dus dat hij niks doet met het speelgoed. Ik kan het klaar zetten, voor doen, proberen samen te doen etc etc maar hij doet er niks mee
@KleineLai: bijzonder om te lezen dat je zoon letters gebruikt als stimms. mijn oudste fladdert met zijn handen en springt op en neer. Vroeger maakte hij veel geluiden er bij, nu alleen nog een soort prrrrrr geluid dat ik niet na kan doen. Ook trok hij er gezichten bij en draaide zijn ogen waardoor hij zijn oogspier heeft beschadigd en hij nu met één oog scheel kijkt. Hij kan het inmiddels ook redelijk beheersen. Op school doet hij het niet meer. Vind ik ontzettend knap van hem. Oudste dochter rent heen en weer in onze mini huiskamer. Ze heeft 3 meter ofzo en gaat dan heen en weer in een soort huppel, ren. Al flapperend met haar handen. Ze rent de vloerplanken los. Vind ik soms wel een lastig dat geren in mijn ooghoek, naast peuter die verbaal alle aandacht vraagt. Jongste dochter doet iets geks met haar ademhaling. Maar peuter heeft (nog) geen stimms. Ben benieuwd of dat nog komt
Mijn zoons met ass zijn al wat ouder maar herken het niet-spelen wel. Oudste kon gelukkig wel erg goed buiten spelen, heeft úren gevist, en doet hij nog steeds wel graag. Heel bijzonder omdat hij ook adhd heeft en verder totaal niet stil kon zitten, zit wel uren langs de waterkant….maar goed, daar heb je niks aan met een peuter. Mijn jongere zoon kan ook slecht spelen maar is vaak wel een tijdje zoet als hij een luisterboek luistert. Vaak wel een halfuur dat hij daar echt non-stop naar luistert. Misschien kan je dat nog proberen. En hij heeft een verzameling ‘edel’stenen en nepdiamanten, daar kan hij ook lekker mee bezig zijn. Ook niet echt spelen maar hij geniet van ernaar kijken, vooral als ze mooi glimmen en verschillende kleuren hebben. Heb je al eens snoezel materiaal geprobeerd? Verder helaas niet veel tips voor je, veel sterkte want het is echt zwaar….ik vind vooral dat een groot deel van ass brein anders werkt echt moeilijk, is soms zo lastig elkaar te begrijpen.
Het mooie is dat zowel man als ik ( en mijn moeder en schoonvader) waarschijnlijk net zo autistisch zijn als de kinderen. We hebben geen diagnoses maar na alle gesprekken met psychologen is dat wel duidelijk geworden. Alleen waren zowel man als ik als kind juist extreem goed in zelfstandig spelen. Beide ouders zeggen dan ook altijd; goh jij was zo anders; we hoorden je nooit, je was altijd lekker zelf bezig etc etc. Daarom hebben wij ook geen diagnose. Niemand had “ last” van ons. snoezel materiaal hebben we niet direct in huis wel veel van die frutsel dingen, sensorisch speelgoed, kauwslangen en dat soort spul. Hebben de oudste 3 veel gebruik van gemaakt maar peuter kijkt er niet naar om.
Misschien even een hele gekke gedachten dan als je niet zo de schermen wil zou loco niet een optie zijn?
Oh dat heb ik net voor ik zwanger was van hem (hij was een verassing, niet gepland) allemaal weggegeven zal eens kijken of er ergens nog aan kan komen zonder dat ik nieuw hoef te kopen.
Misschien lukt het ook niet hoor omdat ie het zelf moet doen. Maar wellicht wel als het z’n denken uitdaagt. Onze dochter kon dat met 3 jaar prima doen. Vooral ook veel sterkte, pittig voor jullie!! ps geen idee of jullie ervaring met hulpverlening nog recent is. Stel van niet je zou het weer kunnen proberen wellicht werken er nu andere mensen en heb je daar wel wat aan?
Herfst vorig jaar heb ik de boel eindelijk kunnen afsluiten. Inmiddels wel iemand anders gevonden voor dochter haar angsten. Via de school arts, want via de gemeente is dus echt vreselijk. (Standaard riedeltje: alle autisten willen voorspelbaarheid, picto’s etc, wijk je van die ideeen af weten ze je niet te helpen)
Wat rot dat je zo weinig begrip hebt gevonden. Ik merkte bij si therapie van mijn jongens dat de therapeut eigenlijk alleen wat feitjes wist. Onder de oppervlakte zat niks. Ik las mij dan bijvoorbeeld in, kwam met een hoop vragen en kreeg antwoorden die niks te maken konden hebben met die vragen. Advies wat averechts werkte of simpel weg gewoon echt niet uit te voeren was op het moment. En niet open staan voor wat wel werkte. Inderdaad net een tape die afspeelt, opgenomen 30 jaar terug. Ik heb er een hoop van geleerd wat niet haar bedoeling was dat ik zou leren. Vanuit observeren van de therapie kon ik goed op een afstandje reacties zien. De hoofd les was laat los hoe je denkt dat het moet en kijk vooral naar de effecten van wat je doet. Wees eigenwijs, maar probeer te voorkomen dat je koppig word.
Ja, zo ging het hier dus ook. We zijn ook altijd onze eigen weg gegaan, als we zagen dat het niet werkte. En zoals ik al schreef gaat het met de oudste 2 echt super goed inmiddels. Jongste dochter heeft nog veel angsten maar daar komen we wel de dag goed mee door.
Hoi ts, Ik snap dat het vermoeiend is, heel herkenbaar. En ik heb maar 1 kind met autisme, mijn jongste van bijna 3. Vorig jaar was het een heel ander kind. Meer in zijn eigen wereld en speelde niet. Hij gaat nu 3x per week naar een speciale dagopvang. Maar voordat dat gestart was heb ik ondersteuning voor thuis gevraagd en gekregen. Ik snap dat je geen goed ervaring hebt met de hulpverlening, maar is thuis ondersteuning door een pedagoog niet iets? Mijn jongste heeft wel baad bij gehad. Hij speelt nu echt ipv speelgoed te bekijken en gooien. Hij speelde ook het liefst met alles op tafel/ooghoogte. Nu zit hij op de grond met zijn auto's en duplo te spelen. Hij maakt nu ook makkelijk contact met zijn omgeving en laat non-verbaal weten wat hij wil. Praten doet hij namelijk nog niet, maar we zijn ermee bezig. Ik hoop voor je dat wat ondersteuning helpt. En wens je veel sterkte.